BEURS- EU ADVERTE1TIEBLAD VU WESTELIJK ZEgUWSCH - VLMBDERI N°. 23. Vierde jaargang. Vrijdag 19 Jimij. UUmüNLANI). A° 1SÖ3;.- siiiisih 4 Dit Weekblad verschijnt iederen Vrijdag. Prijs per drie maanden voor het voormalig 4de district van Zeeland 1,15; voor de overige plaatsen des Rijksfranco per post 1,30. Afzonderlijke Nummers ƒ0.10. Prijs der Advertentiën, van 1-5 regels 0,75; elke regel daarboven 0,1*2'/a» behalve het zegel van 0,3 voor iedere plaatsing. Groote letters naar het getal gewone regels die zij beslaan. Ingezonden Stukken en Brieven, de Redactie betreffende, worden franco ingewacht aan hel Hulpkantoor der Posterijen le Aardenburg. Advertentiën en gewone Berichten of Mededeelingen van Correspondentenfranco hij den Uitgever J. Schansman le Sluis. t Is nu bijn» een half jaar geleden dat de Polende zonen van eene groote en dappere natieden strijd aanvingen te gen de overmacht en liet ruw geweld win den belieersclicr van 't uitgestrekte Russische rijk; bijna een half jaar geleden, dat zij de wapenen aangorddenom zich vrij te inaken van een jukdat niet meer te tor- sclien was of om te sterven. Nooit hebben de Polen den ondergang van bun Va Ierland beschouwd als een volbracht en onherroepelijk feitnooit hebben zij ver zuimd elke gelegenheid aan te grijpenom hunne staatkundige zelfstandigheid terug te winnen. De Pool kent geen edelergeen ander doel. Schatten gclds heeft hij hier aan ten beste gegevenstroomen bloeds zijn hiervoor vergoten. Verbeurdverklaring der goederen verbanning gevangenisstraf, alles liet hij zieh welgevallenzelfs den dood maar niets vermocht hem af te doen zien van zijnin zijne oogcn zoo heilig doelen doolde hij ook in den vreemde rond beroof! van allesten prooi aan de nijpendste armoede, in zijn hart voerde hij met zich den haatden onverdoofbaren baat tegen zijn gewetenloozen onderdrukker. Dat was een eigendom 't welk men hem niet ontnemen kondeen 't zij hij kam peerde in de tenten der Franschen't zij hij streed in de rijen der Turken't zij hij zijn lans drilde aan de zijde der moedige Tscherkcssen geen zucht naar eer of roem dreef hem daartoe aan haat was do drijf veer van zijn handelen haat gaf hem de krachtden moed een lot te verdragen erger dan den zwerveling beidde in zijn vaderland. Maar de looden schepter van Nikolaas had zwaar gedruktwreed hadden de Polen geboet voor hunne pogingen om zich in 1830 vrij te vechten met duizenden hun ner edelste telgen zagen zij de velden van 't ijzige Siberië bevolken alle herinnering aan een eigen vaderland moest versmoord worden. De bepalingen van 1813 werden opgeheven en Polen werd een deel van 't Russische rijkzoodat zijn naam geheel werd uitgewischt uit de rij der volken. Maar Nikolaas werd opgevolgd door den edeleren Alexander. Deze trachtte het lot der Polen te verbeterenin zoo verre dit woord in Russischen zin van beteekenis is hij zond hun zijnen broeder als stadhouder; maar de Polen waren met die halve maat regelen niet tevredenzij eischten meer. De adel vraagde om het herstel van de be palingen van 1813. Ondankbare natie ontevreden over elke pogingdie men aan wendt om uw lot geleidelijk te verbeteren zullen misschien sommigen uwer zeggen maar eilieveéénc vraag slechtsKent gij dc geschiedenis Tusschen Pruisen en Oostenrijk en Rus land lag eenmaal een groot rijk dat door binnenlandsche onlusteneen gevolg cener verouderde constitutiedikwerf hevig ge teisterd werd. In Pruisen regeerde de ge- wctenlooze Frkderik II; in Rusland hccrschte dc verachtelijke Katharina IIdie haar echtgenoot weleer had laten worgenin Oostenrijk hield de schoone de edele, doch soms te zwakke Maria Tueresia de teugels van 't bestuur in handen. In troebel wa ter is goed visschen zegt een oud Nedcr- landsch spreekwoord. Frederik en Katha rina besluiten elk een stuk weg te nemen van dat land dat door binnenlandsche on lusten geteisterd werdMaria Tueresia werd door hare raadslieden overgehaald deel te nemen aan dien roof en de akte werd onderteekendwaarbij men besloot aan een staat zijne beste provinciën te ont nemen (1773). Die diefstal, die feitelijke volksmoord werd herhaald nogmaals her haald, en het land dat door onlusten geteis terd was geworden bestond niet meer. Wie had die mogendheden recht gegeven dat land te vernietigendien staat te ver- deelen Wie had der Russische courtisane het recht gegevendat grootste gedeelte van een vrij volk zijne rechten te ontnemen en te doen bukken onder den Russischen knoet Dat land was POLEN. Maar keeren wij terug tot Alexander II. Toen de Polen hem om de constitutie van 1815 vraagdenzag hij daarin een poging om zich los te rukken van den Rus sischen staat, liet verzoek werd afgewezen dc verzoekers werden gestraft. Dat schrikte de dappere Polen niet af; zij leden gewillig alles wat de overmoedige Rus hun oplegdezij zwegen. Zij werden gekerkerdzij werden voortgeslcurd naar 't binnenste van Rusland naar Siberië zelfs zij werden gedood bij menigtemaar zij leden en zwegen. De Polen treurden over hun vaderlandzij hadden rouw- en boet gewaden aangetogenzij zongen treurzan gen en vierden lijkmissen. Ook dat was den Rus een ergernis. Een geheim comité dwarsboomde zijne maatregelen dat comité woonde in Warschau en was niet te ont dekken daar komt een besluit zóó vreesc- lijkzóó wreedzóó tergend als de ge schiedenis er misschien één slechts weet aan te wijzen de militaire conscriptie. Alle jonge mannen die slechts eenigszins ver dacht waren van in den waren zin des woords Pool te zijn, zouden in den nacht van den 15 Jonuarij opgelicht worden en gesleept naar de rangen der Russische ben den om daarbij ingelijfd misschien hun vaderland voor eeuwig vaarwel te zeggen, of het terug te zienals hun ligchaam verminkt was geworden door den kogel of den sabelhouw van een vriend die geluk kiger dan hij, een vaderland mocht verdedigen. Is het wonder dat de wanhoop de Polen lot een uiterste dreefdat zij in scharen vluchtten naar de bosschendat zij zich trachtten te wapenendat zij zich toen verzettcden tegen maatregelen zoo onge hoord zoo wreed, zoo tergend? Nederlanders Zeeuwen zonen van een fier en grootscli heldengeslachtslaat uwe geschiedrollen opVergelijkt dat verzoek der Polen, die hunne constitutie verzochten, met liet verzoek der Edelendie hunne privilegiën terug vraagden. Vergelijkt die weigering van den Keizer en dc straffen die hij toepaste met de handelwijze van Filips die ons zijn Alva zond. Vergelijkt die militaire conscriptie met het doodvonnis, dat do inquisitie uitsprak over alle Neder landers. Vergelijkt die benden wanhopende Polenwier hoofden nog in 't buitenland rondzwierven en die toch reeds de wapenen voor hun vaderland aangordden met uwe Watergeuzen en hunne dappere aanvoer ders IMoet ik u nog meer pun ten wijzen Treft u deze overeenkomst van geschiedenis niet? De regering had hen tot verzet gedwon gen zij aanvaardden die taak. Hun leven was het vaderland gewijdhun bloed zou de losprijs worden voor hunne vrijheid. De zwakke grijsaard wijdde zijne schat ten of zijn penningske aan 't vaderlanddo man zijne krachtendo gade haren echt genoot de moeder hare zonende bruid haren geliefde: één in ijver, één in streven, één in krachtsontwikkelingéén in zelfver loochening. o Mochten wij het beleven dat die edele opoffering bekroond wierde met de kransen der overwinning! (Wordt vervolgd.) DEUEKAREEN. Den oden Maart 14!>0 ko zen de Stenden van dc hertogdommen Slecswijk en ilolstein den Koning van Denemarken Cinïs- tiaan i tot hunnen Hertog. Na den dood van den laalslcn Vorst, Adolf VIII, die kinderloos was overledenhadden (ie heide Staten sc/.worcn eendrachtig écn heer te kiezen opdat zij nimmer zouden kunnen gescheiden worden. lien (iden Maart daaraanvolgende gaf Christiaan den beroem den vrijheidsbriefwaarin wij o. a. vinden opgc- teekend: dal de nieuwe Hertog niet gekozen was als Koning van Denemarken maar uit bijzondere achting, welke de inwoners voor he: i koesterden; dal dc inwoners, wanneer hij of zijne nakome lingen zonder rcchlslrcekschc'erfgenameu mochicu overlijdenhet recht hadden een nieuwen Lands heer tc kiezendat de bovengenoemde hertog dommen eeuwig onverdeeld le zamen zouden blijvendat de inwoners hunnen heer in geen buitenlandsehcn krijg behoefden te volgen dat zij hunne eigene rechtbanken zónden hebben eii geone vreemdelingen ambten in den staal bekloe- den zouden. Deze brief, le Itipen getcckcndis de hoek-

Krantenbank Zeeland

Sluisch Weekblad | 1863 | | pagina 1