Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
No. 1212.
17e Jaargang.
Maandag 1 Januari 1877.
Dit blad verschijnt Dinsdag- en Yrijdagavond bij J. K. G. Dhont te Neuzen.
ABONNEMENT.
GrA AN EN KOMEN.
»Een kruis met rozen is't menschen lot." Wan-
neer beter, wanneer meer, gevoelt men de waarheid
dezer woorden van de Genestet, dan daar, waar
men zich verplaatst ziet op het grenspunt van twee
jaren? Het scheidend jaar levert ons toch de her-
innering aan zooveel sombers en donkers, aan
zooveel raadselen, angsten en zorgen, in verband
tot hetgeen op het groote wereldtooneel plaats greep;
en het komende jaar draagt, naar wij maar al te
zeer vreezen, veel brandstof in zijnen schoot, die
wellicht spoedig reeds tot de meest dreigende ont-
vlamming kan over gaan, dat wij wereldburgers,
ook als zonen van Nederland, onmiskenbare behoefte
hebben, herinnerd te worden aan de gedachte,
welke als een liefelijk licht de duisternis, ook de
toekomst verheldertdat de Almachtige het groote
aspunt is, waarom het alles wentelt en dat alles
in stand houdt en aan zijn doel en zijne bestemming
doet beantwoorden.
Gesterkt en getroost door het bewustzijn echter,
dat er ook rozen op ons levenspad groeien, erlangen
wij moed en kracht om over het verledene, het
heden en de toekomst te peinzen: Want wij zijn
verzekerd, dat uit de schijnbare wanorde eene
betere harmonie zal te voorschijn treden.
Bezield en bebeerscht door die overtuiging, zijn
wij in de rechte stemming om in onze verbeelding
over zeeen en bergen heen, ook aan andere volken,
cen vluchtig bezoek te brengen.
Er zijn afwisselende tooneelen in bonte reeksen
voor onze oogen in het afgeloopen jaar voorbijge-
gaan; er is veel geschied, wat wij ons niet kunnen
verklaren, ja, dat we diep betreuren, doch ook veel,
waarover wij ons hartelijk kunnen verheugen.
Geen nood duswelke wanklanken tbans nog
onze ooren op het reusachtig wereldtooneel opvangen,
wij hopen, dat het slotaccoord moge zijnLiefde
en Vrede.
Europa bleef in '76 door de hevigste worste"
lingen bewogen. Oude tegenstellingen, oude veeten,
oude haat, oude win- en heerschzucht deden op
dikwerf droevig krachtige wijze derzelver invloed
geldenniet minder dan in de laatste jaren wan-
delde men in ons werelddeel als op een vulkaan.
Het Oostersche vraagstuk om daarmede aante-
vangen heeft de waarheid, welke wij boven
uoemden, in het treffenste licht gesteld. //Turkije's
gezag in Europa moet een einde neraenzoo
luidt de onverbiddelijke uitspraak der gehoudene
conferentie van de afgezanten. Zal de sultan be-
sluiten de door de gekroonde hoofden hem gestelde
voorwaarden aan te nemen, of zal het begin
van 77 ons weder het woord //Oorlog" doen hooren?
Wat echter geschiede, dit is zeker: Turkije's rol
is in Europa uitgespeeld; tegen die slotsom der
geschiedenis baten geene keizersbonden en hunne
stervende macht staat opgeteekend ten doode, zoo
zeker als de duizenden, die in '76 op hunnen bodem
als slachtoffers van een bloedigen oorlog vielen.
Wat zal er van Oostenrijk worden, zoo nauw
bij den strijd in Turkije betrokken? De tijdkring,
die zich afsluit, was rijk aan gebeurtenissen voor
de Oostenrijksch-Hongaarsche monarchic; het ver-
ge'iijk tusschen beiden werd weder voor tien jaren
vastgesteld, dat veel belooft voor rust en vrede,
voor betere finantien en meerdere welvaart. Oosten
rijk is een staat, welks bestaan vooral door de
stroomingen van onzen tijd, die voor alle nationali-
teiten recht en vrijheid vraagt, door duizende be-
zwaren wordt gedrukt en bedreigd. Alleen eene
ruime en waarlijk vrijzinnige politiek, en wij ge-
looven, dat men thans niet op den kwaden weg
is, zal Ooster.rijk, zal Hofigarije kunnen redden.
Buitschland behield prins von Bismarck weder
in het afgeloopene jaar tot feitelijk meester. Den
rijksdag zelven weet hij in toom te houden; tegen
Rome bleef hij strijden, doch 't wil ons wel eens
voorkomen, dat het zwaard der wet minder sterk
tegen de curie werd aangevoerd.
Strousberg, de koning der spoorwegmannen,
werd ontroond en veroordeeldliij kan over zijne
verlorene koningsheerlijkheid nadenken.
Frankrijk, dat arine Gallie! Sedert bijna eene
eeuw stoft het op zijne groote revolutie en op
zijne vrijheid, doch het levert nog steeds een
rampzalig tooneel op van verwarring en strijd. De
oude twisten bleven voortduren en de centra waren
niet langer middenpunten van gematigdheid, maar
van strijd der Legitinnisten, Orleannisten, Buona-
partisten en Republiekeinen. Een fiksche figuur
te midden van mislukte staatslieden blijft hun
president Mac-Mahonhij blijft tot heden meester
van de positie. Wij blijven echter aan het herstel
van de Napoleons gelooven, al wensehen wij het
anders.
Boezemt Frankrijks toekomst bezorgdheid in,
ook die van Spanje is allerminst helder gekleurd.
Wel slaagde de troon van koning Alfonsus er
in, dit jaar zich staande te houden, doch de in-
wendige strijd, al was die niet met open visier
tusschen de Alfonnisten en Carlisten, bleef aan-
houden. Het bewind bleef wijfelen, vooral op het
punt der vrijheid van geloof; Spanje moet eerlijk
en cordaat voor de godsdienstvrijheid in haren vol-
len omvang partij kiezen of het zal niet bestand
blijken te zijn tegen de weerzin van geheel Europa.
Zal Spanje Cuba behouden, of zal Cuba's geheele
verval van Spanje verhaasten? Met zulke vragen
heeft Portugal zich niet bezig te houden; bet
heeft minder grondgebied en macht, maar ook
minder zorgenhet bloeit onder een geliefd konings-
huis en het vervult op waardige wijze zijne
Europeesche, zijne wereldhistorische taak.
Steken wij de zee over, wij stoau op den bodem
van Groot-Brittaujehet rijk was dit jaar niet
ongelukkig onder het bestuur van Disraeli. De
prins van Wallis keerde behouden van zijnen tocht
naar Indie terug; die tocht was goed bedacht, even
als de feestelijke ontvangst, den Sultan van Zan
zibar bereid, daar men door hem een krachtig
hedwingen der slavernij kon verkrijgen. De En-
gelsche regeering verleende aan hare Koningin den
titel van Keizerin van Indie.
De Oostersche quaestie brengt ons tot Rusland
Steeds meer en meer blijkt het eene ware kolos-
sus, die zich immer breeder uitzet. Het dringt
door tot in het hart van Azie als de bamerdrager
der christelijke beschaving. Die roeping past een
rijk door eenen Keizer als Alexander bestuurd en
daarom zullen wij er ons ook in verblijden als bij
het verdeelen der erfenis van den zieke, England
het leeuwendeel in den schoot mogtvallen. Wie
weet of de Russische vlag nog niet in onze eeuw
op de muren van Constantinopel zal wapperen.
Wat zullen wij zeggen? Zooveel is zeker: het
wordt tijd dat de zieke het laatste rustmiddel in-
neemt.
Eer wij het Noorden verlaten werpen wij nog
een enkelen blik op Zweden, Noorwegen en Be-
nemarken, welke moedig vooruitgaan op den weg
der vrijheid en het behoud van hunne zelfstandig-
hcid. Voor't koningshuis der eersten aan het onze
verwant, en voor dit dappere Noordsche volk hopen
wij, dat de liefde niramer zal verflauwen, welke zij
elkander steeds toedragen, en waaruit zulke geze-
gende vruchten rijpten.
De vulkanen voeren onze gedachten schier van
zelf naar ItaliS, het zonnige land, sedert jaren
door de zon van vrijheid en eenheid beschenen,
ook waar nog altijd de stralen dier zon door
velen eerder worden ontweken dan gezocht. Italie
blijft worstelen met geldgebrek. Zal het nog
eenmaal vrede met het Vaticaan, of het laatste
met het Quirinaal maken? Ook die vraag schijnt
voor verschillende beantwoording vatbaar. Tot
hiertoe schoot de Italiaansche regeering niet te kort
in het betoon van eerbied voor den 84jarigen Paus,
wiens leven tot zeldzaam hoogen ouderdom wordt
gespaard en aan wiens consequentie zelfs zijne felste
bestrijders eene zekere hulde moeten toebrengen.
Omtrent Belgie constateren wij nog na
Griekenland voor memorie te hebben uitgetrokken
op de rekening der gebeurtenissen in de onder-
scheidene staten dat het tusschen clericaal en
anti-clericaal dit jaar weder hevig heeft gewoed,
tijdens en na de verkiezingen. Alle partijen moesten
daar meer dan ergens elders begrijpen, dat alleen
door eendracht de toekomst des rijks kan worden
gered. Dat de vrede onder de zonen van hetzelfde
vaderland spoedig in Belgie moge worden
hersteld.
Zal die wensch ook op Zwitserland met zijnen
voortdurenden strijd tusschen kerk en staat toe-
passelijk zijn; zullen al onze wensehen omtrent
de wereld in het algemeen, omtrent Europa in het
bijzonder worden vervuldp „God alleen weet het."
Hebben wij langer in den vreemde getoefd daw
wij ons hadden voorgesteld, wij komen ten slotte
\EUZFI\SCHE
COURANT.
Per drie maanden binnen Neuzen f 1,Door het
geheele Rijk f 1,10. Door geheel Belgie f 1,40.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars Postdirec-
teuren en Brievenbushoudera.
ADVERTENTIE N.
Van 1 tot 4 regela f 0,40. Voor elke regel mew ^0,1©
Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend
Adyertentien gelieve men aan den Uitgever in te zenden
uiterlijk Dinadag en Vrijdag namicidag .OBIiS ure.
Een kruis met rozen
la 't menechen lot
la 't ryke leren
Uw (ave o God
Moog elke bloeme
Der anrd' vergaan
De vrucht des leveua
Die rijpt er aan.
