PUÉÜÜCATIE.
NIEUWS - EB ADVERTENTIEBLAD VAK WESTELIJK ZEEUWSCH - VLAANDEREN.
Zevende jaargang.
A° 1860.
Vrijdag 1 Juni.
Ue linkeroever der Schelde.
\T» 22
SM ISIII
Dit Weekblad verschijnt iederen Vrijdag. Prijs per diiie
maanden voor het voormalig ide district van Zeeland f 1,15;
voor de overige plaatsen des Rijksfranco per post f 1.3J
Afzonderlijke Nummers f 0.10.
Prijs der Advertentiën, van 1-5 regels f 0,75 elke rege
daarboven f 0,12/2, behalve het zegel van ƒ0,35 voor iedero
plaatsing. Groote letters naar het getal gewone regels,
die zij beslaan.
Ingezonden Stukken en Brieven, de Redactie betreffende, benevens Advertentiën en gewone Berichten of Mededeelingeu van Correspondenten
te bezorgen bij den Uitgever dezes, alles franco, behalve de bekende Correspondentiën.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van OOSTBURG
maken bij deze bekenddat door den Ge
meenteraad besloten isom op de KERMIS
dezer Gemeente invallende op Donderdag
den 14 Junij aanstaande, niet toe te laten Kra
men Stallen of Tenten Draaimolens
Draaiborden en wat dies meer zijdan van
personen van wie het blijkt, dat zij wonen
■in de Provincie Zeelandterwijl van die KERMIS
geweerd zullen worden alle bedelende Per
sonen, Straatmuzikanten en Zangers, als
mede haroscooptrekkers.
Oostburg den 25 Mei 1806.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
De Burgemeester
F. L. RENTEIJN.
De Secretaris
L. THERI Mz.
ii.
„Frankrijk verlangt Belgie Zeeuwsch-
Vlaanderen behoort krachtens zijne aardrijks
kundige ligging tot Belgie, ergo: Frankrijk
verlangd ook Zeeuwsch-Vlaanderen dus de
Schelde als uiterste Noordergrens." Zie
gesteld: Frankrijk hadde recht op Belgie,
wat wij echter moeten en mogen ontkennen,
omdat een groot deel van het echte Waalsche
clement en het Vlaamsche bijna zonder
uitzonderingdit niet willen Frankrijk
zeggen wij, hadde recht op Belgie, dan nog,
stellen wij er nevensheeft Frankrijk geen
recht op Zeeuwsch-Vlaanderen op den
linkeroever der Schelde! De bevolking
enkele dwazen mogelijk, vreemdelingen in de
geschiedeniszonder vaderlandsliefde en
alleen eigenbelang en eigen glorie raadplegende,
uitgezonderd,-wil niets van de Franschen
weten en het land behoort niet natuurlijk
tot Vlaanderenal valt het niet te ontkennen,
dat het eenmaal natuurlijk vele eeuwen
voor Guido van Dampiere en als door
Vlamingen bewoond tot 1604, daartoe behoorde.
Er zijn dus drie punten voor ons recht
om te behooren en te blijven bebooren tot
het koninkrijk der Nederlanden zooals dat
bij den jongsten vrede met Belgie is inge
richt 1°. Hot volk wil het. 2°. De
maatschappelijke toestand sedert 1648 gebiedt
het, en 3o. liet is niet in strijd met deszelfs
natuurlijke ligging, zooals die in de lid°
eeuw was en nog in de 19'le eeuw kan
aangewezen worden. Bij dit laatste punt
moeten wij opmerken datkon er sprake
van uitbreiding zijn, waaraan wij in de verte
zelfs niet denken dan onze grenzen Zuid
waarts zouden moeten verlegd worden, in
het Westen tot Sint Pietersdijk, in het
Zuiden tot dien van Grave Jan doch wij
denkeu daaraan zelfs in de verte nietde
waterlanden (Sint MargrieteOudeman
WatervlietAssenede) en de polders van
Calloo Doel enz. in 't Zuiden Sint Anne
ten Vrijen in 't Westen behooren sedert
1648 tot Belgie en zijn daarmede zoo
vereenzelvigd, dat wij in den toestand onzer
grenzen slechts weinige en dan nog wel
enkel vredelievende veranderingen zouden
wenschen en hadden wij bij den vrede met
Belgie eenigen invloed op de staatszaken kun-
nqii uitoefenen zouden voorgesteld hebben,
ten éinde, door aan Belgie bij Middelburg in
Vlaanderen en Lapsjhuere kleigronden af
te staan -bij Sint Anne en Sint Kruis de
onzichtbare en allergedrochtelijkste grens
scheiding tot wederzijdsch gemak en gerief
te verbeteren. Gaan wij thans over tot de
beschouwing onzer drie vooropgezette pun
ten. 1«. Het volk wil zijne blijvende ver-
eeniging met Noord-Nederland. Wilt gij
de bewijzen, raadpleeg nogmaals de volksstem!
Wij brengen vooraf in herinnering de daden
van ons afgezonderd volk in 1813. Schit
terend in luidklinkende feiten waren ze niet!
Maar met genoegen wijzen wij op den
stillen werkkring der Hennequins der van
den Broeckes der van Casteels der
Risseeuws, voor wat West-Zeeuwsch-Vlaan-
deren betreft en, misschien schande genoeg
dat wij de namen van de Neuzenaars
Axelschen, Hulsterschen en Sas van Gente
naren, wegens tijdelijk gebrek aan bronnen,
niet noemen kunnenook op dezer daden
en handelingen onder het hoofdbeleid van
den Generaal de Jonge als Commissaris
Generaal in wat men toen reeds noemde
het voormalig Staats-Vlaandcren.
Wij zouden dank zij dezer overleg
geen wingewest meer zijn! Daar verhief
zich in krachtige betoogingen de volksstem.
Van waar kwamen zoo spoedig die geliefde
vaderlandsche kleuren op Bede- en Raadhuis?
Eene Fransche driekleur in Nederlandsche
te herscheppen, viel niet moeilijk; maar
dat Oranje Wij zullen 't u zeggen die
zelfde vader, wieu men de Fransche kleuren
onder doodsbedreiging op de borst gehecht
had, om met onze moeders om den onzaligen
vrijheidsboom te dansen en de dwaze
feesten van de rede en de vrijheid en de
jeugd en den ouderdom te vieren, bezaten
een stil vertrekjeeen oud vadcrlandsch
„kamenet", waarin verborgen lade o( kast,
de geliefde teekenen van vroeger dagen
werden bewaard, en in de stille zondogsuren
of zomeravondstonden den zonen en dochteren
als heilige herinneringsteekenen werden ver
toond met een gevoel van eerbied en
liefde dat de vreemdeling en nabuur vopr
eeuwig uitgewischï -en verstikt waande
Wij herinneren ons die grijsaards, die ons
verhaalden, hoe de kaart van Europa, met
het reusachtig Fransche rijk, in het kantoor
hing en hoe de mondelinge lijdingen van
buur tot buur, van vriend tot vriend over
gebracht, geheel in tegenspraak met het
schand- en leugenblad des overweldigers
werden besproken hoe de bevende band
bevende van hoop en aandoening, met het
potlood gewapendnauw zichtbare lijnen
op die kaart trok, te beginnen van Moscou,
Dresden, Leipzig, Groningen Amsterdam vol
gende; hoe zij ook rustte in het verre Spanje,
waar een vaderlandslievend volkdoor
last en tirannie geperst en gedrukt, nogtans
gezworen had nimmer den vrijen nek te
zullen krommen onder het juk van den
gevloekten heiligschennenden veroveraar
en dan fluisterden die Zeeuwsch-Vlaamsche
huisvaders hunne geliefden cenen naam en
die naam was Willem van Oranje de
kleinzoon van hunnen goeden Prins wiens
dierbare kleuren van den 8 Maart als
heilige relikwieën bewaard werden. Nog
bezetteden Frankrijks scharen Ylissingen en
Breskenstoen reeds hier de landzaat de
vrijheidsboomen verbrandde en de Oranje-
boomen oprichtte. Daar was geen wraak
in hunne harten de dwingeland vielbe
vrijding des vaderlands was hun eenig en
edel doel geworden maar aan die vrijheid
wilden zij deel hebbenzij zonden hunne
zonen naar de velden van Waterloo en ze
zetten hunne met eere gedragen namen
onder het verzoekschriftom met Noord-
Nederland vereenigd te blijvenen een
deel der provincie Zeeland te vormen en
de Souvereine vorst deed rechttoen hij
den volkswensch verhoorde Zullen wij
gewagen van de jaren dertig Ieder kent
daarover het oordeelhet feit der scheiding
betreuren wij nietde wijze waarop het
voltrokken werd weloverigens beeft de
geschiedenis reeds uitspraak gedaan Die
donkere dagen zijn vergetenwij werpen
den sluier der vergetelheid daarover en
we reiken over (le grenzen henen onze
Vtoamsche broederen de hand des vre-
des; maar als daar sprake is van volkswil
en volkswenschdan wijzen wij eenvoudig
op de borst onzer mannen naar het
toeken van dien wil en dien wensch, het
metalen kruis.
Het metalen kruis! De Bommes, de Serlés,
de Si'rengers, de Sliciiers do Gofijjjs^jf.
en de Fouws, in één woord, dojbewonerj'^vS
der Zeeuwsche eilanden konden^en 'kbrmen -i
nog getuigen of onze Risskwws^- opra-- P
