I
Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
No. 1942.
Dinsdag 25 December 1883.
23e Jaargang.
N ieu wjaars-Ad vertentien
Binnenland.
a 40 cent.
"feuilleton.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen f 1,Franco per post: Voor
Nederland f 1,10. Voor Belgie f 1,40. Voor Amerika f 1,32|.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVERTENTlEN:
Van 1 tot 4 regels /0,40. Voor elke regel meer /0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer er
jaar, tot veel verminderden prijs.
Dit blad vePHchljnt Dinsdag- en Vrijdagavond blj den iiitgcvcr J. K. C. D B O N T te Ter Neazcn.
voor het nummer datop 1 Jauuari 1884 verschijnt,
worden weder geplaatst
De inzendingen kunnen geschieden tot UITER-
LIJK Maandag 31 dezer des namiddags 2 uur.
Ter Neuzen, 24 December 1883.
De Uitgever,
J. K. G. DHONT.
IPolitieli Overzicht.
Jt Is niet meer dan natuurlijk, dat de Duitsche
bladen vol verhalen en beschouwingen zijn over
de reis van den Duitschen Kroonprins naar Rome
en de beteekenis er van op verschillende wijs
ui eggen. Volgens sommige is het bezoek, door
den gast van het Quirinaal op het Vaticaan ge-
bracht een openlijke en duidelijke erkenning der
door de gebeurtenissen van 1870 in het leven
geroepen toestanden. Andere bladen gaan daar-
eutegen voort met in weerwil van alle ambtelijke
tegenspraak het bezoek aan het Vaticaan voor te
stellen als het eigenlijke doel der reis. Naar
hunne bewering was het dus om den Paus in
de eerste plaats en slechts in de tweede om
Koning Humbert te doen. Als een der gevolgen
van het bezoek wordt, gelijk reed» gemeld werd, ook
genoemd, dat de Keizer van Oostenrijk den
Koning van Italie eerstdaags te Rome zal be-
zoeken. Evenzoo zou Koning Alfonso van Spanje
doen. De Kroonprins heeft daarvoor het ijs ge-
broken en de betrekkingen tusschen Oostenrijk
en Italie, die ter volmaking nog slechts een tegen-
bezoek des Oosteurijkschen Keizers behoefden,
worden nu al wat men wenschen kan. Maar
zeker ging de Kroonprins daarom niet alleen
naar Rome.
Nu de Fransche Senaat de aangevraagde Tong-
kingelden heeft goedgekeurd, zullen de gereed
staande versterkingen dadelijk naar het tooneel
des oorlogs, de oostkust van Azie, vertrekken.
De batterijen zullen elk vijf oflicieren hebben,
om in geval van nood de zieken of gewonden
terstond belioorlijk te kunnen vervangen. De
pogingen om in de gelederen vrijwilligers te vin-
den om den veldtocht mede te maken, slagen
naar wensch. In enkele dagen hebben niet min
der dan 300 onder-officieren en 1400 korporaals
en manschappen op de lijsten geteekend, die tot
dat doel bij het Parijsche garnizoen rondgingen.
Volgens de Temps hebben reeds 8000 officieren
EEN KERSTVERHAALTJE.
Lang nadat hij had uitgesproken, lag zij stil,
toen fluisterde zij zachtjes„Op Kerstmis werd ons
kind geboren en op een Kerstavoud heeft hij mij
het eerst van zijn liefde gesproken, ach! dat liij
mij vergiffenis schenken kon eer ik sterf." „Zou
het u verlichting geven, mij van uw verleden iets
te vertellen?" vroeg de prediker vol mededoogen.
„Ik heb niet veel te vertellen. Mijn leven is
een mengsel geweest van schuld en ellende, zonde
en berouw, zooals het leven van veel menschen is.
Bij mijn geboorte stierf mijn moeder en ik groeide
op zonder liefde en toch smachtend naar liefde,
met een vurig, naar geluk dorstend hart, onder
koude menschen, wien ik tot last was. Mijn
hartstochtelijk verlaugen naar liefde en geluk deed
mij vol vreugde mijn hand reiken aan den man,
die mij beloofde, beide te schenken. Ik dacht,
dat ik hem lief had, omdal ik hem wilde lief-
hebben en omdat ik hem zag, niet zooals hij was,
maar zooals ik hem zien wilde. Maar deze zelf-
verblinding duurde niet lang. Hij was braaf en
rechtschapen, maar hij begreep mij niet. Nog
voor de geboorte van ons kind wist ik het, dat
hij mij nooit zou leeren begrijpen en voelde ik,
dat een kloof zich begon te openen tusschen mij
en hem, die natuur en wet tot mijn echtgenoot
haddm gemaakt. Ik snakte naar vrijheid, docli
hij zU&ht mij door gestrengheid en hardheid voor
zich te behouden. Toen stierf ons kind en voelde
zich bij den Minister van Oorlog aangemeld, die
zich eveneens daartoe bereid verklaren. In den
Senaat kon Ferry mededeelen, dat de Franschen
Son-Tay hebben aangevallen en de buitenwerken
na een hardnekkig gevecht hebben bezet. Het
fort was nog in 't bezit der Chineezen, maar een
nieuwe aanval was ophanden. Bij een verkenning
door de Franschen gedaan was bevonden, dat
Bac-Ninch, de vesting die na Son-Tay, aan de
beurt is, bijna geheel door de bezetting ver-
laten was.
In Engeland is men zeer ongerust over de
werkzaamheid der dynamietmannen. De openbare
gebouwen der hoofdstad worden weder bewaakt
en een gewapende en bereden wacht politic-agen-
ten vergezelt Gladstone naar de kerk, op de wan-
deling en naar huis. Zijn verblijf op Ilawarden
wordt dag en nacht bewaakt door een aantal
politie-agenten met revolvers gewapend. Hoofd-
zakelijk schijnt deze nieuwe uitbarsting van toorn
en bitterheid onder de Ieren gewekt door de
terechtstelling een paar dagen geleden van O'Don-
nell, den moordenaar van den Ierlandschen aan-
brenger Carey, inzake de wegmaking van Burke
en Cavendish in 't Fenikspark te Dublin. Uit
Amerika worden personen verwacht om die daad
te wreken, want het is voomamelijk daar, dat het
voltrokken doodvonnis onder de ontevreden Ieren
vrij wat kwaad bloed heeft gezet. Te New-York
is een vergadering gehouden waarop zeer heftige
en bloedige besluiten zijn genomen.
Al weigert Engeland zich ook te leenen, en
niet zonder reden, tot het dempen van den opstand
in Soedan of liever tot het onderdrukken der
bewegiug daar door den Mahdi begonnen, evenwel
trekt het zijn hand van Egypte niet af. Want
in weerwil van alle tegenspraak en de zeer twijfel-
achtige verklaringen daaromtrent gegeven, gaat de
Engelsche regeering voort met het afzendeu van
troepen tot versterking der Britsche legermacht
in Egypte. Ook zou Suakim reeds lang gevallen
zijn, als het niet verhinderd was geworden door
de bommen van de daar liggende Engelsche kanon-
neerbooten. Baker pacha is eindelijk vertrokken
naar Suakim. Aan het station te Cairo was een
indrukwekkende menigte om hem vaarwel te zeg-
gen. Wie weet, of men hem wel ooit weer zal
zienOok Hicks vertrok met de meest schitteren-
de vooruitzichten, maar wat is daaruit geworden?
En nu heeft Baker nog een aantal troepen onder
zijn bevelen, dat alleszins onvoldoende wordt ge
noemd. Wel heeft hij een brief van den Khedive
in zijn zak om voorzichtig te zijn en alvorens tot
geweld over te gaan alle verzoenende maatregclen
te gebruiken. Men rekent er namelijk op dat eenige
ik den laatsten band verscheuren, die mij aan hem
geketeud liield, ik voelde mij vrij en wilde het
ook zijn voor de wereld."
De zieke hield op en lag vermoeid, met gesloten
oogen in de kusseus, daarop vervolgde zijhaastig:
//Ik verliet mijn echtgenoot. Ik was jong en
schoon, mijn talenten bezorgden mij een onafhau-
kelijk bcstaangeen wonder, dat de werekl voor-
komend voor mij was. Ik genoot het leven met
voile teugen en toch niettegenstaande mijn vrijheid
en de lauweren, die ik door de kunst verwierf,
gevoelde ik mij toch nooit gelukkig. Ik werd
steeds door een heimelijke onrust gekweld, ik kon
het nergens lang uithouden, te midden der luid-
ruchtigste vroolijkheid gevoelde ik een soort van
heimwee en kon ik met geen mogelijkheid de stem
van mijn geweten tot zwijgen brengen." Zij zweeg
wederom, doch slechts om adem te scneppen.
z/Het einde liet zich niet lang wachtenik werd
ziek en arm ellendig. Ik was te trotsch om hulp
aan vrienden of bekenden te vragen, zoo kwam ik
hier. En nu ga ik sterven, eenzaam, ver-
laten, zonder eigen woning, rampzalig, zoo als ik
geleefd heb"
z/Zoudt ge u niet gaarne met uw man willen
verzoenen?" vroeg de geestelijke.
z/Of ik dat gaarne zou willen?" Zij richtte
zich met inspanning overeind.
z/Gij weet niet, hoe mijn hart schreit om hem,
hoe ik er naar smacht, hem nog eens te zien, nog
eens zijn stem te hooren, mij nog eens door zijn
armen omstrengeld te voelen en te weten, dat ik
daar veilig ben." Zij zonk uitgeput neder.
stammen zich zullen laten omkoopen, maar Baker
heeft maar amper geld genoeg mede gekregen
voor 't onderhoud zijner troepen. Hij zal dus niet
veel in die richting kunnen doen. Met Turkije
worden de onderhandelingen over het zenden van
Turksche troepen naar Soedan en tegen den Mahdi
voorlgezet.
De Minister van Binnenlandsche Zakeu heeft
Zaterdag jl. aan de Tweede Kamer der Staten—
Generaal medegedeeld, dat de Gouverneur-Generaal
van Nederlandsch-Iudie aan Z. M. den Koning
zijn ontslag heeft gevraagd.
Door Z. M. den Koning is afwijzend beschikt
op het adres van de vier Goessche raadsleden, in
welk adres bezwaren werden iugebracht tegen het
zittingnemen van de lieeren Massee en Yan Swin-
deren, zonder het afleggen van den eed.
De Tweede Kamer heeft jl. Zaterdag de
spoorweg-begrooting aangenomen met 57 tegen
11 stemmen, na verlaging met 1 millioen voorde
uitbreiding van het spoorwegpersoneel, 2£ ton voor
het hoofdgebouw station Nijmegen, 5 ton voor wer-
ken op de lijn Rotterdam-Hoek, 2 ton voor stei-
gers aan de buitenhaven te Ylissingen en 45,000
voor onvoorziene uitgaven.
De waterstaatsbegrooting is nog verminderd met
7500 voor proefnemingen bij kunstmatigen elft-
teelt, f 1000 voor toelagen aan leerlingen der
landbouwschool, f 40,000 voor posterijen, f 10,000
voor telegraaflijnen. Hoofdstuk waterstaat is daar-
na aangenomen met 63 tegen 2 stemmen.
De Kamer is tot nadere bijeenroeping gescheiden.
- Het voorstel van den heer Buma, betrek-
kelijk de afsluiting en het droogleggen der Zuiderzee,
is door de commissie van rapporteurs uit de Tweede
Kamer verklaard te zijn in staat van wijzen.
Het is in den laatsten tijd gebleken, dat
sommige menschen in den waan verkeeren dat
brieven even goed met plakzegels als met fran-
keerzegels kunnen gefrankeerd worden. De post
vindt dat niet, stempelt de plakzegels niet af en
de ontvanger moet voor zijn brief betalen alsof
deze ongefrankeerd ware geweest.
In de Haagsche brieven aan de Zaanl. Ct.
leest men het volgende omtrent den heer Hubrecht,
secretaris-generaal van Binnenlandsche Zaken, den
bekenden redacteur der officieele bescheiden
betrekkelijk het onderwijs
//Deze ambtenaar heeft een goed tractement en
wel eens meer faveurtjes, die anderen ook wel
//Maar wat helpt het mij ging zij voort met
zwakke stem, //hij is ver van hier en kan niet
komen, en al kon hij ook, hij zou het niet willen.
liij zal mij voor een verlorene houden, zooals de
wereld het doet, met wier oordeel ik gespot heb.
Maar bij den God, dien ik vergeten heb en wien
ik thans niet meer durf te naderen, ik heb gedwaald,
gezondigd, maar ik ben niet gevallen; i'k verbrak
den trouw aan mijn man slechts door hem te
verlaten. Dat zult u hem vertellen als ik dood
ben/ lunar oogen vestigden zich smeekend op het
gelaat van den prediker. //Zult u hem mijn laat
sten groet overbrengen en de bede om zijn ver-
giffenis Hij knikte haar toe en zij noemde haar
nanm en woonplaats. errast zag de geestelijke op.
//Kent u hem? Weet u iets van hem?" riep
zij hem aanziende, opgewonden uit.
z/Dat zal ik u zeggen als ik terug kom." Hij
stond haastig op. //Ik kom zoo aanstonds weer bij
u en.... hoop op Gods barmhartigheid, die ook
voor u is weggelegd
Een kwartier later werd er naast de kribbe van
den zwaar gewonden man, behoedzaam een tweede
kribbo geplaatst. Met moeite richtte hij zich een
weinig op, zachtkens den naam roepend van zijn
vrouw, die eindelijk weer den weg tot hem gevon-
den had.
Den volgenden morgen ging de Kerstmiszon
helder en vriendelijk op. Haar gouden stralen
deden de sneeuw schitteren op de velden en de
Kerstboom van de kinderen van den prediker
tintclde even vroolijk in haar licht als de welrie-
kende groene dennentakken op de bedden der kran-
zouden willen genieten. Bovendien is hij wat men
lioemt //uitgeslapen." Hij heeft een vrijkaart op
het spoormaar geloof daarom niet, dat hij den
Staat verzuimen zal in rekening te brengen reis-
kosten, wanneer hij die in het belang van het
Rijk gemaakt heeft. Ja, wanneer hij officieeleen
tentoonstellings-diner bezoekt, dan wil hij toch die
zoogenaamde spoorkosten vergoed hebben. En
weigert de Rekenkamer die goed te keuren, hij
dreigt den Staat met een proces, zooals ge dezer
dagen in de couranten hebt kunnen lezen. 't Mooiste
staaltje van zijn inhaligheid heb ik mij dezer dagen
laten vertellen, dat hierop neerkomt (maar 't is
haast niet te gelooven), dat hij zijn zoon, een
zooloog, een huwelijksreisje naar en een verblijf
van 6 maanden te Napels wist te bezorgen, geheel
en^al op kosten van de Nederlandsche schatkist."
t Maakt inderdaad een vreemden indruk, als men
daarop de volgende loftuiting leest
z/Indien de heer Hubrecht niet nu en dan be-
wijzen gaf van grof cynisme, hij zou een juweel
zijn van een man."
Door bemiddeling der Nederlandsche Han-
delmaatschappij zijn weder 24,000 overgemaakt
aan de plaatselijke commissie te Batavia, voor de
ramp op Java, in het geheel derhalve 494,000.
De brievengaarder te Rijpwetering is in den
nacht van den 18 op den 19 dezer voor eeue
belangrijke som gelds bestolen. Des avonds is
men heimelijk in het huis gekomen en een zakje
met kasgeld, dat op tafel was gelegd, werd mede-
genomen. Een notitieboekje, dat zich onder het
zakje bevond, werd geopend teruggevonden en de
daarin aanwezige kwitantien lagen des ochtends
verspreid over de tafel. In eene lade van de tafel
was nog eene som van ongeveer 100, doch deze
is waarschijnlijk door de dieven over het hoofd
gezien. Zoowel de buiten- als de binnendeur had
men open laten staan. Er is proces—verbaal van
de zaak opgemaakt en de politie doet al het mo"e-
Hjke om den dader of de daders in handen te
krijgen. Intusschen is de bestolene, die voor het
geld aansprakelijk is, verplicht het tekort uit zijne
eigen toch reeds zoo bekrompen middelen aan
te vullen.
Te ruim 9 uur in den morgen barstte Yrijdag
jl. te Burgh (op Schouwen) een felle brand uit
m de landbouwschuur van den heer W. Speelman,
welke in weinig oogenblikken schier van alle kanten
door de vlammen werd aangetast. Zoowel de brand-
spuit van Burgh als van Haamstede gaven spoedig
water en het mocht gelukken den brand tot dat
eene perceel te bepalen.
legen den avond was van de groote schuur, met
ken. Daar belrad de geestelijke voorzichtig en
zachtjes de ziekenzaal waarin de lang gescheiden
echtgenooten rustten. Het bed der'jouge vrouw
was ledig. Door den gezonden arm van haar echt
genoot nauw omstrengeld, het blonde hoofd ver-
borgen aan zijn burst, lag zij daar dicht aan zijn
hart gekneld als een vermoeid vogeltje, dat beschut-
trag zoekt tegen het onweer, onder moeders vleufel.
z/Zij slaaptfluisterde de man met een <*eluk-
kigen lach, toen de geestelijke nader trad. Door
een angstig voorgevoel aaugegrepen, boog deze zich
over de sluimerende heeu. Ja, zij slaapt," her-
haalde hij langzaam en plechtig.
Getrotten door den toon van zijn stem zag de
zieke man neer op de gestalte in zijn arm. Ver-
schrikt betastte hij haar voorhoofd en wammn
Zij waren aaugeraakt door den adem des doods
Met warme woorden sprak de ontroerde prediker
den zieke toe, maar deze scheen zulks niet te be-
hoeven. Rustig l et hij het geschieden dat men
de doode uit zijn arm losmaakte en wegvoerde
om haar een laatste rustplaats te bereiden. Hij
wist dat zij niet op hem zou wachten.
Nog voor het Oude Jaar was verstreken, voHle
hij haar na. Van zijn vermogen had hij de eene
helft vermaakt aan den kleinen knaap, die hem
den dennentwijg had gebracht, de andere helft
aan het hospitaal onder het beding dat men hem
zou begraveu naast de vrouw die hij nooit had
opgehouden te beminnen.
Yrij vertaald.
J. B. II.
O
TER SIEIIZESISCHE 4 01KWT
