RELAIS VAM EEI RAMP MENS EN DIER Ih O AN de navrante lijst van rampspoeden, die de somberste bladzijden schreven in het historie- boek van het Lage Land aan de zee, is een nieu we datum en een nieuw jaartal toegevoegd: 1 Februari 1953. Een nimmer te vergeten nacht van rouw en ellende luidde een Zon dag in met radio-oproepen aan personeel van 's lands land-, zee- en luchtmacht, die herinneringen opwekten aan die andere histo rische rampdag, de 10e Mei 1940. Ditmaal was het geen mensen macht die zich aan het land ver greep, maar een erfvijand met wie ons volk tot in zijn oudste tijden de strijd aanbond: het water. Verdronken land Hetzelfde water waaróp, waar vóór en waartégen wij Neder landers steeds weer gevochten hebben; dat onze voorouders be stookten, vereend in het gemeen schappelijk gevaar, wanneer het, gelijk ook nu, onze dijken beukte en het zich in al zijn verwoesten de razernij als een tergende be dreiging van mens en dier, van have en goed toonde; hetzelfde water ook, dat wij te hulp riepen wanneer vreemd krijgsvolk zich opmaakte om ons grondgebied 4 aan te randen of te veroveren. Hetzelfde water tenslotte, waar aan we het vruchtbare land ont rukten, dat nu opnieuw op het altaar van het kolkend geweld geofferd werd. Sedert de toepassing van de windwatermolens in 1634 hebben de rijke veestapels van Neder land en heeft het sappige ooft meer dan drie eeuwen lang ge tuigenis afgelegd van 'n vrucht baarheid, die de beloning heten mocht van noeste arbeid. Zoals wij het ruim zeven jaar geleden verloren zagen gaan door de schendende hand van een despe rate bezetter, die de tactiek van de verschroeide aarde verving voor die van 't verdronken land, zó opnieuw zagen wij het in de jongste dagen ondergaan door het tempeest, dat schuil ging achter zulke nuchtere begrippen als „springtij" en westenwind". Lyst van stille getuigen Het is de zwarte plicht van de journalist om met een koud hart de ellende van zijn volk en zijn land te noteren, gelijk wij het deden in Waalwijk en nabij Zevenbergen, maar ook in voor dien nauwelijks bekende dorpen als Dussen en Hank en andere in het West-Brabantse, in de Er Is een vertwijfelde strijd gevoerd om het vee te redden. Menig dier was te bang voor het water en liet zich niet meevoeren. Hier worden twee koeien, achter een roeiboot gebonden, naar de vaste wal gebracht. nacht van 1 op 2 Februari 1953, temidden van dodelijk uitge putte burgers en militairen, die met vierkante rietmatten en loodzware zakken zand in het spookachtig licht van zwiepen de schijnwerpers op driepoten de steeds opnieuw dreigende doorbraken trachtten tegen te houden. Hoevele plaatsnamen in ons land en daarbuiten werden in Links: Twee oude mensen, verdoofd door. het onbegrijpelijke leed, zitten stil bli elkaar. Het boerderijtje verdween achter hen in de golven

Krantenbank Zeeland

Watersnood documentatie 1953 - tijdschriften | 1953 | | pagina 3