Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
f
No. 2078.
Woensdag 15 April 1885.
25e Jaargang.
Binnenland.
3) De bandiet uitde Abruzzen.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per post: Voor
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,82$.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
Ult blad verschljnt UiiiMdaa- en Vrijdngaroud blj deu uitgever P.
ADVERTENTlEN:
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elke regel meer f 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaartot veel verminderden prijs.
J. VAN DE S A N D E te Ter Neuzen.
Burgemeester en Wethouders van
HOEK roepen hierbij op sollicitanten
naar de met 1 Juli e. k. openvallende betrek-
kiug van
der openbare school in die gemeente.
De daaraan verbonden inkomsten bestaan uit
eene jaarwedde van 900, waaronder ook de
belooning voor het geven van herhalings-onder-
wijs is begrepen, en eene vergoeding voor huis-
huur ten bedrage van f 100 in het jaar.
Het onderwijs omvat de vakken, vermeld onder
litt. nk van art. 2 der wet.
Stukken franco in te zenden aan den Burge
meester voor den 10 Mei e. k. De getuigschritten,
bedoeld onder litt. b van art. 27 der wet, behooren
aan te sluiten minstens tot 10 April jl.
Iloek, den 11 April 1885.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. A. VAN BOVEN, Burgemeester.
J. DIELEMAN, Secretaris.
Overzicht.
Het nieuwe Kabinet in Frankrijk wordt ge-
noemd een Kabiuet van verzoening en vereeniging,
en Brisson heeft door de keuze der Ministers
wezenlijk een conciliant Ministerie gevormd. Men
schijnt er mee ingenomen, want de aan Ferry
geweigerde toezegging voor de 200 millioen Tong-
kin—credieten zijn zonder eenige discussie van
belang toegestaan. Herhaalde toejuichingen vielen
hem in de Karner ten deel. De nieuwe president
der Kamer, Floquet, heeft een woelig verleden
achter zich. In 1848 heeft hij deel genomen
aan de Februari-revolutieop 2 December zag
men hem op de barricaden als verdediger van de
constitutie; als advocaat, als journalist, als be-
strijder van het Keizerrijk maakte hij naam en
niet het minst in 1867, toen hij bij het bezoek
van den Keizer van Rusland de gastvrijheid van
Frankrijk te schande maakte door ,/Vive la Po-
logne te roepen. Een der officieren des Keizers
daagde hem uit en hij werd in het duel vrij
ernstig gewoud. In 1871 werd hij om politieke
redenen te Pau opgesloten, maar was in '72 weer
lid van den gemeenteraad van Parijs, in '75
president en in '76 afgevaardigde in de Kamer.
Men verwacht, dat hij uitnemend op zijn plaats
zal zijn tegenover een stormachtige Fransche Ka
mer, beter dan zijn oom, Ferry, die thans op
zijn lauweren rust.
Engelands gezag is aan den Hymalaya groot,
zelfs de Emir van Afghanistan zoekt de vriendschap
der Britten, niettegenstaande de nijdige blikken
van den nu aangrenzenden Moscoviet, wiens troe-
pen reeds met die van den Emir zijn slaags ge-
FEUILLETON.
(S lot.)
Na deze woorden zweeg de vreemdeling. Hij
boog zijn hoofd, en hij scheen in zware gepeinzen
verzonken.
Sir William riep den bedienden van de herberg
reeds toe, dat zij hem naar zijn kamer moesten
brengen, toen de Italiaan uit zijn gepeinzen scheen
te ontwaken. Hij riep//Nog een woord, signor,
luister naar mij. Eenigen tijd geleden moest ik
ook deze bergen in, die toen ook al reeds door
roovers onveilig werden gemaakt. Tot mijn geluk
ontmoette ik toen cen persoon, die mij zeide, dat
ik eens een dienst had bewezen aan den hoofdraan
van de rnoversbende, en dat hij mij een paspoort
kunnen geven, met welken ik de bergen
zou
zonder eenig gevaar in alle richtingen zou kunnen
doorkruisen. Hij verzekerde mij, dat mijn persoon en
mijn eigendommen dan door de roovers geeerbiedigd
zouden worden."
„En wat was die paspoort?" vroeg sir William
verbaasd.
,/Het was een ring," antwoordde de vreemdeling.
//Deze zonderlinge paspoort was echter buitengewoon
goed. Misschieu heett, hij zijn kracht thans nog
niet geheel verloren. Als gij wilt, kan ik hem u
weest, welke laatste er 500 krijgsknechten bij in-
geschoten heeft. Latere berichten melden, dat ook
van de zijde der Russen velen gesneuveld zijn.
Zonderling mag het heeten, dat dit gevecht eerst
na meer dan drie weken bekend is geworden, en
merkwaardig de aanwezigheid van Engelsche offi
cieren bij dat deel van het Afghaansche leger. Deze
hebben echter geen deel aan het gevecht genomen,
terwijl de Russische generaal Komaroff geen partij
van de overwinning heeft willen trekken, daar hij
zich in de oorspronkelijk genomen stellingen heeft
terug getrokken. In het Engelsche Kabinet is men
maar zoo matig tevreden met de schermutseling,
wijl men het er voor houdt, dat de Russen de aan-
vallers zijn geweest. Daarom heeft Gladstone van
Rusland nadere verklaringen geeischt. De kans op
oorlog schijnt hier grooter te worden, gelijk die op
vrede tusschen China en Frankrijk. Wei wordt be-
richt uit Tongkin, dat de Anamitische Mandarijnen
gemeene zaak met de Chineezen maken en dat deze
groote benden langs de Roode Rivier op plundering
uitzenden; dat de Chineesche regeering aan de
Fransche ophelderiug vraagt naar aanleiding van
generaal Lewal's mededeeling aan den Senaat, dat
de nederlaag der Franschen bij Langson zou ge-
wroken worden; dat de voorhoede der geregelde
Chineesche troepen een post bij Hong—Hoa hebben
aangevallen: maar het officieel bericht van Ferry
aan den president Grevy, dat de vijandelijkheden
op 10 April zouden eindigen, is overgebracht, ter
wijl een telegram uit Peking meldt, dat China
zijne goedkeuring hecht aan de op 1 April geteekende
preliminairen. Alleen bestaat er nog verschil met
de Tsong-li-Yamen over den datum der ontruiming
der bezette deelen gronds. Japan en Korea zijn
ook overeengekomen. Eene som van ruim een
half millioen francs zal door Korea worden uitge-
keerd aan de familien der Japauners, die bij den
opstand te Sevel gekwetst of gedood zijn. Ook
zal begroot worden de schade aan de Japanscha
winkels aldaar toegebracht, de moordenaars van
kapitein Isobayaski zullen gestraft worden en het
verwoeste gebouw der ambassade hersteld, waar-
naast een wachthuis voor Japansche soldaten ge-
bouwd zal worden. Met China heeft Korea nog
niet geliquideerd.
De grijze veldheer generaal Yogel von Falcken-
stein heeft het tijdelijke met het eeuwige verwisseld.
Weer een van Germanje's grootste mannen de
eeuwige rust iugegaan In 1797 geboren voorde
geestelijke waardigheid bestemd maar als soldaat
opgegroeid, verwierf hij in 1813 het IJzeren Kruis,
werd gewond bij de revolutie in Berlijn, nam deel
in den oorlog in Sleeswijk—Holstein; maakte in
1855 in Rusland de cavalerie-manoeuvres mede.
die den Krim-oorlog voorafgingenwas bevelhebber
der in Jutland voortrukkende troepen in den Deeu-
schen oorlog; commandeerde in 1866 het Main-
geven. Het zou mij genoegen doen, als hij u uit
eenige moeilijkheid kon redden. Hier is hij."
Bij deze woorden haalde hij een doosjen uit zijn
zak. Er zat een gouden ring in met een doffen
robijn. Nu ging hij voort: „Neem dezen ring.
Zorg er goed voor, en laat hem aan de roovers
zien, die u zouden willen aanhouden."
z/Maar werd gij dan iuderdaad aangehouden
vroeg de Engelschman, die niet wist, of hij den
ring moest aannemen.
,/Ik meen, dat ik u al heb gezegd, dat ik
aangehouden werd, en dat mijn ring mij uit de
lianden van de roovers verloste. Maar wij moeten
afscheid nemen. Gij zult morgen zien en ondervinden,
of mijn kleinood nog eenige macht heeft behouden.
Bij deze woorden groette hij, en hij ging heen,
terwijl hij den ring in sir Williams handen liet.
Deze ging den volgenden morgen zeer vroeg
reeds weer op weg, terwijl hij zich niet bekommerde
om de paspoort, die hij had ontvangen. Toen
hij tegen den middag in een zeer diepen hollen
bergweg begon te trekken stond zijn gids eenskJaps
verbleekend stil. Deze had eenige mannen achter
een rots in hinderlaag zien liggen. Nauwelijks
had sir William vernomen, welk gevaar hem dreigde,
of er richtten vier roovers hun geweren op zijn
borst. De onverwachte aanval onthutste hem zoo
zeer, dat hij het gesprek van den vorigen dag en den
ring van den onbekende geheel vergat. Toen de
roovers zijn beurs in handen hadden, werd hij
leger; pakte Hanover in voor zijn Baas; leverde
bloedige veldslagen tegen het bondsleger en moest
daarna zijn ontslag ontvangen, wegens al te grooten
ijver, als handelende buiten instruction van het hoofd-
kwartier. In 1867 werd hij lid van den Rijksdag
en kwam later weer in actieven dienst, als gouver-
neur-generaal van de Duitsche kustlanden. In
1873 ging hij ambteloos leven op zijn buitengoed
Dollig, aangekocht uit de hem als nationaal geschenk
toegestane gelden, dat echter niet de uitgestrektheid
heeft van Bismarck's eigendommen.
Gisterenmorgen zijn HH. MM. de Koning en
Koningin en 11. K. H. Prinses Wilhelmina van
Amsterdam per Oosterspoorweg met den trein
van 9,55 naar het Loo vertrokken. De Koning
was in burgerkleeding, de Koningin had een langen
bruin fluweelen mantel om, en de kleine Prinses
was in het parelgrijs toiletje gekleed, dat haar zoo
lief staat.
Uitgeleid door het bestuur der Hollandsche
spoorwegmaatschappij namen de vorstelijke per-
sonen in den Koninklijken trein plaats, die onder
het gejuich der meuigte en het kanongebulder
buiten voortreed.
Z. M. de Koning heeft den burgemeester van
bovengenoemde gemeente opgedragen der burgerij
dank te betuigen voor de bewijzen van verkuocht-
heid aan HH. MM. betoond. Tevens heeft Z.
M. 2000 ter beschikking gesteld voor de alge-
meene armen der stad.
Een zeer treurigen indruk makende zaak
hield Zaterdag in den laten namiddag de correc-
tioneele kamer der rechtbank te Zwolle bezig, zegt
de Zw. Ct. De predikant der Herv. gemeente te
Nunspeet stond nl. terecht ter zake van den 19
December jl. den voorzitter van het college van
kerkvoogden te hebben uitgescholden. Er werden
zeveu van de zijde van het O. M. gedagvaard en
twee door beklaagde opgeroepen getuigen gehoord.
Uit de verschillende getuigen-verklaringen bleek
dat de predikant, die reeds gedurende ongeveer
twee jaar smacht naar de betaling zijner bezoldiging,
kerkvoogden wilde beletten, tegelijkertijd dat er
onder zijn voorzitterschap een verkiezing van leden
van het kiescollege werd gehouden, een stemming
voor verkiezing van notabelen in dezelfde consis-
toriekamer te doen plaats hebben. Deze weigering
lokte eenige woorden uit, die den heeren kerk
voogden aanleiding gaven hun voorganger als
lasteraar aan te klagen. De officier van justitie
lichtte in het breede zijn requisitoir toe en meende
met aanneming van verzachtende omstandigheden
veroordeeling tot eene geldboete van f 25, sub-
sidiair 5 dagen gevangenisstraf te moeten vragen.
minder angstig en ontroerd. Nu wilde hij hun
den ring toonen, hoewel hij geen vertrouwen in de
macht van dezen stelde.
Maar hoe groo.t was zijn verbazing, toen hij
zag, dat de roovers verlegen werden, zoodra de ring
voor hun oogen had geschitterd. Op bedreigingen,
vloeken en verwenschingen volgden de grootste
bewijzen van eerbied en achtiug. Zij gaven hem
ijlings zijn beurs terug, en zij smeekten hem, of
hij het gebeurde wilde vergeven en vergeten. Sir
William moest zelfs toelaten, dat zij hem gedurende
het overige van den dag onder hun geleide namen,
en toen het begon te schemeren, werd hij naar
een eenzaam huis gebracht, te midden van een
woeste vallei, waar hij rusten kon en zich ververschen.
Juist. toen hij van zijn paard stapte, verscheen
Palmieri (de lezer zal hem al lang herkend hebben,)
op den drempel van de deur, en hij ontving den
vreemdeling, terwijl hij dezen naderde, op een edele
en bevallige wijze. Hij droeg nu een geheel ander
kostuum, dat van fluweel was, en met zijde en
zilver gegallonneerd. Hij zeide zeer beleefd tegen
sir William, wiens hand hij vriendschappelijk
schudde: //Ik heb er voor gezorgd, dat ik het
eerste hier was, omdat ik u onder mijn dak gastvrij
wilde onthalen. Hij wist zeker, dat een paspoort
u veilig en wel herwaarts zou voeren."
Sir William was onuitputtelijk in dankbetuigingen,
en durfde na het avondmaal, toen zijn hoofd verhit
was door den velen uitgelezen wijn, dien hij had
De beklaagde verdedigde zich in een kort door
hem zelf gevoerd pleidooi. Uitspraak over 8 dagen.
Een 50tal werklieden zullen in de gemeente
Cats de volgende week een aanvang maken met
het aanleggen van een dijk in den Leendert Abraham-
polder en voorbereidende maatregelen zullen ge
nomen worden, om op eenigszins uitgebreide schaal
aldaar eene oesterzaak te vestigen. Al valt daar
volstrekt niet te klagen over gebrek aan werk,
toch kan een en ander voor de gemeente veel
voordeel opleveren.
Omtrent den dubbelen moord den 29 Maart
jl. te Gladbach gepleegd, deelt de Maas- en Roerb.
het volgende mede:
Toen de moordenaar F. Peters, Vrijdag den 2
April, onder de gemeente Herkenbosch aangehouden
werd, bood hij niet den minsten tegenstand. Voor
den luitenant der marechaussde te Vlodrop geleid,
bekende hij, dat hij na de mishandeling der twee
kleine meisjes, ze beiden achter in den hals had
gegrepen en toen zoolang onder water gehouden
had, totdat hij ze dood waande; dat het oudste
weldra niet meer leefdedat het tweede, toen het
boven kwam nog teekenen van leven gaf, waarop
hij het met zijn pennemes twee diepe wonden aan
den hals toebraeht en het daarua weder onder
water hield. Toen dit ook den laatsten adem uit-
geblazen had, ging het monster, kalm en bedaard,
nog eenige herbergen bezoeken en was tegen 10
uur 'savonds in zijn ouderlijk huis. In den nacht
van 29 op 30 Maart kwamen de ouders der ver-
moorde kiuderen hem vragen, waar hij dekleinen
gelaten had, daar hun medegedeeld was, dat men
hem, Peters, met beide kinderen in den namiddag
gezien had. Peters gaf voor dit niet te weten,
doch verliet kort daarop zijn woning, zwierf tot
3 April rond en werd toen aangehouden.
De bladen uit Pruisen maken met alien lof
melding van den ijver, de bekwaaraheid en de
voortvarendheid onzer wakkere marechaussde. Het
is dan ook aan de samenwerking der Pruisische
met onze politie te dankon, dat de maatschappij
van dat monster bevrijd is.
Het bericht, dat de burgemeester van Vlis-
singen dezer dagen naar Berlijn is geweest om aldaar
de belangen zijner stad met het oog op de nieuwe
Duitsche stoomvaartlijnen te bepleiten, heeft de
Antwerpenaars ongerust gemaakt. De burgemeester
De Waal bracht het in den Autwerpschen gemeen
teraad ter sprake. Hij verklaarde, dat het Ant-
werpsche gemeentebestuur niet onverschillig had
toegezien en geen enkelen maatregel had verzuimd
om de belangen van Antwerpen te waarborgen.
Deze verklaring legde hij af, zeide hij, om de
outruste openbare meening te bevredigen De schepen
Nauts wees er op, dat de burgemeester in deze
aangelegenheid /;zich zelven overtroffen had."
gedronken, zijn verbazing kenbaar maken, omdat
een man als zijn gastheer, die met zulke edelmoedige
gevoelens was bezield, een misdager had kunnen
worden.
z/Houd opriep Palmieri vlug en met vurige
blikken, //dat gaat u niet aan Geen woord meer
daarover, als het u belieft. Ik heb u ontmoet;
uw voorkomen en uw manieren bevielen mij, en
ik heb u~gered. Morgen zult gij, zoodra de zon
opkomt, onder een goed geleide weer op weg
gaan, en dan moge God u verder helpen. Zeg
nooit iets van dat, wat tusschen ons is voorgevallen.
Vaarwel."
Den volgenden morgen werd sir William door
een goed geleide van roovers weer op zijn pad
gezet. Toen de roovers hem verlieten, wenschten
zij hem goede reis, maar zij wilden niets van hem
aannemen.
Doch het fortuin werd het eindelijk moede
Palmieri te begunstigen. In een strooptocht, die
hij ondernam naar een hoeve, die tusschen Crottaglia
en Troncavilla lag, zag hij zich eensklaps omringd
door een troep van meer dan veertig soldaten te
voet en een twaalftal ruiters. Er bleef hem geen
hoop meer over, dat hij zijn heil in de vlucht zou
kunnen zoeken, en weerstand was nutteloos, omdat
hij maar tien man bij zich had. Hij kon zich toch
nog in een hoeve verschansen, en nu was er hoop,
dat hij, indien hij goeden weerstand bood, het tot
den nacht zou kunnen uithouden en dan ontsnappeu.
TER \E1ZEYSCHE (II RAIT.