Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
No. 1900.
Woensdag 1 Augustus 1883.
23e Jaargang.
Binnenland.
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen f 1,Franco per post: Voor
Nederland f 1,10. Voor Belgie f 1,40. Voor Amerika f 1,32$.
Men abonneert zicb bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
buskouders.
ADYERTENTIfiN:
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elke regel meer 0,10. Grootere letters
worden naar plaatsruimte berekend.
Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaar, tot veel verminderden prijs.
Dlt bind Terschijnt lUusdag- en Vrljdngavond bij den nltgever Jl. K. G. I) B O N T te Ter Neuzen.
IPolitiek: Over-ziolit.
Zooals wij vermoed en gezien bebben, drijven de
wolken, die de betrekking tusschen Engeland en
Frankrijk tijdelijk verduisterenlangzamerhand
voorbij. Uit China en Madagaskar komen geen
verontrustende berichten en de strijd over het
Suez-kanaal is tengevolge van het marktgeschreeuw
der belanghebbenden in dagbladen en op vergade-
ringen tijdelijk in de raadszalen der betrokken
landen geschorst en overgelaten aan het initiatief
en den ondernemingsgeest van bizondere personen.
Gladstone's tegenstander, Sir Stafford Northcote,
kondigde evenwel zijn voornemeu aan, een eer-
biedig adres voor te stellen, om de Koningin te
verzoeken, aan alle onderhandelingen en verdere
stappeu omtrent het Suez-kanaal haar goedkeuring
te onthouden, omdat daarbij betwistbare vergunnings-
rechten worden erkend. Gladstone bestreed echter
de meening, dat hij zou erkennen, dat l)e Lesseps
alleen het vergunningsrecht zou bezitten om de
wateren der Roode en Middellandsche Zee te ver-
eenigen. De kwestie kan dus nog in't Lagerhuis
worden behandeld. Over het algemeen is men te
Londen zeer ingenomen met de oplossing der
kwestie, waardoor Engeland zijn volkomen vrijheid
van handelen heeft teruggekregen.
In Frankrijk wordt in de Kamer van afgevaar-
digden de behandeling voortgezet der met de
verschillende spoorwegmaatschappijen gesloten orer-
eenkomsten. De Minister van openbare werken
verklaarde, dat deskundigen van oordeel waren,
dat de mobilisatie van het leger door de gesloten
schikkingeu werkelijk vergemakkelijkt zal worden.
Verscheidene amendementen werden verworpen en
de bespreking daarop verdaagd. De Regeeriug
heeft aan de Kamer een bedrag gevraagd van
50,000 frcs. om eenige geneeskundigen naar Egypte
te zenden tot bestudeering van de cholera. De
zending zou het uitsluitend wetenschappelijk doel
hebben, om de groote vordering der kennis van
de oorzaken der ziekteu dienstbaar te maken aan
een onderzoek naar den aard der cholera. Op den
achtergrond staat natuurlijk het practisch doel om
de verkregen kennis ten nutte der volksgezondheid
aan te wenden. Ongetwijfeld zullen de Kamers
zich haasten dit voorstel aan te nemen.
Uit Rumenie wordt bericlit, dat de plannen om
de stad Bucharest van nieuwe vestingwerken te
voorzien, voor goed zijn vastgesteld en de Minister
van oorlog reeds een aanbesteding van een groote
hoeveelheid metselsteen heeft uitgeschreven.
Uit Duitschlaud wordt gemeld, dat er geen
grond is voor het bericht, dat de maatschappelijke
en staatkundige voorstellen door Bismarck geheel
oingewerkt en bijna gereed zouden zijn om bij den
Rijksdag ingediend te worden. De Rijkskanselier
heeft zich voorgesteld, deze voorstellen zelf uit te
werken en sedert langen tijd hebben de genees-
FETJILLETON.
2) TWIXFIG DUIZEND GULDEX.
Na een poosje vroeg de vrouw „Waarom trekt
gij uw jas niet uit, Govert?" „Ik ben moede.
Strak zal ik het wel doen." Govert loog en
dat was hij geenszins gewoon. Hij trok zijn jas
eenvoudig niet uit, omdat de portefeuille met de
twintig duizend gulden er in zat. Daar paste hij
nu als een zevenhoofdige draak op en hij was het
met zich zelf nog niet eens, of hij zijn vrouw
kennis van de zaak zou geven of niet. Nog nooit
had hij iets voor haar geheim gehouden en weer-
zijdsch vertrouwen was de grondslag van hun hui-
selijk geluk. Maar een misslag wordt onvermijdelijk
door anJere gevolgd. Toch maakte Govert schert-
send eenige zinspelingen. „Marie, wat zoudt gij
wel zeggen, als ik u eens een mooien mantel kocht,
zooals die van mevrouw Teller?" ffDat kan
immers niet," antwoordde Marie treurig glimlachend,
omdat zij toch dolgraag zulk een mantel wilde
hebben. #IIet kon toch wel dat ik er u den
kocht." Er werd even gezwegen. Govert blies
de rookwolken hoog in de lucht als een hoogst
tevreden man en begon toen weer Marie, zoudt
gij geen abonnement op de opera willen Zij
beschouwde dat als scherts en antwoordde niet
eens. #Een badreis of een zomer buiten zouden
ook niet onaardig wezen." „Praat toch zoo
kinderachtig niet." Bogers keek zijn vrouwtje
heeren hem alle inspanning streng verboden, zoo-
dat het onmogelijk te zeggen is, wanneer bedoelde
voorstellen in staat van wijzen zullen zijn.
Griekenland heeft weder een nieuw stel Minis
ters gekregen, waarbij ditmaal een Minister van
onderwijs is gevoegd. Om van de staatszorgen
uit te rusten, is Koning George, die nauwelijks
met zijn gezin in zijn staten is teruggekeerd,
weder op reis gegaau om een maand in Wiesbaden
door te brengen.
Uit Egypte luiden de berichten over de cholera
eenigermate tegenstrijdig. De besmetting schijnt
echter niet te verergeren. Althans is het aantal
menschen, dat aan de ziekte bezweek, nauwelijks
het tiende gedeelte van wat er in 1865 in gelijk
tijdsverloop aan bezweek. Men wil daaruit afleiden,
dat de ziekte een lang zoo kwaadaardig karakter
niet heeft als destijds. De ziekte heeft zich
daardoor zoo sterk over de geheele Nijldelta kunnen
uitbreiden, omdat overal de beambten, van den
Cherif af tot den geringsten politieagent toe
koppig weerstand bieden tegen de pogingen der
ongeloovigen om de ongelukkige lijders aan het
„noodlot" te ontrukken en de gezonden voor besmet
ting te bewaren. Ilet fatalisme (de leer van het
noodlot) van den Muzelman, gevoegd bij de on-
verschilligheid en de onwetendheid van de bevolking,
vormen een onoverkomelijke hinderpaal voor het
uitvoeren van gezondsmaatregelen. Engeland is,
in de oogen van geheel Europa, verplicht de
cholera in Egypte op de ernstigstc wijze te bestrijden
en het blijkt nu reeds, dat deze taak een veel
zwaardere is dan die, welke de overwinnaar van
Tel-El-Kebir te vervullen had. Onder deEngel-
sche troepen begiut de ziekte zich ook te vertoonen.
Met het oog daarop hebben de laatste troepen
Cairo verlaten, om in de woestijn hunne tenten
te gaan opslaan, want ook te Suez kwam onder
de Engelsche troepen een geval met doodclijken
afloop voor. Men zegt zelfs, dat Engeland tijdelijk
geheel Egypte zou willen ontruimen. Yolgens
ambtelijke berichten sterven te Cairo 500 menschen
per etmaal. Andere berichten zeggen echter, dat
men het getal slachtoffers veilig op 't dubbele
mag stellen, geheel afgescheiden nog van de vele
honderden, die dagelijks oubemerkt en onverzorgd
in de naburige dorpen omkomen. Een aantal
Engelsche geneesheeren zijn op weg naar Egypte
om de ziekte te bestrijden.
Uit Zuid-Afrika komt het berichtdat de
Zoeloe-Koning Cetawayo in een der laatste gevech-
ten met zijn mededinger om het gezag, Usidepu,
gesneuveld is.
HH. MM. de Koning en de Koningin ver-
gezeld van Prinses Wilhelmine, kwamen Zaterdag-
schelmsch aan en daarna staarde hij deftig rond,
waarna hij half berispend zeide //Ik ben toch zoo
kinderachtig niet, als gij wel denkt." Maar de
vrouw hoorde deze aanmerking haast niet meer,
omdat zij naar de keuken ijlde, waar zij, dewijl
het middag was, naar het eten moest kijken. Govert
deed nu liaastig zijn jas uit en sloot de portefeuille
in zijn schrijflessenaar. Twee- of driemaal onder-
zocht hij, of de sloten wel g^ed waren, alsof hij
inbraak vreesde. Nadat de meid de tafel gedekt
en Marie de soep binnen gebracht had, roerde
Govert nauwelijks het eten aan, omdat hij nogte
veel aim zijn gevonden schat dacht. Toen de meid
een tweede gerecht opdiende, vroeg Marie ,/IIiervan
zult gij toch wel eten „Zeker," antwoordde
hij glimlachend, dewijl hij juist dacht, dat hij voor-
taan alles, zelfs het beste, volop zou kunnen genie-
ten. Hij wachtte met moeite tot het middagmaal
voorbij was en zoodra zijn vrouw na hetafnemen
van de tafel een oogenblikje naar de keuken ging,
liep hij naar zijn lessenaar, waar hij de portefeuille
weer uitnam. Toen trok hij zijn jas en hij wilde
weg. ,/Kust gij de kinderen niet eens goeden
dag vroeg zijn vrouw ver wij tend. ,/Ja ja, Marie".
eh hij zoende de kleinen. Maar als iemand zoo-
veel te doen heeft," mompelde hij, hoewel hij dien
middag niets wilde uitvoeren. Bogers trad vroolijk
de straat op. Hij stapte als een schatrijk rentenier.
Hij monsterde alle uitstallingen en dacht, hoe hij
nu alles kon koopen. En iets moest hij nu koopen,
middag te ruim 1 uren in open rijtuigen met
gevolg op Oranje-Nassauoord aan. Honderden
belangstellenden waren in den omtrek aanwezig.
Aan de grens-gemeente liet de Koning halt houden
en werden. IIH. MM. door den Burgemeester van
"W ageningen gecomplimenteerd, evenzoo te Renkum
waar aan de Yorstelijke personen bouqetten werden
aangebodeu. Uit alle huizen te Wageningen enz.
wapperde de nationale driekleur.
Yolgens de te Spa versehijnende Nouvelles
de Spa zou Z. M. de Koning der Nederlanden
een gedeelte van het seizoen daar ter plaatste
komen doorbrengen. De geneesheer van Z. M.
zou nl. deze kuur, welke 21 dagen zou duren,
in het belang van Z. M. gezondheid aanbevolen
hebben. Z. M. zou in de villa //Coumont" zijn
intrek nemen.
Het Utr. Dagbl. verneemt thans met zeker-
heid dat de heer F. W. J. Baron van Aylva van
Pallandt voor de benoeming tot lid van de Eerste
Kamer der Staten-Generaal heeft bedankt.
Door den Minister van marine is vcrlof
verleend om aan die kommandeurs en werklieden
der rijkswerven, die het meest uitmunten, twee
dagen verlof te geven met behoud van daggeld,
ten einde in de gelegenheid te zijn, de tentoon-
stelling te Amsterdam te bezoeken.
Een groep Fransche, Belgisehe en Neder-
landsche belanghebbenden hebben, naar men meldt,
aan de Belgisehe Regeering concessie gevraagd
voor den aanleg van een spoorweg van de Fransche
naar de Nederlandsche grens. Die lijn zou loopen
van Breskens naar Duinkerken over Knocke,
Heyst, Blankenberghe, Wenduyne, Ostende, Middel-
kerke, Nieuwpoort en La Panne, langs den St.
Jansdijk.
"V an den Ilelder wordt het volgende ge-
schreven
Aan boord van de Prins van Oranje brak den
ll<ten juli ()p je reis yan MarsCille naar Port
Said 15 mijl van de kust van Afrika een brand
uit. De rook sloeg uit het groote luik en niemand
wist of kon zien waar het zat, in de lading of in
de kolen. Alle spuiten en pompen waren in een
oogwenk gereed om water te geven en de krach-
tige waterstralen hadden dan ook spoedig het ge-
wensclite succes. De lading werd nu gedeeltelijk
opgehaald en de verbrande kisten en balen uit het
ruim verwijderd. De scliade door den brand ver-
oorzaakt, was nogal groot, en het bleek vrij spoe
dig dat de oorzaak waszelfontbranding van een
kist zwavelzuur, onder den naam van //droogvrije"
verzonden. Had dit ongeval in den Indischen
Oceaan en bij nacht plaats gehad, dan zouden de
gevolgen niet te overzien zijn geweest. De groote
kalmte en vlugheid waarmede alles in zijn werk
ging, waren bewonderenswaardig, en vele passagiers
wisteu in t eerste uur niet eens wat er gaande was.
omdat het vele geld hem geen rust liet. Nu wist
hij het: Fijne sigaren, want zijne gewone sigaren
waren hem nu te slecht. En gisteren smaakten
ze hem nog zoo keurigHij trad een grooten
sigarenwinkel binnen en kocht vijf dure sigaren,
die hij niet uit zijn eigen beurs betaald, maar met
het geld uit de gevondene portefeuille. Dat be
schouwde hij reeds zoozeer als zijn rechtmatig eigen-
dom, dat hij niet eens bedacht, hoe de werkelijke
eigenaar toevallig achter zijn rug kon staan, hem
op den schouder kon kloppen en zeggen//Mijn-
heer, dat is mijn portefeuille." Bogers rookte
op straat deftig zijn fijne sigaren en keek rond,
omdat hij zich wilde overtuigen, welken indruk
de heerlijke geur, dien hij van zijn lippen blies, op
de arrnere voorbij gangers maakte. Hij ontmoette
ook eenige kennissen, wier groet hij bijna zoo
beantwoordde als vroeger. Vermoeid ging hij een
koffiehuis binnen. Eerst nu merkte hij eenige
overspauningzijn tong werd droog en hij kreeg
dorst. Hij bestelde een glas limonade en ging in
de couranten zitten bladeren. Eindelijk begon hij
de gemengde berichten telezen. Plotseling kreeg
hij een kleurde courant viel uit zijn handen,
zijn hoofd zonk op zijn borst en hij scheen haast
niet te merken, dat de kellner het bestelde bracht.
Hij nam de courant weer en las /Gisteren werd
het lijk van J. S. uit de Maas gehaald. Het was
de boekhouder van de firma K. De ongelukkige
moest voor zijn chef achtduizend gulden naar de
De Kamer van koophandel en fabrieken
te Eindhoven heeft zich tot Z. M. den Koning
gewend, onder aanvoering van motieven, verzoekende,
dat het Z. M. moge behagen te besluiten, omtot
een rationeele herziening van ons tarief van uit-
voerrecht over te gaan en zoodoende het Neder-
landsch tarief meer in overeenstemming te brengen
met de ons omringende rijken. Bij fabrikanten
van Eindhoven en omstreken is een adres van
gelijke strekking ter teekening in omloop.
De leeftijd der verschillende gekroonde
hoofden is als volgt. Het oudst is Keizer Wilhelm
van Duitschland, 86 jaar; dan volgt Z. M. de
Koning Willem III 66 jaar, daarop de Koning
yan Denemarken 65 jaar, Koningin Victoria 64
jaar, de Koning van Wurtemberg 60 jaar, de
Iveizer van Brazilie 57 jaar, de Koning van
Sakseu 55 jaar, de Koning van Zweden en
Noorwegen 54 jaar, de Keizer van Oostenrijk 52
jaar, de Koning van Belgie 48 jaar, de Koning
van Portugal 44 jaar, de Koning van RumeniS
44 jaar, de Sultan van Turkije 40 jaar, de Koning
van Italie 39 jaar, de Keizer van Rusland 38
jaar, de Koning van Beijeren 37 jaar, de Koning
van Griekenland 37 jaar, de Koning van Serviii
28 jaar, en ten slotte de Koning van Spanje
25 jaar.
het ontruimen der oude archievenkamer
in de in restauratie zijnde rechtertoren van het
auticke stadliuis te Y enlo, heeft men een geheim-
zegel van den burgemeester der stad gevonden,
hangende aan 4 zilveren kettingen, die bevestigd
zijn aan eene vergulde plaat waarop het jaartal
1646 staat. Het zegel is van zwaar gegoten
zilver met duidelijke inscrfptie. Verder twee
zilveren massieve platen, waarin een leeuw op een
anker rustend is, gegoten uit zilver, hangende
eveneens aan kettingen van zilver aan een ver
gulde plaat met het jaartal 1641 en twee dito
vergulde platen met het jaartal 1713. Een en
ander schijnt groote waarde te hebben.
Blijkens een depeche door lord Derby van
den olksraad der Z.—Atrikaansche republiek ontvan-
gen,^ komt Paul Kriiger, de President der republiek,
in Sept. e. k. zelf naar Londen om den Volksraad
bij de onderhandelingen met de Engelsche regeering
voor een herziening van de conventie met de
Transvaal te vertegenwoordigen.
Bij de te Haarlem gehouden trekking van
de paardenloterij viel de eerste prijs op No. 5621.
De verdere prijzen (naar volgorde) zijn gevallen
op de nummers: 22819, 20873, 13707, 9893,
23830, 21505, 17577, 462, 418, 22117, 3182,
8836, 22885, 6585, 21391, 21823, 7554, 5570,
15963, 21394, 132, 12715, 63 en 10682.
De hoofdprijs, bestaande in een Berliner met 2
bank brengen en verloor deze geldsom. Dien slag
kon hij niet overleven, omdat zijn chef hem van
diefstal wilde beschuldigen. Hij laat eene weduwe
na met drie kinderen, terwijl de eerlooze vinder
het geld waarschijnlijk zal verzwelgeu."
Honderden gedachten schoten nu eensklaps door
het hoofd van Govert. Als zijn portefeuille eens
niet verloren was door een rijken woekeraar, maar
door een oppassenden, armen boekhouder, die vrouw
en kinderen had, zoodat een geheel gezin nujam-
merde over dat, wat hem juist nog verheugd had.
En als de verliezer nu ook al in de Maas was
gesprongen, of zich nu juist van kant wilde maken.
vEn de eerlooze vinder zit te zwelgen," mompelde
Bogers werktuigelijk. Hij nam de sigaar langzaam
uit den mond en dacht: //Ik heb geld, dat mij
niet toehoort, reeds gebruiktik heb oneerlijk ge-
handeld." Hij ging als een misdadiger in een
donker hoekje zitten aan een tafel, waar hij uit
zijn beurs het verbruikte geld weer in de portefeuille
deed. Nu werd hij weer wat kalmer. Hij dacht
z/Ik had ook aan zulk een geval moeten denken
en al heeft een rijke het geld verloren, dan mag ik
het nog niet houden. Neen, nooitEn weer
fluisterde zijn booze geest hem toe Ja gij moogt
het houden." Hij dronk zijn limonade uit en
ging heen. Lang doolde hij nu doelloos rond. In
zijn binnenste streden nu twee booze geesten, die
weerzijds hun gronden en redeneeriugen inbrachten.
Tegenover den armen boekhouder stond de speel-
TElt NEMSCBE Hllll VI