Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
No. 1915.
Zaterdag 22 September 1883.
23e Jaargang.
Lager Onderwijs.
2> DEMON AMOR.
Binnenland.
ABONNEMENT:
Yoor
Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per post
Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika 1,32£.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven
busbouders.
ADVERTENT IEN:
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elke regel meer f 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaartot veel verminderden prijs.
Kit bind vcrschijnt Oinsdng- cn Vrljdagnvond blj den nitgcver J. h. G. D H O N T te Ter Keuzen.
Tot het doen van aanvragen om toelating van
kinderen op de openbare scholen der gemeente,
zal gelegenheid bestaan op Ilinsdng 25 (lezer, des
namiddags van 23 ure, op het gemeentehuis.
Ter Neuzen, 20 September 1888.
Burgemeester en Wethouders aldaar,
J. A. VAN BOVEN, Burgemeester.
J. DIELEMAN, Secretaris.
Politieb. Overzicht.
Men gaat steeds voort in Europa met op het
papier oorlog te voeren en de kansen van den
wereldvrede te wegen en te berekenen. Over en
weer spreekt men van gesloten verbonden en ge-
houden bijeenkomsten, of levert men beschouwingen
over die, welke nog gesloten of nog gehouden
zullen worden. Nog steeds is men van gevoelen, dat
de reis van den Keizer van Rusland naar Dene-
marken tot belangrijke staatkundige verbintenissen
aanleiding zal kunnen geven. Met ronde woorden
wordt thans weder in een Petersburger blad de
staatkundige beteokenis uiteengezet der samenkomst
des Keizers met de Koningen van Zwedeu en
Griekenland en met den Prins van Wales en den
Hertog van Cambridge als gasten van den Koning
van Denemarken op het slot Fredensborg. Die
ontmoetingen moeten ten doel hebben het door
Duitschland gesloten drievoudig verbond in de
schaduw te stellen, zegt het blad, en staan vol-
komen op eene lijn met elke andere Vorsten-samen-
komst, daar deze gekroonde hoofden gezamenlijk
den scepter voeren over een even groote uitge-
strektheid in vierkante mijlen met eene bevolking
van een daaraan geevenredigd groot millioenental
inwoners. Verder betoogt het blad, dat tengevolge
van volkomen denzelfden toestand waarin Frank-
rijk en Rusland zich bevinden, een verbond tus-
schen beide landen normaal en natuurlijk schijnt,
zoodat dit verbond geen geschreven verdrag noch
herhaalde samenkomsten van staatslieden van noode
heeft. Hoewel slechts enkele bladen zoo nu en
dan in zeer bedekte termen te kennen gaven, dat
het verblijf der Keizerlijke familie op het slot
Fredensborg allicht een staatkundige bedoeling zou
kunnen hebben, zoo werd toch steeds elke be-
schouwing nagelaten, waarin de persoon van den
Czaar betrokken was, omdat daarin misschien eene
bedreiging tegen Duitschland en Oostenrijk zou
kunnen gezien worden. De ontboezeming van het Pe
tersburger blad heeft dus wel verwondering verwekt.
De //toevallige" aankomst van Engeland's eersten
Minister, Gladstone, op het slot Fredensborg, zal
nu ook wel tot nieuwe onderstellingen en gevolg-
trekkingen aanleiding moeten geven. En zeer
terecht, daar Gladstone's reisplan aanvankelijk
FEUILLETON.
ffHet zij zoo," antwoordde Weidemoed: vIk
versta de sterrekunde en heb uit liefde voor u de
planeten over uw lot ondervraagd en gevonden,
dat er een verandering zal komen in uw geluk,
die mij on rust inboezemt. Dat is de reden van
mijn zwaarraoedigheid. Begeert gij nader bescheid,
hoor dan." //Iloud op," zoo onderbrak Udo
den ongeluksbode, /,uw gelaat waarborgt mij geen
goede voorspelling. U dank ik, omdat gij deel
neemt in mijn lot, maar voorspel mij de toekomst
maar niet, opdat mij mijn ongeluk niet op voor-
hand beginne te kwellen." De sterrekijker zweeg
en Udo liet hem heengaan als een waren vricnd
hij gaf den Onbekende rijke geschenken en deze
verdween, zonder dat men te weten kon komen,
welken weg hij genomen had.
Na verloop van eenige maanden begon er van
het vasteland oorlog te dreigen. Het gerucht liep,
dat Bruco, de Koning der Obotriten, die over
Mecklenburg regeerde, zich uitrustte om ten strijde
te trekken tegen alle Obotritische stammen, die
zich vrij gemaakt hadden van de leenlieerschappij
des Koninklijken troons, want hij wilde de af-
zonderlijke Vorstendommen weer met de kroon
vereenigen. A1 was het ook met weerzin, toch
moest Vorst Udo acht slaan op deze buitenland-
slechts bepaald was tot een bezoek per stoomboot
met zijne familie en eenige vrienden aan de Scliot-
sche kusten en bij goed weder een overtocht naar
Noorwegen.
Naar aanleiding van hetgeen in Engelsche bladen
over de verhoudiDg van Duitschland tot Frankrijk
en Rusland wordt gezegd, schrijft Bismarck in zijn
Norddeutsche, dat Frankrijk in Duitschland op
den duur zijn besten vriend zal vinden, als het
zich niet stoort aan partijdige beschouwingen, die
het op een dwaalweg willen brengen. Wat Rus
land aangaat, dit wil zijn invloed in Bulgarije
behouden tegenover Vorst Alexander, die zich
liever daaraan wil onttrekken. Twee Russische
generaals maken als Ministers deel uit der regee-
ring en hebben, zoo 't schijnt tegen den zin van
den Vorst, een nieuwe grondwet ontworpen. Ver-
schillende bladen zagen hierin een schending van
het Berlijner verdrag en een voorspel van een
algemeenen oorlog. De Norddeutsche tracht echter
de gemoederen tot bedaren te brengen.
Uit Oostenrijk wordt ambtelijk gemeld, dat de
beweging in Croatie als geeindigd kan beschouwd
worden. Bizondere berichten verzekeren echter het
tegendeel en zeggen, dat de opstandelingeu hulp
van Rusland verwachten.
Uit Frankrijk zijn de berichten tegenstrijdig over
den stand der onderhandelingen met China over
Tongkin. Zoowel te Londen als te Parijs hebben
besprekingen plaats gehad tusschen den Frauschen
gezant Waddington en de Ministers van Buiten-
landsche Zaken lord Granville en Jules Ferry bij
afwezigheid van Challemel Lacour. Zeker in ver-
band hiermede is de Chineesche gezant van Londen
weder naar Parijs vertrokken. Er is in den boezem
van den Franschen ministerraad eenig verschil ont-
staan over de staatkunde in achter-Indie en over
de noodzakelijkheid om de Kamers bijeen te roepen,
voordat men nieuwe troepen naar Tongkin gaat
zenden. De gelden, die daarvoor bestemd waren,
zijn reeds lang besteed. Strikt genomen zou de
regeering thans reeds de Kamers moeten bijeen-
roepen voor de hoogst noodzakelijke versterking
van achter-Indie. Zij stelt het echter uit, omdat
zij rekent dat de vredes-onderhandelingen zullen
slagen. Opmerkelijk is het, dat de Engelsche
bladen en ook de Duitsche er op beginnen aan
te dringen, dat de vrede gehandhaafd blijft en de
Engelsche en de Duitsche regeeringen daarvoor hun
invloed bij de Chineesche regeering aanwenden.
Men schrijft dit toe aan de laatste ongeregeldhe-
den in Kanton, waarbij alle mogendheden betrok
ken zijn. De Fransche gezant Tricou en de Engel
sche bestuurder van Hongkong zijn naar Peking
om van China schadeloosstelling te vorderen. In
Tongkin zijn de vijandelijkheden geschorst tot dat
de nieuwe versterkingen zullen zijn aangekomen.
Bij de laatste ontmoeting met de Zwartvlaggen op
sche zaak. Hij stuurde boden uit en vernam van
dezen, dat het geval inderdaad zoo was. Hoewel
het onweer nog maar in de verte kwam opzetten,
toch dreef het dp wind juist naar zijn eiland en
waarschijnlijk zou het weldra over de zee derwaarts
gezweept worden. Nu werd het Udo niet wel te
moede, maar hij liet toch zijn onderdanen weinig
merken van de zorgen, die hem drukten. Hij
maakte zich, zoo goed als hij kon, in allerijl
strijdvaardig en bouwde vooral op de onzekere
bescherming van de zee, die zijn eiland omgaf.
Maar het trouwlooze element hielp nu de sterkste
partij en droeg de vijandelijke vloot gewillig op
zijn breeden rug naar het strand van den leenman.
De Vorst, die tegen den machtigen vijand in
het vrije veld niet was opgewassen, werd belegerd
in zijn residentie, welke veertig dagen lang van
alle zijden bestormd werd, tot men ze na dapperen
tegenweer innam. Terwijl alles in verwarring was,
vereenigde zich een moedige hoop trouwe burgers
rond den Vorst. Men bereikte gezamenlijk een
poort en wist zich onder bedekking van den nacht
door het vijandelijk leger heen te slaan. Men kwam
aan het strand en stak met een scheepje, dat daar
voor anker lag, in zee, al had men nog niet be-
sloten, werwaarts men koers zou richten. De adem
van den zacht waaienden Zephyr toonde den vluchte-
lingen de bergen van hun verlaten vaderland nog
maar in de blauwe verte, maar het weenende oog
van den ongelukkigen Vorst staarde nog onbev, eeg-
1, 2 en 3 September is gebleken, dat de Fransche
macht te gering is. Hoewel de veroverde stelling
met de bajonet genomen en bezet bleef door de
Franschen, was de overwinning mager en duur
gekocht, daar de hoofdmacht op Hanoi moest
terugtrekken. Standaards, kanonnen en groote
hoeveelheden krijgstuig werden veroverd en dertig
gevangenen gemaakt, die terstond zouden zijn ont-
hoofd.
Uit Engeland wordt voorts nog gemeld. dat de
Engelsche gezant bij den Sultan, lord Dufferin,
plotseling naar Constantinopel is geroepen. Waar
schijnlijk staat zijn spoedig vertrek in verband met
de gebeurtenissen in Bulgarije.
Bij Kon. besluit is goedgekeurd de begrooting
der enkel provincial e en huishoudelijke inkomsten
en uitgaven van de provincie Zeeland, voor den
dienst 1884, bedragende in ontvang en uitgaaf
358,394,19^.
Bij Kon. besluit van 18 dezer is de lste
luit.-kwartierm. C. E. Smeets, van het 7de reg.
inf., krachtens punt 4 van art. 38 der wet van
28 Aug. 1851, op nouactiviteit gesteld, in afwach-
ting dat omtrent hem nader zal worden beschikt.
Den 16 September heeft aan het ministerie
van buitenlandsche zaken de onderteekening plaats
gehad eener overeenkomst tusschen Nederland en
Belgie, betreffende de samenwerking van de Neder-
landsche rijkspostspaarbank en de Belgische alge-
meene spaar- en pensioenkas, in het belang der
ingezetenen van beide landen.
De Minister van Binnenl. zaken heeft, naar
gemeld wordt, geen termen gevonden, om het
raadsbesluit tot ontslag van den secretaris van
Wolfaartsdijk ter vernietiging aan Z. M. den Ko
ning voor te dragen.
De Minister van financien heeft bepaald,
dat wanneer frauduleuze in- of vervoer of ongedekt
vervoer van aan recht of accijus onderworpen goe-
deren wordt bedreven, zoodat verschillende perso-
nen op hetzelfde tijdstip en terzelfde plaatse bekend
worden, met het opmaken van een proces-verbaal
kan worden volstaan, 'tgeen ook voor de behan-
ling in rechten verkieslijk voorkomt. Voor iederen
sluiker moet echter eene afzonderlijke memorie
van toelichting in nota van ontdoken rechten
worden opgemaakt.
Dat de Minister van oorlog het africhten
van postduiven ten zeerste waardeert, moge blijken
uit het door de vereeniging De Ooievaar te's Hage,
ontvangen bericht dat het Z.Exc. heeft behaagd,
voor de duiven, die op de forten in de Noord-
Hollandsche waterlinie en bij de legeroefeningen
lijk naar het strand van zijn gewezen eigendom.
Hij betreurde zijn heerschappij veel minder dan
de scheiding van zijn geliefde malin en van een
beminuenswaardigen zuigeling, het evenbeeld van
de schoone moeder en de vreugd van den teederen
vader. Deze wist niet, welk lot de Vorstin en
het geliefde pand bij de inueming van de stad
getroffen kon hebben. Waren zij door de over-
winnaars buit gemaakt of door den grimmigen
vijand aan de woede van den strijd opgeofferd
De onzekerheid maakte Udo wauhopig. Ilij weet
het zijner lijfwacht weinig danks, dat zij hem aan
het wraakzieke zwaard hadden ontrukt en noemde
de verslagenen gelukkig, omdat zij door geen
knagenden kominer meer gekweld konden worden.
Het noodlot scheen zelfs medelijden te koesteren
voor den rampzaligen Vorst en diens wensch, een
spoedig einde van een jammervol leven te willen
vervullen. Een woedende orkaan bruisclite plotse
ling over de Oostzee, greep het scheepje en draaide
het rond als een notendopde zeilen scheurden
aan harden, de mast brak, het roer werd verbrijzeld.
Het ellendige wrak werd door de woedende golven
nu eens hemelhoog verheven, dan weer in een
afgrond gesliDgerd, tot een geweldige stoot tegen
een klip het eiudelijk geheel in stukken sloeg.
Udo was de eerste, die op des scliippers toeroep:
Redde zich, wie kan! met een geheim gevoel van
welbehagen in de kokende zee sprong, omdat hij
zijn ondergang bespoedigen wilde. Maar een on-
in N.-Brabant zijn gebezigd geweest, vier zilveren
medailles beschikbaar te stellen.
De banken, waarop mosselen geteeld worden
voor den uitvoer bestemd, liggen vooral in het
watertje de Eendracht, tusschen Oud-Vossemeer
en Tholen en beoosten laatstgenoemde plaats. Zij
zijn alien Staats-eigendom en werden deels in 1877
deels in 1883 aan verschillende personen verpacht.
De vangst der mosselen dnurt van half Augustus
tot het begin van Mei, maar spreekwoordelijk zijn
zij het best gedurende de maanden waarin een r
voorkomt. Aanvankelijk zijn de prijzeu hoog;
3 h f 2,50 per mud (een baal)binneukort eel iter
wanneer de aanvoer ruimer wordt, dalen zij tot
/1,75 a f 1,50 per mud. De mosselen van de
banken in de Eendracht worden voor het grootste
gedeelte naar Antwerpen en via Mechelen naar
Brussel en PaTijs verzonden. Deze verzending
vindt tot Antwerpen per vaartuig, verder per spoor
plaats. De banken aan de zuidelijke oevers van
Tholen voorzien het eiland zelf van de even sma-
kelijke als voedzame spijze.
Dat zoowel oesterputten als mosselbanken de
middelpunten zijn eener levendige bedrijvigheid,
behoeft geen betoog. Het klaarmaken van de
pannen welke het oester—broedsel van de noo-
dige kalk moeten voorzien, de behandeling
van het zaaigoed, het inzamelen, verpakken en
verzenden der volwassen oesters en mosselen, dat
alles verschaft menigeen arbeid en brood. Ten
slotte zij nog vermeld, dat de oesterteelt, maar
vooral de mosselteelt, zich steeds uitbreidt.
Naar men verneemt, heeft de heer J. Dirks, lid
van de Tweede Kamer, uit Conception (Chili) naar
Amsterdam geschreven, ter bevestiging van zijn
telegram aan Burgerplicht, waarin hij mededeelde
voor December aanst. in het vaderland terug te
zullen komen en dat hij omstreeks 26 November
te Bordeaux zal zijn om rechtstreeks naar Holland
te reizen, indien geen onvoorziene omstandigheden
hem daarin verhinderen.
Op Amsterdam zal nu Londen volgen. De
directie van het Crystal Palace te Londen is voor-
nemens in 1884 een Internationale Tentoonstelling
te houden, geheel naar het voorbeeld van de Amster-
damsche, die te recht als een van de best geslaagde
geroemd wordt.
Ondanks de weinig malsche critiek, neder-
gelegd in de afdeelingsverslagen der Kamer over
de gestichten-wet, blijft de Minister van Justitie
vasthouden aan zijn plan Leeuwarden als gevan-
genisplaats voor de zwaarste gevangenen te behouden
de drie gestichten te Veenhuizen in werkinrichtin-
geu te veranderen, van de gevangenis te Hoorn
een depot van discipline te maken voor een zeker
soort bedelaars en Ommerschans te bestemmen
tot een opvoedingsgesticht voor jongens.
weerstaanbaar geweld trok hem tegen zijn zin weer
uit de diepte omhoog en een terug rollende golf
liet hem buiten bewustzijn op het strand achter.
Toen hij weer bijkwamzag hij een menigte
menschen om zich heen, die bezig waren met hem
weer tot bewustzijn te brengen en toen hij de
oogen opsloeg, was Weidemoed de Onbekende de
eerste dien hij zag en die het ijverigst bezig was
om zijn leven te redden uit de klauwen des doods.
Udo bedankte niet voor dezen gewichtigen dienst,
maar sprak met een zwakke stem en mettreurige
gebaren: ,/Wreedaard, heb ik het aan u verdiend,
dat ge mij met geweld van het strand der ruste
terug stoot in den jammerpoel van mijn lijden,
dien mijn geest al bijna ontsnapt was? Wees
barmhartig jegens mij en laat mij in den duisteren
schoot des grafs datgene vinden, wat ik met smach-
tend verlangen zoek. Laat mij uit uw hand van
den oever zacht in de razende zee glijden, dan
zal ik u als mijn weldoener erkennen. Want
toen uw hand mij uit de golven redde, was zij
de hand van een pijnigenden beuldie er een
barbaarsch genoegen in vindt, als hij de marteling
van een ongelukkige kan verlengen." Weidemoed
de Onbekende gaf Udo vriendelijk de hand en
sprak zachtmoedig: //Uw ongeluk heeft u, edele
Vorst, met zijn loodzwaar gewicht ter neer gedrukt,
maar het past een kloeken man niet, dat hij onder
het ongeluk bezwijkt. Hij moet al zijn kracliten
inspanuen om den last der rampen van zich al te
TER \EIZE\S( IIE COlll 4\T.
