De ramp op
Goeree Overflakkee
Er is 25 jaar voorbijgegaan sinds de watersnoodramp van 1 februari 1953
geheel Nederland teisterde. Herstel van de gebroken dijken en opbouw van
de aangerichte verwoestingen, hebben de materiële gevolgen van de ca
tastrophe uitgewist. De landbouwgronden, zwaar door het zoute zeewater
aangetast, brengen weer veelvoudige vrucht voort. Alleen bij hen, die de
ramp persoonlijk meemaakten en overleefden, maar in hun families grote
verliezen leden, zal de herinnering blijven voortleven, al slijt dat ook lang
zaam weg, omdat zich in het leven telkens weer andere problemen voor
doen.
Wij willen in dit artikel een en ander schetsen over het in 1953 door de ramp
getroffen eiland Goeree Overflakkee, wat niet wil zeggen dat toen niet an
dere gebieden in ons land zwaar zijn getroffen. Het werd een nationale
ramp genoemd. We geven het ook maar fragmentarisch weer, omdat er over
incidentele gevallen in dit gebeuren, over ieder dorp wel een boek zou te
schrijven zijn. Ook over de wonderlijke uitreddingen, die bij deze ramp heb
ben plaats gehad.
De Noordwesterstorm stuwde in de
avond en in de nacht van 31 janua
ri 1953 het water met grote kracht
door de trechters van het Haring
vliet en van de Grevelingen, zo zelfs,
dat bij middernacht, toen het laag
water moest zijn, het nog even hoog
stond als bij een normale vloed. En
dat, terwijl het „springtij", enkele
dagen na volle maan nog moet ko
men. De storm nam steeds in kracht
toe en de radio berichtte sombere
weervoorspellingen. Maar de meeste
mensen begaven zich toch naar bed,
al waren velen onrustig. Schrijver
dezes woonde te Middelharnis en
begaf zich eveneens ter ruste. Om
streeks vier uur 's nacht rinkelde de
telefoon en werden wij uit de slaap
gewekt. Wij vernamen dat er te Stel
lendam een dijkdoorbraak was en
de mensen door de overstroming
op de daken waren gevlucht en som
migen in de bomen hingen. Wij bel
den direct familieleden op die in de
omliggende polders woonden, maar
kregen geen gehoor. De telefoon
verbindingen bleken al verbroken.
Dat was de eerste schrikkelijke er
varing, niet te weten, dat dit op
alle plaatsen van het eiland even
eens zo ernstig was. We schoten
onze kleren aan en begaven ons
naar de haven te Middelharnis. In
de coupure bij de Voorstraat stond
het water tot bovenaan de vloed
planken; hotel Meijer en de gehele
Vissersbuurt en ook het Oostervoor-
gors stond toen al onder water. De
noodklok werd geluid ook te Som-
melsdijk; er kwamen honderden
mensen op de been. Door het aan
brengen van zakken gevuld met klei
en zand, kon worden verhinderd dat
de beide dorpskernen niet reeds
's zondagsochtend onder water kwa
men. De dijk van de Westplaat Flak-
kee was bezweken en bij de sluis
was de dijk over 25 meter wegge
spoeld. Met alle macht probeerde
men de bewoners van het Ooster-
Het beruchte stroomgat te Den Bommel. Als een wilde bergstroom stort het water
zich midden door het dorp.
622
