NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VAN WESTELIJK ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
NATIONALITEIT.
N° 77.
Twaalfde Jaargang.
A0. 1871.
Vrijdag 6 October.
Poliliek Overzicht.
Dil Weekblad verschijnt iederen Dinsdag en Vrijdag.
Prijs per drie maanden voor het voormalig 4de district van
Zeeland f 1.15; voor de overige plaatsen des Rijks, franco
per pósl f 1.30.
Prijs der Adverlenliën van 15 regels f 0,75 elke regel
daarboven12'/2 - - Grooie leiiers naar bet getal gewone
regels die' /ij beslaatf-.
Af.-onderlijke Nummers r 0,05.
Ingezouden Stukken en Rrieven, de Redactie betretTendebenevens Adverleu«iëu en gewone Berichten ol MeJeiieelingeii van Correspondenten
te bezorgen bij den Uitgever dezer, alles FRANCO.
Geen moedertaal, geen vaderland! Dit
gezegde is even waar als dat, hetwelk we
in ons vorig artikel over de taal aanhaalden.
Ongelukkig hijdie zijn vaderland miskent
door het verachten zijner taal; maar wat
zullen we zeggen van hem die zijne nati
onaliteit miskent?
Meermalen hinderde het onsdat na
den vrede met België lal van Hollanders de
Septemberfeesten gingen bijwonen, doch onze
stem was die des roependen in de woestijn.
Dan zielBelgië Vlaamsch België vooral
is verstandiger dan wij. Als één man ver
oordeelt de Vhiamsche pers die onbeduidend
geworden feesten en we mogen hopen ze
weldra te zien verdwijnen met het artikel
der Belgische constitutie, dat het huis van
Nassau voor eeuwig van den troon uitsluit,
opdat de verbroedering waarheid worde.
Wij geven om onze opmerking te slaven
een arlikei uit een geacht Vlaamsch Week
blad
Deze week zijn de Brusselsche Septem
berfeesten gevierd. Alle jaren wordt het
programma ervan flauwer 't is ook moeilijk
voor de een en veertigste maal iels nieuws
te vinden om de gapers aan te trekken
en dit jaar, gestadig door het weder te
gengewerkt, hebben de feesten der Brusse
laars bijzonder weinig te beduiden gehad.
't Is inlussrhen opmerkenswaardig dat eik
jaar, als Brussel feest om zoo heet het
althans de verjaring van 's lands onaf
hankelijkheid te vieren, meest al de Vlaamsche
dagbladen de afschaffing vragen van die
feesten welke ons aan de oude oneenigheid
met onze noordelijke stambroeders herinne
ren I Zonderling is het, dat, in weerwil van
al de vriendschapsblijken welke tusschen
België en Nederland, ook in de officieele
kringen gewisseld wordende September
feesten geregeld elk jaar terugkeerenen
nog wel onder den klinkenden titel „Ver
jaring van 'stands onafhankelijkheid!'
De Brusselaars houden aan de feesten
welke vreemdelingen en landgenooten in
hunne muren brengen en hun nering en
vertier verschaffen daarom ook mogen de
feesten blijven bestaandoch men zou mis
schien wèl doen met alle staatkundige be-
teekenis uit het programma weg te nemen.
Dat ware een blijk van klinkende vriendschap
jegens Nederland; de Vlamingen zouden het
toejuichen en de Belgische nationaliteit toch
zou er niet het minst bij verliezen.
Alle jaren worden de Septemberfeesten
ook door een groot getal Noord-Nederlanders
bijgewoond. Ditmaal was dit weder het
gevalenwelsprekend bewijs van hunne
verbroederende gevoelens 'tis niet als enkele
nieuwsgierigen, als gewone bezoekers dat
onze noorderbroeders op die dagen naar
Brussel komen maar als deelnemers aan
de openbare spelen en feestelijkheden!
Zoo greep er Maandag op het oefenings-
veld een wedstrijd van gymnastiek plaats,
en onder het dertigtal maatschappijen, die,
met vaandels en standaards, daaraan deelna
men, bemerkte me» het Nederlandsch bonds-
comiteit, de Amster.lamsche en Rotterdam-
sche gymuasliekvereeniging en de maat-
schappije i Achilles.en Lycurgusuil Amsterdam.
De tweede prijs voor afdeelingen van vijf
leden werd zelfs door de Amstcrdamsche
gymuasliekvereeniging behaald.
Op het banket dat het feest besloot
werden al de deelnemende maatschappijen
in den persoon van hunne aanzittende
voorzitters en bestuursleden, bij een hartelijken
heildronk, over hunne deelneming aan den
wedstrijd bedankt door den heer Couvreur,
volksvertegenwoordiger en voorzitter der
maatschappij voor gymnastiek te Brussel.
Ziehier in welke woorden de heer Cou
vreur de deelnemende Nederlandsche maat
schappijen zijnen dank uitdrukte
„Voor u, heeren uit Nederland, mijne
laatste doch tevens mijne warmste woorden I
U heeren voorzitter en secretaris van den
Nederlandschen bond; u, heeren vertegen
woordigers der gymnastiekverenigingen uit
Amsterdam en Botterdamwelke in zoo
groot getal en zonder u door het dreigen
van de betrokken lucht te laten afschrikken
over den Moerdijk zijl gekomen, u zijn wij
dankbaar, niet alleen omdat gij gekomen
zijl, maar omdat gij juist nu zijt gekomen
dat gij deel hebt genomen aan onze Sep
temberfeesten wier wezenlijk karakter gij
zoo wel begrepen hebt Daarin ligt het
beste bewijsdat in uw land gelijk in het
onze, in al de standen der samenleving,
niet alleenlijk onder de staatkundige en wijze
mannen, maar ook onder de werklieden,
alles wat over een en veertig jaren tusschen
onze vaderen, gebeurde wederzijds vergeten
en wederzijds vergeven is I (Lange toejui
chingen. Kreten Vive la llelgique I Vive
la Hollande 1
Deze toejuichingen zeggen het. Gij zijt
goene verdrukkers meer, wij zijne geene
rebellen meer, wij zingen geene oorlogs
liederen meer, vol gedachten van haat en
wraaklustwij zijn vriendenwij zijn
broedersde kinderen van één landen
gezamenlijk, hand in hand, roepen wijLeven
de Nederlanden ten Noorden gelijk ten
Zuiden I (Herhaalde toejuichingen. Het lied
„WienNeerlandsch bloed'ende„Brabariconne"
klinken door elkander, het eerste gezongen
door de Belgen, het tweede door de Ne
derlanders.)
De Septemberfeesten hebben sedert lang
alle staatkundige beteekeriis jegens onze
Noord-Nederlandsche stambroeders verloren,
zoo waar, dat. gelijk de heer Couvreur het
aanstipte, de Noord-Nederlander zelf die
waarheid heeft begrepen. Welnu, waarom
dan ook niet alle staatkundige kleur uit het
programma doen verdwijnen om dat met
een ander, met liet kleur der verbroedering,
te vervangen?
fn de jl. Zaterdag; gehouden niet openbare zit
ting vau het congres der Oud-Katholiekeu te
Munchen zijn voorstellen vau de heereu Zirngic-
bel en Sc'nulte betreffende de vorming van ver-
eenigingen ter verdere uitbreiding van de hervor
mingsbeweging en de oprichting vau Oud-
Katholieke gemeenten bijna met algemeene
stemmen aangenomen.
Het voorstel van eerstgenoemde strekte om le
besluiten dat do tegenwoordige vergadering uit
haar midden een permanente commissie zou be
noemen om een geregeld georganiseerde Katho
lieke beweging te bevorderen en dat aan die
commissie het ouvoorwaardelijk vertrouwen der
vergadering betuigd, haar bet aan de vergadering
zelve toekomend ge/.ag opgedragen en elke noodige
stoffelijke en zedelijke ondersteuning t legezegd zou
de worden. Na de aanneming vau dit voorstel wer
den terstond de leden van de commissie benoemd.
Hel voorstel van den hoogloeraar Schulte strekte
om de volgende besluiten nemen:
1. Op alle plaatsen waar de behoefte bestaat
en geschikte personen zijn moet een geregelde
zielezorg ingesteld worden. Of dit geval werkelijk,
bestaat kunnen alleen de plaatselijke comités be-
oordeelenaan welke aaugeraden wordt zich
met het algemeene comité te Munchen in verband
te stellen.
2 Wij hebben recht om onze priesters door den
staat als gerechtigd tot hel verrichten van kerke
lijke handelingen erkend te zien zoo lang en in
alle gevallen waar burgerlijke handelingen afhau-
k el ijk zijn.
3. Waar het mogelijk is. zullen tol het erlangen
dier erkenniug stappen gedaan wordeu.
4. leder van ons isin onzen tegenwoordigen
toestand iu zijn geweien gerechtigd om voor de
verrichting van bisschoppelijke funcliën de toe
vlucht tot vreemde bisschoppen te nemen. Wij
ziju gerechtigd om zoodra het geschikte tijdstip
daar is, te zorgen dat een geregelde bisschoppe
lijke jurisdictie gevestigd worde.
Zondag werd in de Nicolaï-kerk een godsdienst
oefening der oud-Katholieken gehouden, waarbjj
de hoogleeraar Miohelis de mis bediende, en vele
gedelegeerden en een groot aantal andere be
langstellenden tegenwoordig waren.
Na de mis werden gebeden om afwending van
het gevaar, waarmede de kerk bedreigd werd,
ten hemel opgezouden. De plechtigheid werd
met de grootste waardigheid en kalmte ten einde
gebracht.
Maandag weid door het congres de laatste open
bare z tling gehouden. De vergadering werd door
den procureur-generaal Wolff geslotenop wiens
voorstel men uiteenging met den kreet: leve
Koning Lodewijk!
Omtreut hel gesprokene door pater Hyacinthe
op het congres van oud-Katholieken te Munchen,
