h,
WILLEM II.
beslissend en glorierijk einde kwam aan eenen
strijdwelke vooral ons vaderland met een ge-
vaar bedreigdewaarvan de noodlotfige gevolgen
niet te beiekenen waren.
Deze gebeurtenissen ons telkens te berinneren
en die niet bet minst in deze dagen ons leven-
dig voor den geest te stellenzal dan ook wel
door ieder regtgeaard Nederlander voor hoogst
pligtmatig gerekend worden. Hiervan doordron-
gen wagen wij het alzoo medehoe ijverigmen
alreeds in woord en schrift moge hebben bijge-
dragenom de aanleiding tot onze feestvieriug
in een belder licbt te stellendaarvan ook eene
schets te geventen einde bij onze lezers de
erkentelijkheid voor zooveel noodig, te verster-
ken ten aanzien van de zoo gezegende afwen
ding van bet gevaar, wanrmede ons dierbaar
Vaderland vobr 50jaren bedreigd werden hoe
het sedert die dagen nog steeds van vreemde
overheersebing goedgunstig verschoond mogt
blijven.
Naanwelijks was dan in November 1813 ons
vaderlanddoor eene wonderbare omkeering van
zakenvan de kluisters der dwingelandij ver-
lost gewordenen mogt bet onder de vleugelen
van Oranje toen weder vrijelijk ademhalenof
de zoo zeer gevreesde Napoleon ontsnapte weldra
zijnen bewakers op bet eiland Elbawerwaarts
bij verbannen wasen trok op nieuwdoor
dnizenden met verrukking ontvangen Frankrijk
binnen waar de geweldenaar als op de sebouders
eener jnbelende menigte, en ondersteund door
bet Franscbe legerbetwelk hem op verrader-
lijke wijze bijvielzich als in trionif op zijnen
troon bersteld zag. Die tijding bragt intusscben
geheel Europa inbeweging, en de mogendbeden
verbonden zich al aanstonds om den geducbten
rustverstoorder met een magtig leger te bestrijden.
Zoodra Napoleon tocb met zijne aanzienlijke
krijgsmagt op Belgie's grond was aangekomen
vond bij daar de EngelsoheNederlandsche en
Pruissiscbe heersoharen om eenen inval in ons
toen nog jengdig koningrijk te beletten. Met
bet doel om de beide eersten van bet Pruissische
leger af te sebeiden en alzoo zijne tegenpartij
te verzwakkentrok bij den 15 Junij over de
Sambre en legerde zich te Charleroiten einde
de Pruissen op de booge vlakte van Flenrus aan
te vallen. Met de grootste woede en hardnek-
kigbeid werd daar van beide zijden gevocbten
en hoezeer verscbeidene boogten en dorpen her
haaldelijk ve loren en herwonnen werden moest
de oude Pruissiscbe veldmaarsebalk Blucher
na eenen strijd van 5 uren bij het dorp Ligny
evenwel al vecbtende docb in goede orde wijken.
Trotsch op deze eerste zegepraal werden de
Franschen ecbter reeds op den volgenden dag
door de dapperheid van den prins van Oranje
aan bet hoofd van onze geringe legermagt, bij
QuatreBras gestuit. Plaatsen wij ons, voor een
oogenblik in nze verbeeldingop dat slagveld.
Zietdaar stormen die oude bedrevene soldaten
gewoon onder Napoleon te strijdenaan! De
ruiterbendendie, trotsch op zijne adelaars,
zich van de overwinning, onder geleide van
hunnen veldheerzeker acbtendruiscben in
op onze gelederen gevormd uit jorigelingen
nog kortelings onbedreven in den wapenbandel,
nog gelieel ongewoon aan den verschrikkelijken
aanblik van een strijdperk nog niet gemeen met
het donderend geluid der kanonnen zietdaar
rukken zij voorwaartsdie oude soldaten die
in Rusland gevangen geweestNapoleon s neder-
lagen niet zagen en meenen dat alleen vorst
sneeuw en gebrek zijn vernuft en hunnen moed
overwonnen zij rukken voorwaarts tegen eene
rij van jongelingen, op welke zij versmadend
nederzienen komen om te strijden tegen eenen
jongen vorstdiedoor hen weinig geacht
althans in bunne oogen op verre na niet met
Napoleon of zijnen maarscbalk Neykan ge-
li k gesteld worden. Maar, zij stieten den kop
die vermetelen Deze jongelingenonze bree
ders deze jongeling, de jeugdige zoon van
den geliefden konmg^Vilfem waren door
God bestemdom deb stroom des verderfs te
stuiten en te doen zienwat vaderlandsliefde
kan uitwerken. Deze, in vergelijking van den
vijand, kleine schare, was door de Voorzienig-
heid verordendom der Franschen heerscharen
krachtig en gevoelig te bewijzenwat beleid
moed en trouw aan bet vaderland vermogen
jawas bestemd om aan de verbondene mogend
beden en bare dapperen te toonendat Neer-
lands volk eene eereplaats verdient in de rij
van aliendie voor de edele vrijheid gestreden
hebben
De bekwame Engelsche veldheer Wellington
die intusscben bet plan van den listigen dwin-
geland dooiv.ien hadom de verbondene legers
van elkander verwijderd te houden, besloot nu
op den 17 Junij met zijne krijgsmagt terug te
trekken ten einde die met het Pruissische leger
te vereenigen. Dit geschiedde met zooveel be
leid en voorzigtigheiddat Napoleon er niets
van onldekte, voor dat deze manoeuvre bijna
volbragt was. Had de dwingeland nu op dien
dag de slag hervatdan zou ongetwijfeld de
overwinning aan zijne zijde geweest zijn. Doch
de mensch wiktmaar God bescbiktHij
draalde, en toen bij laat in den namiddag den
aanval zou gaan wagenwerd hij hierin door
eenen zwaren plasregen zoo zeer beletdat zijne
troepen niet kouden voortrukken. En nu brak
de morgen aan van den 18 Junij, den dag,
waarop de beslissing voor Europa en in het bij-
zonder van Nederland zou plaats hebben. Frank-
rijks overheerschermet een leger van omtrent
100,000 man sterkviel nu met heftigheid op
onze vereenigde krijgsmagt aan. Bestond in
dezer gelederen moed, beleid en standvastig-
heid, bij de Franschen was in geene rnin-
dere mate geestdriftonverscbrokkenheid en ver-
trouwen op hunnen veldheer. Alle bartstogten
werkten aan beide zijden lievig, en men gaf
elkander niets toe in onversaagdheid en zelfop-
offering. Lang stond de kans wissel vallig
en Wellington zelf twijfelde, tot den avond,
aan de zegepraal der regtvaardige zaak. Won-
deren van dapperheid werden aan beide kanten
bedreven met eene onbeschrijfelijke verbittering
werd ervooral in de laatste 6 urengevoch-
tenongeloofelijke krachten werden door den
vijand aangewend om ons te verdrijvendoch
Engelschen en Nederlanders schenen beide vast
besloten te hebben liever op de plaats te sterven
dan eenen voet te wijken. Even alsiuSpanje,
en bij Quatre-Braswas Oranje nu ook weder
de onversaagde aanvoerder en bevelgever, toen
de kern van het Franscbe leger, de garde,
eindelijkonder Ney en Friandeenen wan-
hopigen aanval deed. Zijn beleid en koelbloe-
digbeid wrochten de grootste wonderenen
onbeschrijfbaar schoon blonk zijne heldenziel in
deze oogenblikkenDante midden dezer
bevige worstelingontving bij in den linker-
arm eenen musketkogelstortte alzoo zijn dier
baar bloed voor het lieve vaderland, en was
het hem dus niet vergunt, het einde van den
slag te mogen aanschouwen. Verre evenwel,
dat deze treurmare, al spoedig door de Neder
landsche gelederen verspreidde standvastigheid
verzwaktedeed zij veeleer de woede en wraak
ontvlammen. Nieuwe benden kwamen de strij-
ders ondersteunenen de laatste en hevigste
stuiptrekking van den overweldigcr was doorge-
staan. Zijne garde vlugtte voor onze dapperen
en nu besloot de Britsche veldheer van zijnen
kaut den aanvaller te vervolgen en te bestoken.
De gansche linie trok dus nu voorwaartsstortte
zich op der Franschen gelederen, en joeg
dood en verschrikking in bunne benden, die
in wanorde de vlugt namen en onder de ver-
dubbelde slagen vielen van onze moedige ver-
dedigers, welke zij gewaand hadden te zullen
overheerschen. De magtigste nu der magtigen
geene kans ziende om uit der bondgenooten han-
den te ontsnappenmoest zich dan nu aan de
Engelschen overgeven, en werd naar St.-Helena
overgebragtwaar bijals gevangenein Mei
1821 zijn leven eindigde, terwijl de vloek van
tijdgenoot en nageslacht hem achtervolgde.
as deze bevige strijd zeer glorierijk gestreden,
geheel Europa dankte dan ook nu de Voorzie-
nigheidmet eerbiedige erkentenisvoor de zege
aan de wapenen der mogendbeden geschonken.
En nuna 50 jarenwillen wij ook weder,
met dankbare hartenonze offers brengen voor
den Troon des Almagtigenen met eenen pleg-
tigen eed, trouw en eensgezindheid zwerenaan
Vorst en Vaderland
Want:
Te Waterloo hielp God ons strijden
Toen 'I leger niet meer strijden kon
Zijn arm, die heil schept uit het lijden
Verplellerde Napoleon
Dddr zag men trolsche Franschen vlugten
Daar zegepraalde Neerlands moed,
Daar rees op eensna zooveel zuchlen
t Gejuich van onzen heldensloet
Gedenken wij dushoe voor desen
Door God ons redding is bewezen
Doe dat eenmaal Napoleon
Op roof en moord en plundring zon
Maarhoe Oranje, met zijn bloed,
Ons redde van liel Fransch gebrocd
Blijde en droevige dingen wisselen dagel-ijks
af en treffen naar omstandigheden.
Deze waarbeid ondervond vooral Neerlands
volk, toen op den 17 Maart van bet jaar 1849,
koning Willem II overleed. Mogt de Holland-
sehe natie zich ten jare 1840 verblijden, toen
Willem Frederik George Lodewijkkroonprins
der Nederlandende wijdberoemde heldde
verdediger, beschermer en bevrijder van Neer
lands duur gekochten grond, den troon besteeg;
mogt het zich toen voorspiegelendat zjjne re-
gering gelukkig en langdurig zoude zijn
helaasblijde dingen worden spoedig en on-
verwacht door droevige achtervolgd. De be-
minde koning werd door ziekte aangevallen
hij stierf
Neerlands volk was verslagen naar de ziel
veel had bet den kroonprinsveel den koning
reeds te danken maar toch, het had zich daar
enboven nog veel goeds en schoons van zijne
regering beloofd het kweekte dag aan dag de
streelendste hoopde zoetste verwachting
doch de dood klopt aanen hoop en verwach
ting zijn verijdeld. Verstijfd was de handdie
zoo roemrijk degen en schepter gedragenzoo
trouw aan de afgelegde belofte geregeerd had.
Het Nederlandsche volk verloor zijn' dapperen
veldheer, zijn' goeden koning; de zonc.n der
weduwe een veelbeminden weldoencr!
257ste Staats-Eoterij.
Prijien van f 1000 en daarboven.
Derde. Klasse. 1 ste LijstNo. 4615 en 7618,
ieder f 1000.
EIKEN HOUTWAREN,
ZEILE1N enz., aan het Pakhuis op
Java, welke Goederen alien finaal zullen wor
den verkocht.
L. P. BLOKLAND.
Prijs 10 Cents.
l^EDRUinn^
