El
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VAN WESTELIJK ZEEUfSCH-VLAANDERE».
No. 23.
Vijftiende Jaargang.
A*. 1814.
Vrijdag 20 Maart.
Politiek Oversieht,
SllISCR
Dit Weekblad verschijnt lederen Dinsdag en Vilijdag.
Prijs per duie maanden voor het voormalig 4de district
Zeeland 1,15; voor de overige plaatsen des Bijksfranco
per post f 1,30.
Prijs Advertentiën, van 1 5 regels f 0,75 elke regel
daarboven 0,1 Groote letters naar het getal gewone
regels die zij beslaan.
Afzonderlijke Nummers f 0.05.
Ingezonden Stukken en Brieven, de Kedactie betreffende, benevens Advertentiën en gewone Berichten of Alededeelingen van Correspondenten,
te bezorgen bij den Uitgever dezer, alles FBANCO.
(Slot.)
Ons vorig betoogopstelschets of hoe men
'fc noemen wil, was in een vrij luchtigen toon
gesteld. Och ja 't sloeg, zoo als men 't noemt,
twee vliegen in een klapdoor de reetjes wierpen
we een blik in 't leven van een volkje, dat zeer
zeker zijne eigenaardigheden bezit en wel eetie
uitgebreider studie waardig was en we stelden
een feit vastnamelijk: dat de heffing, grondbe
lasting genoemd, dringend herziening zoo niet
afschaffing eischt!
Alen zal zeggen, het feit, dat men van een be
lastbaar pand er twee maakte en dus eene
dubbele heffing kan ontvangenstaat op zich
zelve en kon bij de wet niet voorzien worden.
Ons antwoord is gereedde wet moet op de
ondervinding steunen en met deze gelijken tred
houdendoch juist omdat ons middel weer
zoo eenvoudig is, zal men het niet in beoefening
brengenLet maar op. Itoos is het maar, die
51.zegt, weg met hem, dat is al maar kletsen! en
ondertusschen de mindere man is het slachtoffer
van de Hoogwelgeboren hoogheid, die op een
gering middel met verachting neer ziet. Ware
HoosMr. Boos en schreve hij eene brochure
met aanhalingen uit Montesqieue esprit des lois,
soms voor eigen werk geventmen zou hem
misschien hooren. Toch geven we 't middel op
voor iedere wetsverbetering bij de wet. "'t Eiken
jare in October of daaromstreeks komt de Minis
ter in de kamer met eene wet van den volgenden
inhoud:
Gezien het feit aantoonende, dat art. der
wet op behoort gewijzigd te worden.
Besluiten
Art. 1. Het bedoelde wetsart. wordt voortaan
aldus gelezen (text)
Art. 2. De wet van den wordt in het staats
blad geplaatst met het aldus gewijzigde
artikel en de vorige wet daardoor dus
afgeschaft!
Onze Minister enz.
Doch we herhalen het, 't is veel te eenvoudig.
Doch genoegwe moeten het tweede feit
vermelden
Eenige jaren geleden, steller dezes was nog
een jong kautoorklerkleefde in den Biezen op
Eede eene oude vrouw, weduwe met een aantal
kinderen. Het eene kind achter 't andere trad in
't huwelijk en moeder werd volgens eene gewoonte,
waarover meer dan een edel vlaming met ons
meermalen klaagdeaan haar eigen lot overgelaten.
Dan ziet, de familie bezat een vrij ruim woon
huis met eenigen grond eene zoogenaamde twee
woonst. De jongste dochter diende als meid bij
zeer gegoede pachters en verdiende eene goede
'tuur.
Om hare oude moeder tfe helpenkocht zij
van deze hare helft in gemeld vast goed
waarvan de wederhelft aan hare kinderen be
hoorde. Zij gaf moeder het recht om haar leven
lang deze helft te blijven bewonen en onder
steunde haar naar vermogen. Van dit alles werd
eene behoorlijke notarieele acte opgemaakt, doch
daarin niet gemeld, icèlJce helft, de oostelijke- of
de westelijke verkocht waszoodat er nu eene
nieuwe gemeenschap ontstond.
De moeder stierf. Daar er 6 kinderen waren,
bezat dus de jongste dochter 7/13 en dc overige
kinderen 5/is deelen.
De dochter huwde, doek werd al vrij spoedig
weduwe. Wat eene arbeiders weduwe in den
Biezen is behoeft geen betoog. Veraehtering op
verachtering was het gevolg en aan de betaling
van personeel, of grondlasten kon al spoedig
niet gedacht worden, zoodat men in den laat-
sten tijd vrij veel achterstallige belastingen ver
schuldigd was.
Alen kreeg waarschuwing, aanmaning en dwang
bevel (door 't volkuit de overlevering van den
Franschen tijd geleerd, sommatierenovatie en
ruïnatie genoemd) en eindelijk stond de executie
voor de deurEen Procureur ambtshalve daar
toe verplicht had de stukken bezorgd en alles
was voor den verkoop gereed.
Waarom, vragen we luid op, niet er mede voort
gegaan dan ware het zoodanig verkocht gewor
den, dat de arme weduwe met hulp van derden
en met opoffering van de helft der tweewoonst
een dak voor haar en hare kinderen zou gehad
hebben.
Wij weten het nietDit weten we, dat men
een huismiddeltje vond in de goedwillgheid
waarmee de erfgenamenmen zegt den hunner
slechtsgeneigd waren om door middel van
rechten tot den openbaren verkoop en ontbinding
der gemeenschap te geraken. De verkoop ging
den grooten weg op. Stukken uit den treuren
werden gewisseld en de gemeenschap werd op
rechterlijk bevel door de rechtbank bij middel
van openbaren verkoop, ondanks de meerderheid
der eigenarenontbonden.
Hoe de rechtbank de wetenschap verkreeg, dat
men scheiden wilde, zullen we daar laten, dat is
een punt, waarover we later wel eens zullen
handelen. Dit weten we wel, dat de wijze van
procedeeren in dezeeven als in zake van krankzin
nigheid voogdijverzegeling en meer van dien
aard, veel te wenscken overlaat en voor de armen
met rechtsweigering gelijk staat.
Genoeg, de dag kwam en het goed werd
ondanks lijdelijk verzetondanks de verklaring
der weduwe, dat ze niet mede wilde verkoopen
ondanks het zonneklare feit, dat verkaveling zeer
goed mogelijk wasverkocht.
De weduwe bleef echter het huis bewonen en
werd gesommeerd en vervolgd tot het einde en
in de gure maand December 1S73, werden als
voorbereiding voor der armen kerstfeestviering
zekertwee huisgezinnen in den Biezen medo-
genloos in tegenwoordigheid der koninklijke
Nederland sell e Alarechaussée door den Deurwaar
der op straat gezet.
Eu de afrekening?
Wij weten er niets van, en de weduwe weet
er niets van en dit feit gaat ons ook niet aan
doch dit weten we, dat alle vormen zijn vervuld
alle ambtenaren hunnen plicht deden, doch liet
natuurlijk rechthet gezond verstand vreeselijk
gesehonden en beleedigd en eene arme weduwe
tot den bedelstaf gebracht werd, dank zij onze
verlichte wijze van procedeeren, alleen bruikbaar
voor de rijken, doch eene ruïne voor den armen
mingegoeden en matig niet fortuin bedeelden
burger.
De gewezen minister Ollivier, die zich kort voor
het uitbreken van den oorlog tusschen Duitschland
en Frankrijk berucht maakte door de verklaring,
dat hij den oorlog met een luchtig hart aan
vaardde, heeft wederom van zich doen spreken.
Destijds gekozen tot lid der Akademie, had hij
zich wijsheidshalve nog buitenslands gehouden.
Sedert korten tijd weder in Parijs gevestigd, gaf
hij zijn wensch te kennen, om nu als lid dier Aka
demie ontvangen te worden. De Akademie ver
langde echter vooraf kennis te nemen van de
redevoering, welke hij bij die gelegenheid zou
houden. Ollivier zond haar toen zijne lofrede op
Lamartine, het lid wiens plaats liij vervangen zou,
doch die lofspraak eindigde met eene eerbiedige
hulde welke Ollivier zijnen souverein, Napolon III,
bracht, wiens minister hij was tijdens de Akademie
hem tot lid benoemde. I)e- Akademie verlangde
dat hij dit huldebetoon zou weglaten, doch Olli
vier verkoos dit niet, zoodat nu zijne ontvangst
als lid tot nader order is uitgesteld.
Den 6en Maart lieeft in de Nationale Verga
dering de interpellatie plaats gehad van den heer
Christophe betreffende de wijze waarop de Begee
ring haar gezag heeft uitgeoefend tegenover de
bedreigingen en aanvallen, waarvan dc Vergade
ring in den laatsten tijd het voorwerp is geweest-
Dit ziet voornamelijk op een opruiend artikel van
het dagblad Figaro dat den maarschalk Mac-
Alahon tot een conp-d'état aanzette.
De heer Christophe wenschte den president der
Itepubliek buiten het debat te laten. Hij wees
op de noodzakelijkheid van het handhaven van
de vrijheid der beraadslagingen en van de vast
stelling der constitutioneele wetten. Sommige dag
bladen hebben die vrijheid trachten te beperken.
Hij keurde de beslissing omtrent den Figaro ge
nomen op zich zelve goed, maar in verband met
de strenge maatregelen tegen andere dagbladerl
genomen, zag hij in die beslissing toch een uit
vloeisel van staatkundigen partijgeest De minis
ter de Broglie antwoordde, dat de figaro een
aanval tegen de meerderheid der Nationale "V er-
