andere helicopters, die wèl een winch hadden, te alarmeren. Kapitein Hiatt bleef dertig minuten rondvliegen bo ven het huis. Een waagstuk, gezien de krappe benzinevoorraad van een helicopter! Maar er kwam geen an dere hulp. Nog twee keer kwam kapi tein Hiatt terug boven de geïsoleerde man, maar de vierde keer kon hij de plek niet meer vinden. „Waar bleef dat huis, waar bleef die man zegt kapitein Hiatt bitter. Erger dan een bombardement Peter Ploesser is een Duitser, in Ame rikaanse legerdienst. Hij is een van die Duitsers, die de ducks bemannen, waarvan de Amerikanen er een veer tigtal naar het noodgebied hebben ge zonden. Deze ducks zijn voertuigen, die zowel kunnen rijden als varen, en hebben dan ook enorm goed werk kunnen doen. Ploesser is op vele plaatsen geweest, in Zierikzee, Zijpe, Oude en Nieuwe Tonge; hij heeft meer dan veertig mensen mogen redden, maar helaas ook vele doden moeten bergen. Nu, een week na de ramp, ontmoeten we hem als buschauffeur-veerman op een duck in de geregelde dienst: Halste- ren-Tholen. Ploesser vertelt kort en sober over zijn ervaringen. „De eerste vier dagen hebben we maar drie uur geslapen. Maar als je zulke ellende ziet, denk je daar niet aan; dan is iedere hulp te weinig. Dag en nacht waren we in touw, met de hele compagnie. De bo ten werden slechts afgewisseld voor dringende onderhoudsvoorzieningen, die door de invreting van het zoute water nodig waren. Na deze week zijn er nogal wat zieken onder onze jongens; maar de verzorging door de Nederlandse instanties is goed." Als we deze Duitser vragen naar zijn algemene indruk over de ramp, zegt hij kort maar veelzeggend: „Schlim- mer als ein Bombenangriff Hartelijk ontvangen In de omgeving van Poortvliet en St. Maartensdijk, op het eiland Tholen, vinden we de Franse genie-troepen, waarvan reeds 's Maandags één ba taljon uit Duitsland, en één bataljon uit Frankrijk naar het noodgebied vertrok. De gemeente Poortvliet maakte de ramp-Zondag kritieke uren door. Na de eerste overstromingsvloed, die ne gentig procent van het dorp onder water zette, stond men voor het di lemma: óf alles doen om zichzelf en zijn boedel te redden, óf te werken aan het dijkherstel om verdere over stromingen af te weren. Men koos dit laatste. Met man en macht, zichzelf in niets ontziende, wierpen de inwo ners zich op het herstel van de dijken, waardoor een grotere ramp kon wor den voorkomen. Benauwde ogenblik ken beleefde het plaatsje verder nog, toen tijdens een nachtelijke dropping, de goederen niet naast, maar in het dorp. vielen, op de mensen en de hui zen. Zo kreeg een slager een kist met vlees door zijn dak heengeworpen Toen het licht uitsloeg men had blijkbaar het electrische net geraakt is men met „droppen" opgehouden. De Fransen hebben sinds Woensdag de bewoners met het dijkwerk afge lost, zodat nu de voornaamste gaten reeds gedicht zijn. Daarna zijn ze be hulpzaam geweest met het ophalen van kadavers uit de onder water staande boerderijen. Een niet eenvou dig en koud werk. Adjudant R. Dan- gel van de Franse genie-troepen ver telt: „Het zijn zware dagen voor de jongens; maar het prettige is, dat de bevolking hen zo hartelijk heeft ont vangen. Hulp was anders niet over bodig voor uw land, want het was een „catastrophe formidable" Een geweldige catastrofe, die bestre den werd in internationale verbonden heid. En daarom stonden in de over stroomde Zeeuwse polders, mannen uit Liverpool, Le Havre, Frankfurt, Brussel, Michigan en Wenen zij aan zij met de voor hun volk en land vechtende Nederlanders. Een hulp met middelen vaak, diè wij niet bezaten. Een hulp dan ook, welke Nederland niet zal mogen v.ergeten, v. C. Een colonne van het Belgische Bode Kruis, die wij aan- Franse genie-soldaten, bezig met herstelwerkzaamheden in de Kaai- troffen in de huurt van het zwaar geteisterde Halsteren. straat te St. Maartensdijk, door welke straat in de rampnacht een enorme vloedgolf heenbrak. Onvermoeibaar werken de Franse genie-soldaten op het eiland Tholen. Het Oostenrijkse Rode Kruis kwam met een colonne van 18 ambulancewagens, met een bezetting van (15 man, waaronder 12 artsen. De leider van de hulpactie ing. Fr. Proksch bespreekt de dagtaak. 48107!

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - tijdschriften | 1953 | | pagina 18