Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
No. 1935.
Zaterdag 1 December 1883.
23e Jaargang.
BEKENDMAKING.
Binnenland.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen f 1,Franco per post: Yoor
Nederland 1,10. Yoor Belgie f 1,40. Yoor Amerika 1,32£.
Men abonneert zicb bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
busbouders.
ADYERTENTlfiN:
Van 1 tot 4 regels 0,40. Yoor elke regel meer 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
Kit bind verschijnt Dinsdng- en Vrljdagavond bl| den nltgcver J(. K, G. I> II O T te Ter Neuzen.
Yan de geldleeningen der gemeente TER NEU
ZEN zijn uitgeloot:
van die, groot 13000,aangegaan in 1869,
de aandeelen n<». 66, 67, 70, 97 en 111, ieder
ad 100,—
van die, groot 10000,aangegaan in 1872,
bet aandeel n°. 13, ad f 500,
van die, groot f 7500,aangegaan in 1876,
liet aandeel no. 22, ad f 250,
De uitgelote aandeelen der leeningen van 1869
en 1876 zijn aflosbaar in December dezes jaars,
dat der leening van 1872 in Februari 1884.
De houders worden uitgenoodigd die aandeelen
dan daartoe ten kantore van den gemeente—ont-
vanger aan te bieden.
Na de vervaldagen worden geene renten er van
meer te goed gedaau.
Ter Neuzen, 29 November 1883.
Burgemeester en Wethouders aldaar,
J. A. YAN BO YEN, Burgemeester.
J. DIELEMAN, Secretaris.
Politieli Overzicht.
Met ontzag wenden wij weder den blik naar
het Oosten waar de donkere wolken samenpakken
en het roode licbt begint te flitzen. De over-
winning van den Mahdi heeft de geheele Mahome-
daansche wereld in beweging gebracbt en de verdere
gebeurtenissen in Soudan zullen de wereld weer
eens stellen voor een nieuw „Oostersch vraagstuk"
gelijk aan de vele, die haar in de laatste halve
eeuw beroerd hebben. De stand van zaken is op
't oogenblik daar zeer hachelijk. Met een groote
krijgsmacbt rukt de Mahdi op Karthoum aan, de
laatste grensplaats van Soudan die nog door een
zwakke Egyptische krijgsmacht bezet is, welke
slechts voor een maand van leeftocht is voorzien.
De Europeesche ingezetenen verlaten de stad en
komen in schepen den Nijl afzakken. De weg
naar het Nijldal ligt dan voor den Mahdi open,
daar na de nederlaag van kapitein Moncrieff en
zijn troepen Suakim en omstreken reeds in handen
der in opstand gekomen Bedouinen zijn. De
Khedive wil Khartoum dan ook in geen geval
opgeven en heeft daarom bevel gezonden om die
stad tot het uiterste te verdedigen. Daartoe zijn
alle plaatsen langs den Blauwen en Witten Nijl,
waar de krijg gevoerd werdontruimd en de
troepen op Khartoum teruggetrokken. Zoo noodig
moet ook Sennaar verlaten worden. Tevens zijn
in allerijl twee stoomschepen met troepen naar
Suakim gezonden, die onder aanvoering van Baker-
pacha, een Engelsche generaal in Egyptische dienst,
FEUILLETON.
4)
I) E ZESTERS.
Emilia stond nu op en zei met een schelmschen
en toch trotschen blik: „Och mijn kind, zoo
heel alleen waren wij toch ook niet. Er waren
verscheiden jongelieden en gij moogt zelf beoor-
deelen, of er voor mij ook (ieu was, als ik u zeg,
dat ik persoonlijk een echten vrijen heb gehad."
//Gij riep Pauline verbaasd. Er was op dit
oogenblik wel geen bekoorlijker beeld op aarde dan
deze twee beeldschoone meisjes in haar wit neglige,
met blonde golvende lokken, fonkelende oogen ~en
een vroolijken, onschuldigen glimlach op de lieve
lippen. Daar bij geleken zij sprekend op elkander.
Maar zij hadden elkander ook lief en zij deelden
alles samen, vreugd zoowel als smart, zoodat zij
even goed samen lachen konden als weenen.
//Gij herhaalde Pauline, alsof zij haar zuster niet
begreep. Ja ik," zei Emilia knikkend, waarbij
haar oogen vroolijk schitterden en de schelmsche
kuiltjes in haar wangen dieper werden, »ik zelf en
gij moest^ eens weten, wat hij was Een echte
luitenant." Emilia scheen te verwachten, dat haar
bekentenis Pauline wel overbluffen zou, want zij
rukte haar hand los, schoof op zijde en ging zitten
lachen. Pauline schudde haar hoofd, keek haar
zuster aan en zeideGekheid Hoe zou een
luitenant in zoo'n afgelegen hoek komen „Maar
den weg van Suakim naar Berber weder vrij moeten
maken, ten einde de Egyptische troepen in Khar
toum en Sennaar zoo noodig den terugtocht te
verzekeren. Ook is last gegeven tot versterking
van Assouan, een plaats gelegen bij den eersten
waterval van den Nijl. Intusschen heeft de Engel
sche regeering ook bevel gezonden om de ontruiming
van Cairo uit te stellen en zullen de Engelsche
troepen voorhands Egypte niet verlaten.
Ook voor Frankrijk wordt de kans voor een
oorlog in het verre Oosten met den dag grooter.
Uit Parijs wordt gemeld, dat het vertrek van den
Chineeschen gezant voor de deur staat. Luidens
bericht uit Shanghai heeft de Keizer van China
tot den Nangkingschen Onderkoning een belangrijk
decreet gericht, waarin hij zegt, dat het algemeen
bekend is hoe Anam China's vasal—staat is. Des
ondanks durfde Frankrijk Anam aanvallen, vroeger
gelijk thans met veroveringzuchtige bedoelingen,
die volkomeu rechteloos zijn. Bac-Ninh vormt van
ouds eene der rijkspoorten. Frankrijk zoekt Bac-
Ninh onrechtmatig te overweldigendaarom beval
hij uitdrukkelijk aan den Prins-Minister den Fran-
schen gezant mede te deelen dat, indien Frankrijk
het waagt, Bac-Ninh weder aan te vallen, China
terstond eene groote legermacht zal afzenden om
de Franschen te bestrijden.
Met Spanje zijn de goede betrekkingen wat Frank
rijk aangaat hersteld. De ontvangst van den
nieuwen Spaanschen gezant Serrano te Parijs door
den President der Fransche republiek en het ant-
woord door dezen gegeven hebben een uitstekenden
indruk gemaakt. Ook op een feestmaal, dat te Madrid
ten hove ter eere van den Duitschen Kroonprins
plaats had, is de Fransche gezant aan het Spaansche
hof, met zeer veel onderscheiding ontvangen. Yan
dien kant kan Frankrijk dus gerust zijn. Niet
alzoo van de zijde van Duitschland. Daar gaan
de bladen voort een heftigen toon aan te slaan.
De Kreuzz. Zeitg. wil zelfs door een scheidsgericht
uitgemaakt hebben of het Frankrijk of Duitsch
land is, dat tot oorlog aanhitst. Het blad zegt
tevens, dat dit door de openbare meening reeds uit
gemaakt is en wil hebben, dat Frankrijk gedwongen
wordt om zich aan Duitschland's vredes-staatkunde
aan te sluiten. Het heeft er veel van of men in
troebel water visschen wil, nu China en de Maho-
medaansche beweging in Afrika en Azie alle aan-
dacht en toewijding van Frankrijk opvorderen.
Uit Rusland komt het ongewone bericht, dat de
Czaar zijn volk een grondwet wil geven, waarbij hij
de rechten van alleenheerscher behouden zou. Al
leen deze voorwaarde en de namen der samenstellers,
die genoemd worden, zijn voldoende om van de
geheele zaak niets te gelooven of te verwachten.
luitenants komen immers overalriep Emilia,
terwijl zij weer dichter bij Pauline ging zitten.
z/En hoe zag hij er uit vroeg Pauline, terwijl
zij dicht bij Emilia kroop. //Och toe, vertel mij
alles eens. Was hij mooi?" //Och," zei Emilia
onverschillig, „leelijk was hij juist niet, maar heel
mooi mag ik ook niet zeggen. Hij had nog niet
eens een knevel en lichtblond haar, dat hij in het
midden gescheiden droeg." /,Dat zie ik niet
graag riep Pauline. //Maar iedereen draagt zijn
haar zoo." ,/Ja, de kellners en de winkelheeren
ook, maar bij welk corps stoud hij „Dat
weet ik niet. Hij was in burgerkleeren." //Hoe
weet gij dan dat hij luitenant was //Omdat
men altijd luitenant tegen hem zeide." /rOch,
't is wat moois Een luitenant zonder uniform
riep Pauline hoofdschuddend. ,/Maar was hij inte-
ressant ,/Buitengewoon, dat moet ik zeggen,
Pauline en dweepen kon hij ook. Wij spraken
over niets dan de maan, het sterrelicht, het geurige
woud, den golvenden nevel der nachtegalenzang,
de hcilige schaduw van het groene loover, de geu
rige kinderen van Flora en duizenden dergelijke
wondermooie zaken." ,/Kom, gij houdt mij voor
den gek ,/Waarachtig niet„En waar
ligt hij?" ,/Ja," zei Emilia lachend, „als hij
daar gebleven is, waar ik hem het laatste zag, dan
ligt hij nu midden in een bosch, aan den oever
van een beek." //Och, ge zijt nog een kind
riep Pauline ongeduldig en toch glimlacheud. ,/Waar
De Minister van Financien is van oordeel,
dat de billijkheid medebrengt, dat de Staat de
weduwen en weezen zijner ambtenaren pensioneert.
De meening geeft de weduwen en weezen echter
bitter weinig, omdat de Minister haar niet wil
toepassen wegens den bekenden toestand der
schatkist.
Het blijkt thans, dat bij de ramp van Kra-
katau het vlak bij gelegen eiland Sebisse geheel
overdekt is met een aschlaag van een manshoogte.
Het werd door ongeveer 2000 menschen bewoond,
die alien onder deze aschlaag levend begraven zijn.
Welk een toestand toch
De gemeenteraad van Middelburg heeft eene
wijziging gebracht in de verordening op het lager
onderwijs. De hoofden der scholen zijn daardoor
verplicht ieder kwartaal aan de commissie van
toezicht kennis te geven van het aantal uren,
waarin zij geregeld privaatlessen geven, en van de
namen der leerlingen, die deze lessen ontvangen,
voor zooverre deze op de school gaan, waaraan
de onderwijzer werkzaam is.
Van alle beslissingen, door de commissie van
toezicht genomen, krachtens deze verordening, als-
mede van de besluiten tot verwijdering van leer
lingen, staat beroep op B. en W. open.
Er zijn reeds sedert jaren drie loten uitge-
komen met een premie van 100,000 fr., zegge
honderd duizend franks, der leening van Brussel
van 26 millioen van 1874, die nog niet ter uit-
betaling zijn aangeboden. Die drie loten zijn
nos. 435436, 456506 en 620401. Yoorts zijn
nog talrijke loten uitgekomen met 30,000 fr.,
25,000 fr., 5000 fr., 3000 fr., 1000 fr. enz. en
duizenden met 125 fr. En dit alles blijft in de
schatkist der stad Brussel liggen en de rechtheb-
benden komen er niet om.
Bij een der commissien, belast met het
examineeren van candidaten voor akten van het
middelbaar onderwijs, heeft een dame aangifte ge
daau, welke „ineens" de geheele akte voor wis-
kunde verlangt.
Gedurende de twintig jaar, dat deze examens
worden afgenomen, is deze aanvrage niet gedaan,
wel //eenmaal" door een candidaat van het man-
nelijk geslacht.
Het is dus een merkwaardigheid, die wel ver-
melding verdient.
Negen professoren zullen nu gedurende acht
dagen (duur van het examen) eens de proef nemen,
of die dame wel vast in haar schoenen staat.
Eenige heeren hebben in de Beemster land
aangekocht met het uitsluitend doel om daar vee
voor Amerika te fokken. Het is een verblijdend
ligt hij in garnizoen?" „Daar heb ik hem
waarlijk nog niet naar gevraagd. Wij spraken
ook nooit over zulke alledaagsche zaken. Ik weet
niet eens hoe hij heet, want toen hij ons voorge-
steld werd, noemde men zijn naam zoo onduidelijk
en later zeide ik maar luitenant tegen hem. Groot-
papa zegt immers ook altijd, dat een titel even
goed is als een naam." Maar hoe ging hij dan
met u om?" vroeg Pauline belangstellend. „Want
volgens hetgeen ge mij tot nu verteld hebt, schijnt
hij nog maar in het algemeen de geheele wereld
door gedweept te hebben." Dat heeft hij ook;
hij heeft mij zelfs tweemaal gezegd, dat hij een
heel woud zou kunnen omhelzen." Maar praat nu
eens verstandigbij uw luitenant schijnt gij gekheid
geleerd te hebben. Was dat uw geheele vrijerij?"
,/0 neenHij vergeleek mijn oogen met de
sterren en de koreubloemen Was tante
daarbij „Neen, want als wij gingen wandelen,
bleef tante altijd op een bank zitten rusten."
,/En liet zij u dan maar alleen met den luitenant
loopen //O," zei Emilia tamelijk verlegen,
vzij heeft hem maar tweemaal gezien en meende,
dat hij nog te jong en te verlegen was, zoodat zij
van hem geen gevaar duchtte." „Wat meende
zij daarmee ,/Ja, dat weet ik niet. Maar
hij droeg gedichten voor en dat kon hij prachtig
Hij zweefde altijd in hoogere gewesten en dat was
mij een genot." ,/Maar dat is altemaal nog
geen vrijen Dat stel ik mij heel anders voor."
verschijnsel dat de zucht om landbouw en veeteelt
zoo productief mogelijk te maken zich in allerlei
richtingen openbaart, het getuigt van eene ontwa-
kende zucht naar onderneming, het belooft welvaart
aan het land, zelfvoldoening aan de ondernemers.
Te Oud-Beijerland, berucht wegens de schro-
melijke verwaarloozing van de koepokinenting
zijn in de vorige week, op een bevolking van
slechts vijf duizend zielen, 18 personen aan de
pokken gestorven, een sterfteverhouding 22 malen
ongunstiger dan die te Rotterdam in de week, toen,
gedurende de nu afgeloopen epidemie, de meeste
poklijders bezweken
Dit, buiten eenige verhouding met andere ge-
meenten, buitensporig lioog wekelijksch sterftecijfer
strekke als een waarschuwing voor anderen.
Z. M. de Koning heeft, ten einde in dezen
winter aan behoeftigen werk te verschaffen, besloten
een grintweg voor zijn rekening te doen leggen
van de buurtschap Uddel in rechte lijn naar" het
Aardhuis, het eigendom van Z. M., en verder door
het Soerensche bosch naar de halt Asselt, onder
beding, dat de weg door de gemeente Apeldoom
zal onderhouden worden. Met ingenomenheid werd
dit plan door den raad vernomen en besloten de
voorwaarde aan te nemen.
Een wetsontwerp tot opheffing van den vrij-
dom van grondbelasting voor nieuwe gebouwen
is in bewerking.
Op de kust van Atjeh is een Engelsch
stoomschip, de Nisero, gestrand en de bemanning
wordt door de Atjehers gevangen gehouden. Een
Lloyd-telegram uit Penang, door Daily Newsme-
degedeeld, bericht daaromtrent:
,/De Nederlanders zijn machteloos tegenover
den vijandigen Radja, in wiens macht de schip-
breukehngen zich bevinden en die dreigt hen te
dooden, als het schip wordt aangeraakt. Een En
gelsch oorlogschip is nu uit Singapore naar Atjeh
gezonden."
Een bij de Engelsche admiraliteit ontvangen
telgram uit Singapore bericht hetzelfde en meldt
dat het te hulp gezonden schip de Pegasus is.
Naar men verneemt is de boot, waarmede
de 12 nog steeds vermiste schepelingen van het
dezer dagen gestrande stoomschip Burgemeester
de ael, zich na de stranding van boord verwij-
derd hebben, bij Burgslaer aangedreven. Daar die
boot in goeden staat was en zich hoegenaamd
geen water daarin bevond, onderstelt men, dat de
bedoelde personen op treurige wijze het leven
verloren hebben. Men moet aannemen, dat de
schipbreukelingen op een van de zich daar in den
omtrek bevindende zandplaten zijn aangekomen,
en toen in de meening verkeerende, dat zij op
het vaste strand geland waren, de boot hebben
verlaten. Later naar de plaats terugkeerende waar
//Au, dan hadt gij hem eens moeten zien kijkenj
als hij meende dat ik hem niet zag en als ik hem
dan plotseling aankeek, kreeg hij een kleur tot
achter zijn ooren." „Een luitenant!" riep
Pauline verbaasd, omdat zij meende, dat die niet
blozen konde. »Ln's avonds liep hij aanhoudend
voor mijn raam op en neer, al had ik ook geen
licht aan." ,/Maar hoe weet gij dat?" vroeg
1 auline verbaasd. „lk stond op den loer,"
iluisterde Emilia, zoodat ik ongezien alles kon zien
en juist tegenover onze kamer brandden tweelan-
taarns zeer helder, zoodat men alles op straat zeer
goed kon zien. Het was zoo aardig, als hij daar
op en neer drentelde, juist alsof hij op wacht stond
en afgelost moest worden. Het was toch attent
van hem en toen wij 's morgens vroeg afreisden,
was hij er ook al om ons vaarwel te zeggen. Ik
geloot zelfs, dat hij ons ook gewekt had, want er
werd vroeg genoeg zoo hard op onze kamerdeur
gebombardeerd, dat wij alien met een sclirik wak-
ker werden en dat tante meende, dat er werd inge-
broken." ,/Ja, mijn lieve," zeide Pauline, „dan
hebt gij buiten inderdaad een werkelijk romanne-
tjen afgespeeld, waaruit een aardig verhaaltje zou
kunnen groeien, als cr een goed slot aan gemaakt
werd. Gij moet dan elkander krijgen." „Nu
praat gij ook gekheid Pauline," zei Emilia blozend.
„Aan trouwen dacht de luitenant geenszins en ik
ook niet. Hij wilde in elk geval zijn romantische
gevoelens maar eens luchten, waarbij voor ons de
TER MEEZENISCJi.fi COVRAMT
