Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. f No. 2078. Woensdag 15 April 1885. 25e Jaargang. Binnenland. 3) De bandiet uitde Abruzzen. ABONNEMENT: Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per post: Voor Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,82$. Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven- bushouders. Ult blad verschljnt UiiiMdaa- en Vrijdngaroud blj deu uitgever P. ADVERTENTlEN: Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elke regel meer f 0,10. Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend. Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per jaartot veel verminderden prijs. J. VAN DE S A N D E te Ter Neuzen. Burgemeester en Wethouders van HOEK roepen hierbij op sollicitanten naar de met 1 Juli e. k. openvallende betrek- kiug van der openbare school in die gemeente. De daaraan verbonden inkomsten bestaan uit eene jaarwedde van 900, waaronder ook de belooning voor het geven van herhalings-onder- wijs is begrepen, en eene vergoeding voor huis- huur ten bedrage van f 100 in het jaar. Het onderwijs omvat de vakken, vermeld onder litt. nk van art. 2 der wet. Stukken franco in te zenden aan den Burge meester voor den 10 Mei e. k. De getuigschritten, bedoeld onder litt. b van art. 27 der wet, behooren aan te sluiten minstens tot 10 April jl. Iloek, den 11 April 1885. Burgemeester en Wethouders voornoemd, J. A. VAN BOVEN, Burgemeester. J. DIELEMAN, Secretaris. Overzicht. Het nieuwe Kabinet in Frankrijk wordt ge- noemd een Kabiuet van verzoening en vereeniging, en Brisson heeft door de keuze der Ministers wezenlijk een conciliant Ministerie gevormd. Men schijnt er mee ingenomen, want de aan Ferry geweigerde toezegging voor de 200 millioen Tong- kin—credieten zijn zonder eenige discussie van belang toegestaan. Herhaalde toejuichingen vielen hem in de Karner ten deel. De nieuwe president der Kamer, Floquet, heeft een woelig verleden achter zich. In 1848 heeft hij deel genomen aan de Februari-revolutieop 2 December zag men hem op de barricaden als verdediger van de constitutie; als advocaat, als journalist, als be- strijder van het Keizerrijk maakte hij naam en niet het minst in 1867, toen hij bij het bezoek van den Keizer van Rusland de gastvrijheid van Frankrijk te schande maakte door ,/Vive la Po- logne te roepen. Een der officieren des Keizers daagde hem uit en hij werd in het duel vrij ernstig gewoud. In 1871 werd hij om politieke redenen te Pau opgesloten, maar was in '72 weer lid van den gemeenteraad van Parijs, in '75 president en in '76 afgevaardigde in de Kamer. Men verwacht, dat hij uitnemend op zijn plaats zal zijn tegenover een stormachtige Fransche Ka mer, beter dan zijn oom, Ferry, die thans op zijn lauweren rust. Engelands gezag is aan den Hymalaya groot, zelfs de Emir van Afghanistan zoekt de vriendschap der Britten, niettegenstaande de nijdige blikken van den nu aangrenzenden Moscoviet, wiens troe- pen reeds met die van den Emir zijn slaags ge- FEUILLETON. (S lot.) Na deze woorden zweeg de vreemdeling. Hij boog zijn hoofd, en hij scheen in zware gepeinzen verzonken. Sir William riep den bedienden van de herberg reeds toe, dat zij hem naar zijn kamer moesten brengen, toen de Italiaan uit zijn gepeinzen scheen te ontwaken. Hij riep//Nog een woord, signor, luister naar mij. Eenigen tijd geleden moest ik ook deze bergen in, die toen ook al reeds door roovers onveilig werden gemaakt. Tot mijn geluk ontmoette ik toen cen persoon, die mij zeide, dat ik eens een dienst had bewezen aan den hoofdraan van de rnoversbende, en dat hij mij een paspoort kunnen geven, met welken ik de bergen zou zonder eenig gevaar in alle richtingen zou kunnen doorkruisen. Hij verzekerde mij, dat mijn persoon en mijn eigendommen dan door de roovers geeerbiedigd zouden worden." „En wat was die paspoort?" vroeg sir William verbaasd. ,/Het was een ring," antwoordde de vreemdeling. //Deze zonderlinge paspoort was echter buitengewoon goed. Misschieu heett, hij zijn kracht thans nog niet geheel verloren. Als gij wilt, kan ik hem u weest, welke laatste er 500 krijgsknechten bij in- geschoten heeft. Latere berichten melden, dat ook van de zijde der Russen velen gesneuveld zijn. Zonderling mag het heeten, dat dit gevecht eerst na meer dan drie weken bekend is geworden, en merkwaardig de aanwezigheid van Engelsche offi cieren bij dat deel van het Afghaansche leger. Deze hebben echter geen deel aan het gevecht genomen, terwijl de Russische generaal Komaroff geen partij van de overwinning heeft willen trekken, daar hij zich in de oorspronkelijk genomen stellingen heeft terug getrokken. In het Engelsche Kabinet is men maar zoo matig tevreden met de schermutseling, wijl men het er voor houdt, dat de Russen de aan- vallers zijn geweest. Daarom heeft Gladstone van Rusland nadere verklaringen geeischt. De kans op oorlog schijnt hier grooter te worden, gelijk die op vrede tusschen China en Frankrijk. Wei wordt be- richt uit Tongkin, dat de Anamitische Mandarijnen gemeene zaak met de Chineezen maken en dat deze groote benden langs de Roode Rivier op plundering uitzenden; dat de Chineesche regeering aan de Fransche ophelderiug vraagt naar aanleiding van generaal Lewal's mededeeling aan den Senaat, dat de nederlaag der Franschen bij Langson zou ge- wroken worden; dat de voorhoede der geregelde Chineesche troepen een post bij Hong—Hoa hebben aangevallen: maar het officieel bericht van Ferry aan den president Grevy, dat de vijandelijkheden op 10 April zouden eindigen, is overgebracht, ter wijl een telegram uit Peking meldt, dat China zijne goedkeuring hecht aan de op 1 April geteekende preliminairen. Alleen bestaat er nog verschil met de Tsong-li-Yamen over den datum der ontruiming der bezette deelen gronds. Japan en Korea zijn ook overeengekomen. Eene som van ruim een half millioen francs zal door Korea worden uitge- keerd aan de familien der Japauners, die bij den opstand te Sevel gekwetst of gedood zijn. Ook zal begroot worden de schade aan de Japanscha winkels aldaar toegebracht, de moordenaars van kapitein Isobayaski zullen gestraft worden en het verwoeste gebouw der ambassade hersteld, waar- naast een wachthuis voor Japansche soldaten ge- bouwd zal worden. Met China heeft Korea nog niet geliquideerd. De grijze veldheer generaal Yogel von Falcken- stein heeft het tijdelijke met het eeuwige verwisseld. Weer een van Germanje's grootste mannen de eeuwige rust iugegaan In 1797 geboren voorde geestelijke waardigheid bestemd maar als soldaat opgegroeid, verwierf hij in 1813 het IJzeren Kruis, werd gewond bij de revolutie in Berlijn, nam deel in den oorlog in Sleeswijk—Holstein; maakte in 1855 in Rusland de cavalerie-manoeuvres mede. die den Krim-oorlog voorafgingenwas bevelhebber der in Jutland voortrukkende troepen in den Deeu- schen oorlog; commandeerde in 1866 het Main- geven. Het zou mij genoegen doen, als hij u uit eenige moeilijkheid kon redden. Hier is hij." Bij deze woorden haalde hij een doosjen uit zijn zak. Er zat een gouden ring in met een doffen robijn. Nu ging hij voort: „Neem dezen ring. Zorg er goed voor, en laat hem aan de roovers zien, die u zouden willen aanhouden." z/Maar werd gij dan iuderdaad aangehouden vroeg de Engelschman, die niet wist, of hij den ring moest aannemen. ,/Ik meen, dat ik u al heb gezegd, dat ik aangehouden werd, en dat mijn ring mij uit de lianden van de roovers verloste. Maar wij moeten afscheid nemen. Gij zult morgen zien en ondervinden, of mijn kleinood nog eenige macht heeft behouden. Bij deze woorden groette hij, en hij ging heen, terwijl hij den ring in sir Williams handen liet. Deze ging den volgenden morgen zeer vroeg reeds weer op weg, terwijl hij zich niet bekommerde om de paspoort, die hij had ontvangen. Toen hij tegen den middag in een zeer diepen hollen bergweg begon te trekken stond zijn gids eenskJaps verbleekend stil. Deze had eenige mannen achter een rots in hinderlaag zien liggen. Nauwelijks had sir William vernomen, welk gevaar hem dreigde, of er richtten vier roovers hun geweren op zijn borst. De onverwachte aanval onthutste hem zoo zeer, dat hij het gesprek van den vorigen dag en den ring van den onbekende geheel vergat. Toen de roovers zijn beurs in handen hadden, werd hij leger; pakte Hanover in voor zijn Baas; leverde bloedige veldslagen tegen het bondsleger en moest daarna zijn ontslag ontvangen, wegens al te grooten ijver, als handelende buiten instruction van het hoofd- kwartier. In 1867 werd hij lid van den Rijksdag en kwam later weer in actieven dienst, als gouver- neur-generaal van de Duitsche kustlanden. In 1873 ging hij ambteloos leven op zijn buitengoed Dollig, aangekocht uit de hem als nationaal geschenk toegestane gelden, dat echter niet de uitgestrektheid heeft van Bismarck's eigendommen. Gisterenmorgen zijn HH. MM. de Koning en Koningin en 11. K. H. Prinses Wilhelmina van Amsterdam per Oosterspoorweg met den trein van 9,55 naar het Loo vertrokken. De Koning was in burgerkleeding, de Koningin had een langen bruin fluweelen mantel om, en de kleine Prinses was in het parelgrijs toiletje gekleed, dat haar zoo lief staat. Uitgeleid door het bestuur der Hollandsche spoorwegmaatschappij namen de vorstelijke per- sonen in den Koninklijken trein plaats, die onder het gejuich der meuigte en het kanongebulder buiten voortreed. Z. M. de Koning heeft den burgemeester van bovengenoemde gemeente opgedragen der burgerij dank te betuigen voor de bewijzen van verkuocht- heid aan HH. MM. betoond. Tevens heeft Z. M. 2000 ter beschikking gesteld voor de alge- meene armen der stad. Een zeer treurigen indruk makende zaak hield Zaterdag in den laten namiddag de correc- tioneele kamer der rechtbank te Zwolle bezig, zegt de Zw. Ct. De predikant der Herv. gemeente te Nunspeet stond nl. terecht ter zake van den 19 December jl. den voorzitter van het college van kerkvoogden te hebben uitgescholden. Er werden zeveu van de zijde van het O. M. gedagvaard en twee door beklaagde opgeroepen getuigen gehoord. Uit de verschillende getuigen-verklaringen bleek dat de predikant, die reeds gedurende ongeveer twee jaar smacht naar de betaling zijner bezoldiging, kerkvoogden wilde beletten, tegelijkertijd dat er onder zijn voorzitterschap een verkiezing van leden van het kiescollege werd gehouden, een stemming voor verkiezing van notabelen in dezelfde consis- toriekamer te doen plaats hebben. Deze weigering lokte eenige woorden uit, die den heeren kerk voogden aanleiding gaven hun voorganger als lasteraar aan te klagen. De officier van justitie lichtte in het breede zijn requisitoir toe en meende met aanneming van verzachtende omstandigheden veroordeeling tot eene geldboete van f 25, sub- sidiair 5 dagen gevangenisstraf te moeten vragen. minder angstig en ontroerd. Nu wilde hij hun den ring toonen, hoewel hij geen vertrouwen in de macht van dezen stelde. Maar hoe groo.t was zijn verbazing, toen hij zag, dat de roovers verlegen werden, zoodra de ring voor hun oogen had geschitterd. Op bedreigingen, vloeken en verwenschingen volgden de grootste bewijzen van eerbied en achtiug. Zij gaven hem ijlings zijn beurs terug, en zij smeekten hem, of hij het gebeurde wilde vergeven en vergeten. Sir William moest zelfs toelaten, dat zij hem gedurende het overige van den dag onder hun geleide namen, en toen het begon te schemeren, werd hij naar een eenzaam huis gebracht, te midden van een woeste vallei, waar hij rusten kon en zich ververschen. Juist. toen hij van zijn paard stapte, verscheen Palmieri (de lezer zal hem al lang herkend hebben,) op den drempel van de deur, en hij ontving den vreemdeling, terwijl hij dezen naderde, op een edele en bevallige wijze. Hij droeg nu een geheel ander kostuum, dat van fluweel was, en met zijde en zilver gegallonneerd. Hij zeide zeer beleefd tegen sir William, wiens hand hij vriendschappelijk schudde: //Ik heb er voor gezorgd, dat ik het eerste hier was, omdat ik u onder mijn dak gastvrij wilde onthalen. Hij wist zeker, dat een paspoort u veilig en wel herwaarts zou voeren." Sir William was onuitputtelijk in dankbetuigingen, en durfde na het avondmaal, toen zijn hoofd verhit was door den velen uitgelezen wijn, dien hij had De beklaagde verdedigde zich in een kort door hem zelf gevoerd pleidooi. Uitspraak over 8 dagen. Een 50tal werklieden zullen in de gemeente Cats de volgende week een aanvang maken met het aanleggen van een dijk in den Leendert Abraham- polder en voorbereidende maatregelen zullen ge nomen worden, om op eenigszins uitgebreide schaal aldaar eene oesterzaak te vestigen. Al valt daar volstrekt niet te klagen over gebrek aan werk, toch kan een en ander voor de gemeente veel voordeel opleveren. Omtrent den dubbelen moord den 29 Maart jl. te Gladbach gepleegd, deelt de Maas- en Roerb. het volgende mede: Toen de moordenaar F. Peters, Vrijdag den 2 April, onder de gemeente Herkenbosch aangehouden werd, bood hij niet den minsten tegenstand. Voor den luitenant der marechaussde te Vlodrop geleid, bekende hij, dat hij na de mishandeling der twee kleine meisjes, ze beiden achter in den hals had gegrepen en toen zoolang onder water gehouden had, totdat hij ze dood waande; dat het oudste weldra niet meer leefdedat het tweede, toen het boven kwam nog teekenen van leven gaf, waarop hij het met zijn pennemes twee diepe wonden aan den hals toebraeht en het daarua weder onder water hield. Toen dit ook den laatsten adem uit- geblazen had, ging het monster, kalm en bedaard, nog eenige herbergen bezoeken en was tegen 10 uur 'savonds in zijn ouderlijk huis. In den nacht van 29 op 30 Maart kwamen de ouders der ver- moorde kiuderen hem vragen, waar hij dekleinen gelaten had, daar hun medegedeeld was, dat men hem, Peters, met beide kinderen in den namiddag gezien had. Peters gaf voor dit niet te weten, doch verliet kort daarop zijn woning, zwierf tot 3 April rond en werd toen aangehouden. De bladen uit Pruisen maken met alien lof melding van den ijver, de bekwaaraheid en de voortvarendheid onzer wakkere marechaussde. Het is dan ook aan de samenwerking der Pruisische met onze politie te dankon, dat de maatschappij van dat monster bevrijd is. Het bericht, dat de burgemeester van Vlis- singen dezer dagen naar Berlijn is geweest om aldaar de belangen zijner stad met het oog op de nieuwe Duitsche stoomvaartlijnen te bepleiten, heeft de Antwerpenaars ongerust gemaakt. De burgemeester De Waal bracht het in den Autwerpschen gemeen teraad ter sprake. Hij verklaarde, dat het Ant- werpsche gemeentebestuur niet onverschillig had toegezien en geen enkelen maatregel had verzuimd om de belangen van Antwerpen te waarborgen. Deze verklaring legde hij af, zeide hij, om de outruste openbare meening te bevredigen De schepen Nauts wees er op, dat de burgemeester in deze aangelegenheid /;zich zelven overtroffen had." gedronken, zijn verbazing kenbaar maken, omdat een man als zijn gastheer, die met zulke edelmoedige gevoelens was bezield, een misdager had kunnen worden. z/Houd opriep Palmieri vlug en met vurige blikken, //dat gaat u niet aan Geen woord meer daarover, als het u belieft. Ik heb u ontmoet; uw voorkomen en uw manieren bevielen mij, en ik heb u~gered. Morgen zult gij, zoodra de zon opkomt, onder een goed geleide weer op weg gaan, en dan moge God u verder helpen. Zeg nooit iets van dat, wat tusschen ons is voorgevallen. Vaarwel." Den volgenden morgen werd sir William door een goed geleide van roovers weer op zijn pad gezet. Toen de roovers hem verlieten, wenschten zij hem goede reis, maar zij wilden niets van hem aannemen. Doch het fortuin werd het eindelijk moede Palmieri te begunstigen. In een strooptocht, die hij ondernam naar een hoeve, die tusschen Crottaglia en Troncavilla lag, zag hij zich eensklaps omringd door een troep van meer dan veertig soldaten te voet en een twaalftal ruiters. Er bleef hem geen hoop meer over, dat hij zijn heil in de vlucht zou kunnen zoeken, en weerstand was nutteloos, omdat hij maar tien man bij zich had. Hij kon zich toch nog in een hoeve verschansen, en nu was er hoop, dat hij, indien hij goeden weerstand bood, het tot den nacht zou kunnen uithouden en dan ontsnappeu. TER \E1ZEYSCHE (II RAIT.

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1885 | | pagina 1