Politiek Overzicht.
BUITENLAND.
t ong, dut ons zegt, dat alle verbonden aan
beide zijden verbindend zijn. Hier uit volgt,
dat zoo iemandwelke partij ook het ver
bond breekt, het verbond ontbonden ver
nietigd is. De grondwettige regeeringsvorm
der grondwettige monarchie is dus de beste.
Wij schreven dit opstel met het oog op de
Republikeinscho woelingen onzes tijdsde
lezer overtuige.
o April. A.
Sedert vele jaren heeft er op het staatkundig
veld zoo peen diepe en algeineeue rust geheerscht
als tegenwoordig. Het is niet alleen in Frankrijk,
waar de politieke driften stil liggenmaar ook in
al de audero Statenmet uitzondering van
Spaan je.
Onder de mecst-bedaarde gemoedsgestemdheid
gaan de leden der wetgevende kamer in Frankrijk
uileen tol den 19 Mei—eeue zeldzame gebeurte
nis in dat land, waar de duivel der partijschap
altijd het hooge woord voert! Do volksvertegen
woordigers dragen er ditmaal de beste indrukken
mede naar hunne departementenen daar zal
door heu de kalmte in de gemoederen overgebracht
worden. Dit laat eon tijdvak van rust en orde
in Fraukrijk te gcmoet zien, tot zoo lang het
duurt, want de Presidents keuze der Nat. verg.
was niet gelukkig.
In Eugcland was, gelijk men weet, do wet op
het hooger onderwijs in Ierland verworpen met
drie stemmen meerderheid en dreigde het minis
terie af te treden. De enkele meerderheid van
drie stemmen aan de zijde der oppositie is echter
niet ücwichtig genoeg geacht om de aftreding van
het kabinet te billijken het is dan ook gebleven.
Doch een bciaugrijk gevolg van de aan het Glad-
sïoue-kabinel gegeven les, is bet bedaren van
Ierland. De voorgestelde en afgestemde wet
maakle inbreuk op do rechten van dc Katholie
ken en dus van de meerderheid der ïersche be
volking volgens het gevoelen der leren en mea
zal ze nu laten rusten.
Duilschland, Oostenrijk en Rusland laten weinig
van zich hooren.
In Duitsehlaud is 't gebruik van de oorlogscha-
deloosslelliugdoor Frankrijk aan Duilschland
betaald de groote zaak der dagordeeen ruim
deel er van wordt besteed aau de versterking
van hot leger en de landsverdediging, vooral
voor de reuzenwerken aan de vosliug Mainz.
Oostenrijk beurt zich al meer en meer op. In
den laatsten tijd heeft Oostenrijk do spreuk be
waarheid „het huis van Oostenrijk kan waggelen,
maar niet vergaan." Een treffend bewijs van we
der opstanding wordt thans door de Oostenrijksche
monarchie gegeven met de wereld-tentoonstelling
to Weenen welke plaats heeft in de maand Mei
aanstaande. Zij.zal merkwaardiger en uitgebreider
zijn dan de laatste wereld-tentoonstelling te Parijs
gehouden. Oostenrijk moge bij dezen strijd des
vredes leereu vrede best!
Rusland is bezig met het inrichten van zijn
veldtocht tegen Khiva, en het overige Turkestan,
in Azië. Men weet, dal zulks aanvankelijk tot
moeilijkheden dreigde te leiden tusschen Rusland
en Engeland want Engeland vreesde dal Rusland
hier geen ander iuzieht bad, dan hem deu weg af
te snijden naar Persiëeene eroote markt van
Engelsche manufacturen. Bcido mogendheden
hebben eindelijk elkander verstaan. Engeland
ziel niet langer tegen Ruslands veldtocht in Azië op.
Lit Italië voortdurend geen politiek nieuws van
groote bcleekenis. De kamers leggen er weinig
werkzaamheid aan den dag. Het staatsbestuur
voedt intusscheu een niet verborgen wantrouwen
jegens den keer der zaken in Frankrijk. Hel
vreest, koiut de monarchie in Frankrijk tot stand,
dat er een oorlog tusschen Frankrijk er« Italic
over do zaken van Rome zal uitbarsten. Uit dien
hoofde ijvert hel llaliaansch ministerie zonder op
bonden aan de eeue zijde om het leger te ver
sterken en aan do andere om Italië al vaster bij
Pruisen aan te sluiten. Tot hiertoe zijn de ka
mers alles behalve geuegen om nieuwe uilgaven
voor de landsverdediging te stemmen.
Spanje maakt intusscheu de cenige zwarte stip
uil in deu helderen toestand der Europescbe
politiek.
Ofschoon er uit de Spaausche berichten niet
recht wijs te worden is, zoodanig loopen zij uit—
ecu loc h is er genoegzaam uit op te maken, dat
dit ongelukkig land hoe langer hoe meer naar de
regeeringïbosheid en den burgeroorlog overgaat.
Ingesloten langs dc eeue zijde door de Carlisle»
en langs de andere door de Radicalenis het
gouvernement als met lamheid geslagennergens
komt het tusschenbeiden het laat gaan wat gaal.
en alle dagen winnen burgeroorlog en regeeriug-
looshoid nieuw veld... Daarenboven is de Kamer
der Volksvertegenwoordigers uiteen gegaan om
den 1 Juni de plaats voor eene nieuwe Kamer
te ruimen en alzoo wordt Spauje niet enkel be
heerd door een werkeloos uitvoerend gezag, maar
tevens beroofd van ieder wetgevend bewind. In
de steden steekt de Internationale het hoofd op,
vlammend naar den stond waarop zij het leger
genoegzaam verdorven en tot zich overgehaald
zal hebben, om haar schrikbewind te beginnen
op het platte land sluiten al de conservatieve en
c.iijislische elementen zich al vaster aan eikander.
De Carlisle» gaan vooruitnog verleden week
nauica zij een paar belangrijke" plaatsen op do
troepen in, en bepaald naderen zij do zege;
maar tot hiertoe zien wij niemand die de Carlis-
tische beweging leidt en richt, ook niemand die
als pretendent tot den spaanschen troon optreedt.
Men verzekert dat don Carlos van al zijno rech
ten op den Spaanschen troon afziet, terugschrik
kende voor den hachelijken toestand waarin Spanje
verkeert. Aldus is er nergens licht, nergeus
uitkomst, nergeus redding voor Spanje te be
speuren.
Het is echter met ai deze stilte in Europa niet
alles rozenverwig. Zoo ooit, dan staan op ker
kelijk gebied vooral de vijandelijkste elementen
scherp legen elkander over en opmerkelijk genoeg
openbaart zich daar in den geest, die twee hoofd
rassenhet Romaansche en hel Latijnsche be
zield. Duitschland en Zwitserland zetten hunno
maatregelen tegen de kerk door en de kerk treedt
niet enkel verdedigend op, maar gebruikt zeifs
aanvals wapenenbinnen haar gebied. Zij rust
zich toe en versterkt zich mei de grootst mogelijke
krachtsinspanning voor den algemeenen strijd.
Niet alleen is dit het geval met de Katholieke
maar zelfs met de Protestaotsche kerk. De laat
ste acht zich in Duitschland evenzeer getroffen
als de eerste. En iu Nederland? Wie weet of de
zaak op het kleine Moerdijk niet het begin is
van eene vreeselijke worsteling! Dit is zeker,
dat de toestand onhoudbaar is; indien het waar
isdat de Synode alleen de uitdrukking is van
het gevoelen van weinigen, dan moet zij vallen
onder de slagen harer vele tegenstanders en wel
licht herrijst de eeuw van Oldeubarneveld op
nieuw. De Belgische kamers hielden zich in dc
afgeloopen week uok steeds bezig met de slaats-
begrooting voor 1873. Tot belangrijke debatten
heeft deze echter geene aanleiding gegeven.
Alleen hebben wij hier, als niet onverschillig
voor het geheel, aan te stippen, dat de heer Do
Smet, volksvertegenwoordiger voor Gent, onder
de reeks werken, welke hij te dic^r gelegenheid
voor zijn district den minister aanbeval, ook de
hergraving van den Rurggravenstroom noemde.
Derhalve zijn de deputatie van Eecloo en die van
Gent het volkomen eens over de noodzakelijkheid
van dat werk.
Men weel overigens dat de kwestie der her
graving van den Rurggravenstroom door een lid
van beide deputaliën het eerst is vooruitgezet ge
weest door den Eeclooschen senator baron 't
Kint in den senaat, en in de kamer door deu
Gentscheu volksvertegenwoordiger De Baets.
Sedert dien tijd is de kwestie veel vooruitge
gaan. Moge zij bepaald worden beslist als do
kamer zal stemmen over de werken, dio men
wil uitvoeren door middel der 60 millioen over
schot op de 240 millioen der Ieeniog en welks
gebruik nog niet bepaald is vastgesteld.
De senaat scheidde tot nieuwe hijeeurooping.
Het budjet van justitie was een dor laatste onder
werpen van zijue dagorde. Te dier gelegenheid
werden een paar zeer gegronde aanmerkingen in
't midden gebracht. Eerst werd er aangemerkt,
dat sedert langen tijd al de elementen waren
verzameld voor 't opstel van een landelijk wetboek,
zonder dat daaraan de hand wordt gelegden
vervolgens vroeg men hoe het komt, dat de ontwor
pen wet op de onbevaarbare en ontvlotbaro wa-
terloopen niet wordt voorgedragen.
Do minister van justitie antwoordde daar op,
dat voor 'teen en 'tander zal gezorgd worden te
gen den aanstaanden zittijd der kamers.
Teaon den aanstaanden zittijd! Dus al weder
een jaar uitstel, altijd uitstellen wauneer het do
belangen van hot platte land geldt! Het landelijk
wetboek eeue wet op 't beheer der watergangen,
ceDC nieuwe wet op de onderstandswoniugeu, de
wet op de algemecue pensioenkas der gemeente
onderwijzers het landbouwkrediet en zooveel
andere nuttige ontwerpen, die deu Jaudbouw
betreffen dat alles wordt uitgesteld.
Ook aan sommige dier onderwerpen heeft
Nederland behoefte. Een zoogenaamd Code rural,
eeu nieuw strafwetboek enz. En Nederlaud
Ja Nederland is iu oorlog en 't heeft zelf deu
oorlog verklaard Velen zulleu zeggennu ja
't is ver van huis aau Atcbin of Atzjieu op da
Noordkust van Smuatra, doch juist dat, hoe ver
van huis ook is alles bebalve gomakkelijk. We
zijn niet zoo zwaartillend als Mijnheer Nierstzasz,
die cr nog nooit geankerd heeft, maar dat geld
daar voor oorlog uitgegeveu, elders zoo noodig
dat bloed daar wellicht reeds vergoten, jammert
ons. Toch vertrouwen wij, dal alleen nooddwang
de regeering tot zulk een gewichtigen stap zal
genoopt hebben eu hopen wij eene spoedige be-
slissiug en weldra meer licht in dezen. De wet
op de Rechterlijke organisatie gaat langzaam
vooruit, een boei Maastrichtenaars zijn er tegen,
reden te over om ze aan te nemen, de wet
namelijk.
BELGIË.
Het bekende geschil tusschen den hoer Iïuijghe,
Burgemeester van Sint Laurens (Belgie) en deu
heer Hoste, schepen dier gemeente, is beslist.
De correclioncelc rechtbank van Gent heeft den
heer Hoste veroordeeld tot drie geldboeten ieder
van 50 francs cu de kosten, voor beleedigiug van
deu Burgemeester in de uitoefening van ziju ambt.
FRANKRIJK.
In „het Recht", een Belgisch weekblad lezen
wij het volgende:
Wij zullen hier eene echte en ware geschiedenis
verhalen, welke voorzeker door de vrienden vau
de afschaffing der doodstraf openbaar gemaakt zal
worden. Het is een verhaal van een moord, over
een dertigtal jaren gepleegd, en waarvoor eerlijke
menschen jaren lang onschuldig in de gevangenis
gezucht hebben.
In 1842 kwamen zékere Bonnet en Grataloup
van de kermis van St.-Symphorien-sur-üise
(Frankrijk) terug. Op het groudgebied van het
departement Loire gekomen zijnde werden zij
aangeraud. Diefstal was de beweegredeu dezer
nachtelijke aanranding. Bonnet overleed aan zijno
bekomen wonden, maar Grataloup had het geluk
er van te genezen.
Een jaar verliep, zonder dat men de daders kon
ontdekken. Eensklaps wordt het gerucht verspreid,
dat de plegers van dit schelmstuk niemand anders
waren dan de Lionnet, een kramer vau beroep
en zekeren Dussud, herbergier. Lionnet stond in
eene slechte reuk, maar Dussud bezat het algemeen
vertrouwen zijner medeburgers. Dussud nam
vooreerst deze beschuldiging al lachende aan
maar, daar hij later zag, dat de beschuldiging veld
won, nam hij het besluit tegen Grataloup eeu
eerherstellend proces intespannen. Grataloup.
aangezet door dit proces, had de stoutmoedigheid
in het volle gerechtshof te verklaren dat de be
tichten elkander gedurende het gevecht Dussud
en Lionnet genoemd hadden. De justitie deed hen
onmiddelijk in hechtenis nemen. Het gedingduurde
niet lang. Te vergeefs verklaarden twee getuigen,
de echtgonooten Michel, onder eed, dat zij deu
avond van den moord ten huize van Dussud
doorgebracht hadden, en dat hij geen oogenblik
afwezig was geweest. De2e ongelukkigeube
schuldigd van valschen eed werden veroordeeld
tot zeven en vijf jaren opsluiting; de vrouw is
over eeuige maanden in de omstreken van Besaugon
overleden. Dussud en Lionnet werden door dc
juri schuldig verklaard. De eerste werd ver
oordeeld tot 15 jaren dwangarbeid, de tweede
tot eeuwigdurende»] dwangarbeid. Do ongelukkige
Lionnet is in de gevangenis overleden, de eerlijken
Dussud heeft zijne straf ondergaan met een weer
galoos geduld. In zijne familie teruggekeerd, is
de openbare genegènheid hem weder te beurt
gevallen niettegenstaande zijne veroordeeliug. Hij
wachtte niets meer van het gerecht, toen eensklaps
voor eeuige dagen zijn zoon ontboden werd in het
hospitaal van St.-Symphorien alwaar een zieke
verklaard had, hem belangrijke meaedeelinge» lo
moeten doen. Deze stervende was eeu zekeren
Joannes, bijgenaamd Rambin, de echte dader der
moord. Hij deed de volledigste bekentenissen en
duidde zjjne medeplichtigen aau.
is dit niet treffend, dit feit zal zeker aan de
rechters slof tot nadenken verschaffen. Zonder
zijn voorbeeldig verleden, had men Dussud tot
do doodstraf kunnen veroordeelen, daar het gerecht
verzekert scheen van zijne medeplichtigheid. De
justitie is machteloos haren misstap te herstellen;
legen recht en rede is zij onfeilbaar verklaard.
Maar welke verantwoordelijkheid hebben de on
derzoeksrechters en do juri vau dit assissenhof niet
op zich geladen Welke les wordt daar door aan
hunne collega's niet gegeven? Indien zij, die dit
vonnis uitgesproken hebben, nog in leven zijn
welke knaging van geweten moei dit voor hen
niet wezen deze wroeging moet even groot zijn
als die des moordenaars. Zij zullen zich nooit
kunnen verontschuldigen vier eerlijke lieden on
schuldig veroordeeld te hebbeu. De openbare
denkwijze zal voorzeker zoo streng ten bunnen
opzichte wezen als de getuigenis van hun eigen
geweten.
Wolk verdriet hebben deze ongelukkige, eerlijko
lieden in de gevangenis niet doorstaan welke
vervloekingen hebben zij jegens hunne rechCers
niet uitgesproken Het is om alle dwaling to
kunnen voorkomen dat de ware vrienden der
inenschheid de afschaffing der doodstraf, en een
meer uitgebreid onderzoek iu zake van gerecht
vragen.
Welke vergoeding is er nu voor dien braven,
grijsaarddie zoo zwaar getroffen is Helaas
geeneHij kan in eere hersteld worden, uit hoofde
van zijn goed en eerlijk gedrag; maar hij kan niet
onschuldig verklaard worden, en nogtans is hij
onschuldig! Daarvoor wil de wet, dat de wezen
lijke schuldigen vervolgd eu gestraft zullen
worden! Hoe ijselijk is toch die rechterlijke
dwaling! In elk geval moet de Staal aan'de
kindereu van Dussud terug betalen, wat zij hebben
uitgegeven, om do onschuld van hunnen vader te
slaven. Dat kan niet geweigerd worden die
uitgaven ziju overgroot. Dit feit houdt de dag
bladen der Loire bezig en de openbare opinio
weet niet genoeg, op welke wijze zij achting en
eerbied zal bewijzen aan het ongelukkig slacht
offer en hoe men de nagedachtenis vau Lionnet
zal vereereu.
Wij treffen in den Petit Journal van Parijs, het
verhaal aan van een zonderlingen tocht verleden
week des nachts gehouden in eene wijk van Parijs
door de agenten vau eene administratie. Het was
's avonds rond 10 uur: Al de huizen, a! de ma-
gazijneu eu de hotels waren gesloten in de vreed
zame wijk der Batignoiles; de straten waren ver
laten. Eensklaps hoorde men een vreemd gerucht.
Men zou gezegd hebbeD, dat honden van allerlei
soort bijeeu vergaderd waren en bezig waren te
blaffen. Een inwouer kwam aan zijn veostèr om
de oorzaak van dit gerucht lo kennen.
Zijno verwondering was groot toen hij bemerkte,
dal de blaffers mannen waren. Zij waren roet
tweeën en gingen van deur tol deur. Een hunner
bukte en deed het blaffen goed genoeg na om he
