NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VAN WESTELIJK ZEEUWSCH VLAANDEREN.
N°. H.
Negentiende jaargang.
A". 1878.
Vrijdag IS Maart.
Buitenland.
SLUISCI
X-
Dit weekblad verschijnt iederen Vrijdag.
Prijs per drie maanden 1.
Afzonderlijke nommers 7 cents.
Prijs der advertentiënvan 15 regels 60 cent,
elke regel meer 7y2 cent. Groote letters naar het ge
tal gewone regels die zij beslaan.
Ingezonden Stukken en Brieven de Redactie betreffende benevens Advertentiën (uiterlijk des Donderdags avonds 4 ure.)
en gewone Berichten of Mededeelingen van Correspondeten, te bezorgen bij den Uitgever dezes, alles FRANCO.
Generaal Agentschap, NIJGII en VAN DITMAll, Algemeen Advertentiebureau te Rotterdam.
Nu do oorlog tusschen Rusland eu Tur
kije als geëindigd te beschouwen is en
de Oostersche kwestie door een eerlang te
houden conferentie hare oplossing begint
te naderen, worden thans weder alle
blikken, die voor eenigon tijd naar het
Oosten heen gewend waren, naar de eigene
huishouding teruggetrokken. Dit baart zeker
geenszins verwondering. Men moge al met
genoegen een uitstapje buitenshuis maken,
eindelijk voelt men zich toch weder ge
trokken tot het eigene. De vrees voor
oorlog, voor annexatie en onderwerping
is ieder mensch ingeschapen. Ieder
heeft het zijne, al zij bet soms ook ten
koste van zijn leven, lief; en moge eene
verandering van bestaande toestanden voor
't oogenblik vaak schoon schijnen, bij latere
ervaring komt in den regel het spreekwoord
tot zijn recht«Eigen haard is goud
waard". Die eigen haard nu voor ons is
het geliefkoosd Nederland. De algemeene
vrees, die voor een groot deel onze land-
genooten bezielt, is eenmaal door onzen
grooten Oostelijken nabuur ingeslokt te
worden, bij de vage gedachte, dat hij
juist Nederland te kort komt, 'om eene
zeemogendheid te kunnon worden en van
hier uit zich gemakkelijk ter zee te kunnen
bewegen.
Hoewel het nog moet bewezen worden,
of zulks in het plan van vorst Bismarck
licht, pleit er wel iets vóór deze stelling,
die we volstrekt niet verdedigen noch
ontkennen willen. En nu komt het er
maar op aan, of wij, bij een eventueel
bezoek, van een of ander annexalie-inan,
zulks met eenig goed gevolg zoudon kunnen
woderstaan. Ziehier eene kwestie, die niet
alleen het volk, maar ook velen onzer
vertegenwoordigers bezig houdt.
Oorlogvoeren, de laatste jaren hebben
het overvloedig geleerd, kost veel in
allerlei opzicht, en de rampen daaruit
voortvloeiende zijn onberekenbaar. Toch
zouden we kunnen geroepen worden, om
hij een onverhoopt voorval onze landerijen
en haardsteden te beschermen al ware het
ten koste van goed en bloed. Men moge
al vragen zou het geen dwaasheid zijn
zich tegen de overmacht te willen ver
zetten Wij zeggen neen Ieder recht
geaard vaderlander zou zich met recht
moeten schamen, zijne bezittingen zoo
maar goedsmoeds, zonder tegenstand te
hebben geboden, uit de hand te hebben laten
nemen. Wel hopen wij, en we vertrouwen
dat dit de wensch is van het goedgezinde
doel der natie, in het rustig genot van het
onze to blijven, doch de mogelijkheid
voor het tegendeel bestaat, daar verande
ringen en lotsvcrwisselingen elkander op
aarde geregeld opvolgen. Er zijn in het
maatschappelijke zoowel als in het politieke
leven steeds rustverstoorders die, door in
troebel water te visschen, hun voedsel
trachten te zoeken, hoewel het, helaas
maar al te vaak wrange vruchten zijn,
die zij inoogsten. Geen volk noch individu
is door oorlogvoeren of slinksche hande
lingen zedelijk groot geworden. Wij zijn
overtuigd dat ons land klein is en onze
strijdkrachten in evenredigheid klein zijn.
Of echter de laatste wel zoo voldoende
zijn als zij konden zijn en moesten, laten we
aan bevoegde beoordeolaars over. Liever
zouden wij er van overtuigd zijn, dat er
meer innerlijke gehechtheid aan den ge
boortegrond, meer vaderlandsliefde en eens
gezindheid in de plannen tot verdediging
ware, dan dat een ijdel woordverspillen
over de wijze van uitvoering de gemoederen
in beweging brengt.
Onze schijnbare geringheid zal ons echter
nimmer mogen beletten eiken indringer
het hoofd te bieden. Immers een enkele
blik in de geschiedenis leert ons, dat in
vroeger dagen onze vaderen soms tegen een
tien dubbele overmacht hunne zaak met
goed gevolg hebben verdedigd.
In 't geheim dat eendracht macht maakt
lag veeltijds de oorzaak der schoonste
uitkomsten. Het besef der roeping als
vaderlander en verdediger van have en
goed deed vaak een veerkracht ontwik
kelen, die het bijna onmogelijke mogelijk
maakte, en beschaamde meermalen de mee
ning, dat een goede uitkomst op oorlogs
gebied altijd in het grootst aantal geweren
en kanonnen zou zijn gelegen. Laat ons,
bij wellicht onverhoopt voorkomende gele
genheden, ons goed aaneengesloten trach
ten te houden; onze roeping betrachten,
en, mocht het noodig zijn, strijden als
ware vaderlanders, dan hebben we, hoe
het ook uitvalle, de innerlijke Overtuiging
gedaan te hebben wat we verplicht waren
to doen en niet als lafaards uit gemakzucht
je hebben prijs gegeven, wat onze vaderen
na zooveel strijd en inspanning hebbea
verworven.
F r a n k r ij k.
Naar men aan de Indépendance
schrijft, is eindelijk do lang gezochte hoofd
schuldige aan den moord der generaals
Clément Thomas en Lecomto in de dagen
der commune te Parijs, zekere Garein, die
het bevel gaf om te vuren, gevat. Den 25en
dezer zal hij voor den derdon krijgsraad te
rechtstaan.
Omtrent het bezoek der Spaansehe
studenten te Parijs leest men Een 350 tal
Parijsche studenten gaven deze week een
diné aan de Spaansehe studonten. Reeds bij
«Saumon sauce Hollandaise" begon men te
toosten en men bleef tot half 11 gezellig
bijeen. De Spaansehe studenten begavon
zich daarna naar een soiree bij prinses
Mathilde; den volgenden dag brachten zij
een bezoek aan Victor Hugo.
Thans begint men aan de echtheid der-
studenten te twijfelen. Velen meenon dat
hot een gowone kunstenaarstroep is die zich
voor studenten uitgeven.
Duitschland.
Op den 17 Febr. jl. overleed plotseling to
Penig in Saksen een bij vele reizigers wel
bekende persoonlijkheid nl. dor wegens
zijne korpulentie wijd en zijd befaamde
spoorwegrestaurateur Hartel. Ilij is slechts
31 jaar oud geworden bij een gewicht van
335 pond. Te Meerane werd zijn lijk ge
opend het hart was viermaal grooter dan
normaal en was geheel in vet verborgen, de
borst en de buik hadden een vetlaag van een
hand dik; de lever woog 14 pond.
China.
Volgens de jongste berichten uit Chiua
noemt de hongersnood nog steeds toe en
wordt het lijden der ongelukkigen aanmer
kelijk vergroot door de sedert ingevallen
scherpe koude. Bij honderden verkoopeh do
noodlijdenden hunne kinderen. De oneer
lijkheid der ambtenaren verlamt de pogin
gen der regeering om de bevolking behulp
zaam te zijn.
In Japan schijnt het weder niet geheel
rustig te wezen. Het volk geeft hier en daar
blijken van ontevredenheid en de regeering
heeft zich deswege genoodzaakt gezien het
garnizoen van Satsuma to versterken.
Amerika.
Te Carthago, in den staat Missouri, is op
15 Febr. een man onthoofd, welke sedert
drie jaren ter dood veroordeeld was. John
Abies had in 1874 den vriend vermoord van
een man, welke hem een grooten smaad had
aangedaan; hij werd hetzelfde jaar, in Juni,
veroordoeld. De onthoofding was op den 15
dier maand bepaald, doch John Abies was
schatrijk zijne goedbetaalde advokaten
hebben het zoover gebracht, dat zij van dag
tot dag werd uitgesteld, tot eindelijk ceu on-