herhaaldelijk met den mcesicn nadruk als 7ijn gevoelen te kennen, dat Bazaine behoort te werden uitgeleverd. Hij is, zegt het blad ter dood veroordeeld; de doodstraf is afge schaft vooi' politieke misdrijven, ergo hij is een gewoon misdadiger en moet worden uitgeleverd. In diplomatieke kringen evenwel spot men over deze logica en houdt men zich innig overtuigd, dat de uitlevering niet eens zal worden gevraagd. Bazaine is te Keulen gekomen via Mainz I,' en daar was hij gekomen via Bazel. Waar schijnlijk bracht bij nog even bezoek op Are- nenberg, bij de ex-Keizerin Eugénie. De ex-Maarschalk zag er, volgens de berichten, bizonder welvarend uit. Intusschen lieeft men in de Golf van Juan de boot drijvende gevonden, waarmede Mevrouw Bazaine en haar neef den ex-Maarschalk zijn komen afhalen, 't Bootje was te Cannes door Mevrouw Bazaine voor 20 francs gehuurd. In 't vervolg zal de visscher Marras zoo heet de eigenaar wel pand eischen van de lieden die bootjes bij Item huren. Men weet omtrent de ontvluchting nog weinig anders, 't Is echter zoo goed als zeker, dat liet beruchte touw volstrekt niet hij de ontvluchting gediend heeft. Er schijnt ver raad van binnen in 't spel geweesst te zijn. Men spreekt van wachters, die beschonken zijn gevonden, van een schildwacht, die door een der bedienden aan den praat zou zijn gehouden, ja, Le Soir wil weten dat de directeur der gevangenis zich door zijn getui genis zeer heeft gecompromitteerd. Vrij alge meen begint men 't er voor te houden, dat Bazaine's vlucht geschied is op eene wijze, die voor een bejaard en corpulent man als hij niet zoo hij uitstelt mooielijk was. •Omtrent het geheimzinnig internationaal congres, betreffende bet oorlogsrecht, 't welk naar men zich herinneren zal, tegenwoordig te Brussel vergadert, wordt aan de Londen- sche Pall Mall Gazette geschreven, dat in een der jongste zittingen verworpen is een voor stel, strekkende om eene verklaring uit te vaardigen tot veroordeeling der barbaarsch- lieden van de Carlisten. Koning Coffee Calcalli van Ashanti is in pijn en banden en heeft aan de Engelsche Regeering doen weten dat, wanneer ze haar invloed niet doet gelden tegenover zijn oproe rige vazallen, er misschien een bloedige oor log tusschen de verschillende stammen zal uitbreken, grootelijks ten nadcele van den handel. Men schijnt echter te gelooven dat alles Coffee's eigen schuld is. Onder de Londensche bladen is er natuur- plaatsen waren bedekt met maïs waarvan de spil- vormige aren op goud gelijken, terwijl de velden met suikerriet lange voren vormden waarvan het donkere groen eenigermate gebroken werd door de liebte kuiven, der zich hier en daar verheffen de palmen. Verder op echter had de grond nog al (le weelderige woestheid zijner eerste planten groei, daar ontdekte men geen enkel spoor van menschelijken arbeid maar overal ondoordringbare bosschen hier en daar doorsneden door uitge strekte grasvelden. Benige bergen die hunne kale kruinen van uit dien weelderigen plantengroei om hoog staken, beheerschten als het ware dit tooneel beschenen door de brandende zou der Antillen. Somtijds verlieft zieh eene blanke rookkolom lang zaam kronkelend van uit het diepst dier wouden omhoog, of een brand bant eensklaps in de verte uit en verteert het dorre gras. Aan deze tee kenen herkent men de tegenwoordigheid der wil den, die deze uitgestrekte bosschen bewonen. Deze volkeren opgedreven naar het hoogerc ge lijk meer dan een 'l. welk niet nalaat deze gelegenheil te baat te nemen om er op te wijzen dat Engeland een lastpost als de Goudkust liever moest opgeven. Ze raden de Regeering dan ook dringend aan zich niet met de binnenlandsche twisten der Afrikanen in te laten. Offenbach zal uitsluitend voor Engeland een gi'oote opera-bouffe componeeren, die tegen Kerstmis zal worden opgevoerd. Het sujet is ontleend aan de geschiedenis van Whittington en diens beroemde kat. Uit Rusland wordt gemeld dat iu den kaat sten tijd herhaaldelijk, wegens politieke rede nen arrestatiün hebben plaats gehad en wel te Kasan, Xischnei-Novogorod en Saratow. Z. II. de Paus heeft 11. Dinsdag eene depu tatie van .eene der Katholieke vereenigingen uit Londen ontvangen, welke hem eene som van 100.000 francs kwam aanbieden. 't Blijkt, dat de verontrustende berichten omtrent den gezondheidstoestand van Garibaldi overdreven zijn geweest. Er is te Rome een moordaanslag gepleegd op den Afgevaardigde Massara, een der som- miteiten van 't Parlement. Do aanslag ge schiedde op do openbare straat en schijnt uit persoonlijke wraak te zijn geschied. De heer Massari is licht gewond. De dader be vindt zich in hechtenis. Bij Barletta heeft zich weer eene bende internationalisten vertoond. Ze werd echter spoedig verstoord. Het ofticieuse Berlijnsche orgaan, de A'ord- deutschc Allgemeine, meldt in haar jongste nummer dat de geruchten, als zou de Madrid- schc Hegeering reeds door Duitschland erkend zijn, als voorbarig moet worden beschouwd, 't Blad voegt er evenwel bij, dat men binnen kort stappen in dien geest mag te gemoetzien. 't Bericht, dat ook' de Fransche Regcering geneigd zou wezen Serrano's bewind te er kennen, heeft de Parijsche legitimistische bladen grootelijks verbolgen, L'Union en consorten achten het eene beleediging voor het eerwaardig beginsel der monarchie. Binnenland. De trein 110. 32, die ten 9,15 uit B-otterdam langs den Hollandschen weg naar Amsterdam vertrekt, is vrijdag avond even na tien uur te Warmond pi kotsing gekomen met een trein, die millitairen liad vervoerd en, thans ledig, over 's Hage naar den Centraal-Spoorweg zou terugkeeren. Beide treinen, ofschoon in tegenovergestelde richting gaande, bereden hetzelfde spoor, wegens reparatie aan een der bruggen bij Warmond. Ofschoon de locomo- deelte van het eiland, naarmate de Europeesche bevolking toenam, bewonen nu slechts deze onge naakbare wildernissen. Echter zijn zij slechts teruggetrokken, na hevige worstelingen tegen de vreemde indringers, en de eerste kolonisten heb ben verscheidene aanvallen van hen moeten door staan. De alleenstaande, afgezonderde huizen werden dikwijls verwoest ,en verbrand, door die hor den, aangespoord door eene woeste wraak in den laatsten tijd echter waren zij zeer verzwakt en niet meer te duchten. Zelfs waren er eenige handelsbetrekkingen aangeknoopt met de Caraïben; somtijds ook verschellen zij in hunne lichte prau wen op de reed'e en begroetten dan de groote vaar tuigen met liooge boorden, welke daar voor anker lagen met kreten van verbazing. Mit de grootste bewondering "beschouwden zij de gebouwen op de kust en vooral Mornes, dat drie verdiepingen hoog en allersierlijkst gebouwd was; de breede stoep met dubbele trap, het leien dak dat glinsterde in tie ven tegen elkander kwamen, schijnen de machi nisten geen letsel te hebben bekomen; zij schijnen van de machines te zijn gesprongen, vóór dat die elkander ontmoetten. De conducteur (110, 13) «T. E. Hendrikhuyzen echter, gezeten in de afgeschei den ruimte van den goederenwagen, vlak achter den tender, werd met den schok geworpen door het venster, dat zich voor aan deze wagens bevindt. Door het breken van het glas kreeg hij eene ernstige verwon ding aan den hals en weinig tijd later is hij overleden. Een passagier derde klasse, koetsier bij den heer Smeding, werd zeer ernstig aan de beenen gewond en bovendien aan het hoofd, door een ijzeren bout, Ook hij stierf kort na het ongeval. Van de overige passagiers hebben onderscheide nen min of meer gevaarlijke verwondingen beko men. Het gerucht zeide dat een tiental te War mond wordt verpleegd. De overigen zijn verder naar Amsterdam vervoerd met een uit Haarlem ontboden trein, die hier te 3 ure aankwam. Twee er van, Berendine Arnolda Smit en Antje Hama ker, beide in de Spuistraat woonachtig, werden naar het Binnengasthuis gebracht, met gebroken sleutelbeen en ribben. Het denzelfden trein was uit Haarlem de noodige adsistentie gezonden, zoo dat heden de baan weder vrij was en althans de treinen geregeld konden loopen. De oorzaak van het ongeval is niet onbekend, naar het schijnt, maar men acht het wenschelijk, wat dit betreft, het onderzoek af te wachten, dat van overheidswege wordt ingesteld. Volgens de laatste berichten zijn er 3 gewon den (waarvan één doodelijk en 3 dooden waar onder de machinist van den trein, die van hier gegaan is, en aan wien h?t ongelijk te wijten z iu z'jn. De wisselwachter zou het roode licht op zijn post hebben gehad, ten teeken dat de trein niet passeeren kon. Blijkt dit juist, dan zou de wisselwachter geheel en al vrij van schuld zijn. Aan den heer J. Vermast, zoon van den heer V. Vermast, kapelmeester te IJzendijke, is op den wedstrijd van het koninklijk conservatoire te Gent de eerste prijs voor kamermuziek toegekend. Volgens gerucht zou Z. M. de Koning, wiens terugreis ïianr Nederland op 20 dezer bepaald was, voornemens zijn langer in Zwitserland te vertoe ven. Als een bewijs hoe hoog het ouderwijs op som mige plaatsen van Zeeland geschat wordt, diéne het volgende: In Driewegen werd onlangs een hulponderwijzer benoemd, tot groot genoegen van vele weldenkenden; hij had echter nog niet gé— heel aan de militie voldaan, waarom hij een maand naar het Kamp werd opgeroepen. Bij zijne tehuis komst werden hem vier-en-dertig dagen van zijn tractement afgetrokken waaronder nog een week voor liet schoonmaken der school. De hulponderwijzer, nam dadelijk ontslag. Te Ovezande staat sedert gemimen tijd een de zon als de schubbige rug van eenen reusachti- gen visch, dat alles wekte hunne bewondering op; maar slechts van verre beschouwden zij al die pracht, want nooit wa igden zij zich verder dan het strand, waar zij hunne waren inruilden. Tegen den naelit keerden zij naar hunne prauwen terug en begaven zich in 't ruime sop om naar de west kust te stevenen, waarvan zij nog eenige punten, bezet hielden. Op den dag van Maria Hemelvaart in het jaar 1657 zaten twee personen voor den ingang van Mornes; de eerste was een man reeds over het keerpunt des levens, de andere eene jonge dame in een licht toilet van Indisch linnen; het waren de heer Enambuc en zijne gemalin. Een liefkind van ongeveer vier of vijf jaar speelde aan hunne voeten met eene groote ledepop, welke het over eind trachtte te honden op den rug van een neger jongen; van tijd tot tijd liet het zijn spel varen, om zijn hoofd op moeders knie te leggen en haar vragend aan te zien. Een weinig verder stonden

Krantenbank Zeeland

Sluisch Weekblad | 1874 | | pagina 2