NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VAN WESTELIJK ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
Nö. 42.
Veertiende Jaargang.
A° 1873.
Vrijdag 30 Mei.
Politiek Overzicht.
'ZSsis - s II
j
'r
Hl INLII
Dit Weekblad verschijnt iederen Dinsdag en Vrijdag.
Prijs per drie maanden voor het voormalig 4de district van
Zeeland f 1,15; voor de overige plaatsen des Rijks, franco
per post f 1,30.
Prijs der Advertentiënvan 1-5 regels f 0,75 elke regel
daarboven fO,\Zy2.Groote letters naar bet getal gewone
regels die zij beslaan.
Afzonderlijke Nummers f 0,05.
Ingezonden Stukken en Brieven, de Redactie betreffende, benevens Advertenliëu en gewone Berichte# of Mededeelingeu van Correspondenten,
te bezorgen bij den Uitgever dezer, alles FRANCO.
SS» Op aanstaanden Maandag 2dcn
Pinksterdag zal deze Courant NIET worden
uitgegeven.
Nadat pas het laatste gedeelte van mijn
opstel „Gelijkheid en ongelijkheid" in 't licht
verschenen was sprak men mij van vele erf'
veel geachte zijde daarover aan. Enkele
vvelmeenenden gingen reeds zoo ver van te
stellen, dat ik misschien noodeloos de harts
tochten van sommigen, met name de arbei
ders en werklieden wakker maakte. Mijn doel
was dat niet ik schreef uit het hart en voor
het hart en ik schetste wat ik zelf gevoelde;
en daarin hadden diegenen gelijkdie (be
scheiden of niet) mij op mijzelven terug
wezen en vroegen of de regels van Camphuij-
sen soms op mij toepasselijk waren
Achwaarde lezers wat zullen we tot
deze dingen zeggen Dit toch -dat we
wenschten, dat ieder die iets las of hoorde,
het gelezene of gehoorde op zichzelven toe
paste dan zou het gelezene of gehoorde eene
eigenaardige vrucht afwerpen.
Wat echter de zijdelingsche beschuldiging
betreft als zouden we hartstochten opwekken,
dat zij verre van ons. Wij behooren niet
tot die democraten die b. v. van de om-
Ueering der maatschappij het heil der wereld
verwachtenonze historische schetsen van
de pogingen daartoezouden dan voor ons
in de eerste plaats vergeefs geschreven
zijn.
Neenal ons streven is om het lot van
allen te verbeteren, al zijn wij dan ook zoo
min bedeeld, dat we daarvoor geene andere
werktuigen bezitten dan het moede en
overvolle hoofddat denken moet en
soms duizelt even als dat van den slaaf in
den katoenoogst en onze handdie de
pen moet voeren en maar al te traag is om
den stroom onzer gedachten, bij te houden.
Het lot van allen te verbeteren Voor
zeker. Ook der rijken en gegoeden? Gewis,
zelfs dat des konings, want hoe rijk dezen
ook mogen bedeeld zijn ik zou hunnen
rijkdom nog willen vergrooten.
Hoe is dat mogelijk? Och, menig rijke
is niet tevreden. Tevredenheid nu kunnen
we niet mededeelen, doch we kunnen den
vrede helpen bevorderen. Wij vleien den
koning en de aanzienlijken niet als we
stellen dat zij alleu (uitzonderingen zijn
overal en onverschilligen ook) dat zij allen,
zeggen we, veel liever een stille, bedaarde,
nijvere, arbeidende klasse rondom zich
zouden zien dan die afzichtelijke bewoners
der achterbuurten onzer steden, onzer hof-
en hoofdstad onzer academiesteden onzer
handelsmetropolenwaar naast eer en
aanzien en macht en verstand en wijsheid,
menschenbroeders in lompen gehuld om
dolen en als paddestoelen voortwoekeren
jeneverdrinkend en Godlasterend Vorst
en overheid vloekende.
Ze zouden liever eene rei zindelijke, lichte,
luchtige arbeiderswoningen met een lapje
gronds er voor en een bloempje aan
't venster aanschouwen, dan die ellendige
hokken en vlieringkamertjes en kelders.
Zoo is 't ook met U Heeren en
Damesgezeten burgers onzer kleine steden
en wakkere landbouwers gij zoudt liever
een zindelijk arbeidershuisje onder het lom
mer der populieren of olmenmet zijne
lachende ruitjes en groene deurtjes aan
schouwen dan die onoogelijke hutten op
tragel, vaart, dam en achterweg, die ons
oog alomme ontmoet.
Welnudeze kunnen alleen verdwijnen
voor volksopvoeding en volksonderricht en
gelegenheid om te gelijk een eerlijk doch
voldoend stuk broodhet dagelijksch brood
te verdienen; een hongerige buik hoort
naar geen rede en het verdriet verstompt
den geest en het verband tusschen lichaam
en geest, hoe hemelsbreed beiden ook van
elkander verschillenis zoo innig nauw dat
beiden op elkander, 't zij ten goede, 't zij
ten kwade moeten inwerken.
Wij huldigen dus geene democratie die
omkeering en omverwerping wil. Hoe
vermoeid het hoofd hoe zwak de hand
ook zijwij zouden onze laatste krachten
veil geven om haar te helpen bestrijden
want hare bronnen zijn geene andere dan
lage afgunst en gevloekte zelfzucht - en
daarin raken de uitersten weer elkander
want sommige aristocratie welt uit dezelfde
bronnen op.
Wanneer men niet zooals de Amerikaan
geboren republikein is, dan is de constituli-
oneele regeeringsvorm de beste. De auto
cratische, die des alleenheerschers zou nog
beter zijn zoo maar de alleenheerscher een
mensch ware, verheven door geestesgaven
boven millioenen medemenschen.
Waar vindt men zulk eenen Zulk een
eenigen Daarom nog eens de constitu-
tioneele regeeringsvorm, en voor ons Ne
derlanders die met een vorst uit het stam
huis van Oranje-Nassau of wil men Oranje
Frizo aan 't hoofd. Immers onze geheele
geschiedenis toont duidelijk en klaar dat de
lotgevallen van dit stamhuis zoodanig met
die van ons volk dooreen geweven zijn
dat ze onmogelijk kunnen gescheiden worden
Met welgevallen rust daarom ons oog
na drie eeuwen op het beeld van dien eersten
Willem die goed en bloed in den volsten
zin van het woord aan dat Vaderland ten
offer bracht en telkens als we in 't vorstelijk
s Hage zijne beeltenissen aanschouwden
vervulde de herinnering aan die persoon
lijkheid ons met heiligen eerbied voor de
nagedachtenis des grooten Zwijgersdie
de gravenkroon verwierp om cenig
schouwspel in de wereld de dienaar de
stadhouder van een vrij volk te zijn.
Met welgevallen rust ons oog op de
beeltenis van dien anderen eersten Willem,
die de souvereiniteit over datzelfde volk
door dat volk aan zijne voeten zag leggen
doch het geschenk afwees, 't Moge waar
zijn, dat de banden der grondwet den
zelfdenker soms maar al to zeer knelden.
Zeker is hetdat hij door de invoering
eener grondwet ons aan dien vorm van
bestuur gewende en den grond legde voor
ons later Staatsgebouw en waar hij de
banden dier wet minder streng aanhaalde
was dit wederom het gevolg zijner persoon
lijkheid, zijner zelfstandigheid, zijns verstands,
die hij allen dienstbaar wenschte te maken
aan het heil van een volk dat hij zich door
liefde verworven haddat hem vrijwillig
riep en meer aanbood dan waartoe 't ver
plicht was. Juist dat streven om de banden
der wet zoo min knellend mogelijk te
maken bewees dat een goed alleenheerscher
tot de wonderen behoort en licht willekeur
het verstand vermeestert en doet dolen.
Dit alles overwegende durven wij met
vrijmoedigheid voor onze gevoelens uitkomen.
Wij hopen altoos bewaard te blijven voor
ziekelijke dweeperij, maar ook evenzeer
voor de moeder der losbandigheid, de licht
zinnigheid.
Eerbied voor de gestelde machten maar
tevens eerbied voor de bestaande wetten
dit moet het eerste artikel zijn der consti
tutie van den mensch, den staatsburger, den
christen.
Moge ze de onze wezen, voor en mij,
lezers I
23 Mei.
Leven en beweging zijn eiudelijk weder op het
politiek gebied teruggekeerd. In Frankrijk hebben
de leden der nationale vergadering hunnen rusttijd
uitgedaan en sedert Maandag acht dagen hunne
zittingen hernomen. Langs beide zijden zijn de
twee hoofdpartijen Monarchisten en Republikei
nen—begonnen om deu strijd te hernemen, en
de natie wacht niet zonder grooten angst den
uilslag ervan af.
Do laatste kiezingen voor de nationale vergade
ring in Frankrijk ziju in een radikalen zin uitge
vallen. Mei radikalismusziedaar de klip waarop
Frankrijk spoedig schipbreuk dreigt te lijden.
Van daar in geheel Frankrijk bij al de organen
van het conservatief, bet behoudend het echt-
nationaal clement de eenige en algemeene kreet:
„Waarborgen tegen den radikalen vloed die
opkomt en de natie, de samenleving in gevaar
brengt 1"
Heeft die kreet ingang gevonden bij Thiers, den
voorzitter der republiek in wiens handen Frank-
rijks lol beslemming rust? op wiens hoofd al de
verantwoordelijkheid van Frankrijks toekomst
drukt? Onmiddellijk na de jongste kiezingen is
