Algemeen Overzicht.
y.elto plichtsbetrachting, en dat temeer,
daar de fondsen aanwezig zijn en geen tak
van administratie beter zich zeiven betaalt
dan de Posterijen. Maar wij hebben de
hoop dat de Ministershunner taak bewust
op den ingeslagen weg zuilen vooruitstreven
en zullen kunnen rekenen op de medewerking
der Vertegenwoordiging.
De onverwachte terugkomst der Keizerin van
Frankrijk naar Parijs heeft een einde gesteld aan
de in dc hoofdstad verspreide geruchtenvolgens
"wélke üc Keizer haar le Badéu zou afhalen en
gelijktijdig aldaar een onderhoud hebben met dén
Keizer van Rusland en den Koning van Pruisen.
De reis des hecren von Bismarck uaar Parijs
cn de terugkeer des heeren Van den Gollz, den
Fruisischen gëzaütopenen échter ecu nieuw veld
voor de veronderstellingen over Napoleon's zoo
lang gelief koosden droomEen Europeesch congres.
De „Epoca" van Madrid beweert uit eene goede
bron te weten, dat hel Fransch Ilaliaansche ver
drag geenszins een afzonderlijk, feit is in de Ro-
meinschc staatkunde, en dal deszelfs bepalingen
overeengekomen en vastgesteld zijnna dat men
verzekerd was van de volle goedkeuring door
Engeland en dc toetreding der kabinetten van
Berlijn en Sint-Petersburg. De zamenkomslen
welke 1(3 Parijs en Rome hebben plaats gehad
lusschen hoog'geplaatste personen doen in onze
regeringskringen gelooven dat de wederstand
welke Rome natuurlijker wijze bieden zal tegen
eene regeling; van zaken, welke niet zonder pro-
teslalïen en voorbehoudingen aanvaard kan wor
den even als ten jare 1815, niet onoverwin-
baar zullen zijn.
Wat Oostenrijk betreft, bevestigt men nu dat
de zending van den Eiigelschèn diplomaatlord
Clarendon ten doelwit heefteene goede ver
slandhouding te bewerkenwelke allengskens
tol do hijeeuroeping van ecu Europeesch congres
zou kunnen leiden.
Dc „Nord-Deutsche Zeitung" en wat meer
zegt do „Wiener Pre.;se" ondersteunen dat
plan en hierom zegt de Parijzen Presse"
had Emile de Girar'din gelijk, te zeggen dat
de oplossing van hét lialiaausche vraagstuk geens
zins besloten ligt in het verdrag van den 15
September.
Zie hier wat men wegens die belangrijke zaak
heden in den Botschaften"1van Wecnen leest:
De brief van den Franscheu minister aan den
heer dc Sarligés bewijst dat de ontruiming van
Rome afhangt"van dc vervulling der twee voor
opgestelde voorwaarden de verplaatsing der hoofd
stad van Italic naar Florence en de daarstelling
van beschikkingen ter bescherming van den II.
Vader. Maar hij aldien Rome volhardt in zijn
Non possumus" wat zal er dan van komen
In bedoelden brief vindt men geen spoor van
bedreigende maatregelen welke Duiten dc toe
stemming van den Paus genomen zouden wor
den. Napoleun behoudt alle gemak om Rome
te ontruimen ol aldaar te blijven en luidens de
bepalingen der overeenkomstis het juist niet
verplichtend dat de ontruiming binnen twee ja
ren voltrokken zij.
Voor ons zal die conventie dus iels of niets
zijn, al naar de Keizer dezelve zal gelieven uit te
leggen. En dit maakt juist dat het gevaarlijk
karakter van dit nieuw verdrag opzichlens üos-
teurijk eënigzins verzwakt wordt en de staat
kunde van het Wecner kabinet de vrije vleugelen
behoudt."
De Turijner Diritto" kondigt aan dal Garibaldi
geenszins zijne goedkeuring hecht aan het Fransch—
Ilaliaansche verdrag van den 15 September.
In allen gevalle wil Garibaldi naar Turijn ko
men om en de beraadslagingen over de grooto
vraagstukken, nu aan dc dagorde, in het parle
ment hij te wonen.
Aan een Belgisch blad onlleenen wij den raerk-
waardigcu brief door den minister van builen-
landseho zaken op hevel van den Keizer der
Franschon, aan graaf Sarligés, gezant van Frank
rijk te Rome betrekkelijk do zaken van Italic
eii de mogelijke ontruiming van Rome door de
Fransche troepen na verloop van twee jaren.
Parijs 12 September 1861.
Mijnheer de graafde toestanddien wij tc
Rome houden is reeds sedert lang het voorwerp
van de ernstige bezorgdheid van het gouverne
ment des Keizers. De omstandigheden hebben
ons gunstig geschenen om op nieuw den wezen
lijken toestand der zaken to onderzoekenen
wij gelooven het nuttig den Heiligen Stoel den
uitslag onzer bedenkingen mede te deelen.
Ik behoef u de beweegredenen niet te herinne
ren, die te Rome het vaandel van Frankrijk gebracht
hebben en hebben doen besluiten om bot er tot
hiertoe le houden. Wij waren besloten dien
eerepost niet te verlaten zoo lang hel doel der
bezetting niet zou bereikt zijn geworden. Echter
hebben wij nooit gedacht dat die toestand be
stendig nioest zijn: altijd hebben wjj hem als
huilenregcl en tijdelijk beschouwd. lïct was in
die bewoordingen dat de eerste gevolmachtigde
van den Keizer op het congres van Parijs hem
ov.er acht jaren kennen deed. Hij voegde er hij
gelijkvormig de hevelen-van Z; 3VI. dat wij uit al
onze weuschen het oogocblik te gemoet* zagen
op hetwelk wij onze troepen uit Rome zouden
kunnen trekkenzonder de binnenlandsche rust
en het gezag van het Pauselijk gouvernement in
gevaar te brengen. ?n alle gelegenheid hebben
wij de zelfde verklaringen vernieuwd;
in het begin van 1859 had de 11. Vader van
zijnen kant het voorstel gedaanom op het
einde van dal jaar de ontruiming te bepalen van
het grondgebied door onze troepen bewaakt. De
oorlog, die alsdan in Italië uitbarstte, den Keizer
hebbende doen besluiten om van dien terugkeer
af te zien zoo werd die zelfde gedachte hervat
zoodra de gebeurtenissen de hoop schenen te
machtigen dat het Pauselijk governement in staat
zou zijn, met eigene krachten in zijne veiligheid
le voorzien. Van daar de overeenkomst in I860
vastgesteld krachlens welke het vertrek der
Fransche troepen in de maand Aug. geschieden
moest. De woelingen, die zich op dit zelfde tijd
stip opdedenheletteden nogmaals de uilvoeriug
vau eenen maatregel, dien de Heiligo Stoel en wij
verlangden. Maar het gouvernement van den
Keizer is niet te min voortdurend hij de ziens
wijze gebleven dat de tegenwoordigheid onzer
troepen te Rome een afzonderlijk on tijdelijk feit
was aan hetwelk in een onderling belang wij een
einde moesten stellen van zoodra de veiligheid
en de onafhankelijkheid van den Heiligen "Stoel
legen nieuwe gevaren zouden beschut zijn.
Hoeveel redenen inderdaad hebben wij niet
om tc wcnschendat de bezetting zich niet on
bepaald verleage Zij slc-lt een akt van tus-
schenkomst daar, tegenstrijdig inet een der grond
beginselen van ons openbaar recht en des
te moeijelijker voor ons te rechtvaardigen
diar ons doel met aan Piëmout de ondersteu
ning onzer wapens le lecnen, geweest is om Italië
van allo vreemde tusschenkomst te bevrijden.
Die toestand heelt'ten andere voor gevolg
twee onderscheidene souvereiuiLeileu op het
zelfde tercin tegenover elkander te plaatsenen
aldus meermalen eene oorzaak van ernstige moei-
jelijkheden te zijn. De aard der zaken is hier
sterker dan de goede wil der menschen. Tairijke
veranderingen hehbeu plaats gehad in het h'oo-
ger bevelhebberschap van het Fransch legeren
de oneenigheden de zeilde gerechtelijke botsing
hebben zich op alle tijdstippen vernieuwd tusschen
onze oppergeneraals, wier eerste plieht onloochen
baar is voor de veiligheid huns loger te waken,
en de vertegenwoordigers der Pauselijke overheid,
zich beijverende om in de akten van binneu-
iandsch bestuur de onafhankelijkheid van den
territorialen souverein le handhaven.
Bij deze ongemakken, welke de Fransche amb
tenaren het oprechtste aan den Heiligen Stoel
verkleefd, er niet in gelukten weg te ruimen, ko
men zich nog diegene voegen welke noodlottig
voortspruiten uiL liet verschil der politieke ziens
wijzen. Beide gouvernementen gehoorzamen niet
aan de zelfde ingevingen en handelen niet vol
gens de zelfde grondbeginselen. Ons geweten
verplicht ons te dikwijls raad le geven dien het
geweten van het hol' van Rome al le dikwijls ge
looft niet te moeten volgen. Indien wij ei- al te
sterk op aandrongendan zou het den schijn
nemen als of wij de macht van onzen toestand
misbruikten^, en in dit geval zou hel Pause
lijk gouvernementin de openbare meening, de
verdienste der wijssto besluitnemingen verliezen.
Langs eenen anderen kant, met zulke daden
bij te wonen die strijden met onzen maalschap-
peiijken toestand en met de voorschriften onzer
wetgeving, ontsnappen wij raoeijelijk aan de ver
antwoordelijkheid eencr politiek die wij niet zon
den kunnen goedkeuren: De Heilige'Stoel uit
hoofde van zijuen eigen aard, heeft zijne bijzon
dere wetboeken eu rechten diein veel geval-
leu ongelukkeljjk in strijd zijn met de gedach
ten van ons tijdstip. Van Rome verwijderd zijnde,
zouden wij zekerlijk betreuren die nog met streng
heid te zien loepassen, en door ecu kinderlijke
verknochtheid aangedreven, zonden wij mogelijk
meenen uiel stilzwijgend tc moeteu blijven wan
neer dergelijke feilen voorwendsels zouden ko
men geven tot beschuldigingen vau wege zjjne
tegenstrevers; maar onze tegenwoordigheid te
Rome, die ons ten dien opzichte hoogere ver
plichtingen opgelegd heeftmaakt ook in zulke
omstandigheden de betrekkingen der beide gou
vernementen kiescher cn heeft moer vat aan
hunne weder/.ijdsche licht geraaktheid.
Hoe onloochenbaar d o bezwaie; ook zijn, heb
ben wij ons toch niet willen laten afleiden van
de zending die wij aanvaard hadden. De Va
der had geen leger orn zijn gezag in liet binnen-
laud te beschermen legen de ontwerpen der om-
wenlelingspartijen, van eenen anderen kant,
dc meest onrustbarende inzichten heerschtcn in
het schiereiland nopens het bezit van Rome,
welke stad het Itaiiaansch gouvernement zelfs hij
monde zijner ministers in het parlement, zoowel
als door diplomatieke mededeeliugeutot hoofd
stad van Italië eischt. Zoo lang die iuzichteu de
gedachte van het Turijner kabinet vervulden,
moesten wij vreezen datbij eene terugroe
ping onzer troepen het grondgebied van den
Heiligen Stoel zou blootgesteld wezen aan aan
vallen welke het Pauselijk gouvernement niet bij
machle zou geweest zijn af le slaan. Wij heb
ben het onzen gewapeniien bijstand willen ver-
leeneu tot dat het ons toescheen dat het gevaar
dier onbedachte medeslepingen voorbij was.
Wij zijn getroffen lieer graaf, over d- geluk
kige verandering, die er ouder die betrekking in
hel schiereiland ontstaat, liet Ilaliaansche «ou-
vernement werktsedert twee jaren om do
laatste overblijfselen te doen verdwijnen"van die
geduchlo vereenigingeu die door de omstandig
heden begunstigd, zich builen zijnewerkinff had
den gevormden wier ontwerpen vooraUegen
Rome gericht waren.
Na die openlijk bestreden te hebben is het er
in gelukt die te ontbinden, en telkeus. 'dat zij ge
poogd hebben zich op nieuw le stellen heeft
het gemakkelijk hunne kuiperijen verijdeld'.
Het gouvernement heeft zich niet' beperkt tc
beletten dat er hoegenaamd geene ongeregelde
macht zich op zijn grondgebied kon inrichten om
de provinciën aan te randen onder het Pauselijk
gezag geplaatst; het heeft aan zijne politiek jegens
den Heiligen Stoel eene weuding gegeven meer
in harmonie met zijne internationale plichten.
Het heeft opgehouden in de kamers het volstrekt
programma vooruit te zeilen dat Rome tot hoofd
stad van Italië uitriep en ons deswege gebie-
dende verklaringen te zenden die vroeger zoo
talrijk waren. Andere gedachten zijn in de beste
geesten gedrongen en strekken meer en meer om
boven te komen. Afziende van met "eweld de
verwezenlijking door te drijveu van een5 oGlwerp
tegen hetwelk wij besloten hadden ons te verzetten,
en van eenen anderen kaut te Turijn den zetel
niet kunnende handhaven van een geza°\ welks
tegenwoordigheid noodig is op een meelcentraal
puut van den nieuwen staat, zou het kabinet
van Turijn zelf voornemens zijn zijne hooldstad
naar eene andere stad over te brengen.
In onze oogen, heer graaf, is deze gebeurlijkheid
van het hoogste belang voor do Heiligen Stoel
even als voor het gouvernement des Keizers
want door hare verwezenlijking zou zij eenen
nieuwen toestand doen onlstaau die niet meer
dezelfde gevaren zou aanbieden. Na van Italië de
waarborgen te hebben ontvangendie wij zou
den deuken te moeten bepalen ten voordeele van
den Heiligen Stoel tegen de aanvallen vau het
buitenland zou er ons enkel nog overblijven het
Pauselijk gouvernement te helpen in het'vormen
van een leger voldoende ingericht cn talrijk ge
noeg om zijn gezag in het binnenland te doen
eerbiedigeu. Het zou ons bereid vinden om tot
de aanwerving van dit leger uit al ons vermogen
mede le werken. Zijne tegenwoordige geldmid
delen, wij weten het, zouden niet volstaan tot het
onderhond van een talrijk effeklief; maar te ne
men schikkingen zouden den Heiligen Stoel ont
slaan vau een deel der schulden, welker intresten hij
het van zijne waardigheid oordeeld le blijven
betalen.
Aldus weder in het bezit zijnde van aanzienlijke
sommen vau binnen verdedigd zijnde door een
verkleefd leger, van buiten beschermd door de
verbintenisseu die wij aan italic zouden gevraagd
hebbenzou het Pauselijk gouvernement zich
herplaatst viuden in omstandigheden, die, zijne onaf
hankelijkheid en veiligheid verzekerende ons
zouden toelaten een einde te stellen aan de te
genwoordigheid onzer troepen in de Roomsche
staten. Aldus zouden zich de woorden bewaar
heid zien, door den Keizer aan deu Koning van
Italië gestuurd in ccuen brief van 12 Julij 1861
lk zal mijne troepen te Rome laten zoolang
Uwe Majesteit met den Paus niet za! ver
zoend zijn of dat de II. Vader zal bedreigd zijn,
de staten, die hem overblijvenoverrompeld'te
zien door geregelde of ongeregelde krijgsmachten."
Dit zijn, mijnheer de graaf, de opmerkingen,
die een aandachtig en gewetensvol ouderzoek der
tegenwoordige omstandigheden heeft doen ont
staan en waarvan het gouvernement van den
Keizer noodig deukt aan hef hof van Rome me-
dedeeling le doen. De Heilige Stoel verlangt
voorzeker, even ais wij, met zijne rechtzinnigste
wenschennaar het oogenblik waarop de be
scherming onzer wapens voor zijne veiligheid niet
meer zal noodig zijn, en hij zal, zonder gevaaj voor
de groote belangen,die hij vertegenwoordigt, terug-
keereu in den geregelden toestand van een onaf
hankelijk gouvernement.
Wij hebben dus het vertrouwen, dal hij' vollo
recht zal doen aan de gevoelens, die ons bestu
ren, en het is ia die overtuiging dat ik u machtig
de aandacht van kardinaal Anlonelli in tc roe
pen op de beweegredeneu die ik daar heb uit
eengezet.
Gij kunt aan zijne Hoogwaardigheid lezing dier
dépêche geven.
Aanvaard enz. Droüy.n" de Lhüys.
Het is eene bekende zaak dat in sommige
streken van het groot-hertogdom Hessen en het
hertogdom Nassau alle jaren honderden kinde
ren van beiderlei geslacht, van een leeftijd vau 8
lot 18 jaren, door zoogenaamde ondernemers, van
huuue uuders en voogden afgehuurd en naar
RuslandEngelandja zelfs uaar CaJifornïë ge
voerd worden, waar men ze bezigt om le dan
sen tc musiceereu en met koopwaren rond te
leuren, waarachter echter in den regel bedelarij
en prostitutie schuiltalles ten profijte van dc
ondernomers. De ongelukkige kinderen koeren
of in het geheel niet, of naar lichaam en geest
hedorveu in het vaderland terug. Het blad „Die
Garienlaube" bevatte onlangs eene natuur getrouwe
schilderij van deze schandelijke praktijken. Dc
Koln. Zeitung" voegt erbijdat onlangs dc po
litie le Rotterdam ontdekt heeft, dat eene ver
dachte vrouw van tijd lol tijd met geheele troe
pen meisjes van li lot 18 jarenvermoedelijk uit
Nassau cn Hessen, aldaar aankomtin een huis
dat in kwaden reuk staatovernacht en vervol
gens de arme door hare familie verstoolen cn
