Na volbrachte dagtaak keren de krijgsgevangenen met hun gereedschap
op de schouder naar hun kampement terug.
belast. Zij verkeren in voortdurende
spanning, want elk ogenblik kan de
hel losbarsten. Met kijkers spieden zij
onophoudelijk de omtrek af om te zien
of de vijand misschien een aanval gaat
ondernemen. In de toren van het kerk
je, dat indertijd door Portugese
missionarissen werd gebouwd, is een
zendstation aangebracht, dat het
hoofdkwartier van de toestand op de
hoogte houdt.
Het dichtstbijzijnde dorp, Pham-
Lam, dat ook nog in het bezit van de
Fransen is, wordt met koortsachtige
haast versterkt. Een paar nabijgelegen
gehuchten zijn met behulp van bull
dozers weggevaagd om te voorkomen,
dat de vijand zich er zou nestelen.
Ongeveer honderd krijgsgevangenen
werken van 's morgens vroeg tot
's avonds laat aan
de versterkingen.
Zij spreken dezelf
de taal als de bewo
ners van het dorp
en behoren tot het
zelfde land. Indo
china wordt ver
scheurd door het
oorlogsgeweld. De
toestand wijzigt
zich onophoudelijk
en het kan best zijn,
dat de dorpen Gian
Coc en Pham-Lam
reeds door de ge
stadig oprukkende
Vietminlis zijn in
genomen, terwijl
wij dit schrijven.
Een patrouille verlaat in looppas het dorp Gian Cocop de achter
grond de door Portugese missionarissen gebouwde kerk, waarvan de
toren als militaire uitkijkpost wordt gebruikt.
Voortdurend verkennen de wachtposten met Luitenant Ripoll, de commandant van de
kijkers de omgeving, want men moet steeds voorpost Pham-Lam, leest aandachtig de
bedacht zijn op een vijandelijke aanval. orders van het hoofdkwartier-
Franse militairen houden toezicht bij de aanleg van verdedigingswerken te Pham-Lamin
verband met de moordende hitte dragen zij slechts een kort broekje.