Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
No. 2074.
Woensdag 1 April 1885.
25e Jaargang.
"1 JOMYMff DE PKESMES.
Binnenland.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen f 1,Franco per post:
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Yoor Amerika 1,32£.
Men abonneert zicb bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
busbouders.
Voor
ADVERTENTIEN:
Van 1 tot 4 regels 0 40. Voor elke regel meer 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zicb abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
Polities Overzicht.
Bij onze Duitsche naburen wordt ook niet alge
meen bij de politiek van den Rijkskanselier ge-
zworen, hoe hoog men hem ook vereert, betitelt
en beloont. Er zijn er, die bij voorbeeld in zijn
koloniale politiek slechts een kunstgreep zien om
de tolpolitiek in een ideaal inanteltje te steken.
Zou de baas zoo slim zijn Toch kan men er
niet tegen hebben, dat de Maatschappijen gaan
plant en in Afrika en zoodra koffie, cacao en katoen
van daar aan de markt worden gebracht, zal men
kunnen rekeneu over min of meer voordeelige uit-
komsten, althans in Duitschland, niet hier. Op
onze koffiemarkt zal die mededinging alweer niet
gunstig kunnen werken en de vergunning, ons
toegezegd, om te worden vertegenwoordigd bij de
conferentie te Parijs, waar over de beveiliging van
het Suez—kanaal zal worden gesproken, zou wel
eens een schrale vergoeding kunnen wezen, n.l. de
eer om medegeteld te worden tegenover de daliug
der koffieprijzeu door meerdere mededinging.
Den Khedive van Egypte is daar slechts eene
raadgevende stem toegekend* naast de zes groote
mogeudheden, Spanje en Nederland, dat zich zal
laten vertegenwoordigen door prof. Asser en kapitein
Jansen. Toch zijn we in beter doeu dan in 1672,
toen de Engelsche gezanten den onzen zoo min-
achtend toevoegden„wij zullen bij u, over u en
zonder u handelen." Of we echter nog wel zoo-
veel macht, in proportie met die groote mogend-
heden, kunnen uitoefenen als voor een paar eeuwen,
dat staat te betwijfelen, al moest men in omge-
keerde reden besluiten, wanneer men het heden-
daagsch budget van oorlog vergelijkt met dat van
toen. Een uitgaaf toch van meer dan 30 millioen
voor oorlog op een belastbaar zielentsl van ruim
4 millioen zou doen denken aan een onoverwinne-
lijke vloot, aan een onneembare vestinglinie en aan
een enorm groot leger met overvloedig oorlogsma-
terieel. En evenwel zeggen deskundigen, dat de
heele boel niets waard is. Maar toch, de eisch van
den Minister wordt toegestaan, ook door de Kamer,
die (om" is. Euim 3U millioen voor oorlog!!
Wij beleven zonderlinge tijden, al zijn we er hier
tusschen Eems en Schelde nog niet het minst aan toe.
Dat Rusland, niettegenstaande al de vredelievende
verzekeringen, naar het bezit van Herat uitziet,
wordt door weinigen betwijfeld en dat de hoogge-
plaatste Engelsche Ilouthakker dit niet zal gedoogen
is voor niemand een geheim.
Den Emir van Afghanistan zal door den Onder-
Koning aan gene zijde van den Hymalaya, lord
Duiferiu, duidelijk gemaakt worden, dat het be-
zetten van Herat door EngelschAfghaansche
troepen noodzakelijk is. Nu beweren sommigen
wel, dat de Russische beer hierom niet zou grimmen,
omdat men in Petersburg toegeeft, dat Afghanistan
onder Engelsch protectoraat staat, maar protectie
Hit blad verwcliljnt IHnwdag- eu Vrijdagavond bij den ultgever P. JV A SI DE I A It D E te Ter Neuzen
verleenen of bezetten, hierin zal Alexander onder-
scheid gaan maken. Van waar anders dat samen-
trekken der Russische troepen in Midden-Azie?
Rusland heeft de handen veel ruimer dan Engeland
en hierop wordt door den Oosterschen Monarch
gespeculeerd. Aan de Chineesche grenzen heeft
hij weinig te doen, de Morgenlanders worden door
de Franschen van den anderen kant bestookt, en
hebben daar hunne macht noodig; althans dat
zou men zeggen. Maar die Chineezen, ze zijn
een zonderling volk. Alleen in de provincien die
het tooneel der vijandelijkheden zijn, of in de
naburige, gevoelt men de uitwerking van den oor
log, er is zoo weinig sympathie tusschen de ver-
schillende deelen des rijks, dat de eene provincie
onverschillig is voor het leed van de andere. Te
Peking zelfs viert men feesten, ook in de diplo-
matieke wereld. Men gaat er schaatsrijden en
houdt nachtelijke feesten en bals. Evenwel mocht
Chan-Pei-Loen, de verdediger van Foo-Chow niet
van de partij zijn, hij is tot ballingschap ver-
oordeeld en naar Chineesch Turkestan gezonden.
De Fransche legatie is natuurlijk ledig, maar de
autoriteiten der Kaalkoppen dansen overigens mee.
Dat zij anders niet op eigen beenen kunnen
staan en dat erkennen, blijkt uit het benoemen
van twee vroegere Duitsche officieren tot generaals
wie 120000 man door Li—Hung—Tsang zijn toe-
vertrouwd. De soldaten hebben alien Mauser-
geweren outvangen en ook op de vloot zal alles
op Duitsche wijze worden ingericht, de Armstrongs
zijn reeds overal door Krupp's vervangen. Mooie
leverantie
»Ik getuig voor God en den Profeet," zoo
proclameert de Mahdi in Arabische bladen, „dat
ik de sabel heb opgevat, niet met het doel om
een aardsch rijk te stichten, noch om rijkdommen
te vergaren of een prachtig paleis te bezitten,
maar teneinde de geloovigen te helpen en te ver
troosten over de slavernij waarin de ongeloovigen
hen houden en het oude rijk van den Islam in
zijn vroegeren luister te doen herleven. Ik heb
dus besloten, deze sabel van Khartoem naar Berber
te brengen. Vervolgens zal ik naar Dongola, naar
Cairo en Alexandria gaan en de Muzelmansche
wet en regeering in deze steden herstellen. Van
•Egypte zal ik mij naar het land van den Profeet
richten, om er de Turken uit te jagen, wier re
geering niet beter is dan die der ongeloovigen en
ik zal Arabie, met zijne twee heilige steden aan
den Islam teruggeven. Zonen van Ismael, gij
kunt er op rekenen, mij spoedig, met de sabel
des geloofs gewapend, in uw midden te zien."
Een geloofsstrijd dus. Bij Allah, dat het zoo
kwameKon de Mahdi voortrukken naar het
Oosten, we zouden eens zien, hoe groot de toevloed
zou zijn, hoevele millioenen zich onder zijne vanen
zouden scharen.
De gezondheidstoestand des Konings is in de
jongste dagen niet onguustiger. De geneesheeren
moeten van meening zijn, dat het nemen van
meerdere beweging nog grooteren vooruitgang zou
doen ontstaan.
Daarentegen leest men in de Haagsche kroniek
der N. Gr. Ct.„Sinds het diner ten hove is
de gezondheidstoestand van Z. M. den Koning er
niet op vooruit gegaan en de wandelingen buiten
het paleis zijn dan ook weder gestaakt. Den
avond van het diner zelf was Z. M. zeer ernstig
ongesteld; te 11 uur werd de lijfarts ontboden
en deze verliet den Koning niet voor 3 uur in
den naeht. Gelukkig was dit weder een ziekte-
verschijnsel van voorbijgaanden aard en is detoestand
in de allerlaatste dagen weder niet bepaald zorg-
wekkender dan voorheen, maar alles wijst er toch
meer.en meer op, dat Zr. Ms. gezondheid geknakt is.
De briefschrijver uit de hofstad van de
Arnh. Ct. deelt mede, dat indertijd, tegelijk met
de benoeming van de commissie voor de Ant-
werpsche tentoonstelling, die na de weigering van
de anderhalve ton subsidie door de Tweede Kamer
weder moest ontbonden worden, door den Minister
in de Willemstraat te 's Hage een benedenhuis
was gehuurd, om voor die commissie als bureau
te dienen. //De Minister had dat bureau doen
inrichten met al die schijnbaar overtollige voor-
werpen, die bij de ambtenaren van den tegen-
woordigen tijd als onmisbare bestanddeeleu van
het onbeperkt begrip der schrijf- en bureaubehoeften
schijnen te gelden. Meubelgordijnen, insteekhaarden,
tapijten, pendules en meer van denzelfden aard was
uit de nog niet eens aangevraagde anderhalve ton
maar voorloopig voor het benedenhuis der commissie
aangeschaftwaar 't gebleven is weet ik niet, maar
het benedenhuis zelf werd, nadat het weigerend
votum der Tweede Kamer gevallen was, in de
Haagsche advertentieblaadjes weer te huur aange-
boden. W as er dan aan dat geheele departement
van waterstaat geen vertrek beschikbaar, waarin
deze commissie hare vergaderingen kon houden
Het hof te Amsterdam deed gisteren uitspraak
in de zaak van de 20jarige R. d. G., beschuldigd
van kindermoord en sprak haar vrij van het ten
laste gelegde, op grond, dat uit het nader rapport
der hoogleeraren Kuhn en Van der Meij wel is
waar gebleken was, dat het kind waarschijnlijk door
verworging gestorven is, maar dat eene veroordee-
ling ter zake van het bij arrest van terechtstelling
te laste gelegde, nl. dooding door middel van een
bandje, onmogelijk is na de conclusie der hoog
leeraren.
Het hof beval hare onmiddellijke invrijheidstelling.
Door de inspecteurs der recherchie van de
police, Diederiks en Vreede, zijn Zoudag aan boord
™n New-York komeude stoomboot Edam,
aangehouden twee personen, waarvan een in 1882
wegens mishandeling was veroordeeld tot 4 maanden
cellulaire gevangenis, doch toen het land had ver-
en* De tweede is een gewezen directeur eener
vlasspinnenj in Groningen, sedert eenige maanden
voortvluchtig en verdacht van in zijne betrekkiug
valschheid in geschriften gepleegd te hebben. Beiden
zijn naar de cellulaire gevangenis gebracht.
Het getal der branderijen te Schiedam, dat
in de laatste jaren steeds stijgende was, werd in
let vorige jaar met 3 J branderij verminderd,
doordien ze aan hunne bestemming werden! ont-
trokken.
Volgens het jaarboekje voor de stad en het
kanton Schiedam voor 1885 zijn er thans te
chiedam 3(i2£ branderijen en 3 stoombranderijen
(vertegenwoordigende met elkander 23* branderij,)
terwijl er in 1884 waren 366 branderijen en 3
stoombranderijen (vertegenwoordigende met elkander
23J branderij.)
Door de marechaussee uit Vaals ziju te
Maastricht gevankelijk binnengebracht 2 Duitschers,
die gevat werden op het oogenblik, dat zij een
zekeren Iboekdrukker te Vaals, met geweld in
een gereedstaand rijtuig sleepen en naar Aken ver-
voeren wilden. P. wordt nl. in Duitschland ver-
volgd wegens het verduisteren van goederen.
I ot opheldering van bovenstaande schrijft men
uit Maastricht aan de N. R. Ct. het volgende:
De zich te \aals sedert korten tijd gevestigd
hebbende persoon, Duitscher van nationaliteit, boek-
bmder van beroep, had van eene firma te Berlijn
eene pers ontvangen en was de betaling schuldig
gebleven.
•i ^everanc'er en een zijner beambten huurden
jl. V rijdag een rijtuig te Aken (Aken ligt op
drie kwart uur van Vaals, en Vaals vlak aan de
grens,) en namen tevens drie sjouwers mede, om
aan het bezoek bij den onwilligen schuldenaar
meer kracht bij te zetten. Toen hunne wel-
sprekendheid hunnen volharden landgenoot niet
tot betaling kon brengen, werd dezen door de
handlangers een duchtig pak slagen toegediend
daarna werd hij aan handen en voeten gebonden
en toen in het rijtuig getild. Op dit hachelijk
oogenblik kwam er hulp, waarop de drie hand
langers het hazenpad kozen en al spoedig over de
grenzen waren, terwijl de leveranciers en diens
beambte door de Ilollandsche marechaussee werden
aangehouden en alhier in het huis van arrest
werden opgesloten.
Uit Leeuwarden wordt van 28 Maart gemeld
voor eenige dagen waren te Meppel een man en
eene vrouw aan typhus overleden. Verscheidene
van hunne te Leeuwarden vertoevende familieleden,
FEUILLETON.
Maar lieden, welke een grootsche gedachte koes-
teren, kunnen immers altijd, als het noodig is, huu
rechtmatige verontwaardiging doen zwijgeu.
Het diner was tegen half vijf afgeloopen.
Het was mooi weer. Er zou koffie worden ge-
dronken in de tuinkamer.
Aline naderde haar vader tijdens de opschudding,
die ontstond toen men van tafel ging. Als de
president haar maar aangekeken had, zou hij wel
niet kwaad gebleven zijn, want zij zag er erg
verdrietig uit. Zij kon ter nauwernood haar tranen
inhouden.
Maar de president keek haar niet aan.
z/\'an middag ben ik erg tevreden over u ge-
weest, meisje," zeide hij. „Ga zoo voort en houdt
mijnheer den koninklijken intendant maar goed
gezelschap."
Mijnheer de intendant naderde juist. Hij bood
Aline een hand en deze durfde niet weigeren.
Dit oogenblik had hij uitgekozen voor de
verovering van het jonge meisjeshart. Met al de
behendigheid van hoveling troonde hij heur naar
een prieeltje.
«Mejuflrouw," zeide hij, ;/op uw leeftijd plaagt
men zich nog niet erg met oordeelvellingen. Ik
meen, dat men dan nog niet goed weet waar men
van houdt."
i/Otoch wel/' mompelde Aline onwillekeurig.
i/Ea waarom men er van houdt."
//Zoo, ik weet heel goed waarom."
z/Des te beterriep Bechameil uit. Omdat het
oordeel in uw keurige hersens niet heeft gewacht
op het aantal jaren, zal ik mij ook wel mogen
veroorloven, dat ik u vraag, hoe gij haar hebt
gevonden?"
z/Wie dan toch?"
z/Mijn gemeste kip."
//Mijnheer, ik heb er niet van gegeten."
„Toch wel. Ik had de eer, dat ik u zelf een
blank
Aline luisterde niet meer.
z/Zeer goed/' ging Bechameil voort. //Gij wilt
uw meening niet zeggenBekoorlijke zedig-
heid. Ik had haar Aresena genoemd, een teerge-
voelige herinnering Gij kunt immers wel
denken, mejuffirouw, dat een edelman, die er niet
best uitziet en zoo voorts, ook nog al eens pikante
avonturen gehad moet hebbenEn ik geloof,
dat iemand nog wel behagen in mij zou kunnen
krijgen. Doch er is nog maar een enkele vrouw
die datdie vrouw zijt gij, jonkvrouw
Misschien zal de lezer vinden, dat zulk een
keurig toebereide liefdesverklaring een beter lot
verdiende, maar het is zeker, dat jonkvrouw De
Presmes er geen zier van hoorde.
//Zijt gij misschien ongesteld vroeg Bechameil.
z,Dat gebeurt soms na een dinerElke me-
daille heeft haar keerzijde."
Aline was heel wel, maar zij dacht,/mijn arme
neel Olivier staat te wachten!"
Hij wachtte werkelijk al drie lange uren op straat
lerwijl Aline peinsde, scheen het alsof zij naar
een zeer mooien ring staarde, dien mijnheer Becha
meil aan zijn vinger had. Er zat een prachtige
robijn m, die een aardbei moest verbeelden. De
nabootsing was zoo goed geslaagd, dat men lust
kon krijgen tot plukken.
Bechameil volgde Aline's blik met een loensch oog.
Hij, de kenner van gemeste kippen, meende ook
vrouwen te kenneu.
»Ho ho!" dacht hij, zijn wij a] zoo ver?"
En hij mompelde tevens het beruchte woord:
z/Lvas dochter!" Hij tooverde nu zijn meest
schelmschen glimlach rond zijn lippen en hij nam
en ring met den robijn van zijn vinger, waarna
hij het juweel aan den vinger van jonkvrouw De
Presmes trachtte te steken.
Deze deinsde verbaasd terug.
//Mijnheerzeide zij droogjes zonder drift
of toorn.
Maar heur blik sprak zoo luid, dat de financier
wel honderd voet onder den grond had willen zijn.
Zij was fier, zoo fier, dat Bechameils handeling
naar verbaasde, maar niet beleedigde.
//Jonkvrouw," mompelde deze laatste, geloof
of geloof liever nietNeen .Tlkbid en smeek
u Wanhopig zou ik worden, indien
Aline was wreedaardig, omdat zij hem zoo ver-
legen het, dewijl zij reeds weer aan iets anders dacht.
yNeem mij toch niet kwalijk," ging hij voort, „die
'lemigheid scheen u te behagen. Als zij van groote
waarde was zou ik zoo stoutmoedig niet geweest
zijnMaar zij is nauwelijks tien duizend
pond waard."
Aline staarde hem aan.
Het was alsof de woorden tien duizend pond
haar eensklaps wakker hadden gemaakt.
z/L de ring tien duizend pond waard?" vroeg
zij met kinderlijken lust.
//Misschien iets meer, maar...."
'En wilt ge mij dien ring geven, mijnheer
Nu stond Bechameil verbaasd. Hij mompelde:
/ik weet met of ik zou moeten
hWilt gij niet meer?" viel hem Aline treurig
in de rede.
i/O, jonkvrouw, als ik mocht hopeu
Wat
z/Dat gij hem zoudt aannemen 1"
//Waarom niet?"
//Omdat gij zoo even
i/O, zoo even wist ik ook niet, dat hij tien
duizend pond waard wasriep Aline met fonke-
lende oogen.
Bechameil vertrouwde zijn eigen ooren niet meer.
och hij stak den ring aan den vinger vanjonk-
TER SIEIIZEISCHE (OIRAYT.
