Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
BINNEN LAND.
No. 1186.
16e Jaargang.
Woensdag 4 October 1876.
jNeuzen, 3 October.
NEEZENSCHE
Dit blacl verschijnt Dinsclag* en Vrijdagavond bij J. K. G. Dhont te Neuzen.
ABONNEMENT.
A D V E R T E N T I E N.
Per drie raaanden binnen Neuzen f 1,Door het
geheele Rijk f 1,10. Door geheel Belgie f 1,40.
Men abonneert zich bij alle Boekhandelaars Postdirec-
teuren en Brievenbushouders.
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elke regel meer f 0,10
Grootere letters worden naar plaatsraimte berekend.
Advertentien gelieve men aan den Uitgever in te zenden
uiterlijk Dinsdag en Vrijdag j,middag DftlE lire.
F*olitieli Overzicht.
Het //status quo ante bellum" voor Servie en
Montenegroonderteekening van een protocol
waarin de porte zich verbindt, in Bosnie en Herze-
gowina een stelsel van plaatselijke zelf-regeering in
te voeren, onder het nauwlettend toezicht der plaat
selijke overheid en de bevolking tegen willekeu-
rige bandelingen in bescherming te nemen; de be-
lasting opbrengst van Bosnie en Herzegowina slechts
voor binnenlandsch gebruik te bestemmen; dezelfde
waarborgen voor Bulgarije ziedaar de eischen,
vervat in het ontwerp tot het sluiten van den vrede,
door Engeland bij de porte ingediend en door de
andere mogendheden ondersteund.
Zondag a. s. zal ik TJ mijn antwoord kenbaar
maken, verzekerde de porte. Men zegt, dat zij zal
voorstellen, hervoriningen voor bet gebeele rijk in
te voeren zoo als de mogendheden voor de slaviscbe
gewesten verjangen.
Intusschen wordt nog altijd over den wapenstil-
stand onderliandeld. De porte luistert met genegen
oor naar de voorstellen der mogendiieden en men
geloofde, bijna zeker te zijn, dat het parool der
mogendheden//de sabel in de scliede en't geweer
bij de voet," door de strijdeiide partijen zou wor
den overgenomen, toen bleek, dat men buiten Servie
had gerekend.
Wij willcn geen wapenstilstand, verklaart Servie
kort en bondig, tenzij deze definitief voor vier a
zes weken worde gesloten.
Wij zijn niet gediend, verklaart Servie verder,
met tie pogingen, door Engeland aangewend, om de
cliristenen in het Oosten op nieuw, al is het met
tal van betuigingen van liefde en sympathie, onder
het Turksclie juk te brengen. Zoolang Servie
niet Bosnie en oud-Servie heeft verkregen en van
Turkije volkomen onafliankelijk is, kan er geen
sprake zijn van vrede. De mogendheden maken
zich slechts bespottelijk met hunne beiniddeling.
Niemand kan ons dwingen, hunne voorstellen aan
te nemenwant Rusland zal niet toelaten, dat
men eene gewapende interventie op touw zet;
ook dan niet, wanneer vorst Milan de konmgskroon
van zijn volk aanneemt.
De reden, waarom Servie dezen toon aanslaat,
is maar al te begrijpelijk. De militaire toestand
van dat land wordt clag aan dag sterker. Dagelijks
koint een aantal ltussen de Servische strijdkrachten
versterken. Eerst bij twee of drie man te gelijk,
een paar weken later reeds bij twintig- en dertig-
tallen, nu komen zij reeds bij liouderden, en volgens
den correspondent van de Times worden zij de
volgende week bij duizenden verwacht. Daardoor
worden zij stouter en stouter en zelfs de Engel-
sche rcgeering erkent, dat de militaire positie thans
van dien aard is, dat de partijen minstens vrij
gelijk staanja, zelfs vreest men, dat, indien
de oorlog op nieuw begint, de nederlaag der ver-
moeide, slecht gevoede Turksclie troepen, tegenover
dit Russisch-Serviscbe leger meer dan waarschijn-
lijk is.
En dat de Turksclie aanvoerders niets liever
wensciien, dan den strijd op nieuw te doen ontbran-
den, blijkt uit de lierhaaldelijk gedane scliending
der wapenschorsing. De Russisclie generaal Tcher-
najeff, die aan het hoofd staat, gevoelt zich gerug-
steund door het Russisclie volk en wil de Russisclie
regeering, als't ware, nopen tusschen beide te treden.
Hij ziet den winter naderen, welke Servie voor
enkele maanden van elk gevaar voor aanvallen
bevrijdt en hij wil door zijne weigering, om thans de
wapenen neder te leggen, den oorlog slepende houden
tot het voorjaar. Het volk van Servie is op zijne
hand en mitsdien is hij de man, die over vrede of
oorlog besluit.
Niettegenstaande de oorlogzuclitige berichten,
gelooft men nog altijddat de vrede nabij
is. Zelfs Bismarck, die in dezen als bemiddelaar
tusschen de verschillende mogendheden is opgetreden,
heeft zich in dien geest uitgelaten. Evenzoo toont
ook de beurs, niet het minst bevreesd te zijn voor
eene hervatting van den strijd.
Een volkomen toegeven aan de eischen van Servie,
voor zoover het althans niet Oostenrijks Donau-
vorstendommen betreft, zal misschien in staat zijn,
een eenigzins duurzamen vrede te verkrijgen. Op
de Engelsche voorwaarden echter, 't is te voorzien,
zou het toegediende middel niet meer dan een slaap-
drank uitmaken, zou over kort.er of langer tijd de
z/Oostersclie kwestie" op nieuw opdoemen en dan
in nog ernstiger, nog dreigender gedaante.
Inderdaad is de Turksclie heerscliappij over
inillioenen Europeesche christenen een schreeuwend
anaclironisme gewoiden. Alleen het ophetfen van
die heerscliappij kan een einde maken aan toestanden,
gelijk Europa dezer dagen weer met afgrijzen heeft
aanschouwd.
Helaas, dat bet eigenbelang der groote mogend
iieden en de daaruit geboren naijver haar belet,
die zaak te regelen, zooals het behoort.
Daarin licht bet gevaarlijke van den toestand.
De minister van justitie heeft een uitvoerig antwoord
ingezondeu op het versing der tweede kamer over de
wetsontwerpen, houdende regeliug van de inrichting
van het rechtsgebied der arrondissements-rechtbanken
en kantongerechten.
Aangaande de indeeling, voor zooveel het rechtsge
bied van dit district betreft, ontleenen wij aan de
memorie van antwoord het volgende
Waar het behoud van iedere rechtbank verdedigers
gevonden heeft, konden ook die voor het behoud van
de rechtbank.. te Uqes nipt ontbrck.m.
Zijn hunne argumenlen afdoeude
Op den voorgrond wordt gesteld dat de door het
ontwerp beoogde vestiging eeuer rechtbank van de le
klasse te Middelburg voor het rijk geene belangrijke
besparing zal opleveren boven het houden van twee
rechtbanken der 2e klasse te Middelburg en te Goes.
Miskenning alzoo van het beginsel, dat de rechter,
bij verbetering vau bezoldiging, voor alles een ruimeren
werkkring behoeft, die slechts verkregen kan worden
door samenvoegiug van arrondissementen.
In de tweede plaats zoeken de tegenstanders der
vereenigiug hum steun in de plaatselijke gesteldheid,
doch nu Wulchereu en Zuid-Beveland geene eilanden
meer zijn, en ook de gemeenschap met Zeeuwsch-
Vlaanderen in belangrijke mate verbeterd is, kan dit
I betoog niet afdoeude zijn.
Dat toch de spoorweg naar Middelburg de bezwaren i
tegen de vereenigiug niet zou opJiefEen, omdat thans,
nu het nog niet noodig isde dienstregeliug geenzins
toelaat te Middelburg te komeu voor den aanvang der
terechtzettiug, maar eerst te 11,12, beslist niets. In
eeu van zaakkennis getuigeud stuk is terecht in her-
innering georacht, hoe een vroege lokaaltrein op de
marktdagen reeds bestaan heeft, en hoe in elk geval
de rol der strafzaken door de rechtbank licht zoo
is interichten, dat de Zuid-Bevelanders tot de aankomst
van den trein kunnen wachten (Weekbl. no. 3999).
Dat de bewoners van sommige streken, zooals van
Noord-Bevelar.d, van den spoorweg geen gebruik kun
nen maken, is duidelijk, doch dit is even waar voor
hunne overeenkomst naar Goes als na-ir Middelburg.
Nog beweert men, dat voor de bevolking van het
vijfde district de toevoegiug aan Middelburg „eigen-
aardige" bezwaren zou opleveren. Het is den onderge-
teekende niet gelukt, die eigenaardige bezwaren t.«
ontdekken.
Als zoodanig kan toch niet gelden de opmerking,
dat ,,'s winters de gemeenschap somtijds geheel gestremd
is", want het behoeft geen betoog dat de vaart op
de boven-Schelde hieraan veel eerder onderhevig it
dan die op de beneden-Schelde, zoodat bet argument
juist tegen het behoud pleit van Goes Evenmin het
beroep op voorgenomen inkrimping van den provin-
cialen stoombootdienst, want het is bekend dat dit
ook weder juist de boven-Schelde betreft en niet de
vaart van Neuzen naar Vlissingen, die veeleer ten
gevolge van bovenbedoelde inkrinping zal worden
uitgebreid. Thans reeds is dagelijks en somtijds twee-
malen daags gelegenheid uit het vijfde district naar
Walcheren te komen en terug, zoodat zelfs de rei*
naar Goes niet zelden genomen wordt over Vlissingen.
Geen wonder dan ook, dat uit Zeeuwsch-Vlaanderen
geene adressen zijn ingezonden ten gunste van het
behoud der Goesche rechtbank, en dat bij de beraad-
slagingen over de wet van 28 Juni 1876 tot wijziging
van art 48 van het tarief van gereehtskosten in straf
zaken (Staatsbiad no. 14) een met de plaatselijke ge
steldheid zeer vertrouwend lid der kamer heeft gewezen
op de moeilijkheid om uit het vijfde district de recht
bank te Goes te bereikeu, onder mededeeling dat in
den ijsgang die gelijk gezegd is voor den overtocht
naar Vlissingen bijna nooit te duohtig is getuigen
gedurende twee of drie dagen het geschikte oogenblik
hebben moeten afwachten om te kunnen overvnren.
(Zitting van 21 Juni 11., bijblad, vel 472, bladz. 1772.)
Kantongerecht AxelNeuzen. De meernere ontwikke-
ling van de gemeente Neuzen in vergelijking met Axel
is niet tegen te sprekenzij telt thans 4316inwouers
tegen 2877 in Axel, terwijl nog op 31 December 1859
deze oijfers 2529 voor Axel, 3113 voor Neuzen be-
droegen. Zjj is in geheel Zeeuwsch-Vlaanderen verre-
weg de aanzienlijkste en meest bloeieude gemeente,
die door de spoorlijnep GentNeuzen en Neuzen
St. Nicolaas, in verband met de stoomvaart op Vlis
singen, de bewihers der andere gemeenten tot zich
trekt. Opmerking verdient ook dat de derde grootere
gemeente Sas van Gent niet met Axel, maar wel met
Neuzen door een spoorweg is verbonden.
//.isuiisliie-, 29 September. In de heden gehou-
dene vergadering van den gemeenteraad, is ter ver-
vanging van den heer L. de Regt, die zijn ontslag
had genomen, benoemd tot ambtenaar van den
burgerlijken stand, de heer M. van Kerkvoort, en
tot wethouder, de heer C. de Bokx.
De heer de Regt werd tot beide betrekkingen
benoemd den 5 Juli 1858 en heeft de daaraan
verbonden werkzaamheden steeds met lust en ijver
vervuld.
Ter terechtzitting van de arrondissements-
rechtbauk te Goes van gisteren is uitspraak gedaan
in de zaak van
a. V. P., 20 jaar, arbeidster, h. M. V. D.,
16 jaar, arbeidster, beiden te Stekene (Belgie),
schuldig verklaard aan diefstal van oogst op den
akker, en veroordeeld de eerste tot 15 dagen en
