Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
ongebouwde eigeadommen.
Herziecinfi der lelastliare oplirencst
No. 2073.
Zaterdag 28 Maart 1885.
25e Jaargang
io) JflUKTROPV BE PRESMES.
Binnenland.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per post: Voor
Nederland 1,10. Yoor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32£.
Men abonneert zich bij alle Boekbandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVERTENTIfiN:
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elke regel meer f 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
Dit folad verschljnt Dinsdat- en Vrljdagavond bij den nitgever P. J. VAN D E K A M D E te Ter Nenzen.
Bij deze conrant belioort een bijvoegsel.
Polders Moerspui, Varempe, Moerbeke en
Overslag.
De BURGEMEESTER van OYERSLAG,
Gelet op het laatste lid van art. 38 en op de
tweede zinsnede van art. 19 der wet van den
259ten April 1879 (Staatsblad no. 89);
Brengt ter kennis van belanghebbenden, dat eene
opgaaf van het totaal bedrag, waarmede de belast-
bare opbrengst der ongebouwde eigendommen in
bovengemelde polders wegens kosten van onderhoud
der waterkeerende en waterlozende werken behoort
te worden verminderd, op de secretarie der gemeente
gedureude dertig dagen voor een ieder ter inzage
is nedergelegd.
Te Overslag, den 27 Maart 1885.
De Burgemeester voornoenid,
D. mattelE.
folitieli Overzicht.
Slaan we een enkelen blik op ons werelddeel,
dan valt ouze aandacht al spoedig op Duitschland,
waar de Rijkskanselier de lui weet over te halen
tot heffing van nieuwe rechten om zoodoende de
schatkist aan te vullen. De patroon vierde zijn
889ten verjaardag, de aangebeden Monarch, als
staatsman, om zijne persoonlijkheid en zijn karakter
geeerd door de gansche wereld gesteund en ge-
sterkt, zoo niet door en door bezield met den geest
van den eenigen Bismarck, die eerstdaags zijn natio-
naal cadeau heeft te wachten, waarover veel gehar-
rewar is op de open markt, 't geen minder prij-
zenswaard is voor de natie en minder aangenaatn
voor den Rijkskanselier zelf. Sommigen zeggen
dat er twee en een half millioen mark is bijeen-
gebracht, waarvan de helft zal dieneu tot aankoop
van het landgoed Schonhausen en de andere helft
ter beschikking van den Vorst zal worden gesteld.
Dat de natie te zijner tijd Bismarck zal vereeuwigen,
gelijk de Italianen hun Victor Emanuel thans door
een prachtig monument doen, is te voorzien.
De laatste tijdingen uit Suakin zijn van ernstigen
aard. Het gevecht bij llaschin is voor de Engel-
schen geen overwinning geweest en de Arabieren
schijneu stand gehouden te hebbeu op het veld
waar de strijd gestreden werd. Nadat de dag was
aaugebroken, had geueraal Graham met zijne troepen
Suakin verlaten en de oude Zareba-vesting van
Bahu weder bezet in een beschutte vallei, tusscheu
twee heuvelsdeze positie was daarenboven ver-
FEUILLETON.
„Misschien 1" zei Aline zuchtend, omdat zij nog
gaarne hoop wilde houden, ,/inisschien
//Ik vertrouw op de eer van mijn neef, van
mijnheer De Presmes," sprak Olivier.
z/Zeker, zeker! Waar zal men u over een paar
uren kunnen vinden?"
z/Den geheelen nacht zal ik aaD de poort van
dit hotel staan."
z/Zeg, zeg eens, Alineriep de president on-
geduldig.
z/Vaarwel, neef! Nogmaals herhaal ik u, dat
gij u niet van kant moogt maken. Die zonde zou
te groot zijnEn tijding zult gij van mij
krijgen."
Zij vloog de trappen op.
z/Ik zal bij mijn vader een laatste poging
wagen/' dacht zij, omdat zij moed wilde houden.
z/Als hij mij vraagt, waarom ik beneden aan den
trap ben gebleven, krijg ik juist goede gelegenheid.
Dan zal ik alles bekeunen."
Maar mijnheer De Presmes vroeg niets. Aline
meende alleen rond zijn lippen een koelen spotlach
te zien zweven. Zij had geen hoop meer.
De salons van mijnheer den intendant waren
goed bezet. Er waren dames, hoewel hij niet
sterkt door vier redoutes. Van hier uit trok gene-
raal Graham, een regiment met twee Krupp-ka-
nonnen in het kamp achterlatende, het wijde veld
in, dat door heuvels is omgeven en in welks mid
den het dorp Haschin ligt. Men trok voort over
de met struiken bedekte vlakte, terwijl tal van
vijanden op de hellingen der heuvels in de dichte
struiken en mimoza-boschjes wemelden. De heuvel
in het front, door Arabieren bezet, werd genomen
en de vijand teruggedreven maar hij verzamelde
zijne krachten weder op de linkerzijde van den
heuvel. Toen werd aan de Bengaalsche lanciers
bevolen een charge te maken. Maar de Arabieren
hielden stand met buitengewonen moed en vielen
de naderende cavalerie aan. Een troepje van veertig
rebellen wierpen zich dapper op hunne vervolgers.
Een oude Sheikh, op een kameel, was aanvoerder,
in razernij zijn speer zwaaiende. Toen de botsing
dreigde, pasten de Arabieren dezelfde taktiek toe,
als in den slag bij El-Teb zij wierpen zich op den
grond en troffen de pooten der paarden met hunne
zwaarden. Het gevecht was hevige en de lanciers
moesten aftrekken, terwijl de rebellen zich achter
hun rug weer aaneensloten. De Indische troepen
werden op de vlucht gejaagd, doch hun terugtocht
werd gedekt door fliuk vuur eener brigade der
Guards, die zonder aarzeling de cavalerie op den
heuvel te hulp kwam. Doch ook zij moesten reti-
reeren en de heuvel werd wederom door den vijand
bezet. Terwijl dit aan de linkerzijde gebeurde,
trachtte men aan den uitersten rechtervleugel in
de richting van de redoutes door te breken dit
gelukte en van de aan dien kant opgestelde vijanden
ontkwamen weinigen den dood. Doch ook de
Engelschen leden groote verliezen. De reporters
geven hoog op van de dapperheid en de voorzich-
tigheid des vijands.
Druk heeft de Fransche Kamer het ook met
de nieuwe kieswet. Het regeeringsontwerp wil de
departementen voor iedere 70,000 inwoners een
afgevaardigde laten kiezen en een bovendien voor
de overblijvende fractie, hoe klein die ook wezen
moge. Nagenoeg 600 vertegenwoordigers zal dat
geven: misschien 500 te veel. Wij weten wat
onze 86 doen in de Kamer en wat 50 wellicht
konden doen. Soms is hier werkstaking gewenscht,
als men ten minste dat eindeloos geharrewar der
partijen hoort; liever daar dan in Belgie's mijnen
in de provincie Ilenegouwen. De belhamels be-
letten er anderen te werkenuit Duitschland
worden den rebellen aardapptlen toegevoerd van
de socialisten, terwijl het dynamiet blijft ver-
nielen zelfs de woningen der tevredene werklieden.
Gelukkig bezwijken de werkgevers niet voor deze
geweldenarijen en doet de openbare macht den
sterken arm gevoelen aan de verwoesters der maat
schappelijke orde, die ook in ons land propagande
zoeken te maken en 't zelfs in Amsterdam zoover
getrouwd was, wat hij op zijn leeftijd en in zijn
stand overigens zeer goed had kunnen wezen.
Gij zoudt in den salon iuderdaad met groot ge-
noegen de prachtige typen uit Neder—Bretagne ont-
moet hebben, die zonder groote veranderingen eeuwen
lang leven. Bij voorbeeld mijnheer de ridder de Cha-
teautrichel, die altijd galant, altijd dapper, altijd op-
geruimd is, zoodra de soep maar rookt. Hij zegt
dan zelfs tegen de oudste dames, als hij haar een
speld afleent om zijn servet vast te steken//Er
zijn geen rozen zonder dorens
In 1747 was hij gedeputeerde van den adel bij
de Staten; in 1765 was hij eenigzins philosooph;
in 1788 was hij rood en boos op den Koning;
in 1792 streed hij dapper in de Vendee en in
1793 werd hij geguillotineerd. Onder het Kei-
zerrijk deed hij glorierijmen op victorie; maar in
1815 had hij verduiveld een tweegevecht met een
kinkel van een Bonapartist. De monarchie van
1830 maakte hem rijker; 1848 benoemde hem tot
raadsheer. Napoleon III schonk hem het kruis
van eere. Sinds 4 September 1870 denkt hij aan
de rol van Monk, maar zijn trouw hart weifelt
tusschen drie dynastien.
Zijn vrouw vond in het begin van deze eeuw
den barege tulband uit voor bals en soirees. Zij
draagt hem nog, en over tweelionderd jaar zal zij
hem nog dragen. Zulk een paar is onsterfelijk.
En Kerevizio, die juist uit Phiristere aan wal is
gekomenHij komt sinds liertogin Anna elken
hebben gebracht, dat men van daar aan de broeders
te Parijs een krans heeft gezonden, ter herdenking-
aan de commune. Zeker een bewijs van erkente-
lijkheid voor de weldadige giften tot werkverschaffing
in den afgeloopen winter, toen er tot een bedrag
van bijna 180 duizend gulden werd verstrekt
In Zwitserland heeft de president in den Stenden-
raad op welsprekende wijze den lof bezongen van
het Zwitsersche volk in zijne houding tegenover
het anarchisme, als zijnde het heldere zonlicht
tegenover den zwarten nacht. Het moederland
der volksvrijheid zal nooit ontwijd worden door
het bezoek dier fanatieke misdadigers-bende, die
nu onlangs tegen de hooge overheid van twee even
liberale als vrije volkeren aanslagen gepleegd heeft
en die zeker de heerschappij der willekeur in de
hand zou werken, indien niet de gezonde volksgeest
van Europa zich daartegen krachtig verzette. In
de Noordsche Staten, eenmaal door de Unie van
Calmar verbonden, hoort men niet veel van dat
soort lieden. Wei zijn regeering tegenover Land-
ting en Folketing het niet eens en heeft zelfs de
Koning naar aanleiding van ingezonden adressen
partij meenen te moeten kiezen ten gunste zijner
resreering, maar dat loopt op het ergst uit op een
crisis. Er is strijd tusschen conservatieven en
liberalen en hoewel de socialisten er niet onbekend
zijn, ziet de werkliedenpartij kalm toe.
In Skandinavie wil men niets van invoerrechten
op koren en meel weten. Het voorstel der regeering
werd door Eerste en Tweede Kamer verworpen.
De Tweede Kamer zette gisteren het debat
voort over de begrooting van Waterstaat. De
dekking der uitgaven voor de Staatsspoorwegen
(art. 117) werd aangenomen.
Bij de afdeeling Handel en Nijverheid ontstond
eene levendige discussie over het amendement,
waarbij zes leden der Kamer eene subsidie van
f 25000 voor de Antwerpsche tentoonstelling voor-
stelden. Het amendement werd met 47 tegen 27
stemmen aangenomen.
De begrooting van Waterstaat enz. werd met
algemeene stemmen aangenomen, waarna de ulge-
meene beraadslagingen over het hoofdstuk Kolonien
door den heer Cremer werden ingeleid.
Door landbouwers uit Zuid-Beveland is
blijkens de N. R. Ct., aan den Koning een adres
gericht, waarin wegens den dringenden nood waarin
de graanbouw verkeert, wordt gevraagd een invoer-
recht van f 1,50 per 100 K G. Zij voeren daarbij
aan, dat de Zeeuwsche landbouw geen tijdelijke
omzetting van bouwland in weiland toelaat, omdat
de gronden daartoe niet geschikt zijn en drinkwater
missen en zulk eene omzetting tijd en kapitaal
winter juist aan wal. Hij brouwt vreeselijk, en
hij verhaalt aan dames steeds ijziugwekkende ge-
schiedenisseu. Hoeveel ongelukkige hartjes heeft
hij zoodoende niet in lichterlaaiengloed gezet.
Neemt u in 's Hemelsnaam voor hem in acht
Hij is een tweede Don Juan
En Cramulhem, de schorre, een weinig doove,
erg stotterende markgraafdie verbazend mooi
romancen kan zingen.
En Tregas, die het tooneel tusschen Agamenmon
en Ackillus geheel alleen tweestemmig kan opzeggen.
O, als Parijs eens wist, hoe men zich in Bretagne
kan vermaken
Er zou een fazanten pen noodig zijn, als men
de gastronomische weelde wilde beschrijven van
Bechameil, den Bretagneezer Parijzenaar. Bij hem
was ieder voorwerp een kiesche of dichterlijke
zinspeling op de kunst van eten. Zijn behangsels
konden iemand het water in den mond doen komen
de zittingen van zijn stoelen prijkten met keurige
zeekreeften, de voeten rustten bij hem op fluweelen
gevogelte; de knoppen aan de deuren waren hou-
ten pasteitjes. De pendule stelde een rots voor
te midden van de zee, en die rots zat vol open
oesters.
Men ging met der klokke twee aan tafel.
Bechameil zat tusschen Aline de Presmes en me-
vrouw De Chateautrukel. Het nare kapsel van
deze laatste liet toen reeds vermoeden, dat zij in
1804 den baregen tulband zou uitvinden.
vordert, terwijl de veeprijzen daardoor zouden ge-
drukt worden.
Adressanten vreezen van zulk een graanrecht
geen beteekende stijging der broodprijzen, zeker
niet als, gelijk vroeger, eene #broodzetting" wordt
toegepast, welke ondanks deze belasting den brood-
prijs nog zou verlagen.
Groote Duitsche firma's te Antwerpen moeten
een agitatie op het touw gezet hebben om bij den
Duitschen Rijkskanselier te bewerken, dat Ant
werpen gekozcn worde als de buitenlandsche haven,
die door de gesubsidieerde Duitsche stoombooten
zal worden aangedaan. Een vingerwijzing voor
onzen handel en onze regeering, om ook voor onze
belangen te waken.
Als bewijs, dat de uienteelt te St. Maartensdijk
nog al op vrij groote schaal uitgeoefend wordt,
kan dienen, dat er alleen in de haven van die ge
meente ingeladeu zijn 34094 HL. ajuin van de
teelt van 1884. De opbrengst hiervan beliep
f 54291,70, 5t welk een gemiddelden prijs oplevert
van ongeveer f 1,60 per HL. Men begroot het
aantal nog onverkochte HL., daar in den omtrek
voorhanden, op 2000.
Men schrijft uit Limburg:
Moge ook de tijd der geharnaste ridders voorbij
zijn, die in de bres sprongen voor de zwakkere
helft der menschheid wegens overmaat van druk
en onrecht, het schijnt meer en meer mode te
worden, dat die zwakkere helft het harnas aan-
gordt, om andere overmaat te doen verdwijnen.
Althans te Maastricht maken sommige weinig
jonkvrouwelijke leden der zwakkere sekse er een
dagelijksch werk van, om de overmaten uit de
branderijen haar bestemmiug te doen bereiken,
zonder de accijnswet daarbij in het oog te houden.
Ook dezer dagen werd door de rijksambtenaren
Oosterling en Ten Haaf, zekere Anna v. H., een
oude bekende, waar het fraude betreft, bekeurd
wegens ongedekt vervoer van vijf liters jenever
ad 50,3 in een blikken harnas, gedragen op
het bovenbeen, onder de bovenkleeding.
Denzelfden dag bekeurden de ambtenaren Baeten
en Mens, zekere Anna C., wegens ongedekt ver
voer van vijf liter spiritus ad 93,5 in een
geelkoperen doos, speciaal voor dergelijk vervoer
ingericht en juist passende in een gewoon, on-
schuldig hengselmandje.
Een 22jarige, oppassende jonge man, diamant-
slijper, wonende op de Nieuwe Achtergracht te
Amsterdam, werd Maandagochtend te half vijf door
een zijner huisgenooten, badende in zijn bloed, in
bewusteloozen toestand aan den voet van de trap
zijner woning gevonden. In -het achterhoofd bleek
hem een diepe snede toegebracht te zijn De deur
der schutting, die toegang geeft tot de plaats, waar
zich de trap bevindt, stond open.
De maaltijd mocht in alle opzichten prachtig
heetenhij was stevig en schitterend.
Bechameil zou volmaakt gelukkig geweest zijn
zonder de loftuitingen, die zijn gasten ruimschoots
aan Salomon Badot, zijn dienaar en zijn medinger,
schonken.
Die Badot, die loondienaarHij maakte naam
Hij zou doorluchtig worden. En Bechameil, een
slachtoffer van de maatschappelijke vormen, van
de maatschappelijke vooroordeelen, hij kon niets
doen voor zijn eigen roem.
De galanterie stelde echter eenigzins perk aan
de ijverzuchtige gedachten, welke den geest van
mijnheer den intendant bestormden. Hij waakte
over Aline's bord, en hij bediende het jonge meisje
met zooveel ijver, dat men drie of vier dozijn
hongerige dametjes zou kunnen hebben voeden
met de lekkernijen, die hij haar toevoegde.
De arme Aline was zoo treurig, dat men wel
medelijden met haar moest krijgen. Zij bleefaau-
houdend overdenken, hoe zij een nieuwen aanval
op haar vader zou kunnen wagen. Maar de pre
sident zette, hoewel hij zeer smakelijk at, steeds
een zeer zuur gezicht, zoodat Aline bang werd.
Zij geloofde nog niet vast aan het huwelijk
met mijnheer De Bechameil maar zij dacht
tochdat mijnheer de intendant leelijkbe-
lachelijk, naar, monsterachtig en verfoeielijk was.
Als hij haar aansprak, meende zij van toorn te
zullen bersten. Zij schoof alles, wat hij haar
TER NEUEHSHE <01111VI
VAN DE
M II IDIIIMUM— Illl Willi MHIIH1 1—IIIIIIIOTIB—MIIII IMW1"T
