Dr VAN DEN BERGE, STAATSSECRETARIS VAN FINANCIËN
5
Zoals reeds uit de dagbladen bekend is^ werd de Directeur-
Generaal voor Fiscale Zaken in algemene dienst: Dr W. H.
van den Berge door Hare Majesteit de Koningin benoemd
tot Staatssecretaris.
De Regering heeft zich aldus versterkt met een deskundige
op het gebied van het nationale- en internationale belasting
wezen, die als zodanig reeds de eerste adviseur van haar
Minister van Financiën was.
Minister Van de Kieft droeg de Staatssecretaris de zorgen
voor alle fiscale aangelegenheden over. Als Staatssecretaris
heeft Dr Van den Berge tijdens het politieke debat in de
Eerste Kamer over de Dividendbeperkingen reeds met suc
ces zijn eerste ontmoeting met de Volksvertegenwoordiging
gehad.
De zorgen en noden, veroorzaakt door de Nationale Ramp,
zullen ook hem als leider van de fiscale politiek voor pro
blemen van ongekende omvang stellen. Zijn grote werk
kracht en bekwaamheid zullen hem de wegen naar een
oplossing weten te doen vinden.
Wij wensen Zijne Excellentie succes en zegen bij zijn
nieuwe taak.
(vervolg van pag. 3)
schip is echter volkomen zeewaardig,
en de kapitein kent het vaartuig als
zijn koersenboek. De grootste ge
varen vormen de drijvende balken,
daken, tonnen, die in de nacht on
zichtbaar zijn. Toen we in Dordt
naast de Jan Blanken waarmee
de Koningin enkele tochten maak
te meerden, waren alle stengen
en stangen met een dikke laag ijs
overdekt. De ingenieurs waren weer
behouden thuis.
De Albatros
's Ochtends vroeg praaide de Dol
fijn een snellopende „Zwitser", de
Caucasia, die langs Zijpe moest. In
enkele minuten lagen de beijzelde
boten tegen elkaar en klauterden
we met handgereik over. Behouden
vaart, Dolfijn!
Op stroom voer één lange reeks
bokken, lichters, baggermolens,
waaronder een gloednieuwe. Zij
trokken op om de volgende spring
vloeden te bedwingen en het ver
dronken land terug te veroveren.
Op Flakkee werd nog vee afgevoerd.
Onderweg hadden we lichters met
honderden cadavers gezien.
Bij de vluchthaven Zijpe komt de
Albatros in zicht. Een stoot op de
sirene, een snel afscheid van de
gastvrije bemanning van de Cauca
sia en schipper Vermaas en zijn
mannen nemen ons al varende over.
Op weg naar Zierikzee horen we, dat
de Albatros en de Alk juist vrij
gegeven werden.
In het Mastgat passeren we het
enorme gat in de dijk van Duive-
land. We zagen in de verte Ouwer-
kerk in het water spiegelen.
We hoorden van schipper Vermaas
en stuurman De Beer wat de Alba
tros wedervoer.
Lekgeslagen
De orkaan op Zaterdag bracht het
schip danig in gevaar. Trossen bra
ken en een stalen strop knapte als
een riet, een gat werd in de romp
geslagen. Dat kon Zondag met een
noodreparatie hersteld worden en
hield nog steeds. De eerste motor
drijver Roest zei, dat het schip
weinig water maakte.
De staf van de Albatros, waarop
ook de assistenten P. van Beveren,
Kortsmit, Platteeuw en de kommie
zen Bouwhuys en Wortel varen, had
gedaan wat met dit diepgaande en
trage schip kón. Dinsdags was het,
met Inspecteur Van Veeren aan
boord, naar Schouwen gedirigeerd.
Met de vlet waren de mannen de
polder ingegaan. De mensen waren
echter bang voor het kleine schuitje.
De Albatros had evacuees gevaren
en allerlei hulpdiensten verleend.
Radiodienst, kleding- en medica
menten-vervoer en zo meer. Bij
harde wind nam het 80 militairen
over. Veel moeite had het gehad om
de havenmond van Zierikzee, waar
in door de gaten in de dammen
zware dwarsstromen bruisten, te
overwinnen. Het schip is 2,60 m diep
en heeft slechts 120 P.K. De vlam
men sloegen soms de knalpijp uit.
Dat doe je in normale doen nooit.
„Velen maakten brokken, maar wij
gelukkig niet", zei de heer Vermaas.
Terwijl een hele oorlogsvloot van
internationale grijze snelboten af en
aan vaart, zegt stuurman De Beer:
„Allen die hier helpen hebben hun
best gedaan. Het was echter een
kwestie van toeval of je veel hebt
kunnen doen. We hebben steeds in
grote spanning geleefd. Daarvan
werd je zo moe."
Wij VAN FINANCIËN
