WAAR eens de groene eilanden met hun hel
dere stadjes en dorpen lagen, omgorif door
brede wateren, is nu de troosteloze, grauwe
vlakte, die steeds verder vreet. Vernielde hui
zen en kruinen van kale bomen steken schraal op en
hier en daar ligt nog een stukje beslijkt land.
En mensen klampen zich vast aan het laatste beetje
hoop, terwijl het water rijst. Zij troepen bijeen op
de laatste droge gronden zij zitten op de zolders der
wankelende huizenresten of hangen in de bomen.
Wanneer zal de redding komen
In de grijze lucht hangt, zoemend als een vreemd
insekt, een helikopter. Waar de schepen geen hulp
kunnen bieden zijn de vliegtuigen gekomen. Enkele
eerst, later één onafgebroken rij, cirkelend boven het
verdronken land, scherend over het water.
Zij zijn niet meer verlaten daar beneden. Voedsel
pakketten, dekens, drinkwater, van alles wordt uitge
worpen en de helikopters blijven trillend boven de
meest bedreigde plaatsen hangen en hijsen de zieken
op uit hun ellende.
Vliegtuigen boven het verdronken land...
Zij, die over deze onafzienbare watervlakte hebben
gecirkeld, kregen het eerste troosteloze beeld van de
omvang der ramp maar zij konden ook het doeltref
fendste de hulp regelen.
Als deze dijkdoorbraken een halve eeuw vroeger
gebeurd waren, was de ramp niet meer te overzien
geweest. Nu hebben luchtverkenningen toegelaten van
het begin af een overzicht te krijgen en heeft men
mensen kunnen redden, die anders zeker in hun
verlatenheid waren ondergegaan.
De geteisterden zullen nog lang het geronk in hun
oren hebben van die nooit eindigende stoet vlieg
tuigen uit alle mogelijke landen, die, bemoedigend,
hun verschrikkelijke eenzaamheid doorbraken.
Die hun noodseinen opvingen en de redders naar
de bedreigde plaatsen brachten.
Die neerstreken te midden van de meest afgezon
derd en.
Die de meest rampspoedigen de sterkende bood
schap brachten, dat ginder ver, achter die onafzien
bare watermassa, een wereld gereed stond om te
helpen.
Die tenslotte de brug legden uit het tand van de
dood naar het land van de levenden.
Vliegtuigen boven het verdronken land.
