NIEUWS- Ei ADVERTENTIEBLAD VAi WESTELIJK ZEEUfSCH-VLAAIDEREN. N°. 27. Vijftiende Jaargang. A0. 1874. Vrijdag 3 April. ESN OUD TWEETAL. IÖ& EENS DE ADMINISTRATIEVE PROCEDURE. Politiek Qveriieht. SLIISIII Dit Weekblad verschijnt iederen Dinsdag en Vrijdag. Prijs per drie maanden voor het voormalig 4de district Zeeland f 1,15; voor de overige plaatsen des Rijks, franco per post 1,30. Prijs Advertentiën, van 1 5 regels f 0,75 elke regel daarboven/ 0,121/o.Groote letters naar liet getal gewone "Tegels die zij beslaan. Afzonderlijke Nummers f 0,05. Ingezonden Stukken en Brieven, de RedacÜe-iÊÜ^fêhdebenevens Advertentiën en gewone Berichten of Mededeelingen van Correspondenten, te bezorgen bij den Uitgever dezer, alles ERANGO. Het toppunt van alle bereikbare staatswijsheid, regeeringsbeleidbestuurswijsheid of hoe men 't noemen moge is voor velen het stelsel der cen tralisatie, en de moderne eeuw, zooveel mogelijk de autonomie predikende, trekt tegen dat stelsel met al hare krachten te velde. Steedsschoon dwaling en misgreep mogelijk blijft, wenschen wij voor ons boven de partijen te staanten minsten ons zoo onzijdig mogelijk te houden en erkennen dan rond uit, dat we ons scharen onder de zonen der eeuw. die het zich ten taak hebben gesteld om de centralisatie te bestrijden. Hu komen we er even eens voor uit, dat beide met elkander strijdende stelsels centralisatie en autonomie in strijd kunnen komen met een voor zichtig beleidde centralisatie kan overdreven worden tot staats alvermogen tot staats almacht en is dan alleen, zoo dergelijke macht op geschikt heid aanspraak maken maggeschikt voor het land met een alleenheerschend vorst aan 't hoofd, zoo als Rusland en vaak Frankrijk. De autonomie daarentegen kan overdreven worden tot losbandig heid en voert dan rechtstreeks tot de Fransche commune of de Spaansche kantonnale Junta's. Wanneer men een weg wil verbeteren, eene brug bouwenheeft men in Frankrijk b. v. eerst het plan aan den Departementalen raad of aan den Prefect over te leggen en dan eerbiedig te wach ten tot na weken en maanden van hooger hand soms zelfs uit Parijsde vergunning voor het werk verleend is. Of terwijl het plan daar ter griffie rust of zoo als men 't noemt in handen van deze of gene gesteld is, eenige paarden om komen eenige boeren den nek breken trekt men zich niet aan, dat is de centralisatie de vereeniging van macht en gezag in een persoon of lichaam. Wil men in Nederland zoodanig werk verrich ten, dan plaatst men 't eenvoudig op dé gemeente begrooting en licht het in de daarbij belioorende Memorie toe en men kan zelfs een begin met de uitvoering maken nog alvorens die begrooting goedgekeurd is, omdat de wetgever een tijdstip bepaalde, waarop die goedkeuring moet verleend zijnterwijl de gemeentebesturen het recht hebben om, zoolang de goedkeuring niet verleend is, over een ruim gedeelte der uitgetrokken som men te beschikken. Dringt het werkb. v. een dam is doorgebrokeneene brug weggespoeld, dan mag het gemeentebestuur krachtens zijne autonomie of zelfstandigheid de hand aan 't werk slaan en onmiddellijk beginnen; later bepaalt een met redenen bekleed raadsbesluit, dat de kosten uit de onvoorziene uitgaven zullen bestreden worden. Men ziet autonomie, onder verantwoordelijkheid, is beter dan centralisatie. Toch is de centralisatie geest in Nederland nog niet geheel doodten bewijze een liarer uitvloeiselen, de administratieve procedure De tegenwoordige administratieve pro cedure, of beter de wijze waarop zij gevoerd wordt, is en blijft niets anders dan een gevolg van het oude centralisatie stelsel. Dat stelsel moge voorheen goed geweest zijn nu is het verouderd. Wij vijftigers en zestigers b. v. leerden in onze jeugd rekenen en wij leerden het vrij goed en kunnen er ons in het dagelijksch leven zeer goed mede behelpendoch als ik op mijne wijze een eenigszins, ingewikkeld voorstel moet oplossen zit mijn zoon reeds in zijn vuistje te lachen, want hij heeft het reeds op een stukje papier in gereedheidterwijl mijn half folio vel bedent is met cijfers en ik bijlang nog niet gereed ben. Ja, zie je, dat is de nieuwe manier van onderwijs, men leert niet meer machinaal cijferenom later als 't verstand komt eerst te begrijpen wat men geleerd heeft, men looit tkwo rekenen; men heeft zoo zekere waarheden in zich opgenomen en bijgevolg moet men tot zekere uitkomsten komen en dat is eene goede methode. Met eenvoudige rekenboekjes en een zwart bord komt men thans veel verder dan vroeger met van Wijk, Roelands zoon, Adam van Lintz enz. toen werkte men machinaal en had tijd in overvloedthans woekert men met den tijd om zooveel en zoo goed als maar mogelijk is te leeren! Welnuzoo ging het uok met het centralisee- rend bestuurstelselvooral daar waar de vorst niet alleen bestuurde, maar tevens regeerde en dat maakt een groot verschilDe vorst wou alles zelf zien en doei), omdat hij meende het te kundenhij moest dus alle gegevens daartoe bezitten. Nu in onzen tijd nog is veel van deze wijze van bestuur op collegïen overgegaan en dit is tot op onzen dag bij de administratieve procedure zoo gebleven. Wij zullen een en ander aanwijzen uit den loop eener zaak. Het gemeente bestuur van A. neemt een be sluit, waarmede B. niet te vreden isB. spreekt C. en C. spreekt D. en zoo komen er eenigen samen, die het besluit bespreken en vermeenen, dat het voor de gemeente of voor een groot deel der gemeente of voor eene bizondere instelling, genootschapenz. schadelijk werken moet. Men ontwerpt een adres en onderteekent het en zendt het op aan HH. Gedeputeerde Staten. Gedeputeerde Staten nemen er inzage van en verzenden het om consideratie en adviesdat is om beschouwing en inlichting aan het bestuur der gemeente. Het bestuur der gemeente ziet de aangevoerde redenenvindt die ten eenenmale ongegrond en geeft voor die meening in zijn oog afdoende redenen op, en het stuk of adres keert tot Ged. Staten terug. Deze nemen op nieuw kennis van die conside- ratien en dat adres en de adressanten krijgen bericht, dat Heeren Gedeputeerde Staten (we nemen natuurlijk een voor de adressanten ongunstigen afloop tot voorbeeldgeene termen gevonden 'hebben, om het verzoek der adressanten in te willigen. Soms gebeurt het nu, dat de adressanten hun verzoek, met nieuwe en nadere argumenten gestaafd zoo ze meenen, herhalen. 't Gaat den ouden weg op en 't einde van 't lied is: Gedeputeerde Staten hebben geene termen ge vonden om op het eenmaal genomen besluit te rug tc komen. Zoo de Minister dit soms nog erger: ZEx, heeft geene termen gevonden om het verzoek in te willigen of welacht het niet voor inwilliging vatbaar. Zoo soms de Koning. En waarom niet Ja wel, raad daar eens naar! Eene geheel andere wending zou soms de zaak nemen, indien adressanten die redenen steeds ver namen, of indien ze de opgaven van het gemeente bestuur ter inzage' Kregenüocii van. dit «Uoo niets en men wordt eenvoudig afgescheept met bovengemelde woorden. Dit nu noemen wij rond uit een werk der duisternis te ergerlijker, omdat er vaak bij staat gehoord het gemeentebestuur, van A. het polder bestuur van B. enz. Wat men gehoord heeft licht in 't duister. Hoe dit te verhelpen P Wel 't denkbeeld is alweer zoo eenvoudig, dat we vreezen dat het niet slagen zal. Men roepe de Burgemeesters van een kanton als raad bijeen, (de Burgemeester der betrokken gemeente er buiten) deze vormen zich als raaddaarvoor kome de klager en drage zijne belangen persoonlijk of bij mondeling gemachtigde voorde raad onderzoeke de zaak; men houde appel op den raad van state in voorraad; vereenvoudige alles zooveel mogelijk; de geheele procedure zij kosteloos, of koste een niet te hoog vast griffierecht en al het duistere houdt op! Natuurlijk moet het betrokken gemeentebestuur zich kunnen verdedigen. 't Is maar een denkbeeld gesproten uit de meer en meer veldwinnende overtuiging dat de zaak zoo niet blijven kan als niet overeenkomstig met den geest des tijds De 23 Maart 1849 scheen voor Italië meer nog een dag van treurigheid dan van vreugde. De schoone droom en van een vereenigd vaderland waren in rook vervLogen, Pius IX, na zich eerst aan het hoofd der nationale beweging gesteld te hebben, was door de buitensporigheden der demo cratie verschrikt naar Gaëta geweken en had zijn vroegere denkbeelden geheel opgegeven; Sardinië, dat met de wapenen voor de algemeene zaak was opgetreden, lag na den slag van No vara bloedend aan Oostenrijks voeteu en aan Karei Albert bloei

Krantenbank Zeeland

Sluisch Weekblad | 1874 | | pagina 1