Politiek Overzicht. hij (oen al zulke knappe Ingenieurs had maar dat is zoekenzegt men en wij zouden dan ook zoo twijfelend het ver haal daarom niet durven verdenken maar er is meerde een laat het gebeuren in een jaardat die keizer er nog niet was de ander in tijdtoen hij er al geweest waszoodat volgens dezen zijn geest het deed doendocher is nog al meer; want een ander komt en hij zegtdat is niet waar er was tusschen Vlissingen en Bres- kens een watergang en daar ging men over over een groot wagenwiel dat voor brug diende en op verre na zoo gevaarlijk niet was als het stoombootje „de Zeeland" ge weest is, en men „in den ouwen tijd" over dat wiel ging, en daarom heet nu nog het water de Wielingen't Wieh.vater. Verder is men 'teens, dat door een zwaren vloed dit nauwe water verwijd wierd, en de zee deze oorden met geweld vaneen scheurdedus een gat maakte tot aan Bath en alzoo de Schelde een tweeden mond schonkMaar er ge beurde nog al meer: Wulpen, Kadzand Coesand, Zuidzande en Schoonevelde, met eene Ylaamsche en Walchersche kust van twee a drie uren breedte verzonken bijna geheelvan Cadzanden daarom moet men Katzand schrijven (en de schrijvers van 't officieel woordenboek der plaatsnamen zijn slim genoeg om 't over nemen van Kad zand bleef er niets over dan een groote berg duinzand al wat leven had verging; geen schepsel schoot er over dan alleen eene katwelke juist in die hooge duin cene schuilplaats gevonden haden toen men nu later hier een nieuw eiland bedijkte, had men er ook een naam voor 't was het Kattezand of Katzand, 't Is jammer dat men er nog geen kind in een wieg bij had. Of wc dan niet gelooven wat ouwe menschen gezegd hebben Die ouwe menschenhebben 't ook niet gezien en nog veel „ouwere menschen" hebben opge schreven dat het Kadezand de Zandkade, reeds lang onder dezen naam bestond en een tegenhanger vond in een Zuidelijk zand, in een Breskenszand in een Baarzand. Dan genoeg Geleerdheid genoeg in een volksblad Wij hebben er dan ook zoo min mo gelijk te luchten gehangen en onzen stijl zóó ingericht dat ieder ons kon verstaan toch moeten we nog een paar woorden zeggen over eene zaak en namen. Is dan die Ottogracht een fabel'? Vol strekt nietZij moetop grond der er varing dat de meeste overleveringen en legendenzoo ze niet volstrekt tot de fa belen behooreneen historischen grond hebbenbestaan hebben. Velen onzer lezers kennenvooral sedert de nieuwe spoorweg er ligtGendWelnu hebt ga wel opgeletdat Gend eene hoogte is enzooals natuurlijk isbij die hoogte (denk aan Sint Pieterseene laagte ligt. Deze laagte zijn thans de meerschen van Gend af over Evergem en vervolgens achter om Stroobrugge tot naar Moerkerke en Damme. Welnu, bij Gend was dit vroeger veel ergerDat stond daar rondom onder waterde smalle Lieve kon dat niet af voeren en nu laat keizer Otto van den burgt to Gend een kanaal delven naar het land van Axel of in den Brakman of zoo wat voorbij Sas naar Neuzen namelijk maar puntendie nu zoo heeten maar toen ver te zoeken waren. En wat beteekenen dan die namen van Zwin en Wielingen? Dat waren volksna men. Een zwin is een nauw water tusschen twee kusten thans nog tusschen twee zandbanken. De Nieuwerkerksche kreek is in zekeren zin een Zwin; het water tusschen de Paardenmarkt en de Vlaamsche banken en al zulke wateren zijn zeker zwinnen die ook hun mond of made hebben. Zoo ligt Sint Anna tor Muide aan den Zwin- mond zoo heeft men elders een Zwine- monde. Wielingen is een eng wielend o- woelend water en is nielt de Wester-Scheldef maar het water tusschen Kadzand en de banken. Zie dit meenden we vooraf te moeten zeggen eer we over den noodigen loop voor een kanaal spreken. Dit schrijven we nu niet voor de Ingenieursdie mannen weten 't even goed als wij maar voor ons volkdat ook kan geroepen worden om te stemmen en daarom is onze eerste opfoep Niet naar dc-n stervenden Braakmanmaar naar de levende Noordzee I Wij vinden in een Vlaamsch Weekblad een overzicht der week, dat, zoo hel aan geen groot, flink correspondeerend blad ontleend is, ferm uit een is gezet en daarom onzen lezers mee gedeeld wordt, als wel der overweging waardig. l)e verschillende redevoeringeu door keizer Na poleon te Atrecht, te Ryssel en te Amiens uitge sproken, vormon dezer dagen bijna geheel het staalkundig nieuws. De Fransche en Engelsche dagbladen geven daarvan verschillende uitleggin gen. die alle stof leveren tot een aanhoudonden penueslrijd. Het is altijd duidelijk dat het Fransche staatsbestuur geenszins geneigd is om Europa's vrede te storen, en dat er te Salzburg alleen tus schen de twee keizers zou vastgesteld zijn do vol trokken zaken te eerbiedigen en te waken dat nergens door andere mogendheden middelen zou den beraamd, aangelegd en uitgevoerd worden om verder inbreuk op de vredesverdragen, eenmaal gesloten en vastgesteld na de laatste oorlogen tusschen Frankrijk en Ruslanden tusschen Oosten rijk en Pruisen, te maken. Ten bewijze der vreedzame inzichten die in de keizerlijke aanspraken doorstralenkondigt de Monitcur van het Fransche leger twee maatrege len af, namelijk het schrappen van de kontr'öle hunner afdeeliugen van de krijgslieden der lijf-^ wacht en der linie in 1869 tot outalag gerechtigd en dezer inschrijving op do kontröle der reserve*' en ook de vermeerdering van het getal der zes- maaudelijkscho verloven. De berichten ons uit Parijs toegekomenbe vestigen op nieuw alles wat reeds gezegd is uopens de vredelievende strekkingen die het Fransch staatsbestuur in een omzendbrief nopens do sa menkomst te Salzburg ,Z heeft afgekondigd. Dit stuk bevat een zinsnede, uitsluitend toegewijd aan het behoud des vredes en leert dat de behoefte aan algemeene rust zoo algemeen is in Europa, dat, indien eenige mogondheid er aan zou denken om ze te storen er aanstonds eene algemeene samenstemming zou ontstaan om zich er tegen to verzetten. Nogtaushel Berlijner ministerieel blad dat wel moet onderricht zijn nopens den zin van dien brief, schijnt daarover nog niet geheel bevredigd te zijn. De zending, zegt dit blad, met breedcre uitleggingen over de samenkomst van Salzburg, schijnt te getuigen dat Frankrijk en Oostenrijk bezield zijn met de levendigste begeerte om de vrees te doen verdwijnendie deze samenkomst alom verwekt heelt. De ongemakken zullen eerst dan geheel uit den weg geruimd zijnen de handelszaken herleven, als men mag rekenen op oenen langdurigcn vrede. Het mislukken der pogingen om Spanje geheel in opschudding en in oproer te breugen lijdt nu geen twijfel meer, de aanhangers zelfs bekennen hunne machteloosheid cn zij troosten zich met de ge dachte dat binneu kort de opstand het hoofd weder zal verheffen. Dus kan dit ongelukkig laud weder voor eenige maanden een oppervlakkigen vrede genieten. Men verzekert dat Prim verraden is geworden en men op zijn spoor is. Wat is er te 'verwachten van eeu landwaar eene geeste lijke zuster de regeering in handen heeft Naar men verzekertzou Pruisen eene. zekere rol spelen in dc Italiaansche zaakhet wordt beschuldigd van heimelijk gelden voor te schieten en de vrijheid te vcrlccuen van tegen Rome te werken, ónder belofte zelfs eene Europecsche kwestie, en eene oorzaak van oorlog te willen maken van eene Fransche tusschenkomsl voor de hand having van den Paus ia het Valikaan. De hoofden der Florenlijner kamer zijn allen gunstig gestemd voor de aanvaarding der Pruisi sche voorstellen. Dc hoofdminister Ralazzi schijnt allceu ooglui kend zich te wiilen verzetten legeu de strekkingen zijner vrienden om zich aau den invloed der Pruisische regeering te onttrekken. Maar men kent dc wegen van dit staatsbestuur, en zijn ver leden is een onfeilbaar bewijs dat hij in het open baar den opstand schijnt te willen tegenwerken om dien in het geheim in de hand te werken. Want men heeft gezien dat Garibaldi te Orvieto een stadje op de Romcinsc'ne grenzen, toegejuicht .s geworden niet allceu door zijne aanhangers maar ook door een groot deel van het ïtaiiaansehe garnizoen met„Leve Rome, do hoofdstad! Voor waarts naar RomeWeg met bestuur der PriesIers!'* Diiar ook heeft de groote volksleider in eene openbare aanspraak verklaard dat Italië eerlang naar Rome zal gaan, met of zonder hem; dat de be zetting van Rome in geen twijfel meer kon ge trokken worden, en hij zijn wil" niet volstrekt wii opdringenals het doelwit zijner aanhoudende pogingen maar bereikt wordtde gehcele bevrij ding van Italië namelijk. De Parijzer Pressede nauwkeurigheid dezer inlichtingen bevestigendvoegt er bij dat het oogenbiik nadert waarop het Fransche staatsbe stuur zich ernstig zal moeten bekommeren over de nieuwe houding der Italiaansche regeering welke in volslagen tegenspraak is met den geest en letter der September-conventie. Het werk tuigblad [de Reforma,) der Italiaansche bevrijders zegt aan ieder dio hooren wildat de 40,000 Ita lianen die de Romeiasche grenzen bewaken eene tegenkaatsing is der 40,09$ Fransehea in Totrfea samengetrokken en gereed om hij het eerste sein naar Civita-Vecchia over te steken. Wat dunkt u lezershadden wij geen gelijk met u deze beschouwingen mede te deeienf De toestand is ernstig en de val van den Paus als wereldlijk vorst is aanstaande. Wij bedroeven er ons niet om Dat de Katholieke kerk een gees telijk opperhoofd hebbel Wij hebben er vrede mede. Wij voor ons erkennen geen zichtbaar kerkhoofd; wij gruwen zelfs van priesterregee- ring na de proefjes van eenen Antonelli en Mé- rode te Romeeene zuster Patrocinio aan het Spaansche hof; maar toch zouden we niet de Italianen!, de Prufsen willen zijn. Het Romein- sche volk ziedaar de eenigen die in dezen recht van spreken hebbenLaat de Paus den wereld lijken schepter neerleggen en een beroep doen op de natie mits niet onder den druk van vreemde huurlingen en we zullen eens zien of niet binnen 24 uren het wereldlijk gezag gevallen zal zijnWij verwachten van de oude kerk geen heil daa door eene radicale hervorming die, gaat ze van de kerk zelve uit, al is het langzaam en zonder schokken de kerk tot heil zal strekken. Indien het overigens waar isdat men hecht aan het wereldlijk gezagomdat men zonder dat de kracht mist om het Dwing ze om in te komen" letterlijk toe te passen of liever (van dat dwingen om in te komen is in onzen tijd geen sprake meer!} om ze te dwingen tot blijven, dan hebben wij voor die kerk geen oortje achtingeene maatschappij, eene kerk, eene instelling, op den wereldlijken arm steunende om op het gebied des geestes te kunnen levenverdient geen greintje belangstelling, ze verdient onze tranen om hare hardnekkigheid. Dit houden we vol, al vervloekten alle priesters ons Weekblad, en waarom Omdat wij een afschuw hebben van gewetensdwang. Roomsch en OnroomschJood en HeidenTurk en Mormon moeten volkomen vrijheid hebben om in Nederland en in Rome te kunnen bestaan, mits de goede orde niet verstorende door inbrouk te maken op 's lands wetten maar dan moeten ook "s hands wetten christelijk humaan zijn. Wij weten 't welmen verkettert ons omdat we op deze punten zoo liberaal zijn. Fiat! Er zijn eeu aantal geboden en verboden dingen, die zich niet laten verdedigenwanneer men eens vraagt naar den natuurlijken rechtsgrond waarop gebod of verbod rusten. Wij erkennen het recht van ieder kerkgenootschap om geboden te maken, daden te verbieden, doch alleen op verbeurte van zijn lid maatschap van dal genootschap. Vandaar dat we consequent b. v. den modernen teholoog het recht ontzeggen om het leeraars- of priesterambt in de Hervormde óf Katholieke berk te bedienen. Ook dc zendbrief des Franschen Ministers hier boven besprokendeelen vvij mode. Door de plaatsing in den Moniteur van de cir culaire welke de Fransche regeering omtrent de bijeenkomst te Salzburg aan hare diplomatieke agenten in het buitenland heeft afgezonden is een einde gemaakt aan tallooze beschouwingen die reeds bij voorbaat daarover gemaakt waren en welke latei* door twijfelingen werden opgevolgd of die circulair,e wel ooit onder de oogen van het publiek zou worden gebrachttenzij het een bui- tenlandsch biad mocht gelukken zich daarvan op de eene of andere wijze meester te maken. De inhoud dier circulaire is: De keizer en de keizerin zijn, toen zij zich naar Salzburg hebben begeven, geleid geworden door een gevoelwaaromtrent men zich niet kon vergissen.'Ik zou mij met u over deze bijeenkomst niet onderhoudenindien zij geen aanleiding had gegeven lot uitleggingen-welke de strekking hebben om haar karakter in een geheel verkeerd daglicht tc stellen. De reis is enkel en alleen ingegeven door dc gedachteom een hartelijk bewijs van sympathie tc geven aan de keizerlijke familie van Oostenrijk, welke onlangs zoo zeer is beproefd geworden. Ongetwijfeld konden de hoofden der beide groote keizerrijkeu geenszins onderscheiden dagenin oen vertrouwelijke bijeenkomst te zamen zijn zonder elkander de indrukken over de kwesliën van algemeen belang mede te deelen en dienaan gaande van gedachte to wisselen maar het sa menzijn heeft noch ten doelnoch tot resultaat gehad het maken van combinatiën die in de tegenwoordige gesteldheid van Europa door niets gewettigd zouden zijn. Gij herinnert u de taaldie de regeering tel kenmale gevoerd hoeftals zij zich ie verklaren

Krantenbank Zeeland

Sluisch Weekblad | 1867 | | pagina 2