NIEUWS- EN ADVERT af-
töLAD VAN WESTELIJK ZEEUWSCH-VLAANOEREN-
N°. 42.
Negentiende jaargang.
Ao. 1878.
Vrijdag 18 October.
Derde eeuwfeest van de stichting
der Ilcrv. gemeente te Sluis.
Buitenland.
nadat die voertuïgo,
oor- hebben aan een of
Dit weekblad verschijnt iederen Vrijdag.
Prijs der advertentiënvan 15 regels 60 cent,
Prijs per drie maanden 1.
elke regel meer 71/, cent. Groote letters naar hét: ge
Afzonderlijke nommers 7 cents.
tal gewone regels die zij beslaan.
ïzonden Stukken en unevenoenevens Aavertentien (uiterlijk des Donderdags avonds 4 ure) en gewone Berichten of
Mededeelingen van Correspondenten, te bezorgen bij den Uitgever, of bij den Redacteur J. P. LEIJSENNAAR.
Generaal Agentschap, NIJGII en VAN DITMAR, Algemeen Advertentiebureau te Rotterdam
Den 14 October 1878 zal voor de Her
vormde gemeente van Sluis nog langen
tijd de gezegendste berinneringen achter
laten. Immers op dien dag werd hier op
plechtige wijze bet derde eeuwfeest gevierd
van de stichting dier gemeente. Doch daar
wij zooveel mogelijk een getrouw verslag
wenschen te geven van die feestviering,
opdat de gedachtenis daarvan ook moge
bewaard blijven voor de nakomelingschap,
willen wij beginnen bij het begin en een
geregeld doch beknopt verbaal trachten te
geven van wat vóór, tijdens en na 14 Oct.
met betrekking tot deze feestviering heeft
plaats gehad.
In drie achtereenvolgende nummers van
dit weekblad werd door den algemeen ge-
achten, waarheidhevenden en grondig in
gewijden historicus, den heer H. Q. Janssen
een overzicht gegeven van de wording der
Hervormde gemeente te Sluis. Met het oud
en eerbiedwaardig kerkeraads-actenboek in
de hand, thans berustende in bet archief van
den kerkeraad, schetst. ZEd. in korte trekken
haar ontstaan en de geregelde betrekking,
welke zij onderhield met hare Vlaamsehe
zustergemeenten te Brugge, Ramscappelle,
Oostende, Heijst, West-Capelle, Hoecke,
Knocke enz., alle gemeenten welke reeds
vóór Sluis tot de Hervorming waren toe
getreden, doch welke ook alle weder met
den terugkeer tot Spanje in den schoot der
Katholieke kerk zijn wedergekeerd. Dat bij
vele leden der gemeente, bij het lezen van
deze hoogst merkwaardige bladzijden uit de
geschiedenis van Sluis, dé begeerte werd
opgewekt om den 14 October niet onopge
merkt te laten voorbijgaan, zal wel niemand
verwondering baren. De kerkeraad nam
daarom het besluit, dat aan den avond
van dien dag eene openbare godsdienstige
bijeenkomst zou worden gehouden, ten einde
deze gebeurtenis met gebed en dankzegging
te berdenken. Verder besloot zij de thans
nog levende predikanten, welke achtereen
volgens in Sluis hebben gestaan, uit te
noodigen om dit feest met hunne tegen
woordigheid te vereeren en, opdat de over
tocht dier predikanten hunnerzijds geen
financieel bezwaar zou opleveren, eene
som ter gemoetkoming aan te vragen uit
de kas der kerk om daarmede hunne
reiskosten te bestrijden. Dit laatste gedeelte
van het besluit werd door den kerkeraad
hi het collegie van kerkvoogden en notabelen
ter tafel gebracht en tot eer van dit college
mogen we meêdeelen dat de gevraagde som
met algemeene stemmen werd toegestaan.
Het doet ons genoegen dit te mogen con-
stateeren, omdat in beide collegien, zoo van
kerkeraad als van kerkvoogden en notabelen
leden van verschillende richtingen zijn ge
zeten, doch die ook nu weer getoond heb
ben in éénen geest te kunnen arbeiden,
waar gehandeld moet worden tot verheer
lijking en uitoefening van dien vrijen gods
dienst der vaderen, die zij met opoffering
van zooveel strijd en tranen hebben ver
kregen. Thans werden de vijf nog levende
predikanten J. C. Verhoeff van Utrecht,
A. Dekkers van Apeldoorn, II. V. Hoogerzeil
van Amsterdam, F. J. P. Moquette van Sneek
en J. D. Looijen van Doesburg mot het geno
men besluit in kennis gesteld en in naam
der gemeente uitgenoodigd om het aan
staande feest met hunne oude gemeente te
komen meevieren, daar hunne tegenwoor
digheid zeer op prijs werd gesteld. Aan deze
oproeping is door drie hunner gehoor ge
geven, terwijl de heer Looijen tot zijn leed
wezen verhinderd was op te komen wegens
familieaangelegenheden en de heer Dekkers
wegens ongesteldheid.
Ziedaar wat er in betrekking tot het
feest vóór 14 October is gebeurd. In een
volgend nummer hopen wij ons te bepalen
bij hetgeen op en na den dag der feest
viering heeft plaats gegrepen.
(Wordt vervolgd.)
Donderdag avond jl. overleed te Lancey,
in de omstreken van Grenoble, de bisschop
van Orleans, monsoigueur Dupanlonp, in
dep ouderdom van 77 jaren. Hoewel men
ook volstrekt niet moge instemmen met de
beginselen van den overleden prelaat, hij
was een van die merkwaardige figuren, die
niet onopgemerkt uit de rij der levenden
verdwijnen. Nadat hij in 1825 de priester
wijding had ontvangen werd hij in 1827
bichtvader van den hertog van Bordeaux,
in het volgende jaar godsdienstonderwijzer
bij den jeugdigen prins van Orleans. In
1835 werd hij eerste adsistent bij de kerk
St. Roch en verder klom hij in kerkelijke
waardigheden steeds op. Om zijn in vele
opzichten belangrijken levensloop geheel te
yolgen is hier de plaats niet; genoeg zij het
te herinneren, dat nevens den godsdienst in
de eerste plaats het onderwijs den hoer Du-
panloup ter harte ging. Een van zijn be
langrijkste uitgaven is dan ook het werk in
drie deelen De l'éducation. Na den val
van het Keizerrijk word hij bij do verkie
zingen in 1871 op politiek gebied geroepen,
door zijne verkiezing tot afgevaardigde vair"
Loiret. In de Kamer nam hij plaats onder
de rechterzijde en ijverde vooral voor de be
ruchte fusie tusschen legitimisten en Orlea-
nisten, teneinde op die wijze de candidatuur
van den graaf do Chambord voor den Fran-
schen troon te bevorderen. Hij had aan
vankelijk op kerkelijk gebied een eenigszins
liberale richting gevolgd, zoodat hij de on
feilbaarheid afkeurde, waardoor hij de kans
op een kardinaalshoed onder Pius IX ver
loor, op politiek gebied was hij streng con
servatief. Zijne groote en veelzijdige kennis
en zijne wetenschappelijke verdiensten op
menig gebied, verschaften hem, in weerwil
van zijn bijtende scherpte, zijn heftigheid
en bitterheid, een plaats onder de «Onster-
felijken", der academie, waarin hij echter
niet verscheen sedert de benoeming van den
beroemden taalkundige Littré. In 1876
werd hij door do monarchale meerderheid
tot levenslang lid van den Senaat gekozen,
waarin hij voortdurend do Republiek be
streed en vooral de liberale beginselen die
door haar op onderwijsgebied worden ge
huldigd. Als prelaat, als geleerde en als po
litiek man was monseigneur Dupanloup
zeker een van de belangwekkendste figuren
van zijn tijd.
Terwijl tusschen Turkije en Rusland on
derhandelingen worden gevoerd over een
definitief tractaat betreffende punten, dio
wol in dat van San Stefano maar niet in dat
van Berlijn waren opgenomen, en terwijl de
mogendheden nog overwegen welke houding
zij ten aanzien der laatste Turksche nota
over de conventie met Oostenrijk zullen aan
nemen, is de Rumenische regeering door den
Senaat eu do Kamer gemachtigd om uitvoe
ring te geven aan het tractaat van Berlijn.
De berichten uit Engelsch-Indie laten
bijna geen twijfel meer over aanhetspoodig
uitbieken der vijandelijkheden, daar de
oorlog onvermijdelijk wordt geacht. Gene
raal Haines zal het bevel voeren over het
detachement van Pesjawour ter sterkte van
35,000 man, dat naar Ali Moudsjid moet op
rukken, welke sterkte naar men verze
kert met stukken vau groot kalihor is
gewapend. Reeds is eene afdeeling van ge
noemd detachement on eene bergbatterij in
don pas binnengerukt.
De Engelsch-Indische berichtgever van
the Times bevestigt in zijn jongste weke
lijksche telegraphische correspondentie, dat
er een oogenblik ernstig sprake is geweest
van eene poging om zich bij verassing van
het fort Alimusjid meester te maken. Maar
onderscheidene redenen noopten do regee
ring van spoedig handeion af te zien. Ten
eerste bleek en dat zal wel de hoofdreden
zijn geweest dat het fort in zeer goodeu
staat van togenweer was, en voorzien van
een talrijk garnizoen en vele kanonnen.