Tot een blijder vrolijk lot.
Juichen wij om 't grijs verleden
Jublen wij in 't vrolijk beden
Om ons heuclilijk zielsgenot
Langzaam kroop een drietal eeuwen
Blaar te wisser was hun tred
Op vooruitgangsbaan gezet.
Zestien honderd acht en veertig
Eeuwig prijkt dat guldental
Dat de nazaat roemen zal,
In des lands historieblaên
Van der braven Vaadren daên.
Zestien honderd acht en veertig
(Juicht de nazaat blij te moè)
Voerde 't erfdat zij verlieten
Langzaam onzen beemden toe.
't Vreemd geweldtezaüm gescholen,
Siddrend voor des landzaats kreet
Sterk door zijn geleden leed
't Vreemd geweld heft zwaard noch dolk
Maar 't erkent Oud Neórlands Volk
Frank en vrij voor 's werelds oog
Wijl 't zich aan 't geweld onttoog
Vrede daalde op onze volden;
Storm en nevel klaarden op
En uit biezen en moerassen
Rezen dam en dijken op
Nijvre handen kloeke gasten
Sloegen 't water in den boei
En of nog de baren wiesen
Onder dondrend stormgeloei
's Landzaats arm hield immer tegen
't Forsch geweld der dolle zee
En ontnam haar menig akker
Menig strand en meenge reê.
Eenmaal gaven we onze velden
Ter bewaring d' Oceaan
Houw en trouw werd woord gehouden
Woord en eed gestand gedaan
Toen de vrijheid haren stander
In de golven had geplant
Vroegen we onze velden weder
Losten wij ons Vaderland.
En de golven stroomden Zuidwaart
En zij brachten klei en klont
En wij klonken die in dijken
En herschiepen onzen grond.
En de laatste maagd der steden
Afgezonderd als zij was
Stortend op de breedc vlakte
Van den killen waterplas,
Wierp 't aloude Zwin in boeijen
En betoomde zijn geweld,
En de stealing komt thans juichend
Tot het oud Kadzand gesneld.
En de feesttoon doet zich hooren
En het lied der vreugde klinkt
Bij den toon van d' ouden toren
Die aan 't grijs verleden denkt.
't Houten beeld van d' ouden wachter
Schijnt bezield en opgewekt
Wen de feeststoet door de straten
Van de Sluissche veste trekt.
Is hij weèr in 't grijs verleden
Toen der stedelingen macht
Toen de roem der fiere gilden
Aan Bourgonje hulde bracht
Neenmaar 't is een blij ontwaken
Uit een langen levensnacht
Daarom wordt het blijde lieden
Zulk een vreugdefeest gebracht
Daarom wappert langs de straten
Van het oudeerwaardig Sluis
Neêrlands Nassau's Vlaanderens vaandi.
Juicht het al in feestgedruisch.
Laat ze jublenlaat ze woelen
Gunt ze schaatrend feestgeschal
Laat ze juichend zamenslroomcn
In den overouden wal
Vlaanderens Kadezandes zonen
Kroost der vrijheid broederschaar
Laat uw blijde toonen schallen
Juicht de dag der vreugd is daar
Mocht het maar de voorbö wezen
Van het feitdat Oost en West
Weldra zaam vereend de handen
Spoorloos in elkander prest
Dat des Braakmans zoute golven
Vluchten voor de nijvre hand
En de Hulst- en Axel - gouwen
Zamen snoert in éénen band
Zamensnoert met zusterstreken
Lang gescheiden door natuur,
Dra weêr door haar zorg vereenigd
Opgeleefd in jeugdig vuur
Mocht liet maar de voorsmaak wezen
Aran een nieuwen gouden tijd
Mocht het maar vooruitgang lieden
Zij 't ontwikkeling na strijd
Mocht liet blijder uitzicht geven
Op een beter levenslot
Op een algemeenen zegen
Vest daartoe het oog op God
Aardenburg September18G4.
G. P. ROOS.
Dat is een schoone naam, gegeven aan ecno feestviering,
die door foestonliiaal en fcestmetaal door de Sluissche burgerij
bestemd is om te doen gedenken, hoe in 1864 de laatste Zwin-
polder op Neêrlandsch grondgebied gelegen aan de wateren ont
woekerd werd
De breede plas, dien we ons nog uit onze jeugd herinneren
en dien we nog ten verleden winter kenden als eene akelige
watervlakte of een'dorren schorregrond, is verdwenen. Hij wacht
op de nijvere hand des landmansom het gezegend koorn in
zijnen schoot te ontvangenten einde hetnaar zijne hoop
honderdvoud weder te geven.
Blaar er is meer. Over de doelloos gewordene watervlakte
is door de volharding der Bestuurders een gemeenscliapsweg
aangelegd die den Westhoek van Zceuwsch Vlaanderen op
korler en doelmatiger wijze met het Oude Land van Kad
zand verbindt.
Het verwondere dan ook niemand dat ons Weekblad dat in
de oude hoofdplaats van Staatsch-Vlaanderen verschijntaan de
algemeenc vreugde deel neemt en met West-Zeeuwsch-Vlaanderen
in opgewekte stemming verkeert.
Gaarne plaatsen wij daarom de dichtregelen van onzen Aar-
