Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen. No. 1845. Znterdag 20 Januari 1883, 28e Jaargaog, Hinnenland. ABONNEMENT: Per drie maanden binnen Ter Neuzen 1,Franco per post: Voor Nederland 1,10. Voor Belgie 1,40. Voor Amerika f 1,32$. Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars, Postdirecteuren en Brieven- bushouders. ADYERTENTIEN: Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elke regel meer /0,10. G root ere letter* worden naar plaatsruimte berekend. Men kan zich abonneeren tot het plaatsen van 500 regels en meer per jaar, tot veel verminderden prrjs. iMt bind verwcbljnt Uiiiwdns- cn Vrljttngavoud bij den ultcever J. 14. G. D H O SI T te Ter Neuzen. t»olit Ov.Tzinlit. Prins Napoleon heeft begrepen, dat het hoog tijd was, om voor het bonapartisme een eclatante re clame te maken en hij heeft een mooi en kras manifest geschreven, waarmede de Parijzenaars op den ver- jaardag van den dood van den Keizerlijken Prins zijn verrast geworden. Aan alle muren was het aan- geplakt en bovendien in de Figaro opgenomen. Ilet handelt over de ongeschiktheid der regeering, de oneenigheid der Kamers, het verval van het leger, de verdorvenheid van de rechterlijke macht, den achteruitgang van den handel, de verkwisting der finantien, het aangroeien van de staatsschuld. De godsdienst, door de goddeloosheid vervolgd, wordt niet beschermd. En toch zegt het mani fest is dit groote belang van elke beschaafde maatschappij gemakkelijker in beschermiug te nemen dan elk ander, door de eerlijke toepassing van het Concordaat, dat ons alleen den godsdienstvrede vermag te geven. De sociale vraagstukken eischen een emstige studie, welke het manifest belooft. Het veroordeelt verder de buitenlandsche staatkunde en wijst de overeenstemming af met de aanhangers van het Huis van Bourbon. De Napoleons zegt het ten slotte vertegenwoordigen de recht- streeksche souvereiniteit van het volk. Wat een plebisciet tot stand gebracht heeft, kan alleen door een nieuw plebisciet vervangen worden. Ik vertegenwoordig niet eene partij, maar eene zaak en een beginsel. Deze zaak is die van alien, veel meer dan van mij. Dit beginsel is het recht, dat het volk heeft om zijn Hoofd te kiezen. Eene looehening van dat recht is eene aanrandiug van de nationale souvereiniteit. De regeering zakt ineenmaar eene groote democratic als de onze kan zich niet lang ont- trekken aan de noodzakelijkheid om het gezag te vestigen. Het volk heeft er het bewustziju van. Het heeft dit getoond bij de acht plebiscieten van 1800, 1802, 1804, 1815, 1848, 1851, 1852 en 1870. Fransclien, gedenkt de woorden van Napoleon I ,/Al wat er gedaan wordt zonder het volk is onwettig." De politie heeft de plakkaten afgescheurd en den Prins gearresteerd, maar aan de radicalen zal het niet Kgyen, zoo de pretendent zijn doel niet bereikt. In de Kamer verklaarde de Minister van Justitie, dat de Prins was gearresteerd, evenals ieder ander, die, zich aan opruiing schuldig maakte, zonder dat de regeering daartoe biz mdere bevelen had gege- ven, ofschoon zij de verantwoordelijkheid er voor op zich nam. Met 417 tegen 89 stemmen werd de houding der regeering goedgekeurd. F KU I LL KTQ N. 6) Ebba, de dochter van den Scboolnieester. (Slot.) Ik verliet Ebba niet, maar werd haar helper en haar knecht. Iedereen geloofde dat wij bloedver- wauten waren. De zaak ging goed en navijfjaar kou Ebba het huisje van mijn tante koopen, hoewel zij de kosten voor de opvoeding van haar kinderen ook betaalde. Omstreeks di :n tijd kwaamt gij bij ons inwonen, dames. In die vijf jaar had zij haar kinderen niet meer gezien maar ik bezocht z' elken Zondag en bracht haar dan tijding over haar lie- velingen. Eerst nu, na vijfjarige scheiding, durfde zij ze weer bezoeken en ging zij op een Zondag met mij mede. De kinderen kenden haar niet meer. Ik zei dat zij de trouwe dienstbode van hun ouders en de verpleegster van hun eerste jeugd was geweest. De gouverneur voegde er bij, dat zij eigenlijk de persoon was, die voor hun opvoeding zorgde. Sinds ging Ebba elken Zondag mede naar haar kinderen. Wij hadden samen zes jaar gewerkt, toen ik op zekeren dag een brie) van mijn vader ontving waarin hij mij schreef dat mijn moeder ziek was en mij wilde spreken. Ebba liet mij gaan en zei wee- nend #Ga maar naar onze geboorteplaats. Dan hoor ik ook nog iets van mijn vader, die reeds zoolang zijn dood genoemde dochter heeft beweend. Groet hem van de doode Ebba.'" Ik reisde af en toen ik te Stenbronik kwam, was mijn moeder al aan de beterhand. 's Morgens na mijn aankomst vroeg mij mijn vader of ik mede op bezoek wilde Maar nu kwam het lid der Kamer Floquet met een voorstel, om aan alle leden der over Frankrijk geregeerd hebbende familien het verblijf op Fransch grondgebied te ontzeggen. Dit zou de officieele erkenning zijn van de positie van pretendent, die Prins Napoleon zich aanmatigt en er meer dan zijn manifest toe bijdragen, hem het prestige te schenken, dat hem tot nog toe geheel heeft outbroken. Ook de Prinsen van Orleans zouden worden ge- troffen, die zich wel hebben gewacht de wetten des lands te overtreden en zelfs de republiek hebben gediend. Zoo zij werden gebannen, zou het zeker den indruk maken, dat de republiek zich minder sterk gevoelde, dan toen zij, de onrechtvaardigheid des Keizers gedeeltelijk goed makende, hun hunne verbeurd verklaarde goederen teruggaf; en voor haar kan niets gevaarlijker zijn, dan de overtuiging te wekken, dat zij zich zwak gevoelt en in haar angst onrechtvaardig handelt. Desniettemin heeft de Kamer, door hartstocht verblind, met overgroote meerderheid besloten, het voorstel van Floquet urgent te verklaren. Aanvankelijk heeft derhalve Prins Napoleon suc- ces gehad op zijn manifest. In de hoofdstad van Ierland is de politie's nachts weder aangerand. Vier der aanvallers zijn in hau- deu der justitie. Men zegt, dat het studenten zijn. Uit Rusland komt het zeer verrassende bericht, dat in weerwil aan de laatste roeringen der nihi- listen, de Keizer met zijn gezin het paleis Amitchkoff te St. Petersburg heeft betrokken om voortaan weder voor goed in zijn hoofdstad te wonen. Alge meen heeft dit moedig besluit een gunstigen indruk gemaakt. Er wordt wel wat met luchthartigen overmoed bijgevoegd, dat de nihilisten afgedaan hebben en niet meer te vreezen zijn. Deze mede- deeling heeft echter een in het oog vallend ver- band met het gunstige overzicht van Ruslands geldmiddelen, dat tevens openbaar is gemaakt, zoodat zelfs een leening in 1883 niet noodig zal blijken te zijn. Dit laatste is vooral opmerkelijk, omdat „qui s' excuse, accuse" liier toepasselijk kan zijn. Eerst geld, dan oorlog. Z. Exc. graaf Van Lijnden van Sandenburg, Minisier van Financien, is door den Shah van Perzie benoemd tot ridder le kl. der orde van den Leeuw en de Zon. Z. II. Paus Leo XIII heeft tot kanunnik van het kathedraal kapittel van het bisdom 's Bosch benoemd den heer P. P. Fleijssen, pastoor te Grave, deken van het district Cuijck. gaan bij schoolmeester Sten. Dit nam ik gaarne aan, omdat ik er toch been wilde. Wij gingen. Ik geloof dat ik nog niet gezegd heb, dat de school- meesterswoning bestond uit een groote kamer, een woonkamer en een keuken gelijkvloers en twee bovenkamers. Het was juist zomervacantie en schoolmeester Sten zat op de bank voor zijn deur een pijpje te rooken. Hij zag er nog sterk uit de tand van den tijd scheen hem te sparen en zijn haren toonde nog maar enkele grijze lokken. Hij kende mij niet, voor mijn vader hem zeide, wie ik wasmaar toen werd hij blijde. Hij schudde mij de hand en bedankte mij, omdat ik voor zijn dochter zulk een trouw vriend was geweest. Hij vroeg mij of zij een goede echtgenoot en moeder geweest was. Ik verzekerde hem, dat hij aangaande zijn dochter in alle opzichten tevreden en gerust kon wezen. Wij spraken nog eenigen tijd over Ebba en over het treurige lot van den ouden baron. Ook over Gustaafs zuster, over de gravin, spraken wijwaarna Sten opstond en mij met een veelbeteekenden blik op mijn vader vroeg wZoudt gij eens niet op de bovenkamers willen gaan kijken, naar een oude kennis Ik dacht aan een kameraad uit mijn jeugd, die misschien ondermees- ter bij Sten was geworden en wij gingen naar boven. Mijn vader bleef beneden. Wij kwamen in de eerste kamer, die juist gemeubileerd was als de kamer van den ouden baron op Stenbronik. De portretten van den baron, van de barones, van Gustaaf en van Marianne hingen aan den wand. Ik stond verbaasd en keek naar den ouden familie- bijbel met zilveren beslag, dien ik als kind zoo De kapt. J. J. de Vos, van het 3e je- gement infanterie te Bergen op Zoom, heeft pensioen aangevraagd. Uit De venter schrijft men: Nog slechts 70 gezinnen hebben hun woningen weder betrokken; de overigen, nog ruim 80, zullen dat voorbeeld echter weldra volgen. Dinsdag jl. liet de commissie voor den waterstaat nog voor ruim 400 personen kokeu. Woensdag wordt niet meergekookt. De 70 nood- lijdende gezinnen hebben alien met opgeruimdge- moed hun tijdelijk verblijf in de stad verlaten en zijn weder naar buiten de stad verhuisdalien zonder onderscheid roemden zeer de behandeling der com missie en waren er haar zeer dankbaar voor. Uit den boedel van wijlen den notaris J. Schuijten Hz., in Februari 18^1 te Dortrecht over- leden, kan aan de crediteuren 17"/ioo pet- uitge- keerd worden. Het passief bedraagt f 630,975,91$, het actief f 127,546,80$, waarvan voor preferente schulden en diverse uitgaven f 14,917,60$ afgaat. HH. MM. de Koning en de Koningin hebben, naar men meldt, HDr. bezoek aan de hoofdstad bepaald op 39 April. Van Amsterdam zouden zij dan naar Engeland vertrekken, om aldaar, op een Theems-villa bij Richmond, tot 23 April te vertoeven. Woensdag jl. heeft de rechtbank te Hee- renveen een belangrijke beslissing gegeven ten aanzien der vraag of de door den vroegeren notaris De Haan in zijn proces-verbalen van publieke verkoop van onroerende goederen opge nomen voorwaarde „betaling ten kantore van mij, notaris", alleen bevat de aanduiding van de plaats der betaling, dan wel of daarin ook de machtiging tot ontvangst der kooppenningen ligt opgesloten. De rechtbank besliste in eerstgemelden zin, en daarna, dat de koopers, die aan den vroegeren notaris De Haan betaalden, daardoor niet deugdelijk gekweten waren tegenover de verkoopers. Op dit punt werd de kooper-gedaagde derhalve in het ongelijk gesteld, doeli tevens besliste de rechtbank, dat door hem het bewijs was geleverd, dat de ver- kooper dodr de betaling werkelijk gebaat was geworden, weshalve aan den eischer zijn vordering werd ontzegd. Omtrent het ongeluk, dat Dinsdagmorgen met den ten 6,25 van's Hage vertrokken trein even voorbij Voorburg heeft plaats gehad, meldt men nog het volgende De brug over den Vliet aldaar was opgelaten en van een trein, die door het stop- pen te Voorburg gelukkig nog slechts geringe snelheid had, stortte de locomotief tusschen de brug- gehoofden omlaag, maar bleef tusschen de hoofden dikwijls had bewonuerd en die nu op een tatel voor de canapd lag. Een geruisch in de aangren- zende kamer deed mij daarheen kijken. De deur ging open en een oude man verscheen op den drem- pel. Zijn haar was sneeuwwit, zijn houding gekromd, zijn voorhoofd gerimpeld. Langzaam staple hij naar den leuniugstoel tegenover den schoorsteen. Het was de stoel, waarin de baron placht te zitten, toen hij nog heer was van Stenbronik. De oude man sprak „Goeden morgen Sten Wie is dat jonge mensch, dat hij daar mede gebracht hebt h Dat is Andries Greenland, baron," zei Sten, terwijl hij dezen naderde. De baron stond zoo goed mo- gelijk op en staarde mij aan. „Andries," herhaalde hij met een diepen zucht. Andries," zeide hij nogmaals outroerd, „gij waart immers bij mijn zoon, toen hij stierf. Dat is al lang, zeer lang geleden," mompelde hij, terwijl hij weer ging zitten en de handen voor zijn gelaat sloeg. Nadat zijn ontroe- ring eenigszins bedaard was, begon hij mij te onder- vragen over het huwelijk van zijn zoon, over diens ziekte en dood. Daarna sprak hij treurig ,/Een van mijn kinderen ontroofde mij de dood en het andere heeft zijn vader vergeten. Hoe gelukkig zou ik wezen, als ik op mijn ouden dag ten miuste mijn kleinkinderen bij mij kon hebben. Mochtik ze maar eens zien en omhelzen maar die vreugd zal mij wel nooit meer ten deele vallen." Ik zal maar niet stilstaan bij mijn bezoek aan den baron en er nog maar alleen bijvoegen, hoe het kwam, dat hij bij Sten wooude. Toen hij door de schuld van zijn schoonzoon, have en goed verloren had en toen zijn adellijk goed in vreemde handen hangen, zoodat de machine niet in 't water kwam. De machinist Geurts werd door den schok in't water geworpen, doch redde zichzelf. De stoker viel achterover op de kolen en bezeerde zich aan hoofd en arm, gelukkig niet emstig. De zeven passagiers kwamen met den schrik vrij. De waggons bleven op het spoor, de bagagewagen, die op den tender volgde, werd echter geheel veruield. Ook twee coupes van een personenwagen, die leeg waren? werden zwaar beschadigd. De oorzaak van dit ongeval is, naar men zegt, te wijten aan de achteloosheid van den brugwachter, die zat te slapen. De locomotief is door buitengewone krachtsin- spanning reeds diezelfden avond weder op de rails gebracht. De scheepvaart naar Leiden is weder openWoensdagochtend was de weg voor de treinen weder bruikbaar. Het gerechtelijk onder- zoek is aangevangen. De conducteur W., een beambte, die bij het spoorwegongeval te Woerden uit een bagagewagen is gezaagd, was ook hierbij tegenwoordig en werd mede lichtelijk gekwetst. In 1873 werden op 1 inwoner in Engeland geschreven 35 brieven, in Zwitserland 25, in Ne derland, Frankrijk en Duitschland 15, in Belgie 14, Denemarken 11, Oostenrijk 10, Italie en Zweden 6, Noorwegen 5, Spanje en Hongarije 4, Portugal 3, Rusland 1. Het totaal aantal brieven in dat jaar bedroeg in Engeland meer dan een milliard. Het tarief voor de vergoedingen wegens reis- en verblijfkosten, toe te kennen aan burgerlijke ambtenaren, officieren en mindere militairen en mili- taire beambten, vastgesteld bij Koninklijk besluit van 15 Dec. 1849 (Staatsbl. No. 62), zal, naar wij vememen, worden vervangen door een ander tarie-', dat met ingang van 1 Mei 1883 in werking zal treden. Daardoor zal zijn te gemoetgekomen aan den aandrang tot herziening van het verouderd tarief, van de Tweede Kamer der Staten—Generaal uitgegaan. Bij de directie van het Amstel-hotel, te Amsterdam, is een schrijven ontvangen namens H. M. de Koningin van Zweden, waarin wordt medegedeeld, dat de Koningin met den Kroonprins einde Maart e. k. weder te Amsterdam zullen komen en tot half Mei in bet Amstel-hotel zullen verblijven. J. van den Bergh, de directeur van liet generaal correspondentie-kantoor te Amsterdam, waartegen door den officier van justitie in het Politieblad werd gewaarschuwd, is door de recht bank aldaar tot f 100 boete of 14 dagen ge- was overgegaan, was de baron door dien slag ern- stig ziek geworden, zoodat men hem slechts met levensgevaar uit zijn geboorteplaats verwijderen en naar Stens woning brengen kon. Sten had zelf verzocht, of hij den baron mocht opnemen. Mijn vader, die nog meer van zijn ouden heer dan van zijn vrouw en kinderen hield, trad bij den nieuwen bezitter van Stenbronik op diens aanzoek in dienst, omdat hij de goederen in eigendom wilde krijgen, die steeds op Stenbronik in de woonkamer van den baron gestaan hadden. Eenige meubels, de familie- bijbel en de vier portretten waren nu alles, wat de baron het zijne mocht noemen. Aanhoudend had den Sten en mijn vader trouw voor den ouden baron gezorgd. De schoonvader van zijn zoon, de schoolmeester en zijn gewezen trouwen knecht, mijn vader. Na eenige dagen verblijf op Stenbronik keerde ik naar Stockholm terug. Ebba weende van blijdschap, toen zij hoorde, hoe haar en mijn vader geliandeld haddenzij weende uit medelijden met haar ouden schoonvader. Den volgenden Zondag ging zij naar den gouverneur, met wien zij nu afsprak, dat hij niet meer als vroeger met de kinderen, den zomer zou gaan doorbrengen bij zijn zuster in Sudermannland, maar dat hij met hen in den omtrek van Stenbronik zou vertoeven, waar men bij een predikant huisvesting kon vinden, zoodat dan de oude schoonvader, als bij toeval, den troost kon smaken, waarna hij zoo vurig verlangde, dat alsdan namelijk zijn kleinkinderen een deel van het jaar bij hem waren. Nu heb ik niet veel meertever- halen. Ebba leefde geheel en al voor haar koop- handel, verdiende veel en legde jaarlijks veel geld TER lEllZEISCHE («IRA\T

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1883 | | pagina 1