De Ramp II In de vorige aflevering van De Burg kwam tot uitdrukking, hoe een politieman van buiten het rampgebied de gevolgen van de ramp heeft ervaren. In deze aflevering laten wij een oud-collega aan het woord, die de rampnacht meemaakte. Op de kop van Schouwen beleefde Dick Mooij, toen 32 jaar en wachtmeester in de toenmalige groep Haamstede de rampnacht heel anders. Mooij woonde naast het gemeentehuis en was net in zijn eerste slaap, toen om een uur of één, een bakker uit het vlakbij Haamstede aan de oever van de Oosterschelde gelegen Burghsluis hem kwam wekken. Hij vertelde, dat er in Burghsluis een dijk was doorgebroken en dat de polders onderliepen. Buiten gekomen besefte Mooij pas, dat de elementen bezig waren om een allesvernietigend oordeel te vellen. nachts had kunnen doorrijden, had men de mensen in Burghsluis niet meer kunnen redden. Het gat in de dijk zat bij een kruispunt in de enige toegangs weg naar het zogenaamde 'Oude Sluis je', de plaats waar de slachtoffers woonden. Direct na de dijkdoorbraak waren zij al onbereikbaar. Dezelfde nacht strandde op het strand van Haamstede een Fins vrachtschip, de Bore VIHet schip lag met de kop te- Door het loeien van de sirene van de Brandweer en het luiden van de kerk klok werd groot alarm geslagen. De Burgemeester gaf opdracht aan een aannemer om direct een groot vlot te bouwen, om de polder in te gaan, om mensen uit woningen te halen. Later kwam men er achter, toen het vlot ge- bruiksgereed was, dat het door de stro ming ondoenlijk was, zonder gevaar voor eigen leven, dit plan tot uitvoering te brengen. Direct na het alarm ging Mooij met tien vrijwilligers de polder in met een vrachtwagen van een plaatse lijke transportondernemer. Ieder was gewapend met schoppen. Onderweg werden de polderbewoners gewaar schuwd. Hoe dichter men in de buurt van de zeedijk kwam, hoe hoger het wa ter steeg. Op de dijk aangekomen kon men niet verder. Het zeewater sloeg volop over de dijk. Het gevaar was aan wezig, dat men in een gat van een stuk weggeslagen dijk zou rijden. Onver- richterzake moest men terugkeren naar het dorp. Daar werden de taken op nieuw verdeeld. Mooij ging met een ta xichauffeur een ander stuk polder in, om de bewoners voor zover nog niet wakker, te wekken en ze te vragen naar het dorp te komen, waarvan het groot ste gedeelte zodanig hoog boven N. A.P. lag, zo dat men daar niet voor water hoefde te vrezen. In enkele gevallen kostte het veel over redingskracht om de mensen te bewe gen huis en goed te verlaten. Bij de inundatie van Schouwen door de Duit sers in het laatste oorlogsjaar, liep het toch ook zo'n vaart niet. Men vergat echter, dat die inundatie een door mensenhanden geregelde vloed was, door het opendraaien van bepaalde sluizen. Op deze wijze heeft Mooij zo'n 25 a 30 gezinnen tijdig kunnen waarschuwen. Burghsluis bleek echter niet meer be reikbaar. Later bleek, dat veel bewo ners uit eigener beweging al de vlucht hadden genomen. Toen tegen de mid dag het water begon te zakken kon men in Burghsluis de trieste balans opma ken. Tien slachtoffers die verrast waren door hpt water en niet meer tijdig weg konden komen werden geborgen in of in de nabije omgeving van hun woning. Onder deze slachtoffers drie kinderen Ook als men met de vrachtwagen 's- gen de duinen aanEen aantal inwoners van Haamstede slaagde erin vanaf de duinen met een lijn de opvarenden, waaronder een vrouw van boord te ha len. 's-Maandags haalden enkele mensen 3

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - tijdschriften | 1986 | | pagina 2