Watersnoodramp 1953
In de nacht van 31 januari op 1 februari 1953 overstroomden grote delen van Zeeland, Brabant
en de Zuid-Hollandsche eilanden.
Wanneer ik anno 2012 door de Zuid-Hollandse, Brabantse en
Zeeuwse wateren vaar, gaan mijn gedachten vaak terug naar de
vorige eeuw en met name naar 1953.
Als ik de Volkeraksluizen door ben op weg naar de Krammerslui
zen, realiseer ik me dat de omliggende gebieden toen ondergelo
pen waren. Wat dat voor de mensen, de dieren en hun woningen
betekende, is nauwelijks voor te stellen. De meeste huizen waren
ingestort of zwaar beschadigd, veel mensen zochten het dak op,
te veel mensen en vee zijn verdronken.
De sluizen en dammen zijn mede het gevolg van die vreselijke
Watersnoodramp van februari 1953, toen het water tot voorbij de
Biesbosch vrij spel had. De combinatie van voortdurende storm
windkracht 10 tot 11 Bft. uit het noordnoordwesten en spring
vloed was teveel voor de dijken en de vloedplanken om het water
tegen te houden, toen in de nacht van zaterdag op zondag de stu
wende kracht van de storm de getijbeweging doorbrak. Het werd
geen eb en met de daarop volgende vloed spoelde het water de
dijken aan de binnenkant uit waardoor ze braken en het zoute wa
ter eerst bij Stavenisse een gat maakte van 1800 meter.
Het water kwam als een muur
Het water kwam zo snel dat mensen die rustig lagen te slapen er
compleet door werden verrast. "Het water kwam als een muur",
zeiden sommigen later. Degenen die zich nog konden redden,
vluchtten naar hoger gelegen plaatsen, zoals het centrum van het
DE STORMVLOED
van 1 Februari 1953
dorp, de dijk, de zolder of het dak. De kracht van het water was
enorm. Huizen stortten in en werden meegesleurd in de stroom.
Het wassende water vernietigde zelfs hele dorpen. In Schuring,
bij Numansdorp en Capelle, bij Nieuwerkerk werden alle huizen
weggevaagd. Er bleef niets meer van over.
Andere plaatsen hadden meer geluk. In Colijnsplaat hielden zo'n
87 mannen enige tijd de op breken staande vloedplanken tegen,
toen plotseling een losgeslagen binnenschip redding bracht en als
golfbreker voor de coupure terecht kwam.
De mensen wachtten in angst het daglicht af in de hoop dat het
water zou gaan zakken.De hulp kwam maar langzaam op gang,
communicatie was er via een waarschuwingstelegram van de
stormwaarschuwingsdienst van het KNMI op zaterdag tegen de
avond, maar was door bijna niemand gelezen.
De radio zond tussen 12 uur 's nachts en 8 uur niet uit, de telexen
bereikten de nieuwsredacties, maar die waren niet bemand om
dat er op zondag geen krant uitkwam. Dit is anno 2012 met een
overdosis aan communicatiemiddelen onvoorstelbaar! Zeker op
het water zorg je ervoor voortdurend op de hoogte te zijn van de
weersverwachtingen, waarbij wind een belangrijke factor is.
Het Deltaplan
Hoewel het Deltaplan al voor de watersnoodramp van 1953 was
bedacht, gaf deze ramp de doorslag om het plan met spoed te re
aliseren. De Nederlandse kustlijn werd met ongeveer 700 kilome
ter verkort door het aanleggen van
gesloten en doorlaatbare dammen
tussen Zuid-Hollandse en Zeeuwse
eilanden. Deze sluizen, dammen,
bruggen en hoge dijken zijn het
resultaat van de watersnood en
de verrichte inspanningen om een
volgende te voorkomen. De be
woners zijn niet alleen beschermd
tegen het water, maar ook uit hun
isolement bevrijd.
Wilt u meer weten over de gevol
gen en persoonlijke ervaringen, be
zoek dan het Watersnoodmuseum
in Ouwerkerk. Er is geen openbaar
vervoer naar het museum, maar
vanaf Zierikzee is het op de fiets
nog geen 9 km en vanaf Bruinisse
12 km.
Links;
www.watersnoodmuseum.nl
www.deltawerken.nl
Wanneer u zoekt op waters
noodramp komt u nog veel meer
interessante sites tegen.
tekst Ine Last,
bron: Watersnoodmuseum
26 DE HAVENGIDS