scheef liggen ze in het landschap. In no
vember ging het beter. Koningin Juliana
kwam kijken bij de sluiting. Ik zat met
haar in de kajuit van ons directievaartuig.
Ik had het niet meer, want ik wilde weten
hoe het buiten ging. Maar ik mocht niet
tegen de koningin zeggen: Neemt u mij
niet kwalijk majesteit, maar ik ga even
boven kijken. Om half twaalf 's nachts
gingen we aan dek. De stroming in het
gat was zo gereduceerd, dat ze de laat
ste caisson konden plaatsen. Op dat
ogenblik begon hij te kantelen. Nog voor
hij op de grond stond. Als hij echt omge
gaan was, waren we ir. Thijsse kwijt ge
weest, want die stond er bovenop. De
mensen om mij heen dachten dat het
erbij hoorde, maar voor mij was het een
uitermate angstig moment. Uiteindelijk
kwam de caisson toch goed op zijn
plaats. Daarna kende de vreugde geen
grenzen.
Mooiste tijd?
n de stem van de heer Maris klinkt en
thousiasme door. Was 1953 niet de
mooiste tijd uit zijn leven? Hij kijkt na
denkend voor zich en zegt: 'Daar moet
Het Zeeuwse Nieu-
werkerk was één
van de vele over
stroomde dorpen.
Met caissons wordt
het laatste gat in
de dijken - bij Ou-
werkerk - gedicht
(6 november '53).
likopter en dan moet u zelf maar eens
gaan kijken.'
Op 28 februari was minister Algera in de
Eerste Kamer voor de begrotingsbehan
deling. Ik zat op de tribune. Uit vragen
van Kamerleden merkte je dat er een
zekere onrust heerste. De minister kon
niets beloven, we waren bezig met het
herstel. Hij moest nog beginnen met de
antwoorden, toen er een bode naar mij
toekwam met een telegram. Het dijkgat
bij Oudenhoorn op Voorne-Putten was
gesloten. Ze hadden er een schip inge
varen, het was heel primitief gegaan.
Maar het gat was dicht. Ik liet het tele
gram direct naar de minister brengen.
Het bericht sloeg in als een bliksemflits
en het klimaat verbeterde onmiddellijk.
De minister was erg opgelucht en ik ook.
De mededeling had niet op een beter
moment kunnen komen.'
'Mensen dachten dat het erbij
hoorde'
p 6 november '53 ging het laatste gat
bij Ouwerkerk dicht. In augustus was
het mislukt. Toen werden gewone
caissons gebruikt, van die betonnen
dozen. Ze zijn nog te zien. Schots en
