11 PAAR (HU
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VAN WESTELIJK ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
N°. 81.
Twaalfde Jaargang.
A". 1871.
Vrijdag 20 October.
BEN TIJD.
Politiek Overzicht.
SL!INIH
Dit Weekblad verschijnt iedereu Dinsdag en Vrijdag.
Prijs per drie maanden voor het voormalig 4de district van
Zpeland ƒ1.15; voor de overige plaatsen des Rijks, franco
per post ƒ1.30.
Prjjs der Advertentiën van 1-5 regels 0,75 elke regel
daarboven 0,12'/,. Groote letters naar het geial gewone
regels die zij beslaan.
Aï>»nde» lijke Nummers ƒ0,05.
Ingezonden Slukken en Brieven, do Redactie bcirellendebenevens Adverien iëu en gewone lierichieii ol Mededeeli.-aeii van Correspondemcu
ie bezorgen bij den Uitgever dezer, alles Fi; VNCO
VOLGENS
De laatste dagen van October zijn, hoe
men ook over omwenteling, hervorming of
verandering denken moge, hoogst gewichtige,
allermerkwaardigste gedenkdagen.
De veranderingen, die de XVIe eeuw in
kerk en staat bracht, verdienen herinnering.
Kunnen we ze in ons blad niet in bijzon
derheden behandelenwij mogen in alge-
mecrie beschouwingen ze herdenken, t Vol
gende, door ons ontleend, zal wel geene
tegenspraak ontmoeten.
I.
De strijd voor het recht is een
heilige strijd, welken niemand mag ontwijken
die rechtvaardigheid liefheeft en onrecht
vaardigheid haat. Recht is in hoogeren
zin de regeldie volgens de zedelijke we
reldorde in de levensbetrekkingen der roen-
schen heerschen moet. Recht is waarheid
van den edelsten inhoud.
Ieder die eenig gevoel van recht heeft
strijdt voor de rechtvaardigheid
Die strijd zij oprecht, niet alleen in doel
maar ook in middel.
Evenmin als de zelfzuchtige de ware
strijder is voor de rechtvaardigheid, evenmin
hij die uit zwak geloof in den strijd op
middelen vertrouwtdie niet in het doel
gelegen zijn.
Men heeft in dramatische voorstelling
den eerlijken diefdie steelt om recht
uit te oefenen over den onn-chtvaardigen
rijke en in de geschiedenis der rechts
plegingden strijder, die uit godsdienstijver
om de eer van zijn stand te bewaren het
slachtoffer van zijne liefde vermoordt. De
reine zedelijkheid gruwt van zaike misdadige
middelen om het doel te bereiken.
De strijd voor de waarheid,voor de
waarheid in haar edelsten inhoudhet
rechtmoet gestreden worden met de
eigene wapenen der waarheid en der ge
rechtigheid.
Er zijn nog velendie in den strijd voor
het recht vertrouwen op bedrogop listig
staatsbeleidop wapengeweld.
Men moest veel meer vertrouwen stellen
op de ware wapenen der gerechtigheid.
De lendenen omgord met de waarheid
in het hart de ware liefde tot gerechtigheid
en de bereidwilligheid tot den vrede en
het vaste geloof aan de kracht der waarheid,
zijn de ware wapenen der gerechtigheid,
Werden die wapenen slechts gebruikt
het recht zou weldra overwinnen.
Maar de flauw hartigen zwijgen liever.
Die zwijgersdie flauwen zijn 't echter
niet alleen die kwaadslichten er j» nojp
meer
II.
De beschuldigingen tegen de
beginselen van vrijheid en voor
uitgang. Het is zeer natuurlijk dat de
reactionnaire richting op staatkundig en
kerkelijk gebied de afschuwelijke gebeurte
nissen in Frankrijk te baat neemt om tegen
de beginselen van vrijheid en vooruitgang
te waarschuwen.
Intusschen is het eene groote oppervlak
kigheid, hetgeen in Frankrijk voorviel aan
de liberale beginselen toe te schrijven en
van staatkundig en kerkelijk gezag wuarborg
tegen de herhaling van die gruwelen te
verwachten.
Reactie en revolutie wisselen elkander bij
een wuft en lichtzinnig volk af. Rij de
eerbiediging van ware" .rijheid gaat men
vooruit, zonder revolutie, van ontwikkeling
tot ontwikkelingdaar volgt evolutie op
evolutie zonder geweldige schokken.
In dat opzicht is de onderscheidene ge
schiedenis van Frankrijk en Engeland leerrijk.
Op de burgeroorlogen en de oproeren
van de F'ronde volgde de absolute monarchie
van Lodewijk XIV en XV en daarop de
geweldige omwenteling en het imperialisme
van Napoleon I. Op de Bourbons volgde
de omwenteling van 1830 op de schijn-
constitutioneele regeering van Orleansten
behoeve van de gegoede burgerklasse, de
socialistische omwenteling van 1848, eu
daarop weder een zedeloos imperialisme,
opnieuw een omwentelingen in de
wanhoop omtrent ware vrijheid weder een
verlangen bij velen naar reactie.
Engeland daarentegen isnadat het con-
stitutioneele leven onder Willem III een
vasten grond had erlangd telkens van ont
wikkeling tot ontwikkeling vooruitgegaan
en zal blijven vooruitgaan, zoolang men
vrijheid en orde gezamenlijk blijft handhaven.
De heer Bencdelti, Fr.u.sch gezant bij het Prui
sische hof vóór den oorlog van 1870, zal, zoo men
verzekert, onder den titel van: „Mijne zending in
Pruisen", de reeks zijuer depêches en vertrouwe
lijke brieven uitgeven, an de Keizerlijke Regee
ring gericht. Volgens de geruchten, zou dit boek
verpletlereud zijn voor de ex-Ministers öllivier en
de Grammont en, wat laatstgenoemde betreft, het
bewijs leveren, dat de door bem voorgewende per
soonlijke beleedigingen van onzen gezant door den
Koning van Pruisen slechts uitgedacht waren om
de Kamer op te winden.
De uilslag der verkiezingen voor de algemeene
raden iu Frankrijk is thans op een vijfde na be
kend en zoodanig, dat de zege is gebleven aan de
liberaal-conservatieven, onder welke benaming men
moet verstaan de aanhangers van den tegenwoor-
digen slaat van zaken. In de groote centrums zijn
afwisselend radicale en meer gematigde republi
keinen gekozen, doch 6onapartisten en legitimisten
moeten in deze verkiezingen het gelag betalen.
Hunne voornaamste candidalen hebben geheel het
onderspit gedolven of moeien zich aan een her
slemming onderwerpen, die weinig kans van slagen
aanbiedt. De Forcadc Ia Roquette, Jèrörae David,
MagneHubert Delisle, lot de Ronaparlisleu he-
hoorende, verkeeren in een van die beide gevallen.
Op Corsica zelfs zijn Gavini en Galloni niet be-
uoerad geworden, terwijl Conti, de laatste kabi
netschef van Napoleon III, in herstemming is
gekomen. Hieruit voorspelt men niet veel goeds
voor den heer Rouhor, indien deze zich candidaat
stelt op dat eilaud voor den vacanleu zetel in de
uatiouale vergadering. In hel kanton Clermont,
dep. der Oiseis de hertog van Aumale tot lid
van den algemeeneu raad gekozen met 2*284 van
de 2710 stemmeu.
Aan den Siècle wordt uit Vervy geschreven, dat
men niet naar Chislohurst moet zien om er de
sporen vau de Bonapaitistische intrigues te zoeken,
maar naar Zwitserland, alwaar zich Prius Napoleoa
ophoudt op zijn landgoed la Bcnierieaan de
hoorden van het meer Léinan. De Prins doet zich
oogenschijnlijk voor als een gentleman pachter,
die zich eeniglijk bezighoudt met de exploitatie
zijner goederen. In werkelijkheid echter voert
hjj een zeer levendige correspondentie met al de
personen van eenigen naam der Bonap.irlische
partij. De brieven wordeu hem geadresseerd ouder
den naam vau een zijner vertrouwde kamerdienaars,
die ze dagelijks te Lausanne gaal afhalen. Te
Prangins zelf ontvangt de Prins niemand maar
hij laat de personen, die zich met hem te onder
houden hebben, te Vervy of Genève komen. De
ex-profeet van politie, Pielrien een bloedver
want van dezen, zekere Carlier, reizen eu trekken
herhaaldelijk tusschen Eugeland en Zwitserland,
hun weg alsdan nemende over Frankrijk. Ook
wordt voor kiesche en moeilijke zendingen nog
gebruik gemaakt van de diensten van zekere
Amerikaausche baronesde weduwe van een
Italiaan. Reeds tijdens den oorlog heeft zij zich
meermaleu naar het Pruisische kamp begeven.
Eenige leden van den gemeenteraad van Parijs
hebben een rapport uitgebracht over den toestand
der hoofdstad, dat te belangrijker is, daar het ge-
teekend is door manneu als Banc, Lockroy, Moltu,
Loiseau Pinson Murat, Cantagrel, Bonvailet enz.
Ranc was eenigen lijd de commune en de overige
waren meer of minderde commune toegedaan. Zij
hegioneu met te zeggen, dat het ounoodig is de
vorige administratie te schetsen maar dat er
krachtige maatregelen moeten genomen worden,
om hare fouten te herstellen en het deficit te
dekken. Erkennendedat sommige takken van
nijverheid groote bestellingen ontvangen hebben,
noemt het rapport den algemeeneu toestand van
den handel slecht; dit wordt niet alleeu aan het
oproermaar ook aan den voorldurenden staat
van beleg toegeschreven die belet, dat het ver
trouwen terugkeert. Daarna wordt gewezen op
de schaarschte van werklieden waarvan er zoo-
velen gedood in de gevangenis of op de vlucht
zijn. Bekwame werklieden verhuizen in grooteu
getale naar het buitenland waardoor de Frausche
industrie een blijvend nadeel lijdt. Ongeveer
100,000 werklieden zijn er minder dan vóór het
