NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VAN WESTELIJK ZEEUWSCH-VLAANDEREN. N°. 32. Vijftiende Jaargang. A0. 1874. Yrijdag 24 April. BEKENDMAKING. HET VERBRANDEN DER LIJKEN. Politiek Overzicht. WiBLAI) Dit Weekblad verschijnt iederen Dinsdag en Yrijdag. Prijs per diiie maanden voor het voormalig 4de district Zeeland f 1,15; voor de overige plaatsen des Eijks, franco per post J 1,30. Prijs Advertentiën, van 1 5 regels f 0,75 elke regel daarboven 0,121/3.- Groote letters naar het getal gewone regels die zij beslaan. Afzonderlijke Nummers f 0,05. Ingezonden Stukken en Brieven, de Eedactie betreffende, benevens Advertentiën en gewone Berichten of Mededeelingen van Correspondenten, te bezorgen bij den Uitgever dezer, alles EEANCO. Het BESTUUE van den Polder BEWESTEE- EEDE benoorden ST. PIETEESDIJK, maakt bekend. lo. Dat de gewone Vergadering van de stem hebbende Ingelanden van dezen Polder zal gehouden worden op Vrij da^ den 8 iVXei aanstaande, des voor middags 11 uren, in het logement bewoond door P. J. Beijaert, op de Kaai te Sluis. 2o. Dat de rekening over 1873/74, alsmede de ontworpen begrooting voor de dienst van IS74/75 met eene memorie van toelichting van den le Mei tot den 8 Mei daaraanvol gende en de begrooting vervolgens, na de vaststelling door de stemhebbende Ingelanden met de memorie van toelichtingvan 9 Mei tot den 20 Mei 1874, telkens in den voormiddag ten kantore van den Ontvanger Griffier zullen zijn nedergelegdter inzage van de eigenaren der landen in dezen Polder gelegen en dat voormelde rekening en be grooting aldaar in afschrift verkrijgbaar is tegen betaling der onkosten. Sluis den 23 April 1874. 1Iet Polderbestuur voornoemd J. H. HENNEQUIN. J. M. HENNEQUIN. Er wordt tegenwoordig veel gedaan om den algemeenen gezondheidstoestand te verbeteren. In de steden zijn gezondheidscommissiën opgericht, die op alles, wat maar eenigszins de gezondheid zou kunnen benadeelen, aandachtig maken en zoodoende een toestand in 't leven hebben ge roepen, die, is hij ook al niet voldoende, toch veel beter is dan vroeger; daar het sterftecijfer zelfs in jaren, waarin de cholera heerschte, lager bleef dan in de gezondste jaren der vorige eeuw. Onder de bronnen van besmetting nemen de kerkhoven eene eerste plaats is. Langzamerhand heeft men dit gaan inzien. In de vroegste tijden werden de menschen om de kerk, de rijkeren en de geestelijken daarin be graven. Aan het begraven in de kerk werd in het derde tiental jaren dezer eeuw een einde gemaakt enwerd het begraven op een kerkhof verplichtend. Maar in vele gemeenten staan de kerken juist in het meest bevolkte gedeelte der plaats, en daar men eindelijk tot dc overtuiging kwam, dat het begraven rondom zoodanige kerken even nadeelig bleef als vroeger het begraven in de kerk, kwam er eindelijk eene wet waarin bepaald werd op welken afstand de kerkhoven verwijderd moeten zijn van het bebouwde gedeelte der gemeente, Hiermede is veel gewonnen, maar nog niet De lijken, die op de begraafplaatsen, want het woord kerkhof, is nu niet meer van toepas sing Gedeponeerd worden, worden daar gebracht om te verrotten. Er heeft eene scheikundige werking plaats, waarbij het lichaam ontbonden wordt in een aantal verschillende gassen en een handje vol stof of asch. Die werking kan korter of langer duren, naarmate de grond, waarin begraven wordt, vochtiger is of droger, naarmate de kist meer of minder weerstand biedt tegen de verschillende oorzaken van vergankelijkheid. De gassen, die zich bij die verrotting ontwikkelen, zijn zeer nadeelig voor de gezondheid der levenden en hebben ongetwijfeld aan menig onwoner der vroegere kerkhoven het leven gekost. Daarom heeft zich onder verschillende personen, in verschillende rijken van Europa eene beweging geopenbaard, om voortaan de lijken niet meer te begraven, maar ze te verbranden. Verbranden is niets anders dan eene spoedige verrotting of beterverrotting is eene langzame verbranding en de gcheelc- verandering bestaat dan daarin, dat men in één uur tijds kunstmatig verricht, wat anders langs den natuurlijken weg maanden, ja soms jaren vordert. Maar ware dat het eenige voordeel, dan bestond er hoegenaamd geen reden om van het andere gebruik van begraven af te wijkenneen, het groote voordeel bestaat daarin, dat de gassen, die bij de verbranding, zoowel als bij de verrotting ontwik kelen, onmiddellijk verbrand en daardoor onscha delijk gemaakt worden. Het werktuig, dat men voor deze verbranding gebruikt, bestaat uit een ijzeren cylinder, die wit gloeiend gestookt wordt; daarin plaatst men het lijk; de gassen die zich ontwikkelen kunnen zich verwijderen door eene buis, die ze naar een vlam geleidt, waar ze verbranden. Niets eenvoudiger, niets practischer dan op zoodanige wijze de lijken te verbrandentoch zul len er jaren en jaren noodig zijn, eer men dezen maatregel, noodzakelijk voor de gezondheid der levenden, algemeen durft en kan invoeren. Men vindt er iets akeligs in iemand te ver branden, iets huiveringwekkends, iets verschrik kelijks Waarom? „Ja dat weet ik zoo niet, maar ziet u, ver brandenik griezel er van als ik er om denk. Neen van mijne familie zal er nooit een verbrand worden." Dat is zoo wat de gewone redeneering, als men verkeerde, maar ingewortelde gewoonten wil op ruimen. En toch is zoodanige redeneering niets anders dan een gevolg van vooroordeel. Want welk denkbeeld is akeligerzich een lichaam te denken vier of zes voet onder den grond, overgaande tot ontbinding, doorknaagd van allerlei ongedierte, of een ongeschonden lijk in een cylinder te steken en een hoopje asch daaruit te halen! Ken de eerbied voor de dooden lijdt laaronder niets. Met hetzelfde ceremonieel als thans kan men de lijken naar de begraafplaats voeren. In plaats van in het graf, brengt men ze in een huisje, waar de verbrandingsmachine gereed staat. Een uur later en men ontvangt in een uru het stoffelijk overschot van den doode, dat men op de eene of andere wijze bij kan zetten. Maar thans. De zachte deelen des lichaams verrotten betrekkelijk al heel spoedig, maar de beenderenGaat naar do kerkhoven en naar de begraafplaatsen, die voor de tweede maal ge bruikt worden. Hier een schedel daar een arm, ginds een dijbeen en al die overblijfsels opgetast in een beenderhuisje! Is het zoo troostrijk, dat zulks ons lot ook eenmaal zal zijn? Wijlen David Livingstonede beroemde En- gelsche reiziger is Zaterdag 11. met veel plechtig heid en onder algemeene deelneming der Londen- sche bevolking in Wcstminster-Abbeij begraven. Onderseheidene aanzienlijke en geleerde personen hadden zich bij den lijkstoet aangeslotenw; a in men, ook opmerkte de rijtuigen der Koningin ei van den Prins van Wales. H. M. had daarenboven een krans van zeldza me, witte bloemen doen neerleggen. Het publiek, dat in de Westminster-Abbeij was verzameld was zonder uitzondering in rouwgewaad, en tal rijk waren /le ruikers en kransen van zeldzame bloemendie op de kist werden neergelegd. On der de rouwdragenden merkte men op de zonen van Livingstone, diens schoonvader, de zendeling Malïot, de bekende Stanleij, en Livingstones zwarte bediende Wainwright. Livingstone rust tusschen Pemiell en den groo- Stephenson. Op zijn graf staat het eenvoudig opschrift: ''David Livingstone, geboren te Blan- tijre, Lanarkshire, Schotland den 19 Maart 1813. Gestorven te Ilala, Midden-Afrika, 4 Mei 1873. Uit Calcultta wordt aan den Tfmes gemeld, dat aldaar den 19 April 11. twee groote branden, hebben gewoed, waardoor een aanzienlijke hoe veelheid graan is verloren gegaan, dat toch bij den heersclienden hongersnood zoo hoog noodig is. De Engelsche regeering acht thans de tot 5 millioen pond sterling verhoogde leening ter voor ziening in den nood van Indië alleszins voldoende. Zij heeft mede besloten tot eene wijziging in de samenstelling van het parlementaire comité voor Indië. Officieele berichten van den onderkoning van Indië meldendat de opbrengst van den- voorjaarsoogst veel ruimer is, dan men verwacht had. Er zijn moeilijkheden -ontstaan met den heel de Lesseps, ondernemer van het Suez-kanaal. Deze heer beweert dat hij door den Onderko ning van Egypte benadeeld is en wel voor om streeks 700.000 francs per maand. Hij stelt

Krantenbank Zeeland

Sluisch Weekblad | 1874 | | pagina 1