Politiek Overzicht.
dingen; zal Middelburgs, Goes1 en Vlissmgens1
deel aan het groote wereldverkeer uitgebreid
worden wij moeten de aansluiting vragen van
spoorweg en telegraaf, van betere gemeenschaps
middelen over de Schelde: geen halve maatregelen
maar voldoende!
Daarom, er zij leven, er zij opwekking, ten
allen tijde; er zij handeling, wanneer de lijd van
bandelen daar is
In de eerste plaats meenen wij voor het be
spreken van wat men eigenlijk noemt eene me
nigte on dits, onzen lezers te moeten mede deelen
het voorloopig vredesverdrag.
Illl. MM. de keizer van Oostenrijk en do koning
van Pruisen, bezield door het verlangen aan
hunne landen de weldaad yan den vrede terug te
schenken, hebben te dien einde en met het doel
de grondpunlen van den vrede vast te stellen,
benoemd lot gevolmachtigden te weten:
Z. M. de keizer van Oostenrijk: graaf Oloys
Karolyi en baron Adölf von Brenuer-Felsach;
En Z. M. de koning van Pruisen: zijn raadsvoor
zitter en minister van buitcnlaudsche zaken Othon
graaf von Bismark Schoenhauscn, die na hunne
volmachten uitgewisseld en dezelve in goeden
vorm bevonden ie hebben, overeengekomen zija
op de volgende grondpuutcn, als bazis van deu
vrede, die zal gesloten worden voorjeen onbepaald
■tijdsbestek.
Art. 1. Met uitzondering vau het Lombardisch-
Veneliaansch koninkrijkzal het grondgebied der
Oosteurijksehe monarchie ongeschonden behouden
blijven. Z. M. de koning van Pruisen verbindt
zich zijne troepen terug te trekken uit do üosten-
rijkscho bezittingen, zoodra de vrede zal gesloten
zijn, ouder voorbehoud echter van de schikkingen,
die zullen genomen worden bij de sluiting van den
delinitieven vrede voor dén waarborg der betaling
van de-schadeloosstelling des oorlogs.
Art. 2. Z. M. de keizer van Oostenrijk erkent
de ontbinding van den Duilschen bond, zooals hij
tol hiertoe heeft beslaan en geeft zijne toestem
ming tot eeno nieuwe inrichting van Duitschland,
zonder dat hel keizerrijk van Oostenrijk er nog
deel aan neme. Z. M. belooft insgelijks te erken
nen de innige vereeniging, die zal worden daar-
gesteld door Z. M. den koning van Pruisen, ten
noorden vau den Mei» en verklaart er in toe te
stemmen dat de Duilsche staten, golegen ten
zuiden van deze linie eene vereeniging aangaan
wier nationale handen met de confederatie van
het noorden van Duitschland het voorwerp zullen
uitmaken van eene latere overoenkomst tusschen
do heide partijen.
Art. 3. Z. M. de keizer van Oostenrijk maakt
aan Z. M. den koning vau Pruisen al de rechten
over, welke de vrede van Wecnen vau 20 Octo
ber 1864 hem had toegekend op de hertogdommen
van Sleeswijk-ïïolstein, met deze voorbchouding
dat de bevolkingen van het noorden van Sleeswjjk
op nieuw znllen worden ingelijfd bij Denemarken,
indien zij dit verlangen te kennen geven door
eene vrij uitgebrachte stemming.
Art. 4. Z. Al. de keizer van Oostenrijk verbindt
zich le betalen aan Z. M. den koning van Pruisen
de som van 40 milliocn thalersten einde een
gedeelte der onkosten le dekkeu, welke de oorlog
aan Pruisen heeft veroorzaakt Echter zal men
van deze som hel beloop mogen aftrekken der
■schadevergoeding voor de oorlogskostenwelke
Z. M. de keizer van Oostenrijk nog het recht
•heeft te eischcn van de hertogdommen Sleeswijk-
ïïolstein, krachtens art. 12 van hel voornoemde
vredesverdrag van 20 October 1864, 15 mihioen
Ihalcrs en daarenboven nog 5 millioen overeen
stemmende met de onderhoudskosten van het
Pruisische legergedrageu door het land van
Oostenrijk, betrokken door dit leger tol op het
loogcnldifc der sluiting van den vrede.
Art. 5. OvereenUomsligJmet het verlangen, uit
gedrukt door Z. M. den keizer van Oostenrijk
verklaart Z. M. de koning van Pruisen zich bereid
•om. behoudens de wyzigingea welke nog moeten
■plaats hebben in Duitschland, hel grondgebied
van het koninkrijk Saxen 1e laten beslaan in zijne
tegenwoordige uitgestrektheidzich daarentegen
voorbehoudende van in ai zijne bijzonderhedeu
cc d<>or een speciaal vredesverdrag met Z. M. den
koning van Saxen, de kwesliën le regelen, be
trekkelijk hel aandeel, dat Saxen zal te betalen
hebben in de oorlogskosten, als ook van de plaats
welko liet koninkrijk Sax«n in dc toekomst zal
innemen in de confederatie Yan het noorden van
Duitschland.
Daarentegen belooft Z. M. de keizer van Oosten
rijk de nieuwe organisatie te erkennen, welke
'jj. M. de koning van Pruisen zal daarstellen in
hel noorden van Duitschland, er in begrepen de
wijzigingen van grondgebied, welke er dc gevol
gen zullen van zijn.
Art. 6. Z. M. dc koning van Pruisen neemt de
verbintenis op zich Z. M. den koning van Italië
zijnen bondgenoot, te doen besluiten zijne goed
keuring te geven aan de grondpunlen van den
vrede en van den wapenstilstand, op deze preli-
minairen gegrondvest, zoodra, door eene verkla
ring van Z. M. den keizer der Franschenhet
koninkrijk Venclie ter beschikking zal worden
gesteld van Z. M. den koning van Italië.
Art. 7. De ratification van do tegenwoordige
conventie zullen uitgewisseld worden te Nikels-
burg, ten allerlaatste binnen bet tijdbestek van
twee dagen.
Art. 8. Aanstonds nadat de bekrachtiging van de
huidige conventie zal bewerkstelligd en uitgewis
seld zijn zullen HH. MM. de keizer van Oosten
rijk en de koning vau Pruisen gevolmachtigden
benoemendie zich zullen vereeuigen in eene
plaats welke later zal worden aangewezen ten
einde den vrede te sluiten op den grondslag van
hel tegenwoordige preiiminaire-verdrag en zich te
verstaan over de ondergeschikte voorwaarden.
Art. 9. Ten dien einde zullen de onderhande
lende stalen, na deze preliminairen te hebben
vastgesteldvan do eene zijde voor de Oosteu
rijksehe en Saksische legers, en van de andere
zijde voor het Pruisische leger, ecneu wapenstil
stand sluitenwaarvan de voorwaarden in 't bij
zonder, ouder het militaire oogpunt, onmiddellijk
zullen moeten worden vastgesteld. Deze wapen
stilstand zal dagteekenen van 2 Augustus, dag tot
welke de tegenwoordige wapenschorsing zal wor
den verlengd.
De wapenstilstand zal ten zelfden tijde hier wor
den gesloten mei Beieren en de generaal baron
von Manteuffel zal belast ziju met het koninkrijk
van Wurtemburg en de groothertogdommen van
Baden en Hessen-Darmsladt een wapenstilstand
te sluileu zoodra deze staten dit voorstel zullen
doen beginnende van 2 Augustus en gegrond
vest op den toestand der militaire bezittingen van
hel oogenblik
trouwens welke do respectieve gevolmachtigden
de tegenwoordige conventie geleekend en er het
zegel hunner wapens hebben aadgehecht.
Gedaan te Nikolsburgdeu zes-eu-twintigsten
dag van Juli 1866.
Yon Bismarck, g. in.
Karolyi, g. m.
Breuuer g. m.
Bij hel sluiten van den vredo wordt Pruisen
vergroot met 1228 vierkante mijlen grond, bewoond
door 4,014,279 menscheuverdeeld als volgt:
Hannover, 698'/a v. m., 1,923,942 inw.Keur-
Hessen 173% v. m.745,063 inw.; Nassau, 85%
v. m., 462,334 inw.; Frankfort a/.vl.V. m.
88,390 inw.; voegt men hierbij Sleeswijk-llolstein,
280 v, m. en 800,000 inw.aangenomen zelfs dat
1 Denemarken Noord-Sleeswijk terugkrijgt, dan zal
het grondgebied vau Pruisen een oppervlakte van
6333 vierkante mijlen beslaan en die staat een
bevolking van 23,266.642 inwoners tellen.
Na dit alles is het noglaus zeker, dat lusschen
Frankrijk en Pruisen alles nog niet is zooals het
behoortde tijdingen bevestigen niet alleen ous
gevoelenmaar wjjzeu er zelfs op dat do naaste
toekomst voor Europa van groolcre verwikkelingen
zwanger gaat, dan het nu zoo goed als geëiu-
digde conflict tusschen de twee groote Duitscbo
mogendheden in zich bevatte.
Frankrijk moet aan Pruisen onbewimpeld le
kennen gegeven hebbendat bet niet tevreden is
met den gang van zaLeuzooals die nu door von
Bismark wordt geleid. Het wil en het zal ecuigc
vergoeding hebben voor de bemiddeling aange
wend lot verkrijging van den vrede; en die ver
goeding bestaat in de eerste en vooruaamslo
plaats in een wijziging van de Uijn-grenzcu.
Pruisen echter wil daarvan niets weten en weigert
toe te treden tol de Fransche voorstellen. Trou
wens Pruisen kan den loon nu wat liooger aan
slaan in het gevoel zijner nieuw verkregen macht
en in de overtuigingdat geheel het Duilsche
volk zich zoude verzetten legen de aanmatigingen
van Frankrijk, zooals men het noemt.
Volgens een andere lezing wordt daarentegen
verzekerd dat men onverholen inet vertrouwen
van een aanslaande triple alliantie spreekt lusschen
Pruisen, Frankrijk en Italic, welke teu doel zou
hebben om bij onderlinge overeenkomst in de
kaart van Europa nog die wijzigingen te brengen
waarin bij den legenwoordigen vrede wegens ge
biedende omstandigheden nog niet is kunnen
worden voorzien.
Men ineenl te kunnen verzekeren dat builen
een congres omten bate van het Europeesch
evenwichtna een zorgvuldig voorbereid votum
het VYaalsche deel van Belgie benevens hel honds-
gebied van l^jxemliurg met Frankrijk zal worden
vereenigd, terwijl Holland Limburg eu de Vlaam-
sche provineien van koning Leopold II zal an
nexeren.
Napoleon III, heet het, die Duitschland beter
kont dan een zijner staatslieden, weet zeer goed,
dal men noch in het Saargebied noch in de Pallz
zich voor inlijving hij Frankrijk zou verklaren.
Nog weor andere geruehlen houden in behalve
Luxemburgzou Frankrijk de oude Fransche
enclaves Philippe-villcMarieuburg en Bouillon
krijgen. In ruil voor dezen afstand zou aan
Belgie Hollandsch Limburg en het noordelijk
deel van het groothertogdom Luxemburg gegeven
worden terwijl een gedeelte van het groother
togdom OldeQburg cn van Hannover tol schade
loosstelling voor Nederland zou dienen.
Wat nu van een of auder zij Iaat zich voor
alsnog niet gemakkelijk bepalen zooveel echter
schijnt zekerdat niet alles zoo vredig is als hel
zich voordoet.
Er bestaat thans evenwel alle reden om te gc-
looven dat de moeilijkhedendie tot dusver het
sluiten vau den wapenstilstand tusschen Oostenrijk
eo Italië belemmerden, uit den weg geruimd zijn;
althans de llaliaanscho troepen hebben zich uit
Tyrol en achter de Tagliamenlo teruggetrokken
zijnde de demarcatielijn, die door Oostenrijk als
voorwaarde tol het sluiten van den wapenstilstand
was voorgesteld.
Uit latere berichten blijkt ens, dat ook tusschen
Italië en Oostenrijk eene voorwaardelijke Vrede
is gesloten.
De Mexicaausche kwestie levert telkens nieuwe
gezichten op.
Eene dépêche, uit Parijs aangekomen sprak do
lijdingen tegen van den terugkeer van keizerin
Charlotte in Europa. Die dépêche zal op een los
gerucht verzonden zijn gewordenwant keizerin
Charlotte is wel wezenlijk te Saint-Nazaire aau-
geland en bevindt zich reeds Le Parijs. Zij is er
Donderdag om drie uur namiddag aangekomen
en in het Grand-Hotel afgestapt. Generaal Al
monte, afgezaul van Mexico, bij dépêche verwit
tigd, was Hare Majesteit te Saint-Nazaire te ge-
moet getrokken.
De keizerin van Mexico zegt de Patrie van
Parijs, is vergezeld van den heer Martin Castillo,
minister van buitenlaudsche zakenf, van den
graaf del Vallehaar groolkamerheervan den
graaf de Bouchelles, kamerheer, van mijnheer en
mevrouw Neri del Bario en een klein getal andere
persouen.
Ziehier in welke woorden het officieel dagblad
van Mexico van 8 Juli de beweegredenen en het
doel dier reis doet kennen
Hare Majesteit de keizerin vertrekt morgen naar
Europa. Hare Majesteit gaat de zaken van Mexico
bespreken en verschillende internationale z ;kcn
regelen. Die zendiug, door onze vorstin met eene
ware vaderlandsliefde aanvaardis bet grootste
bewijs van zelfopoffering die de keizer aan zija
nieuw vaderland heeft kunnen geven, des te meer
daar de keizerin de pestziekte deu vomito ge
naamd gaat trotseereudie op de kusten van
Vera-Cruz heerschten gedurende het regen-
jaargetijde zoo gevaarlijk is.
Als vervolg op deze mededeeling nog dit
Men had de tijding gelogenstraft dat keizerin Char
lotte van Mexico zich naar Europa had ingescheept.
Die tijding was echter waar: keizerin Charlotte is
voor acht dagen met den stoomer VImpératrice
Eugenic le Saint-Nazaire aangekomen eu onmid
dellijk naar Parijs vertrokken alwaar zij Don
derdag verwacht werd. De postmaal vau Mexico
met denzelfden stoomer aangekomenbrengt de
tijding aan dat het Belgisch-Mexicaausch corps
afgedankt is tin dat de Mexicaausche generaal
Almonte van zijn ambt afgezant bij hel hof
van Frankrijk, is terug geroepen. Meu verwacht
in Mexico de terugkomst van deu heer de Saligny.
De postmaal brengt ook de Lijding aan der her
overing van Matamoros. De Impératricc Eugénic
had veertien honderd duizend piasters in geld aan
boord.
Men is nieuwsgierig om te wetenof het afge-
daukte Belgisch corps op kosten vau het Mexi-
caansch gouvernement naar het vaderland zalwor
den teruggezonden. Zoo niet, dan zal bet Belgisch
gouverneineut wel genoodzaakt ziju de kosten der
overvaart le bestrijdenwil het zijue arme land-
genooteu niet aan ontbering en èlieude overlaten.
Doch eene mededeeling geeft over bovenver
melde uit Belgie afkomstige tijding, meerder
licht
Naar luid van berichten door den Moniteur uit
Mexico ontvangen, heeft keizer Maximiliaan, ten
einde den landbouw in zijn rijk te bevorderen
besloten aan de Fransche Belgische en Oosten-
rijksche militairen wier diensttijd verstreken is
en die dit mochten verlangenstukken grond af
te staan op voorwaarde dat zij gedurende vijf
jaren zeiven hun land zullen bebouwen. Na dien
tijd wordt de grond het eigendom van den kolo
nist en kan deze daarover naar welgevallen be
schikken. De kolouislen zullen bovendienge
durende twee jaren verplicht zijn de wapenen
op le vatten indien de regeering dit voor de
verdedigiug van het land noodig acht. Ten einde
gelijktijdig de belangen der inlandsche kolonisten
te üevorderen, heeft de keizer onder de inwoners
van verscheidene dorpen zekere geraeeute-gron-
den verdeeld waarvan tot heden slechts weinig
partij getrokken werd en die zelfs meerendeels
nog 'braak lagen.
De armen en gehuwden zullen bij die verdee-
ling het eerst worden bedacht.
De Fransche vulkaan is buitengewoon stil.
De komst van maarschalk Mac-Mahon hertog
van Magentale Parijs, slaatvolgens sommigen,
niet in verbaud met de politiek. Hij kwam slechts
om do begrafenis bij te wonen van den hertog de
Castries oom zijner vrouw en bij wien zij hare
opvoeding genoten heeft. Wat men als stellig be
richten kan is dat, in weerwil van alle vredes-ver-
zekeringeuFrankrijk zich aanhoudend wapent.
OOSTENRIJK.
De Weener bladen maken zich niet weinig
vroolijk oyer het mislukken van eene door den
Ilongaarschen generaal Klapka in de laatste dagen
der vorige maaudnaar men wil in verstand
houding met de Pruisen, gedane poging om Hon
garije in opstand te brengen. Hij was tot dat
einde met een afdeeling „vrijwilligers1' (die echter
meerendeels uit door hel Pruisische leger gevan
gen genomen Hongaren bostonden}, ter sterkte
van 9UÜ0 man, den Jablunkaucr-pas doorgetrokken,
met het doel om een inval in hel Waagdal eu
hel Trentschiner comitaal le doen. Al zeer spoe-
óig evenwel had men zich gedwongen gezien, den
terugtocht aan le nemen daar. zoodra hij den
voet~op Hongaarsch grondgebied had gezet, verre
het uieereudcel der manschappen hunue vaan
