NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VAN WESTELIJK ZEEUWSCH VLAANDEREN. N°. H. Negentiende jaargang. A". 1878. Vrijdag IS Maart. Buitenland. SLUISCI X- Dit weekblad verschijnt iederen Vrijdag. Prijs per drie maanden 1. Afzonderlijke nommers 7 cents. Prijs der advertentiënvan 15 regels 60 cent, elke regel meer 7y2 cent. Groote letters naar het ge tal gewone regels die zij beslaan. Ingezonden Stukken en Brieven de Redactie betreffende benevens Advertentiën (uiterlijk des Donderdags avonds 4 ure.) en gewone Berichten of Mededeelingen van Correspondeten, te bezorgen bij den Uitgever dezes, alles FRANCO. Generaal Agentschap, NIJGII en VAN DITMAll, Algemeen Advertentiebureau te Rotterdam. Nu do oorlog tusschen Rusland eu Tur kije als geëindigd te beschouwen is en de Oostersche kwestie door een eerlang te houden conferentie hare oplossing begint te naderen, worden thans weder alle blikken, die voor eenigon tijd naar het Oosten heen gewend waren, naar de eigene huishouding teruggetrokken. Dit baart zeker geenszins verwondering. Men moge al met genoegen een uitstapje buitenshuis maken, eindelijk voelt men zich toch weder ge trokken tot het eigene. De vrees voor oorlog, voor annexatie en onderwerping is ieder mensch ingeschapen. Ieder heeft het zijne, al zij bet soms ook ten koste van zijn leven, lief; en moge eene verandering van bestaande toestanden voor 't oogenblik vaak schoon schijnen, bij latere ervaring komt in den regel het spreekwoord tot zijn recht«Eigen haard is goud waard". Die eigen haard nu voor ons is het geliefkoosd Nederland. De algemeene vrees, die voor een groot deel onze land- genooten bezielt, is eenmaal door onzen grooten Oostelijken nabuur ingeslokt te worden, bij de vage gedachte, dat hij juist Nederland te kort komt, 'om eene zeemogendheid te kunnon worden en van hier uit zich gemakkelijk ter zee te kunnen bewegen. Hoewel het nog moet bewezen worden, of zulks in het plan van vorst Bismarck licht, pleit er wel iets vóór deze stelling, die we volstrekt niet verdedigen noch ontkennen willen. En nu komt het er maar op aan, of wij, bij een eventueel bezoek, van een of ander annexalie-inan, zulks met eenig goed gevolg zoudon kunnen woderstaan. Ziehier eene kwestie, die niet alleen het volk, maar ook velen onzer vertegenwoordigers bezig houdt. Oorlogvoeren, de laatste jaren hebben het overvloedig geleerd, kost veel in allerlei opzicht, en de rampen daaruit voortvloeiende zijn onberekenbaar. Toch zouden we kunnen geroepen worden, om hij een onverhoopt voorval onze landerijen en haardsteden te beschermen al ware het ten koste van goed en bloed. Men moge al vragen zou het geen dwaasheid zijn zich tegen de overmacht te willen ver zetten Wij zeggen neen Ieder recht geaard vaderlander zou zich met recht moeten schamen, zijne bezittingen zoo maar goedsmoeds, zonder tegenstand te hebben geboden, uit de hand te hebben laten nemen. Wel hopen wij, en we vertrouwen dat dit de wensch is van het goedgezinde doel der natie, in het rustig genot van het onze to blijven, doch de mogelijkheid voor het tegendeel bestaat, daar verande ringen en lotsvcrwisselingen elkander op aarde geregeld opvolgen. Er zijn in het maatschappelijke zoowel als in het politieke leven steeds rustverstoorders die, door in troebel water te visschen, hun voedsel trachten te zoeken, hoewel het, helaas maar al te vaak wrange vruchten zijn, die zij inoogsten. Geen volk noch individu is door oorlogvoeren of slinksche hande lingen zedelijk groot geworden. Wij zijn overtuigd dat ons land klein is en onze strijdkrachten in evenredigheid klein zijn. Of echter de laatste wel zoo voldoende zijn als zij konden zijn en moesten, laten we aan bevoegde beoordeolaars over. Liever zouden wij er van overtuigd zijn, dat er meer innerlijke gehechtheid aan den ge boortegrond, meer vaderlandsliefde en eens gezindheid in de plannen tot verdediging ware, dan dat een ijdel woordverspillen over de wijze van uitvoering de gemoederen in beweging brengt. Onze schijnbare geringheid zal ons echter nimmer mogen beletten eiken indringer het hoofd te bieden. Immers een enkele blik in de geschiedenis leert ons, dat in vroeger dagen onze vaderen soms tegen een tien dubbele overmacht hunne zaak met goed gevolg hebben verdedigd. In 't geheim dat eendracht macht maakt lag veeltijds de oorzaak der schoonste uitkomsten. Het besef der roeping als vaderlander en verdediger van have en goed deed vaak een veerkracht ontwik kelen, die het bijna onmogelijke mogelijk maakte, en beschaamde meermalen de mee ning, dat een goede uitkomst op oorlogs gebied altijd in het grootst aantal geweren en kanonnen zou zijn gelegen. Laat ons, bij wellicht onverhoopt voorkomende gele genheden, ons goed aaneengesloten trach ten te houden; onze roeping betrachten, en, mocht het noodig zijn, strijden als ware vaderlanders, dan hebben we, hoe het ook uitvalle, de innerlijke Overtuiging gedaan te hebben wat we verplicht waren to doen en niet als lafaards uit gemakzucht je hebben prijs gegeven, wat onze vaderen na zooveel strijd en inspanning hebbea verworven. F r a n k r ij k. Naar men aan de Indépendance schrijft, is eindelijk do lang gezochte hoofd schuldige aan den moord der generaals Clément Thomas en Lecomto in de dagen der commune te Parijs, zekere Garein, die het bevel gaf om te vuren, gevat. Den 25en dezer zal hij voor den derdon krijgsraad te rechtstaan. Omtrent het bezoek der Spaansehe studenten te Parijs leest men Een 350 tal Parijsche studenten gaven deze week een diné aan de Spaansehe studonten. Reeds bij «Saumon sauce Hollandaise" begon men te toosten en men bleef tot half 11 gezellig bijeen. De Spaansehe studenten begavon zich daarna naar een soiree bij prinses Mathilde; den volgenden dag brachten zij een bezoek aan Victor Hugo. Thans begint men aan de echtheid der- studenten te twijfelen. Velen meenon dat hot een gowone kunstenaarstroep is die zich voor studenten uitgeven. Duitschland. Op den 17 Febr. jl. overleed plotseling to Penig in Saksen een bij vele reizigers wel bekende persoonlijkheid nl. dor wegens zijne korpulentie wijd en zijd befaamde spoorwegrestaurateur Hartel. Ilij is slechts 31 jaar oud geworden bij een gewicht van 335 pond. Te Meerane werd zijn lijk ge opend het hart was viermaal grooter dan normaal en was geheel in vet verborgen, de borst en de buik hadden een vetlaag van een hand dik; de lever woog 14 pond. China. Volgens de jongste berichten uit Chiua noemt de hongersnood nog steeds toe en wordt het lijden der ongelukkigen aanmer kelijk vergroot door de sedert ingevallen scherpe koude. Bij honderden verkoopeh do noodlijdenden hunne kinderen. De oneer lijkheid der ambtenaren verlamt de pogin gen der regeering om de bevolking behulp zaam te zijn. In Japan schijnt het weder niet geheel rustig te wezen. Het volk geeft hier en daar blijken van ontevredenheid en de regeering heeft zich deswege genoodzaakt gezien het garnizoen van Satsuma to versterken. Amerika. Te Carthago, in den staat Missouri, is op 15 Febr. een man onthoofd, welke sedert drie jaren ter dood veroordeeld was. John Abies had in 1874 den vriend vermoord van een man, welke hem een grooten smaad had aangedaan; hij werd hetzelfde jaar, in Juni, veroordoeld. De onthoofding was op den 15 dier maand bepaald, doch John Abies was schatrijk zijne goedbetaalde advokaten hebben het zoover gebracht, dat zij van dag tot dag werd uitgesteld, tot eindelijk ceu on-

Krantenbank Zeeland

Sluisch Weekblad | 1878 | | pagina 1