WATERLOO. Dit Weekblad verschijnt iodoren Vrijdag.—Prijs per drie Prijs der Advertenlicn, van 1-5 regels 0,75; elke re^rl maanden voor het voormalig 4de district van Zeeland 1.15; Vriirlio- 7 FpKrnirii daarboven 0.12'/2, behalve het zegel van 0,3i voor iedere voor de overige plaatsen des Rijbs-riranco per post ƒ1.30 l iju cl t r cm ucii ij. plaatsing. (jroote letters naar het getal gewone regels, Afzonderlijke Nummers ƒ0.10. die zij beslaan. Ingezonden Stukken en Brieven, de Redactie betreffende, benevens Adverteutiën en gewone Berichten of Alededeeliugen van Correspondenten te bezorgen bij den Uitgever dezes, alles franco, behalve de bekende Correspondentiën. „Herinnert ge u, sprak laatst een oude krjjger: Waterloo 1 Met gulden letteren prijkt deze naam in de gcschiedboekenniet alleen des herboren Nederlandsclien Staatsmaar ook in die van het beschaafd Europa. In Leipzig's velden ging voor Germanie's vrij heid de zon opOp Schevening's strand brak voor het afgebeulde Nederland de bevrijding aan I In de velden van Waterloo werd de wereldvrede na den grooten we- reldstrijd bevestigd voor zooveel van dien vrede namelijk het lot der volken afhing I 't Is waarde dag von Waterloo was niet de dag des eeuwigen vredesnaauwelijks waren de brandende wonden des krijgers geheeld, of oorlogen en geruchten van oorlogen braken alomme uit, en de eeuw werd rijk vooral aan staatkundige beroe ringen. Wat echter ook de geschiedschrijver vermocht neèr te schrijvenonze geschied schrijver had de bevestiging van ons her boren volksbestaan te boekstaven. Niets is op aarde zonder schaduwzijde. Met de bevestiging van dat volksbestaan werd ook de ongelukkige baud tusschen ons en België naamver toegehaald het ongelijk huwelijk voor eenige jaren bevestigdal droeg liet reeds de bouwstoffen voor het groote proces der echtscheiding met zich om. Doch dat is geene reden om het halve eeuwfeest van Nederland niet te herdenken dat is geene redendat niet de beide gescheidenen zich met vreugde en trots de overwinning der geallieerden zouden herinneren. In 't ver leden ligt het hedengelijk in dat heden de toekomstreeds in Waterloo's velden werd het zelfstandig bestaan der beide Rijken bevestigd eene zelfstandigheid die België reeds na den tachtigjarigen oorlog had moeten kunnen bedingenom als zusterstaat naast het krachtvolle noordelijke gemeenebest te verrijzen I Dan wat gebeurd isis gebeurd en daarom blijft liet feit niet minder waar Blonaparte bij velen nog als een half-god vereerdviel als een andere Lucifer in Waterloos veldenen de zon der vrijheid rees voor goed aan Neèrland's hemel. Zal Nederland, zal België dat in 1865 vergeten? O wij hebben er van hooren gewagen hoe eene gebeurtenisreeds zoo lang ge leden dat belang niet meer inboezemt, dat ze voor den tijdgenoot had. Doch wanneer we terugzien op de November feesten van 1863vooral met betrekking op ons gewest, dat meer dan andere weet, wat het zegtonder het juk der overheer- sching te zuchtendan spreken wij die uitgesproken stelling tegen en herinneren ons den nagalm des lieds hel Vaderland vergeet zijn heiden niet!'' O, ware het dan maar om den wille dier heldendat de 18<lo Junij 1865 meer feestelijk werde herdacht. Ware het maar, dat het fonds tot aanmoediging en ondersteuning der gewapende dienst in de Nederlandep belang rijk werde uitgebreid en bedachtopdat wij mochten roemenwij hebben onzen krijgers iets anders aan te bieden dan uw stuksken bronswaaraan gij de herin nering aan St. Helena vastknoopt 1 We zouden nog tevreden zijn. Maar innig zou het ons leedgevoel opwekkenzoo die 18lle Junij met stilzwijgen mocht worden voorbijgegaan Daarom brengen wij ze ter sprakedaarom vooral omdat we den volksgeest wenschen levendig te houden met liet volk onze tot stelregel geworden overtuiging toe te roepenuit het Zuiden dreigt ons gevaar Frankrijk is de natuurlijke vijand van alle ware geestesontwikkeling en volksbeschaving. Frankrijk aast op al wat zinnelijk is en uitwendig schittertde militaire ontwikke ling de uitsluitende soldatengeest zit er ten troon en vertooncn zich in duizend uniformen. Nog onlangs aanschouwden wij eene menigte jeugdige scholieren in uniform, studenten in uniform, belastingsambtenaren in uniformtolken in uniformbedienden van verschillende inrichtingen en instellingen in uniform I Alles herinnert er den krijgs man en den krijgMet een zeker leedge voel zagen wij het nummer van liet 1015l° regiment voetvolk aan het voorhoofd van velen zijner zonen geteekend. Het 10lste zeker niet het laatste regiment. Denk'eens na, hoevele duizenden armen aan landbouw en fabriekwezen worden onttrokkenVoeg in uwe gedachte bij dut voetvolk die massa ruiters in kostbare gewadenof koperpn harnas gekleeddie verbazende artillerie- trein die metalen vuurmondendie duizenden strijdrossen en die onlz chlijke zeemacht ontwerp eene ruwe berekening van wat ze kosten - en vergelijk die met de kosten van onderwijs en openbare werken en gij zult de bouwstoffen verzameld hebben tot een rechtsgeding wegens aanmatiging van gezagwanneer ge Frankrijk den naam wilt betwisten dien liet zich toekentvan de eerste natie der aarde te zijn staande aan de spits der beschaving, en ge zolt voor u zelven de vaste overtuiging verwor ven hebben dat het pleit door u gewonnen isWelnusedert de dagen van Waterloo was deze macht niet meer zoo overwegend maar ook tevens, sedert de rust na Waterloo heeft zij nieuwe krachten verzamelden dat de staatkunde haars beheerschers voor het oogenblik medewerkte tot de bevrijding van liet zuchtend Italië, bewijst niets, zoolang het door den lslen Buonaparte opgeofferde I'olen in keienen zucht Niets verleidelijker dan krijgsroem. Het schitterende der uniform maakt indruk op de groote menigte, en zelfs het soldatenspel in vredestijd vindt duizenden vrijwillige medespelers 't Is waar wij vreezen de toekomst niet ieder overweldigerieder dwingeland is zijn Waterloo bereidmaar we zouden liet met heetc tranen moeten beweencnindien de volgzucht onzer natieniet tevreden met Frankrijk's modes maar ook hunkerende naar Frankrijk s schijngrootheid, en brallende op Frankrijk's nimmer belarigelooze vriend schapeen ander Waterloo noodig maakte want het zou met het bloed onzer edelste zonen gedrenkt wordenzoo als eenmaal ens Waterloo ons Vorsten-onzer lands kinderen bloed heeft gedronken Daarom wenschen we Neèrland's volks geest nogmaalsals vóór ruim een jaar geledeuté zien ontwaken en zich de natie te zien voorbereiden tot de feestelijke en vreugdevolle viering van den groutslen gedenkdag des jongsten tijdsdie in de Nederlandsche geschiedenissen staat aange- teekend. Wij wenschen die opwekking in Noord en Zuid onder Willem en Lf.opoi.d te zien plaats hebbenomdat reeds daar door den vinger der Almacht de kroonen werden gewogendie zij eenmaal voor hunne volken zouden dragen. We behoeven ook dan weder mi voor geene partijzucht te vreezen. Vrienden der vorsten en voorstanders van den grondwettigen regeringsvorm etkander broe derlijk den handdruk gegeven, onder de zinspreuk Oranje en NederlandLeopold en Bel gie"! Zie naar het Zuiden, de Adelaren zijn weder verrezen. Is het eene voorspelling Maar zie ook onder ons - leg onze munten naast elkander, en nog geldt voor onzen tijd het woord jl.es dich ters, eens van Venetië gebezigd: „Waar is een paar vau vernuft en vau krachten zoo kloek «Als de leeuw met het zwaard en de leeuw met het boek?" Nog houdt Neèrland's leeuw zwaard en pijlbundel in de forsche klaauwennog bewaakt België's leeuw gerustin de scha duw des vredes, de tafelen er wet: zou de Adelaar ze verstoren Dat zou bijindien beider nationaal gevoel verloren gingindien ze de herin nering verloren aan de dagen van weleer indien ze zich in laffe vadzige rust iieèr- vlijden on.ier der dommelenden zinspreuk „Vrede! Vrede! Geen gevaar!" Odat inslapen der nationaliteitliet staat gelijk met het schandelijk zelfvergeten 't is niet de edele zelfverloocheningook onder volken en regeringen denkbaar, maar het is meestal het gevolg van traagheid en onverschilligheid van volgzucht en gehoor geven aan de stem der verleiding.

Krantenbank Zeeland

Sluisch Weekblad | 1865 | | pagina 1