Ill; OPSTOP 1\ iUr
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR HET VOORMALIGE 4° DISTRICT VAN ZEELAND.
Vrijdag 20 Februarij.
BUITENLAND.
SHIM H
Dit Weekblad verschijnt iederen Vrijdag.Prijs per drie
maanden voor de gemeenten in het voormalige vierde district
van Zeeland, 1,15; voor de overige plaatsen des Rijks
franco per post f 1,30. Afzonderlijke Nummers ƒ0.10.
Prijs der Adverlentien, van 1-5 regels f 0,75; elke r^gcl
daarboven f 0-12'/2, behalve het zegel. (iroole letters naar
mate van de ruimte welke zij beslaan.Brieven, Stukken en
Advertentiën franco bij den Uitgever J. Sciiansman te Sluis.
Wegens ongesteldheid van het Personeel
verschijnt deze Courant een dag te laat.
De ernstige onlustenwelke in Polen
thans plaats hebben en zich hebben uilge-
lireid over eene oppervlakte van meer dan
2300 vier», mijlenboeijen hoe langer hoe
meer de aandacht van het beschaafde Europa.
Gelijk men weethebben de door Rus
land onlangs bevolen recruteringen welke
sinds «eenige jaren niet hadden plaats ge
grepen de gemoederen tot den opstand
aangezet. Geen wonder. Hoewel het platte
land van den maatregel der recrutering
onder een nietig voorwendselverschoond
werden de sleden er slechts aan onder
worpen werden is dit het ergstedat de
Regering de volle vrijheid zich voorbehou
den lieertuit de jonge lieden van 20 tot
30 jaren eene keuze naar welgevallen te
doen. Zij deed ditom allendie zij ver
moedde dat met de staatkunde zich be
moeiden in het soldatenpak te steken.
I)us slechts tegen verdachtengold de
maatregelwant zijdie zich wezenlijk
met politieke zaken bemoeid hadden en
daarvan beschuldigd warenzijn reeds voor
lang in de citadellen van Warschau en
Modlin of in de Siberische bergwerken op
gesloten. Niet ligt zal Polen den verschrik-
kclijken nacht van 15 Januarij 18G3 ver
geten Toen werdentrots rang en be
schaving, luinnc dierbare zonen uit hunne
woningen weggesleept en als de bedoelde
persoon niet gevonden werd, moest zijn
broeder of vader, of iemand anders dade
lijk in zijn plaats optreden.
Het Engelsche blad de Timeshierin de
echo van geheel Europa verklaart die
recrutering als de meest barbaarsche daad,
waaraan eene Christelijke Regering in on
zen tijd zich schuldig kan maken."
Ook het Journal des Débalseen der
meeSt geaccrediteerde Fransche binden
laat zich daarover aldus uitHet contin
gent niet vast te stellenom het zoo groot
mogelijk te kunnen maken de recrutering
uitsluitend op een deel der bevolkingna
melijk die der stedentoe te passende
bij de wet van het jaar 1839 bepaalde
loting op te heffen en in plaats daarvan
aan Rcgerings-commissiën over te laten de
keus der personen deze commission ein
delijk met eene onbegrensde volmagt te
voorzienzich niet te storen aan de be
palingen der wet, waarbij sommigen vrij
zijn van de dienstom daardoor te kunnen
treffen al die burgerswelke in een kwa
den reuk stonden is dit alles nietonder
den naam van recruteringeene soort van
vogelvrijverklaringwaardoor aan dat on
gelukkige volk het wakkerste deel zijner
jongelingschap ontnomen werd om het in
dienstbaarheid en ballingschap het leven te
doen eindigen
En wie vereenigt zich niet met wat het
zelfde blad er onmiddellijk op doet volgen?
Wat men in onze dagen van iedere Re
gering welke op de achting der beschaafde
wereld aanspraak maakteischen kanis
ditdat zij hoe absoluut ooktoch niet
de bepaalde grenzen overschrijdebinnen
welke én liet gezond verstand én de men-
schelijkheidén het welbegrepen eigenbe
lang gebieden te blijven dat zij, door maat
regelen van willekeur, moedige lieden niet
tot vertwijfeling brengedie wel in een
ongelijken strijd als slagtoffers kunnen val
len maar zelfsna hunnen dooddoor
hunne nagedachtenis en het voorbeeld, dat
zij gavente vreezen zijn."
De Russische Regering heeft dan ook
zelve verklaard dat de genomen maatregel
slechts van politicked aard is en abnormaal.
Daar zij de hoofden der steeds op revolu
tie uit zijnde emigranten niet heeft kunnen
treffen verontschuldigt zij zich daarmede
dat haar niets anders overgebleven isdan
de werktuigen dier emigranten te treffen
Gelijk wanhoop de onmiddellijke oorzaak
was van den Poolschen opstanddie tot
heden dit karakter draagtdat in het Ko
ningrijk Polen en de aangrenzende oud-
Poolsche provinciën van Rusland de dienst-
pligtige jongelingschap naar de bossclien
vlugtom zich aan de vogelvrijverklaring
te onttrekken gelijke wanhoop is het
schildwaaronder de Russische Regering
zich verbergt.
Intusschenmen moet bekennendat
Rusland alle reden heeft om te betwijfelen
of liet immer mogelijk zal zijn Polen in
vrede te beheerschen. Keizer Alexander
is mild cri reglvaardig van aardmaar in
Polen is hem eene taak opgelegdwelke
niemand rigtig volbrengen kan. Op zijn
standpunt was het reeds een voornaam
ietsdat hij een Pool als Wielopolski
die den Russen uit de school zijns vaders
een doorn in het oog iszijn vertrouwen
schonk en hem een tal van hervormingen
liet ten uitvoer brengen welke niet alleen
zegenrijke gevolgen konden hebbenmaar
ook aan Polen eene grootere zelfstandigheid
schenken. Wielopolski zocht te hereiken,
wat voor Polen onder een Russisch bestuur
slechts te bereiken waser bestaat
hoegenaamd geen grond om aan zijne va
derlandsliefde te twijfelen. Maar al dat
goeds scheen op de Polen niet de bedoelde
uitwerking te hebben.
Dit bleek uit de herhaalde moordaansla
gen op Wielopolski zelvcn en op den
nieuwen Stedehouderden Iiroeder des
KeizersGrootvorst Konstantwn. De Polen
zijn, op politiek gebied, echt fanatiek van
aard. Hoewel Keizer Alexander hun toe
riep Geeft u aan geene droomerijen
meer over!" is hun axioma: „Wij begee-
ren een vrij vaderland
Dat zij hierop regt hebben wie betwij
felt het maar of hunne tegenwoordige
handelingen het hun bezorgen zullenwie
gelooft het
Terwijl wij het verdere antwoord hierop
aan de naaste toekomst overlatenwen-
schen wij alléén dit nog te zeggen eene
natie van 13 miiiioen inwoners kan men
niet beschouwen als uit de rij der volken
weggevaagd te zijn.
Voor Pruisscn zou het ook een geluk
zijn in plaats van aan een Rijk te gren
zen dat steeds op verovering uit is naast
zich een zelfstandig Koningrijk Polen te
hebben dat geene veroveringen kan maken.
Er wordt thans evenwel in sommige
bladen gerept van eene tussclienkomst van
de zijde van Pruissen. Zelfs de Nord-
Deutsche Zeilung spreekt van eene zamen-
werkiug van Oostenrijk en Pruissen met
Rusland tegen Frankrijkterwijl nog kor
telings de lieer vox Bismarck-Schönhacsen,
de Pruissisclie Minister-Presidentmet
Frankrijk tegen Oostenrijk heulde. Dit zou
een vlugge omkeer zijn. Maar wat hij ook
moge voor hebbenart. 18 der Pruissischo
Constitutie eischt de toestemming van de
Volksvertegenwoordigingals het de goed
keuring van Verdragen geldt, die op den
Staat lasten zouden leggen. En om oorlog
te voerenis ook geld noodig. Na de feil
van 1839 zal niet zóó ligt de Pruissischo
Kamer gelden inwilligen lot een krijg
zonder te weten tegen wien en met welk
doel de oorlog op touw wordt gezet.
l'e Koning van Pruissen heeft het adres van
het Huis der Afgevaardigden schriftelijk beant
woord en zijne denkbeelden nopens het bestaan
de conflict uitvoerig levens ontwikkeld. Wat
de beschuldiging betreft van grondwetsschennis
die in dat adres tegeu de Ministers wordt uitge-
bragt, verklaart Z. M. dat al wat door zijne Re
gering verrigt is met zijn goedvinden heeft plaats
gehad en hij stelt vervolgens deze beschuldiging
als geheel ongegrond ter zijde. Z. M. herinnert
dat de vaststelling der Begrooting van 18G2, over
eenkomstig liet voorschrift der Grondwet oumogo-
lijk op den bestemden tijd heelt kunnen plaats
hebben en toont dat de Constitutie voor zooda
nig geval geene bijzondere bepalingen bevat
zoodat het Huis van Afgevaardigden te ouregteene
Grondwetsschennis kun zien in het feitdat do
Regering het bestuur van den Slaat zonder een
wettig vastgestelde Begroeiing heeft voortgezet.
Ook is dc Koning van gevoelen dat de Kamer
zich schuldig maakt aan de overschrijd1 ng barer
bevoegdheid als het hare eenzijdige besluiten
wat aangaat de goedkeuring of verwerping vau
de Begröoting als een delinilieven regel wil be
schouwd hebben waarnaar de Regering moet te
werk gaan. De Regering toch moetluideus da
Grondwetvastgesteld worden krachtens ecno
wet, namelijk een besluit, uitgaande van do
Kroon en goedgekeurd door de beide Kamers.
Waar zulk eene overeenstemming niet kan plaats
hebben, is het stellig de pligt der Regering, het
bestuur des lauds yoort te zeilen tot dat zulk
