-|4 Het bouwen van
een pijler.
Collega ing. A. F. J.
M. Stael: 'Je kunt
het niet uit een
boekje leren'.
mensen wilden meedoen, of dat ze al
voldoende deskundigheid op dit gebied
in huis hadden'. Tenslotte zijn vrij veel
weg- en waterbouwers in hun militaire
diensttijd officier of onderofficier bij de
Genie geweest.
'Het aantal aanmeldingen was groter
dan het aantal beschikbare plaatsen.'
Ruim veertig man werden uitgekozen.
Uit praktische overwegingen waren dat
collega's van onder de vijftig.
Die draaien nog jaren mee, zodat RWS
lang wat kan hebben aan de opgedane
ervaring. Het zijn allemaal vrijwilligers en
ze komen overal vandaan. Een dienst-
kringhoofd uit Deventer, collega's van
ontwerpafdelingen uit Tilburg en Lely
stad, een technicus van 'Bruggen' uit
Raamsdonksveer enzovoort.
'Het leek me leuk om het mee te maken',
motiveerde ing. F. A. G. C. van den Hurk
uit Den Bosch zijn aanmelding. Hij werkt
op een ontwerpafdeling van de directie
Noord-Brabant. 'Ik heb nooit met de Ge
nie te maken gehad. Ik ben zelfs niet in
dienst geweest.'
Dienstkringhoofd ing. W. M. Vinke uit
Deventer schreef in 'uit pure nieuwsgie
righeid. Het was een aardige afwisseling
van het bureauwerk.'
De groep werd in tweeën gedeeld. De
eerste 20 man startten half november '82
met de cursus, de rest begint in april van
dit jaar.
'Alles wordt gebouwd met hand
kracht'
De Bruggen- en Wegenschool ligt
vlakbij Engelen, aan de oude rijks
weg Utrecht-Den Bosch. Een uitge
strekt complex met loodsen, kanto
ren, een kantine en veel zwaar genie-
materieel. Langs de school stroomt de
Oude Dieze. Soldaten oefenen hier met
boten en vlotten.
De cursisten vielen in handen van de
instructeurs van de school, adjudant
A. M. Aanraad en sergeant-1 C. Kroon.
Helemaal nieuw was het niet, want in
oktober '82 hadden de RWS-ers een
voorlichtingsdag gehad, waaraan ook
een rondleiding verbonden was.
Maar nu werd het ernst. Adjudant Aan
raad: "s Maandags begonnen we met de
theorie. Een overzicht van het materieel
en de bouwwijzen. We stonden eerst na
tuurlijk wat vreemd tegenover elkaar.
Niemand kwam echt los. Ikzelf nam ook
een beetje een afwachtende houding
aan. De volgende dag gingen we bou
wen en toen was het ijs gauw gebroken.'
Er moest een brug geslagen worden
over een brede sloot op het terrein.
De cursisten dienden het zelf maar eens
uit te zoeken vond Aanraad. Ze kenden
de theorie en het moest dus lukken.
Toch was het een hele opgave. Vooral
voor mensen die de hele dag op een
bureau zitten viel het niet mee. Er wordt
gebouwd met handkracht.
Je moet niet alleen sjouwen, het is ook
wel eens een beetje angstig. Er zijn brug-
stukken bij van 300 kilo, die je met de
hand rechtop moet zetten.' Prompt de
eerste dag gebeurde er al een ongeluk,
waaraan een ambulance en een zieken
huis te pas kwamen. Niet dat iemand een
paneel liet vallen of zo, maar één van de
cursisten jaapte zich flink in de vinger
met een metalen meetlint. Hij moest
weggebracht worden om de wond te la
gen hechten. 'Wij hebben hem toen maar
commandant van de ploeg gemaakt', al
dus adjudant Aanraad. Van zo'n 'benoe
ming' kun je van alles denken, maar Aan
raad grijnsde en gaf geen verder com
mentaar.
Behoorlijk kapot
Op woensdag van de eerste week
stond de brug overeind. Er werd een
tank georganiseerd om erover heen
te rijden. Alles ging goed, stelden de
cursisten tevreden vast. 'Toen hij klaar
was konden we op iets terugkijken dat
we zelf gemaakt hadden', meende colle
ga Van den Hurk.
De tweede week werd het wat moeilijker,
want ze moesten een brug op pijlers bou
wen. Achterop het terrein staat een soort
landhoofd en daarop werd de overspan
ning gebouwd. Iets verderop, in de laag
te, kwamen twee pijlers, waarop de con
structie zou rusten. In hecht teamver
band gingen de cursisten aan de gang.
In kou en regen en modder.
'De zwaarte van het materiaal viel me
niet tegen', vond Van der Hurk. 'Als je
een aantal panelen gesjouwd hebt, wis
sel je gewoon af met een ander. Dan ga
je bouten aandraaien of zoiets. Wanneer
je niet afwisselt ben je 's avonds kapot.'
Ing. Vinke was vooral verrast door de
eenvoud: 'Het viel me op dat de bailey
brug een vreselijk simpele constructie is.
Ik heb het gevoel dat iedereen die aan de
