De nieuwe
Ruton 20
Contact met de Redactie
overtreft alles j
Ik doe er
wonderen mee
W Draaibare hulpstukken
maken het werk licht.
Men kan overal bij of op.
V Goedgekeurd door de
vk N.V. Kema te Arnhem.
i compleet
met 8
hulpstukken
Handig voor
Icleinbehuisden
Wat een pracht stofzuiger. En handig
En wat een mooi model. Geen sta in de
weg en zo heerlijk om mede te werken.
Ook op trappen.
Er is overal aan gedacht. Rubber stoot-
vlakken voorkomen beschadiging aan het
meubilair. En wat een zuigkracht. Zand
en ingetrapt vuil worden zonder moeite
uit de dikste tapijten en lopers verwijderd,
maar ook pluisjes en haren.
De Ruton 20 kan
gemakkelijk opge
hangen worden in
een kast.
Dat spaart ruimte!
het kwaliteitsmerk
28 d*.^>pLu)zJL.
DE LIJFSPREUK
Vervolg van pag. 23
niets deugt van die lijfspreuk die
u me meegegeven hebt toen ik hier
wegging. Als je oprecht bent kom je
bedrogen uit en als je probeert
goed te zijn in Gods oog dan lacht
Hij en laat je modderen in de wrak
stukken van je oprechtheid. De
dokter kwam naar me toe. Zijn
hand lag zwaar op m'n schouder en
in z'n stem was haast iets als pijn.
René, jongen zei hij, dat doet me
verdriet. Ik had het zo graag an
ders gezien, 't Leven slaat ons won
den. Ons allemaal René en mis
schien word je boos op je ouwe
dokter maar hij geeft je weer die
raad van jaren geleden. Blijf op
recht en doe wat goed is. Nu lach
je er misschien wat schamper om
maar eens zul je me dankbaar zijn
voor deze woorden. Want je zult
overwinnen René. Houd je taai ke
rel. Jij zult er wel komen.
De tijd heelt. De wond werd een
litteken dat soms nog wel eens
stak, maar geen blijvende pijn ver
oorzaakte. Maja had haar ontslag
genomen en er stond nu een an
dere juffrouw in de eerste. Ze was
jong zoals Maja, maar verder toon
den deze twee geen gelijkenis. De
nieuwe juffrouw was heel blond, de
zware blonde vlechten die ze om
haar hoofd droeg gaven haar iets
ouderwets en ze was heel beschei
den.
Zo bescheiden dat ze het nooit ge
waagd zou hebben me aan te spre
ken als de kleine schoffies haar
band niet hadden leeggedraaid en
de schoolpomp geen pomp was met
gebruiksaanwijzing. Ze stond te
prutsen in het fietsenhok en toen
ze mij zag komen vroeg ze: Ach
meneer Van Dongen, weet u hoe die
pomp werkt? Dat ellendige ding
weigert.
Ik zal het eens proberen juffrouw
de Vries zei ik.
We fietsten samen naar huis, zwij
gend. Bij de hoek zei ze alleen:
Dag meneer Van Dongen. Ik stak
m'n hand op. Dag juffrouw de
Vries. Ik geloof wel, dat het hoofd
van de school een beetje lachte toen
hij ons iedere dag samen weg zag
fietsen. Misschien verwachtte hij
een herhaling van de scène met
Maja. Maar ik was niet van plan
om iets meer te voelen dan gewone
vriendschap voor juffrouw de Vries.
Ze was trouwens mijn type niet.
En toch toch groeide er iets
goeds in dat zwijgend naar huis
fietsen. En op een middag onder
het naar huis gaan kwam ik tot een
nieuwe ontdekking. We waren bij
de hoek.
Dag meneer Van Dongen. Ik zwaai
de. Dag juffrouw de Vries. En toen
gebeurde het. Ze keek niet uit. Ik
gilde: Pas op, een auto. Rakelings
gleed de wagen langs haar. Ze viel.
Ik smeet m'n fiets neer. Ik voelde
me even vreemd duizelig alsof al
m'n bloed uit m'n lichaam wegge
vloeid was. Toen holde ik naar de
plaats waar ze gevallen was. Ik
werkte met m'n ellebogen. Laat me
er door beet ik. En het drong heel
duidelijk tot me door dat iemand
zei: Zeker z'n meissie. M'n meisje
dacht ik en toen was ik al bij juf
frouw De Vries. Iemand had haar
overeind geholpen. Ze glimlachte
VOOR ALLE LEZERS UIT HET
RAMPGEBIED
ERNSTIGE OPROEP
Tijdens de ramp kwamen bijna 1800 per
sonen om het leven en het behoorde mede
tot de taak van het Informatiebureau
van het Nederlandse Rode Kruis om een
registratie op te zetten van de slacht
offers. Deze ramp bracht heel bijzondere
problemen mee. De stoffelijke over
schotten werden soms over grote af
standen meegevoerd, ver buiten het ge
bied waar plaatselijk nog aanwezige per
sonen hen aan uiterlijk en postuur of
kleding zouden kunnen herkennen. Het
is daarom dringend gewenst, dat alle ge
gevens omtrent de bijzondere kentekenen
en de kleding van de nog niet herkende
slachtoffers op een centrale plaats be
kend worden, opdat bij het vinden van
een stoffelijk overschot zulke gegevens
kunnen worden vergeleken met die van
de "geborgene.
Juist ter verkrijging van alle ontbreken
de gegevens wendt het Informatiebureau
zich tot allen, die hier mogelijkerwijs
kunnen helpen.
Allen die bijzonderheden weten, dus ook
hen, die de laatste ogenblikken met nog
vermiste personen samen zijn geweest,
worden daarom dringend verzocht zich
in verbinding te stellen met het Informa
tiebureau van het Nederlandse Rode
Kruis, Jan Evertstr. 9, Den Haag.
Zowel met de Rijksidentificatiedienst als
met de Rijkspolitie bestaat een nauwe en
vruchtdragende samenwerking, waardoor
alle gegevens met spoed worden uitge
wisseld.
Mag ik, privé, hier nog een enkel woord
aan toevoegen. Tijdens mijn bezoek aan
Schouwen-Duiveland heb ik kennis ge
maakt met het ontzaglijke leed van hen,
die nog steeds in 't onzekere verkeren
over het lot van hen, die ze verlóren in
de vreselijke ramp. Ze weten niet, waar
ze begraven zijn. Ze weten niet, öf ze al
gevonden zijn.
Willen al onze lezers een handje helpen.
Geeft U volledige gegevens over kleding,
bijzonderheden, sieraden enz enz. onver
wijld op aan
Het Informatiebureau van het Neder
landse Rode Kruis, Jan Evertstr. 9,
Den Haag.
U helpt er velen mee.
Het is Uw plicht.
SCHOUWEN-DUIVELAND
Geachte redactie
Hoewel we iedere week met verlangen
naar „De Spiegeluitzienwas dit vorige
week wel in bijzondere mate het geval
omdat dit nummer een reportage zou ge
ven over Schouwen-Duiveland. In overig
Nederland is men de ramp vrijwel ver
geten en als men in Holland komtvraagt
men verwonderd: „Is Schouwen nóg niet
droogMen beseft niet, welke moeilijk
heden hieraan verbonden zijn. Toen 'n
kennis van ons foto's uit Z'zee zag, was
haar enige opmerking„Z'zee is 'n para
dijs!" (Ze was namelijk 'n dag in Oude
Tonge geweest). Nu hoop ik van harte dat
zo iemand op „De Spiegel" is geabonneerd
en anders dit nummer koopt. Want dit
moet ik u zeggen: dit is de eerste goede
reportage, die over Schouwen-Duiveland
gepubliceerd is. Ja, zo is het op Sch.-D.
gesteld, dit is de ware toestand, die aller
minst 'n paradijs is.
Ik ben blij, dat juist „De Spiegel" met
deze reportage kwam, niet uit sensatie,
maar om overig Nederland op de hoogte
te stellen met de gigantische strijd en de
enorme moeilijkheden van Waterstaat en
bewoners op dit vergeteneiland.
Wij wensen „De Spiegel" veel succes toe
en hopendat u op deze wijze voortgaat
or.h ons volk voor te lichten.
Hoogachtend,
P. W. v. d. Heiden,
Zierikzee.
