Redactiepraat
REDACTIE: EVERT KUUT NELLIE TEEKENS-KRIJGSMAN
Beste jongelui,
De laatste tijd is het me opgevallen, dat
meisjes en jongens zich soms in de klas of
in een groep eenzaam voelen. Ze zouden
er bij willen horen, maar op de een of
andere manier lukt het hun niet. Ze gaan
één van de volgende twee houdingen aan
nemen: Ze beginnen zich uit te sloven,
dus zich opvallend te gedragen, of ze
kruipen weg, zodat ze niet meer opvallen.
Mijn vraag is: Merk je zo'n houding ook
weieens op, bij een ander of bij jezelf? Zo
ja, dan wil ik er in dit praatje even op
doorgaan.
Een oorzaak van dat gevoel van een
zaamheid kan in het karakter zitten. Je
bent nu eenmaal iemand, die zich niet ge
makkelijk aansluit; je hebt daar last van,
kunt er weinig of niets aan doen, maar je
voelt je niet prettig. Het kan ook zijn, dat
je je door omstandigheden een vreemde
eend in de bijt voelt en daardoor jezelf
apart van de rest houdt. De klas of groep
voelt dat aan en laat je dan maar zitten
waar je zit.
Sommige lui die zich opvallend gedragen,
doen dit, zoals ik al zei, omdat ook zij zich
eenzaam voelen. Ze schreeuwen als het
ware om aandacht.
Kijk, ik geloof vast, dat het gevoel van
eenzaamheid te maken heeft met het ,,je-
anders-voelen" dan de rest. Je zou kun
nen onderzoeken of je ook werkelijk an
ders bént. En misschien kom je dan tot
de ontdekking, dat je er blij en dankbaar
om kan zijn, datje anders bent! Het zou
helemaal niet goed zijn, als je was zoals
die lui met wie je omgaat. Nou, dan zou
het kunnen zijn, dat je juist een taak hebt
om door jouw houding en jouw mening te
proberen de anderen te beïnvloeden. Dan
zul je, doordatje die taak duidelijk ziet, je
eenzaamheidsgevoel kunnen vergeten. Er
is immers iets voor in de plaats gekomen!
Is het zo, dat het eigenlijkje eigen schuld
is, dat je ,,er buiten staat", dan zul je
moeten proberen jezelf te veranderen.
Zou dat lukken, dan is het best mogelijk,
dat je heel vlug wél in de groep opgeno
men wordt.
Bij elke oplossing voor het probleem van
de eenzaamheid is het nodig, datje hulp
zoekt en vraagt. Bij hen die zich niét te
rughoudend tegenover je opstellen - wat
te denken van liefhebbende ouders, of
misschien een lerares of leraar, een colle
ga die jou wel mag - kun je raad en hulp
vragen. Bespreek je probleem eens!
De Heere wil ook hulp bieden aan hen die
oprecht Zijn hulp inroepen. Dan nog iets:
Wie weet, merkje in je omgeving iemand
op die een vereenzaamde indruk maakt.
Kun je dan soms proberen met haar of
hem kontakt te leggen? Je zou dan wel
eens de uitgezochte hulp voor die persoon
kunnen betekenen!
Na dit nadenkertje: Veel genoegen met
deze Jeugdgids gewenst!
E.K.
657
DE JEOGDBDS
