Het is wel erg behelpen, daar in die kleine consistoriekamer van de Ger. Ge meente aan de Voorstraat. Tussen twee rijen banken is geen enkele ruimte; tus sen deze en de derde rij is slechts een opening van 40 cm. De onderwijzer, hier de heer A. Dabruyère, kan zich nauwe lijks keren. Links: Zo gaat 't nog wel in de kerk bank, met de schrijfplahk op de knieën. Omdat de plank geheel los zit, kan de stand van deze worden aangepast aan de behoeften van de leerling. Onder: Het Amerikaanse Jeugd Bode Kruis heeft de scholen van St. Philips bedacht met een zending artikelen die zij voor school kunnen gebruiken, zoals schriften, verfdozen, passers, maar ook zakkammen, zeep en handdoeken. Dokter H. Menger (rechts) van St. Philipsland verdeelde de goederen. COlGATt ren was 't een sensatie. Maar ze verdronken in de veel te wijde en te hoge banken. En op de smalle voorplankjes konden ze geen boeken of schrijfwerk leggen. Maar ieder kind mocht zitten, zoals het wou. De meeste kinderen gingen op de knieën zitten. Intussen kreeg de school wat meer ruimte, toen men de beschikking kreeg over de consistories van de Oud-Geref. kerk en die van de Ger. Gemeente. Vooral de laatste is een benauwde localiteit, waarin maar net plaats is voor de 15 banken. Veertig leerlingen moeten hier zit ten op dertig zitplaatsen. De afstand van de voorste bank tot de muur is slechts 75 cm. Tussen de banken- rijen is practisch geen ruimte. Een kind dat zich dan ook wil verwijde ren, moet óver de banken heenklau- terenOm dan nog maar niet te spreken over het gebrek aan ver dere accommodatie: sanitair, ver lichting, luchtverversing. Zo was de situatie van de school tot voor zeer kort geleden. Er is nu echter een nogal abrupte wending in de toestand gekomen. Een Spie- gel-fotograaf kwam namelijk foto's nemen, en door een samenloop van omstandigheden kwamen deze fo to's, nog vóór de publicatie onder ogen van enkele autoriteiten op on derwijsgebied. En onmiddellijk werd de kerk en de consistorie aan de Voorstraat, voor verder school gebruik afgekeurd. Wat nu? Een nieuwe school staat al wel op papier, maar 't zal min stens nog een jaar duren, eer men de openingsvlag zal kunnen hijsen. Een nieuwe mogelijke oplossing biedt het oude leegstaande school tje in de Anna Jacobapolder, met drie kleine lokalen. Maar dit ge bouwtje, dat trouwens voor een ge ringer aantal kinderen was opgezet, ligt zes kilometer van St. Philips land. Op gemeentekosten zullen alle kinderen dan dagelijks per bus heen en weer gebracht moeten worden. Dat is dus nog maar een schamele oplossing. Bovendien stuit men hier bij op veel verzet van de ouders. Deze zijn namelijk van mening dat het best anders gekund zou hebben. Waarom geen houten noodschool in de Gemeente gezet, hetzij door over name, hetzij gebouwd uit het over vloedige materiaal dat na de ramp in St. Philipsland is aangespoeld? Snelle hulp! Het had anders gekund, zeggen de mensen in St. Philipsland. Eerlijk gezegd, geloven wij dat ook. Want nu moet ons toch iets van 't hart. Waarom werd de bestaande situatie pas afgekeurd, na inzage van onze foto's! Daar klopt toch iets niet. Tijdens de rampweek heeft heel het Nederlandse volk als één man klaar gestaan om de bedreigde gebieden te helpen. Het deed dit snel, zon der zich af te vragen hoe en wat. Omdat er nood was! Nood is er nog ook op onderwijs gebied. Mogen alle instanties en au toriteiten, die bij het onderwijs in St. Philipsland betrokken zijn, dan ook even snel lopen als duizenden landgenoten hebben gedaan in de dagen van de ramp. Trouwens, men is nu van de wal in de sloot ge raakt; men ziet zich nu voor grote kosten geplaatst. Want heel krap geschat, zal met het dagelijkse bus vervoer van de kinderen toch een jaarbedrag zijn gemoeid van 5 a 6000 gulden. Daar heeft noch de ge meente, noch de school wat aan. De onderwijzers van de school zijn dankbaar voor de grote steun die zij reeds hebben ontvangen van par ticulieren: voor de leermiddelen, banken, vertelboeken en handleidin gen. Het was snelle en royale hulp van collega's en schoolbesturen. Te wensen is dus maar, dat alle be trokken instanties nu ook even snel en royaal zullen helpen, en geen last zullen hebben van bureaucra tische verstramming. Want het wa ter mag dan teruggetrokken zijn in St. Philipsland, de ramp wil nog niet eindigen. v. C. JbL.f>picytL

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - tijdschriften | 1953 | | pagina 3