HIEUVS- El ADVERTENTIEBLAD YAI WESTELIJK ZEEUWSCH-VLAAHDEREN.
N°. 7.
Vijftiende- Jaargang,
A". 1874.
Vrijdag 23 Januari.
EENE BIJDRAGE TOT DE GESCHIEDENIS
NEDERLANDS BELASTINGSTELSEL.
Politiek Overzicht.
sin
Dit Weekblad verschijnt iederen Dinsdag en Vrijdag.
Prijs per drie maanden voor liet voormalig 4de district
Zeeland 1,15; voor de overige plaatsen des Rijks, fratrro
per post 1,30.
Prijs Advertentiën, van 1 5 regels 0,75 elke regel
daarboven 0.12I/2.Groote letters naar het getal gewone
regels die zij beslaan.
Afzonderlijke Nummers f 0.05.
Ingezonden Stukkeu en Sneven, de liedactie betredendebenevens Advertentiën en gewone Berichten of Mededeelingen van Correspondenten,
te bezorgen bij den Uitgever dezer, alles FRANCO.
van
Eene Nederlandsche vorstin heeft eenmaalnog
niet vele jaren geledenedelaardig verklaard, dat
de- belastingen het zweet tier natiën zijn en 'tis
.volkomen waar, doch dan moet öok met dat zweet
spaarzaam worden gehandeld.
Van liet standpunt der werkelijkheid, dat we
thans wensehen in te nemen, is er nog meer te
zien. Van den Koning tot den minsten staats
ambtenaar toe geniet uit 's lands inkomsten zijne
jaarweddeinkomenbezoldiging of hoe wij
't noemen willen.
Wij hebben nooit behoord tot hen, die het inko
men des Konings te hoog vonden, integendeel wij
vinden het veel te laag en der Nederlandsche
natie, niet geheel waardig, doch waar Zijne Ma
jesteit er mede tevreden is, wenschten we wel, dat
de.bron, waaruit Z. M. inkomen vloeit, geheel en al
afgescheiden ware van de inkomsten uit de belas
tingen het zweet der natie voortvloeiende.
Wij zijn overtuigd datindien Z. M. de woning
van A. P. binnentrad en hem aan zijn middagmaal
verrastte en men maakte er den Koning opmerk
zaam op zeggende: „Sire! die man en die vrouw,
die daar hun middagmaal houden met aardappelen
en azijnsaus, waarop misschien een oogje spekvet
drijftworden 's winters door de liefdadigheid
ondersteund en van hun zomerdagloon van GO a
70 cents moeten ze alle weken drie centen afstaan
voor de schatkistwaaruit ook Gij, Sire! uw
inkomen ontvangt", wij zijn dan overtuigd, zeggen
wij, dat Willem de weldadige zich met afschuw
en onwil uit de schamele woning zou verwijderen,
getroffen door de pijnlijke gedachte, dat van die
drie centen misschien toch wel een tien inillioenste
gedeelte voor Zijn inkomen bestemd was
Overdrijven wij Ach de werkelijkheid gelijkt
vaak overdrijvingomdat die vaak zoo droeve
werkelijkheid niet gekend is onder onze bestuur
ders.
Mocht men zich haasten om een fonds te
scheppen, geheel en al buiten de begrooting
beheerd wordendewaaruit des Konings inkom
sten en van Zijn huis werden gevonden.
Domeinen enz.konden er toe bestemd worden
en 't mogelijk overschot kon in de schatkist
vloeien.
De Middelburgsche courant is bezig met ons
belastingstelsel te besprekenof ze onze hulp
begeert weten we nietmaar wij gaan haar op
onze manier een handje helpen.
Zij spreke en de wetenschap steune haar
wij wensehen te sprekenen beroepen ons op de
werkelijkheid. Ons beider doel is eenerlei: te be
lasten die belast moet worden, te ontheffen die
gedrukt wordt.
Wij noemen de volgende feiten, welke we in
Nederland, meermalen kunnen aanschouwen, gelo
ven we, bij den rechten naam, als we 't
noemen, dat een Nederlandscli soldaat tot eene
dwangmaehiue kan gebezigd worden om tegen
onvermogende en onwillige schuldenaars gebruikt
te worden en vragenis dat de bestemming van
den Nederlandschen krijgsman?als we 'taarts
dom noemen, dat liet feit van weigering om
inlegering (niet inkwartiering) te ontvangen voor
eene Arrondissements rechtbank moet behandeld
worden en alzoo ten koste des publieksdei-
vermogende en gewillige belastingschuldigen
Waarom niet den Nederlander het recht ver
leend om de inlegering te weigeren en het proces
verbaal van weigering niet voor den kantonrechter
(elders zoo eigenaardig vrederechter genoemd)
gebracht en den weigerende opgeroepen om zich
aldaar te verantwoorden
De kantonrechter kon clan met veel minder
kosten een onderzoek door getuigen enz. instellen
en een vonnis uitspreken, waarbij of het onvermo
gen van den belastingschuldige vastgesteld werd of
deze veroordeeld werd tot de betaling der belasting-
met de gewone gevolgen van zulk een vonnis
Geen inlegering van soldaten dat is misbruik
maken van liet leger
't Verwondert ons ook om die reden niet, dat
men geeiié fatsoenlijke jongelieden genoeg aantreft
voor vrijwilligers.
Dit vooraf: in volgende opstellleu zullen we
feiten over de werking der personeele en grond
belasting mede deelen.
Wij mogen mede sprekenonze vaste inkom
sten zijn 150, onze toevallige inkomsten schatten
weons beroepende op allen die ons kennen, op
500, is tezamen 650 daarvan betalen wij
45 aan belastingen, dat is nagenoeg zeven
percenten dat terwijl onze bezittingen belast
zijn en we jaarlijks renten moeten betalen, zoodat
ons inkomen geheel onzuiver is.
In een onzer voorgaande nummers hebben wij
de nederlaag en het ontslag van liet ministerie in
Frankrijk gemeld. Die gebeurtenis stelden we
voor 'als zeer erg en vol gevaren, thans is de
moeielijkheid reeds vereffend.
De wetgevende kamer van Frankrijk bestaat
uit ruim 700 leden, in drie groote staatspartijen
LegitimistenOrleanisten en Republikeinen, behalve
nog een dertigtal Bonapartisten. De partij der
Bonapartisten is niet talrijk genoeg om met
de andere partijen te kunne-u vergeleken worden
doch dit belet niet, dat zij, in den tegenwoordi-
gen toestand der kamer, eene gewichtige rol
speelt. Door hare stemmen bij die van het eene
of andere cntfertleel te voegen bij dat der Repu
blikeinen; Orleanisten of Legitimisten doet zij
menigmaal de schaal naar deze overslaan.
Niet eene staatspartij bezit de meerderheid van
de kamerleden, zocdit er geen. homogeen, dat
wil zeggen geen ministeriebestaande uit mail
men van eene en dezelfde partij, kan regeer en.
Zoodanig ministerie zou dadelijk bezwijken onder de
slagen van zijne vereenigde tegenstanders.
Het tegenwoordig ministerie in Frankrijk be
staat uit Orleanisten, Bonapartisten en gema
tigde Legitimisten, vijanden van de republiek en
die niets zoo zeer verlangen dan de republiek
uit den weg te ruimen, om de monarchie in c!e
plaats te stellen. Dat moet zeer langzaam en
voorzichtig gebeuren, of anders veroorzaakt men
eene omwenteling, misschien wel ee i burgeroor
log in Frankrijkzoo als thans in Spanje
lieerscht.
De Republikeinen zien zeer goed waarheen 't mini
sterie het land brengen wil naar de monarchie
maar zij houden zich stil. De monarchie in
Frankrijk uitroepen is onmogelijk; intussc'ien
dank zij het algemeen stemrecht worden er i i
bijna alle nieuwe verkiezingen, ter,vervanging
van ontslagnemende of van overledene volksver
tegenwoordigers, republikemsche kandidaten geko
zen. Aldus wordt de partij der republiek met
den dag al sterker en- sterker in de Franschc.
kamer. Dat weten de Republikeinen, en ze
wachten gerust den tijd af, tot ze daar eindelijk
de meerderheid der stemmen hebben. Eerst
dan, zoo rekenen zij, zullen zij de wet aan 't land
geven en Frankrijk doen dansen zooals zij fluiten.
Het tegenwoordig ministerie in Frankrijk steunt
dus op de Orleanisten, de Bonapartisten en de
gematigde Legitimisten, terwijl het de Republi
keinen en de vurigste Legitimisten tot bestrijders
heeft.
In cle zitting van 9 Januari werd eene wet
voorgesteld strekkende 0111 de benoeming der
maires (burgemeesters), die tot hiertoe'door ;t volk
werden gekozen, aan de keuze van den voorzitter
der republiek over' te laten. Het ministerie gaf
als reden daarvan opdat liet de gemeenteraden
wilde zuiveren van radicnlismusmaar het eigen
lijke doel was welde maires in Frankrijk uit
Orleanisten samen te stellen.
Nu, in die zitting- was een groot getal
vrienden van 't ministerie afwezig, en van deze
omstandigheid maakten de Republikeinen en de
Legitimisten, anders gezworen vijanden, spoe
dig gebruik om samen te spannen en den val
van 't ministerie te bewerken. Een voorstel tot
verdagen der wet op de maires, door een Legitimist
gedaan, we:d door de kamer aangenomen met.
eens meerderheid van 42 stemmen. Het minis-
tnrie was geslagen en nam zijn ontslag.
Maar men zag welhaast de moeielijkheid en 't
gevaar van den toestand in. Immers nu zou geen
ander ministerie tot stand kunnen komen, clan een
uit cle republikeinsche en de zuiver-legitimistische-
leden der kamer opgemaakt, indien het ook mogiv
lijk ware, deze twee tegenover elkander staande-
elementen te vereenigen. Men g'feep daaroia ecu
wel niet parlementair, maar toch het eenil be-
