Watersnoodramp 1953 In de nacht van 31 januari op 1 februari 1953 overstroomden grote delen van Zeeland, Brabant en de Zuid-Hollandsche eilanden. Wanneer ik anno 2012 door de Zuid-Hollandse, Brabantse en Zeeuwse wateren vaar, gaan mijn gedachten vaak terug naar de vorige eeuw en met name naar 1953. Als ik de Volkeraksluizen door ben op weg naar de Krammerslui zen, realiseer ik me dat de omliggende gebieden toen ondergelo pen waren. Wat dat voor de mensen, de dieren en hun woningen betekende, is nauwelijks voor te stellen. De meeste huizen waren ingestort of zwaar beschadigd, veel mensen zochten het dak op, te veel mensen en vee zijn verdronken. De sluizen en dammen zijn mede het gevolg van die vreselijke Watersnoodramp van februari 1953, toen het water tot voorbij de Biesbosch vrij spel had. De combinatie van voortdurende storm windkracht 10 tot 11 Bft. uit het noordnoordwesten en spring vloed was teveel voor de dijken en de vloedplanken om het water tegen te houden, toen in de nacht van zaterdag op zondag de stu wende kracht van de storm de getijbeweging doorbrak. Het werd geen eb en met de daarop volgende vloed spoelde het water de dijken aan de binnenkant uit waardoor ze braken en het zoute wa ter eerst bij Stavenisse een gat maakte van 1800 meter. Het water kwam als een muur Het water kwam zo snel dat mensen die rustig lagen te slapen er compleet door werden verrast. "Het water kwam als een muur", zeiden sommigen later. Degenen die zich nog konden redden, vluchtten naar hoger gelegen plaatsen, zoals het centrum van het DE STORMVLOED van 1 Februari 1953 dorp, de dijk, de zolder of het dak. De kracht van het water was enorm. Huizen stortten in en werden meegesleurd in de stroom. Het wassende water vernietigde zelfs hele dorpen. In Schuring, bij Numansdorp en Capelle, bij Nieuwerkerk werden alle huizen weggevaagd. Er bleef niets meer van over. Andere plaatsen hadden meer geluk. In Colijnsplaat hielden zo'n 87 mannen enige tijd de op breken staande vloedplanken tegen, toen plotseling een losgeslagen binnenschip redding bracht en als golfbreker voor de coupure terecht kwam. De mensen wachtten in angst het daglicht af in de hoop dat het water zou gaan zakken.De hulp kwam maar langzaam op gang, communicatie was er via een waarschuwingstelegram van de stormwaarschuwingsdienst van het KNMI op zaterdag tegen de avond, maar was door bijna niemand gelezen. De radio zond tussen 12 uur 's nachts en 8 uur niet uit, de telexen bereikten de nieuwsredacties, maar die waren niet bemand om dat er op zondag geen krant uitkwam. Dit is anno 2012 met een overdosis aan communicatiemiddelen onvoorstelbaar! Zeker op het water zorg je ervoor voortdurend op de hoogte te zijn van de weersverwachtingen, waarbij wind een belangrijke factor is. Het Deltaplan Hoewel het Deltaplan al voor de watersnoodramp van 1953 was bedacht, gaf deze ramp de doorslag om het plan met spoed te re aliseren. De Nederlandse kustlijn werd met ongeveer 700 kilome ter verkort door het aanleggen van gesloten en doorlaatbare dammen tussen Zuid-Hollandse en Zeeuwse eilanden. Deze sluizen, dammen, bruggen en hoge dijken zijn het resultaat van de watersnood en de verrichte inspanningen om een volgende te voorkomen. De be woners zijn niet alleen beschermd tegen het water, maar ook uit hun isolement bevrijd. Wilt u meer weten over de gevol gen en persoonlijke ervaringen, be zoek dan het Watersnoodmuseum in Ouwerkerk. Er is geen openbaar vervoer naar het museum, maar vanaf Zierikzee is het op de fiets nog geen 9 km en vanaf Bruinisse 12 km. Links; www.watersnoodmuseum.nl www.deltawerken.nl Wanneer u zoekt op waters noodramp komt u nog veel meer interessante sites tegen. tekst Ine Last, bron: Watersnoodmuseum 26 DE HAVENGIDS

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - tijdschriften | 2011 | | pagina 2