Algemeen
Nieuws- en Advertentieblad
voor
Zeeuwsch-Vlaanderen.
WEGEN JN VOETPADEN.
No. 1862.
Woensdag 21 Maart 1883.
Binnenland.
23^ Jaargang.
Ligger en Kaart
ABONNEMENT:
Per drie maanden binnen Ter Neuzen f 1,Eranco per post: Yoor
Nederland f 1,10. Yoor Belgiii f 1,40. Yoor Amerika f 1,32£.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven-
bushouders.
ADVERTENTlEN:
Yan 1 tot 4 regels 0,40. Yoor elke regel meer 0,10. Grootere letters
vvorden naar plaatsruimte berekend.
Men kar. zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per
jaartot veel verminderden prijs.
Stit bind vmciiiiut ttinsdiU* eu Vrijtliigaioud bij den uitgcTer J. K, <1. D II V IV T te Ter Keiizcn.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
HOEK brengen ter openbare kennis
dat de
van de wegen en voetpaden in die gemeente,
opgemaakt ingevolge art. 12 van het reglement
op de wegen en voetpaden in Zeeland (Pro-
vinciaalblad 85 van 1881), van 22 dezer tot en
met 22 April aanstaande voor een ieder ter iuzage
zal liggen en geraadpleegd kan worden ten ge-
meentehuize op elken werkdag, van des voor-
middags 9 tot des namiddags 5 uren, terwijl,
gedurende voorscbreven termijn, bij den Gemeeute-
raad bezwaren tegen den ligger of de kaart kunnen
worden ingebracht.
Hoek, 19 Maart 1883.
Burgeineester en Wetliouders voornoemd,
J. A. YAN BOVEN, Burgeineester.
J. DIELEMAN, Secretaris.
IPolitiefa: Overzicht.
Het jongste verdrag, te Londen door de afge-
vaardigden der mogendheden, die het verdrag van
Berlijn hebben ouderteekend, tot stand gebracht,
en dat ten doel heeft een reglement op de vaart
op den Donau vast te stellen en te doen eerbie-
digen, teneinde Europa van eene dier gevaarlijke
kwesties te verlossen, welke sedert den vrede van
Berlijn hangende zijn gebleven eu steeds een aan-
leiding kuunen wezeu tot heropening van het
Oostersche vraagstuk, wordt, zooals verwaclit werd,
niet door Rumenie erkend. Onder laid gejuich
heeft de Minister Bratiano in de Rumeensche Kamer
verklaard, dat de regeering zich tegen het verdrag
van Londen verzetten eu weigeren zal voor Ru
menie verbindend te beschouwen bepalingen, welke
zonder zijne medewerking zijn vastgesteld. Zooals
men weet, had Rumenie reeds bij voorbaat tegen
de besluiten der bijeenkomst verzet aangeteekend
en zich al zijne rechten voorbehouden, daar zijn
vertegeuwoordiger wel aan de beraadslagingen, maar
niet aan de stemming heeft mogen deelnemen.
Turkije heeft alle handelsverdragen met nageuoeg
alle Europeesche landen en de Yereenigde Staten
van Noord—Amerika, die in 884 afloopen, op-
gezegd. De regeering wil voortaan van alle waren
de invoerrechten met 8 a 20 pCt. verlioogen.
Eerstdaags zulleu de onderhandelingen begiunen tot
bepaling van de bedragen, die Griekenland, Ru
menie, Servie, Montenegro, Bulgarije en waarschijn-
lijk ook Oostenrijk voor Bosnie en de Herzegowina
van de Turksche schuld zullen overnemen, zooals
bij het verdrag van Berlijn bepaald is.
FBUILLETON.
DE ADELBORST.
//Mijnheerriep Filkins, terwijl hij zijn langen
neus dicht bij Horatius Elmsford bracht.
//En dat is voor jouw riep Horatius nogmaals
terwijl hij een hevigen vuistslag op dien indringenden
neus gaf. Even als vroeger het water uit de rots
sprong toen Mozes er met zijn roede op sloeg, zoo
liep nu een dubbele bloedstroom uit de neusgaten
van Filkins.
z/Yoor die beleediging zult ge mij boeten, zoodra
wij aan den vasten wal zijn riep Wilkius, terwijl
hij een ander hemd aantrok.
//In dat geval zult ge beiden meer krijgen dan
gij verdieut," antwoordde Emlsford, die nog steeds
bezig bleef met het ledigen van zijn kist.
,/SchooierAdelborst van de brikWat zou
hij zich klein maken als hij tegenover mijn vader
stond I" riep Wilkins.
z/Bedelaar zonder hemd!" voegde Filkins erbij.
wWat zou hij groote oogen opzetten als hij ons
buiten te Pekhain eens mocht zienMuren
met klimop behangeneen aloe in een groen
geverfd suikervaatje, dat men voor een vaas zou
kunnen houdenIk wilde hem er wel eens zien
De kleinc verdrietelijkheden des levens zijn ten
slotte de onverdraaglijkste. Wij kunnen groote
ongelukken en verschrikkelijke rampen met stand-
vastigheid verdragen. Als ons land door den vijand
In Pruissen werd in de Kamer van afgevaar-
digden de kwestie weder ter sprake gebracht, in
hoever het billijk is, officieren bij te doen drageu
iu de plaatselijke belastingen. Reeds vroeger is
daarover veel gesproken en de aftreding van den
Minister van Oorlog, Yon Kameke, wordt in
verband gebracht met het feit, dat hij zich niet
ernstig genoeg verzatte tegen de partijen in de
Kamer, die meenen dat officieren, althans naar
gelang van hun bizonder vermogen, in de plaatse
lijke belastingen behooren bij te dragen. Ditmaal
gold het de hondenbelasting, en de conservatieven
wenschten met de regeering, bepaald te zien, dat offi
cieren die belasting ook wel betalen zouden, doch dat
hun deel niet gestort zou worden in staats— of ge-
meentekassen, doch in de militaire liefdadigheids-
kassen. Men zou op deze wijze het beginsel
gehuldigd hebben, dat voor officieren in belasting-
zaken een uitzondering behoort gemaakt te worden
en dit begeerde de Kamer niet. Met 180 tegen
163 stemmen bepaalde zij, dat de hondenbelasting
zonder onderscheid des persoons moet worden op-
gebracht door ieder, die zich de weelde van zulk
een viervoeter veroorlooft.
In Frankrijk heeft de Kamer, met het oog op
mogelijke ongeregeldheden, besloten, eerst Dinsdag
uiteeu te gaan. De Ministerraad besloot om streug
het oog te houden op alle openbare vergaderingen eu
alle ophitsingen tot burgeroorlog of moord, die aldaar
inochten voorkomen, streng te vervolgen. Aan alle
overheden zijn in dit opzicht zeer bepaalde orders ge-
zonden. Verder is besloten om, als er samenscholingen
plaats hebben, alsdan de gebruikelijke drie aanma-
ningen tot het volk te richten, eu ingevnl van verzet
de personen in massa in hechtenis te nemen. Inmid-
dels blijft men in spanning over hetgeeu de betooging
zal opleveren. Men weet niet, of zij den vorm
zal aannemeu eeuer groote vergadering op het Champ
de Mars of van een optocht langs de boulevards,
dan wel van een bezoek aan Pere-Lachaise of aan
het Elysee, het verblijf van den president der Re-
publiek. Waarschijnlijk zullen de leiders eerst op
het laatste oogenblik het wachtwoord daartoe geven.
Parijs begint reeds de gevolgen te voelen van de
ongeregeldheden der laatste dagen. Ieder vreest
voor de naaste toekomst en spaart zijn geld op met
het oog op hetgeen er gebeuren kan. Ook verlaten
vele vreemde familien de hoofdstad, waar zij voor
hun genoegen gekomen waren. De hotels en de
kamers worden ledig en de reizigers houden er
zich niet langer op dan noodig is. De groote
restauraties en de winkels zullen zeer spoedig de
dubbele uitwerking voelen van het vertrek en weg-
blijven van rijke vreemdelingen. De burgers van
Parijs zijn angstig en dientengevolge zeer zuinig
geworden. De arbeiders zonder werk zullen dus
onvermijdelijk, tengevolge van hun dwaze betoo-
gingen, hun lot nog voor geruimen tijd verergerd
wordt overstroomd, als onze velden verwoest worden,
als ons leven in gevaar is met al de levens van
hen, die ons dierbaar zijn, dan gorden wij ons de
lendenen als dappere mannen, dan wordt onze
houding tier, dan zweeft zelfs een trotsche glimlach
rond onze lippen. Ons lichaam moge dan om-
komen, maar dat kan ons beste deel, onze ziel,
niet onder het juk brengen. Maar als wij in de
oogen van onze gelijken laag, bespottelijk, verachte-
lijk moeten schijnen, dan is dat als een vergiftigde
pijl, die zelfs de fierste harten grieveud doorboort.
Horatius Elmsford zou veel liever tegen een goed
bediende batterij opgerukt zijn, nu hij op dien
morgen zooveel venijnige speldesteken moest ver-
duren.
Maar hij was toch niet geheel en al onthloot
van verdedigingsmiddelen. Gedurende den langen
tijd van beproeving waakte bij hem de geest van
de liefde. Hij was te trotsch om een ziekte te
veinzen, die hem van de revue zou kunnen ont-
slaan en toen hij op den bodem van zijn kist kwam
werd hij wanhopig, omdat hij er onder een laag
lavendel, tusschen twee vellen papier den mooien
bnptisten, zeer schoonen keurig gesteven en gestreken
zakdoek vond, dien hij lady Isabella had ontnomen.
Dit gezicht wekte eerst in hem een meDigte her-
inneriugen. Hij zoende dien kostbaren zakdoek
wel twintig malen, hij drukte hem met al de ziels-
verrukking van een minnaar aan zijn hart en
eensklaps schoot er een gedachte door zijn geest.
in plaats van verbeterd hebben.
In Engeland is iu beide huizen de Transvaal
het onderwerp geweest van een breedvoerige be-
spreking. In het Hoogerhuis heeft Lord Derby
verklaard, dat de Regeering zich bepaald tegen
elke gewapende inmenging in de Transvaal zal
verzetten, maar dat zij een krachtig vortoog tot de
Transvaalsche Regeering zal richten, wegens de
onwettige handelingen van personen, die tot hare
onderdanen behooren. In het Lagerhuis trad de
heer Gorst in het krijt met de reeds door ons
medegedeelde verklaring. Zij werd heftig verdedigd
en bestredea eu de inlijving van de Transvaal als
het eenigste middel voor de rust in Zuid-Afrika
aangeprezen. Nadat de Regeering zich hier ook
tegen gewapende bemiddeling had verklaard, werd
de bespreking gestaakt. Het Lagerhuis heeft ook
korte wetten gemaakt met Parnell's voorstel tot
wijziging der Iersche landwet. Het werd met
groote meerderheid verworpen, nadat Gladstone
verklaard had, noch tot herziening der landwet, noch
tot wijziging der grondslageu er van te zullen
medewerken. Ook achtte hij het oogenblik nog
geheel ongeschikt om zich over ondergeschikte
punten uit te laten of ondersteuning daar van te
belooven. Egan, de penningmeester van het Iersche
landverbond, die zich met de kas uit Dublin ver-
wijderde, is te New—York aangekomen. Ook
Parnell gaat naar Amerika ter bijwoning van een
groote vergadering van Ieren te Philadelphia.
Namens den Koning is door den Minister van
W., H. en N. aan de heeren Ws. van Uije
Zoncn te Middelburg tot wederopzeggens vergunning
verlcend tot den aanleg en het gebruik van eene
eleetrische geleiding tusschen Middelburg en Dom-
burg, loopende over Sint—Laurens, Serooskerke en
Oostkapelle.
Z. M. de Koning heeft het paleis te Amster
dam ter beschikking gesteld van den Prins van
\Y ales, ter gelegenheid van dieus voorgeuomen bezoek
aan de Internationale koloniale tentoonstelliiK'.
Met ingang van 1 Mei 1883 is tot directeur
van het postkantoor te Bergen op Zoom benoemd
W. F. Slegt, thans als zoodanig te Brielle.
Onder voorzitterschap van den Commissaris
des Konings van Friesland is de prov. commissie
geconstitueerd tot leniging der ramp bij het Mod-
dergat en Paesens. Er is besloten eene algemeene
collecte langs de huizen in geheel Friesland te
houden en ook in andere provincien een beroep
op den weldadigheidszin van Let Nederlandsche volk
te doen.
Door de arrondissements-rechtbank te Utrecht
is eene tapster veroordeeld tot eene boete van f 10
Het was de liefde, die hem plotseling bezielde.
loen was hij niet meer ten prooi aan de wanhoop;
in zijn oogen schitterde daarentegen vreugde. llij
ontvouwde den zakdoek, dien hij daarna in twee
even groote stukken sneed. Terwijl hij de twee
gezooinde kanten zorgvuldig voor hield, schoofhij
de twee lioeken onder zijn zwarten zijdendas. De
twee kanten maakte hij van voren samen vast
met een speld, die met een kleinen diamant prijkte.
Maar eerst had hij nog eenige plooien in de lengte
gelegd opdat de halve zakdoek er juist zou uitzien
als de voorkant van een hemd. De twee over-
blijvende lioeken bevestigde hij op hun plaats,
doordat hij ze met gewone spelden op zijn vuil
hemd vast stak. En nadat hij zichzelf vervolgens
bekeken had in het spiegeltje, dat alien achtereen-
volgens bij hun toilet diende, meende hij tot zijn
genoegen, dat men dien dag op de geheele vloot
geen witter, fijner, beter gesteven en gestreken
hemd zou kunnen zien, als men ten minste niet
verder keek dan kraag en voorkant.
Maar men kan aan boord zeer weinig in het
geheim doen. Aller oogen hadden naar Horatius
gestaard, terwijl hij zijn kunstbewerking verrichtte.
De meesten keken met verbazing, verscheidenen
met bewondering en vier keken er met nijd en
kwaadwilligheid. Wilkins en Filkins behoorden
tot dit laatste viertal. Vijf minuten vdordetrom
sloeg gingen zij naar de achterplecht en een minuut
later wisten alien, die op dat dek waren, op welke
of gevangenisstraf van drie dagen, wegens het ver-
koopen van sterke drank aan kinderen beneden de
16 jaren. Door een dier kinderen was eene kamer
bij haar gehuurd, waar zij geregeld met elkander
hun borrel gebruikten voor zij naar school gingen
Een eenvoudig man zei onlangs eens,Sinds
de kranten het weer voorspellen, is het weer be-
leedigd en baloorig geworden."
T Heeft er tegenwoordig wel al den schijn van
zoo beschamend komt de wetenschap met haar
weerberichten uit.
T Ziet er recht bar uit in de natuur en niet
alleen in t A oorden. Ook onder de Zuiderzon,
aan de anders zoo warme kusten der Middel-
landsche zee, beleeft men ruw weder. In Mar
seille kwamen drie menschen door koude om. In
Mentone, met haar overheerlijk klimaat, dat's zomers
niet te heet, in den winter liefelijk zacht, een
ideaal mag heeten, ligt de sneeuw voeten hoog en
vriest het 10 graden. Algiers en Tunis onder-
vinden hetzelfde, waar de vruchtboomen al hun
bloezemknoppen verliezen.
Uit Amerika luiden de berichten even ongunstig.
Ontzaggelijke ijsbergen drijven in den Atlantischen
oceaanvolgens mededeeling van een scheepskapitein
telde hij er op zijne reis eenmaal niet minder
dan 79.
W aardoor deze ijsvelden zoo vroeg uit het liooge
Noorden zijn losgeraakt, is met recht een raadsel
doch hunne verschijning verklaart zeer zeker het
gure weder dat we hier en ver zuidwaarts thans
ondervinden.
Ook in 1667, juist den 16 Maart, begon
het weer hard te vriezen. Ten bewijze deelt de
Schied. Ct. het volgende rijmpje uit dien tijd mede
In January sestien—hondert seven—en—tsestig
Doen Yroort en het Sneuwde seer heftig;
Styf ses W eecken stont de Vaert geheel stil,
Drie weecken voer men weer geheel na wil
Het voornaemste dat hier wort genoteert,
Is datter soo veel IJs quam in de Meert.
De eerste der 36 olifanten, die het hoofd-
gebouw en de beide zijtorens der Tentoonstelling
te Amsterdam zullen dragen, is geplaatst. Elk
dezer olifanten heeft een hoogte van 7 el en elke
poot is 1,80 el dik; het gebouw zal dus wel op
pooten staan.
Te Zandvoort heeft Zaterdagmiddag de gewone
oefening met en de beproeving van de reddingsboot
plaats gehad. Met den scherpen zuidwestenwind
gingen er vrij hooge zeeen en was de branding
op de banken onstuimig. Daardoor kostte het
veel inspanning de boot vooruit te krijgen en werd
zij meermalen teruggeslagen. Toen kwam een van
de bemanning, die waarschijnlijk wel eens iets
gelezen of gehoord had van proeven met olie op
de golven, op den inval te beproeven wat het
slimine wijze Horatius voorzien had in zijn gebrek
aan een schoon hemd.
De kapitein wreef zich de kin maar even lachend,
maar hij wilde dat meesterstuk van kunstvlijt toch
zoo gaarne zien, dat hij de troin twee voile minuten
vroeger deed roeren dan gewoonlijk. De mariniers,
die half gestikt waren door het stuiven van de pijp-
aarde, van welke zij zich voor het schoon maken
van hun uniform moesten bedienen en wier oogen
ver uitpuilden, omdat hun haren, die zij in een
staart moesten drageu, zoo dicht bij hun nekken
saamgebonden waren, staan onder de wapens, in
gelederen op het achterdek. Ieder officier van het
schip staat in groote uniform op de achterplecht
en het overige van de bemanning komt opzetten,
niet haastig en loopend, alsof zich het fluitje van
den onder—stuurman had doen hooren, maar met
al den betamelijken ernst, die bij de heiligheid
van den dag paste. Allen zijn keurig gekleedeu gaan
in een dubbel gelid kringsgewijs rond het dek staan.
Horatius Elmsford komt met de overige adel-
borsten. Hij heeft de naamlijst van zijn divisie
in de hand. Allen staren hem aaniedere officier
heeft hem wat te zeggen; de kapitein zelfs, Sir
Ilildebrand Capsule, spreekt hem voor de eerste
maal aan en vraagt hem eenige bizonderheden over
de brik aan boord van welke hij heeft gediend.
De arme Horatius ziet aller oogen op hem ge-
richt; hij hoort overal fluisteren en grinneken en
hij kon maar al te goed gissen om welke reden
TER Hl/T Willi HIUUVI
3)
O
