19
Een straat in Stavenisse waar veel doden te betreuren vielen
dere hulp van een aantal leer
lingen van het daar gelegen
kweekschoolinternaat 'De
Driestar' een ongelijke strijd
met de kolkende golven durf
den aanbinden. Nietig waren
de vele gestorte zakken
grond, maar God gebruikte ze
als middel om de dijk niet te
doen doorbreken.
Ze luisteren naar het verhaal
over de chauffeur van de
A.M.Z., Piet van den Berge.
Vluchtende in een autobus
voor het water bij de Krui-
ningse veerhaven stoof hij
met z'n bus de Lavendeldijk
op. En steeds maar claxo-
neert hij om de bewoners nog
tijdig te waarschuwen, ook
die aan de Tweede Vlietweg!
Een half uur later was het wa
ter waar Van den Berge
waarschuwde, en begint het
z'n vernielende kracht!
De gedachten van Janna en
Kees Schalje zijn in deze
uren niet veel meer bij hun
kwalen, al worden ze er door
gemene steken voortdurend
Brouwershaven
aan herinnerd. Ze moeten in
deze dagen luisteren naar
nieuws uit Wolfaartsdijk,
waar een Lena Schrieër door
het water het bed uitgedre
ven is. In alle ellende van dit
gebeuren is er ook de humor.
Hoe heeft de oude vader van
deze ongetrouwde vrouw,
hoe hebben dokters en domi
nees, vrienden en ouderlin
gen geprobeerd haar te be
wegen haar verdriet niet weg
te drukken door als een zieke
bijna veertig jaren in de bed
stee te kruipen! Wat geen
mens kan bewerken, gebeurt
in deze rampnacht: Lena
Schrieër zwaait haar benen
over de rand van de bedstee
en ze probeert het vege lijf te
redden door zich weg te laten
dragen terwijl haardunne be
nen in de watergolven benge
len die al in de kamer klotsen.
Na revalidatie is ze na de
ramp gewoon gaan leven.
Hoe vaak hebben Janna en
Kees haar later niet gegroet
als ze bij haar ouders wa
ren?
Ze horen van Koba Kloet die
altijd schold op haar poes
omdat hij bij de baby in de
wieg kroop en zich nestelde
op de beentjes van de kleine.
Precies een extra dekentje!
Nu, in deze rampnacht heeft
de poes hen gewekt, de valse
strepen van de katteklauw
zijn nog op d'r arm te zien.
Maar daarna was de poes
niet bij de wieg weg te slaan!
Sjokkend door het water in
de Lepelstraat heeft Koba
met d'r man de kinderwagen
de Noorddijk op getrokken,
daar is het althans voorlopig
veilig. De kleine ligt achter de
beschermende wagenkap,
en de poes ligt op haar
beentjes. Praat geen kwaad
van die poes tegen Koba.
Hoeveel vee komt er in deze
ramp niet om? Hoeveel die
ren hebben mee helpen red
den? Wonderlijk zijn Gods
wegen... Onder de zonde
van de mens zucht de ganse
schepping. Ze ervaren het zo
in deze dagen, en dan zijn er
toch van die wonderlijke din
gen te melden!
En in Krabbendijke? Daarvult
het dorp zich nog op de avond
van de eerste februari met
tweehonderd man van het
Regiment Mortieren 'Menno
van Coehorn' uit Maastricht,
maar ze worden in de Emma-
nuëlpolder in Waarde inge
zet. Hun werk in Krabbendij
ke wordt overgenomen door
de H-compagnie van het
332e Bataljon 'Johan Willem
Friso' (33e R.l.) uit Oirschot.
De 250 mannen werken als
één man. Wil men Krabben
dijke drooghouden dan moe
ten ook zij richting Waarde
uit. Hun enorme inzet zal bij
raadsbesluit van 12 februari
1953 beloond worden door
de bevolking: 'gelet op het
voorstel van Burgemeester
en Wethouders dezer ge
meente en op artikel 174 der
gemeentewet te besluiten:
tot omdoping van de "Zuid-
weg" (tussen Dorpstraat en
Rijksweg) in "Johan Willem
Frisostraat". Men kiest die
weg omdat juist langs deze
weg de soldaten zich dage
lijks naar hun werk begaven!
Hoe snel ook presenteert
zich de afdeling Hilversum
van het Leger des Heils aan
het waterfront bij Krabbendij
ke? Belangeloos doen ze hun
werk: de mannen delen twee
maal per dag warme koffie uit
aan de dijkwerkers en de
vrouwen zijn druk met het be
handelen van de was en met
naai- en stopwerk.
In Goes.
Daar is dagenlang de span
ning te snijden, zoals in een
groot deel van Zuid-Beve
land.
Welke dijk is het sterkst? Zal
die tussen Kattendijke en
Wemeldinge eerder breken
dan die tussen Hansweert en
Waarde? De laatste blijkt de
