'Ode aan moederlijke kunst
Beatrix trakteert
op Rostropovitch
De ondergang
van het reine
DE STEM
Sotheby's exposeert
schilderijen Churchill
J Sdfahrt Düds'and 1 "-45 PeterchJ
'echstunriflk 'lnnserie 14'10 s
Sandrine Veysset en haar film 'La neige a Noël
DE STEM
'Rigoletto' in Vlaamse Opera
h^rieSV7'55 S0K0 5"3' m
Jay Alanski
Michael Bolton
Bobby Mack
Adam F.
WOENSDAG 17 DECEMBER 1997 Dl
Den Haag (anp) - Cellist Mstislav Rostropovitch speelt op dins
dagavond 27 januari in het Concertgebouw in Amsterdam
waar koningin Beatrix dan met 2000 genodigden 'uit de Neder
landse samenleving' de viering van haar zestigste verjaardag
(31 januari) begint. Later in de week krijgt het feest een per!
soonlijker karakter.
De Rus, die zijn medewerking be
langeloos verleent, is solist in een
concert met het Radio Philhar-
monisch Orkest onder leiding van
Alezander Lazarev. Beatrix en
Claus bezochten in maart in Pa
rijs ook de 70e verjaardag van
Rostropovitch. De cellist kreeg
toen een hoge onderscheiding van
de Russische regering. Geld dat
tijdens het benefietconcert in
Amsterdam binnenkomt, is be
stemd voor het Prinses Beatrix
Fonds.
De koningin heeft binnen- en
buitenlandse gasten uitgenodigd
voor haar meerdaagse verjaar-
spartij, die uiteen valt in een offi
ciëler (het Concertgebouw) en
een persoonlijker deel in j,et
weekeinde in Amsterdam en 0p
de Veluwe. Er worden dan onge
veer 160 binnen- en buitenlandse
gasten verwacht, onder wie voor
al vertegenwoordigers van Euro
pese vorstenhuizen. Koningin
Beatrix zal deze genodigden in
het Stedelijk Museum in Amstei!
dam begroeten. Museumdirec
teur Rudi Fuchs heeft voor deze
gelegenheid een selectie moderne
kunst samengesteld.
Antwerpen - Vlaamse Opera.
'Rigoletto' van Guiseppe Verdi
door het Symfonisch Orkest en
Mannenkoor van de Vlaamse
Opera, Timothy Noble (Rigo
letto), Cyndia Sieden (Gilda),
Marcus Haddock (Duca), Gi-
don Saks (Sparafucile), Gra-
ciela Araya (Maddalena) e.a.
Regie Guy Joosten. Muzikale
leiding Lawrence Renes. Ge
hoord en gezien op zaterdag 13
december. Nog te zien op 18,
20, 26, 28 december (Antwer
pen), 8, 10, 13, 16, 18 en 20 ja
nuari (Gent).
Door Jeanette Vergouwen
Het toneelstuk Le roi s'amuse
van Victor Hugo (première in
1832) riep grote tegenstellin
gen op onder de aanwezigen
(jonge romantici en liberalen
versus oude conservatieve
dogmatici). Het stuk werd
daarom onmiddellijk verbo
den en pas een halve eeuw la
ter werd het weer opgevoerd.
Het werk was als een symbool
van de jonge generatie die vocht
voor de idealen van de revolutie:
volk, vrijheid en tolerantie. Hugo
wilde voor het volk schrijven en
hij verwierp dan ook klassieke
tragedies en wilde drama's,
waarin ernst, humor en vrolijk
heid elkaar opvolgen, op het to
neel brengen.
Het libretto van Piave voor het
melodrama Rigoletto is slechts
een zwakke afspiegeling van het
werk van Hugo. Opvallend in de
opera is de onmacht van de mens
om zich over te geven aan echte
emoties. Men amuseert zich kos
telijk met het schenden van men
selijke waarden. Het leed van de
vader wiens dochter vernietigd
wordt, is voor anderen gewoon
amusement. Regisseur Guy Joos
ten onderstreept de pathetiek en
zorgt, met een uitgekiende kos
tuumwisseling, ervoor dat het
dramatische gegeven, de teloor
gang van het reine, tijdloos
wordt.
Subliem is de vondst om Rigolet
to achtereenvolgens het pak van
de nar, het kostuum van de brave
burger en het clownspak te laten
dragen. Hiermee wordt extra be
nadrukt dat hij het (domme)
slachtoffer is. Een man die grijnst
om de gunst van zijn meerderen
te verkrijgen en die nauwelijks
tot huilen (de echte emotie) in
staat is.
Decor, kostuums en belichting
zijn, zoals we van de producties
van de Vlaamse Opera gewend
zijn, uitstekend verzorgd. Ook
het orkest speelt op hoog niveau.
De partituur is eenvoudig van
structuur. Verdi weet wel mooie
kleurnuances aan te brengen.
Onder de zeer accurate leiding
van de jonge Nederlandse diri
gent Lawrence Renes (die werke
lijk alles meebeleeft) verzorgt het
orkest een bescheiden, integere
en nooit opdringerige begelei
ding.
Ondanks een vervelende ver
koudheid presteert Timothy No
ble het om de zware titelrol over
tuigend te zingen. Hij forceert
niet en maakt veelvuldig gebruik
van zijn sotto voce. Juist door dit
geconcentreerde zingen van hem
komen de duetten met Gilda
prachtig over. Cyndia Sieden be
zit een heldere, loepzuivere
Haar timbre en zuiver intoneren
past precies bij het onbevangene,
reine en liefdevolle van het per
sonage Gilda. Een stem met een
grote toekomst zowel in het ora
torium- als operagenre.
De graaf wordt prima
uitgebeeld
en vertolkt door een sterk zingen
de Marcus Haddock. De invulling
van de kleinere rollen is geweldig
met topprestaties van Gidon
Saks (Sparafucile) en Henk van
Heijnsbergen (Monterone), twee
bassen die grotere rollen verdie
nen.
Deze productie wordt concertant
in de Doelen in Rotterdam uitge
voerd op 6 januari om 20.15 uur.
Voor de liefhebbers een buiten
kansje, want de uitvoeringen in
Antwerpen en Gent zijn uitver
kocht.
NEDERLAND 1
n700 Journaal
0705 Get the picture (herh)
0729 Ontbijt-TV, actueel ochtendm?
zine
0900 Journaal
09 08 De ochtenden
„9 58 vinger aan de pols: Moeder
kind
,032 Beeldenstorm (herh)
,0.41 Close-Up: Langs velden en i
oen(herh)
11.35 Jos op 1 (herh)
,518 Matlock, advocatenserie
1605 Jos op 1, middagmagazine
,702 Alles kits met Ratjetoe; 11
Quatro; 17.52 Alles kits kwis
18.06 Growing Pains, comedy
1&32 Get the Picture
19 03 Mensenkinderen, serie over faL
He uit Schijndel met een café-restaurant]
19 29 Natuur in eigen land, do cum,
taire-serie op pad met Staatsbosbeheer j
20.00 Journaal
20.24 Netwerk, Actualiteitenrubriek
20.58 Weeroverzicht
21.06 Christmas Oratorio, mini-si
(slot)
21.55 Yulduz, portret Oezbekistaa,
zangeres Yulduz Usmanova
22.39 Close-Up: Een Nederlandse t
reldpremière, Theo Loevendie, Cond
voor piano en orkest
23.28 TeeVee Studio (tot 00.04)
NEDERLAND 2
09.00 Koekeloere: Licht (tot 09.15)
09,30 Ik Mik Loreland (tot 09.50)
13.00 Journaal
13.05 Grieks voor beginners
13.35 De rooie draad (herh)
14,05 Man/Vrouw (herh)
14.48 Clips
15.00 Spreekuur
15.54 PP: Uitzending Unie 55+
16.00 Journaal
16.10 Widget, tekenfilmserie
16.35 Mr. Bogus, animatieserie
16.59 Mansions Great Houses of Eul
pe, reportage-serie: Pitchford Hall in En|
land (herh)
17.29 2Vandaag, actualiteiten met
17.30 en 18.00 Journaal; 18.43 SportjoJ
naai en vanaf 18.51 Hoofdpunten uit I
nieuws gevolgd door het weer
18.59 De wortels van het kwaad:
kunst van cabaret
19.25 Rail Away, documentaire-sej
Canada
20.02 De leukste thuis (home-vid|
bloopers)
20.30 Studio Sport
21.56 Derrick, politieserie (herh)
23.00 Studio NOS
23.35 De depressie voorbij, docum|
taire (tot 00.25)
NEDERLAND 3
12.00 Journaal
12.07 MiddagEditie
13.00 Journaal
13.08 Van gewest tot gewest (herh)|
13.33 Barend Witteman (herh)
13.58 Villa Achterwerk (herh)
16.00 Journaal
16.07 Laat De Leeuw (herh)
17.05 Heartbreak High, jeugdserie
18.00 Villa Achterwerk met Werk in i
BELGIË FRANS 1
stem
16.35 The Waltons, serie 17.25 The 5tre|
of San Francisco, misdaadserie 18.30 I
gions soir 18.50 Cartes sur table, magazil
19.05 Fidèles au poste, spelletje 19.;
Nieuws 20,10 Appel témoins 21.15 Le
thai Weapon III, Amerikaanse misdaadfi
uit 1992 23.15 Appel a témoins 23.1
Coup de film, magazine 23.55 Laat'
nieuws
BELGIË FRANS 2
16-20 lei bla bla, kindermagazine 17.
Teléchat 17.25 (Ja passé quand? 17.55
Na bla, kindermagazine 18.55 Régions sJ
!!'!5 Gourmandises, culinair magazil
'9.30 Nieuws 20.05 Papa, maman et rf
,0.30 TéléCiNéMa, magazine over tv j
21.15 Leathal Weapon III, Amerikad
sc misdaadfilm uit 1992 van Richard D<1
ner met Mel Gibson 23.05 Laatste nieul
2345) Cart6S SUr tabl8' ma9azine (1
Rigoletto (Timothy Noble) houdt zijn stervende dochter w-
(Cyndia Sieden) in zijn armen. foto philedew j
Londen - Sir Winston Churchill werd befaamd als de premier dfejjj
Verenigd Koninkrijk door de Tweede Wereldoorlog loodste. Maar
naast had hij een grote passie had: schilderen. Veilinghuis Sothe >y
Londen belicht deze andere kant van Churchill met een tentoonste
Het veilinghuis kreeg voor de ex
positie meer dan honderd werken
te leen van verscheidene particu
liere bezitters. Ze bestrijken de
hele periode tussen 1915, toen
Churchill als 40-jarige met schil
deren begon, en 1965, het jaar
waarin hij stierf. Volgens Sothe
by's was Sir Winston Churchill
niet de eerste de beste
schilder. Veel van zijn war -J
hoge kwaliteit en dirideiij
vloed door bevriende kuns j
als Walter Sickert en Sir
very. De tentoonstelling. 8
ste ooit aan Churchills w Af.1
wijd, duurt van 5 tot en m
nuari. De toegang is g13 IS'
DUITSLAND 1
JS.30 Morgenmagazin, ontbijttelevi]
■00 Heute 09.03 Flying Doctors, ser'
tón» i r°bic fit durch den Wi"t
MO Heute 10.03 Soldaten des Papst
i g" lnfo Gesundheit, magazine 11.J
m"J 11,04 Tbe Rounc'ers. Amerikaan
tern uit 1964 van Burt Kennedy 12.1
PmPursönlicfl' serie Portretten 12.1
H«itfC«U 13,00 M'ttagsmagazin r
n 13-45 Plusminus-News 14.00
9 schau 14.03 WunschBox 15.00 l|
„au drei 15.15 Abenteuer Wi
w't!lAnatUurdocumentaires 16.00 Fl
sant h ,0VJ 17,00 Ta9esschau 17.15 B
1 Lieho evardrna9azine 17.55 Verbotel
Nirht'S6rie 18,25 Marienhof, serie 18.1
qessrta"1 Jc„tllechten E|tern, serie 20.00 T
bus Liane' musi«l 21.45 Gl
2 Populatr-wetenschappehjk magazil
fil™ 0SoSST 23-°0DaS Kapita1,
19'°, speelfilm 2,n 00,50 Yes'
RUSLAND 2
'ie 14 2j i Dr' Franl<enstein, jeugdl
(hel aus °9°- jeugdjournaal 14.30 N
JTtleosGeh,,rtn+ 6r9a' J'eu3dserie 14-1
Gesundheiti ~aj!eCue 15,00 Heute 15J
"'«sen auf n,* !i magazine 15.30 G
16.00 Sketrhh ?utsctl' culinair magazii
Hs»oDeÏh a0nHb0nS 17,00 Heute ".1
heute man ma9a2ine 17-45 Leu
I ®er|in, actio»?: ïUte 19,25 Die Kids v|
nich, 216.0,15 Verdammt, er lie
P 'WMm21-4S Heute 22.15 Hauserf
Gids
Door Marjan Mes
„Een hommage aan de
moeder, aan de moederlijke
kunst", noemt Sandrine
Veysset haar debuutfilm
Y'aura 't-il de la neige a
Noël? (Zal het sneeuwen
met kerst?). Het is een ster
ke, warme moederfiguur
die op een boerderij in de
Provence zorgt dat de oogst
op tijd klaar is en dat haar
zeven kinderen ondanks
geldgebrek niets tekort ko
men. Met zijn documentair
aandoende, realistische fo
tografie is de film ook een
ode aan het Zuid-Franse
platteland en de wisseling
der seizoenen.
Zonder enige mooifilmerij wor
den flarden van het boerenbe
staan in beeld gevangen. Tijdens
de hete, zuidelijke zomer wordt
er gezaaid en geoogst. De toma
ten, uien, radijs en de sla worden
ingepakt en ingeladen voor
transport. Later in de herfst vol
gen de prei en de knollen. Het is
een zwaar bestaan want alles
gaat nog met de hand en soms
gaat er wat fout, zoals met de sla
die verzuipt door nalatigheid van
een van de kinderen.
„De film," zegt de 30-jarige op
het platteland rond Avignon ge
boren cineaste, „kon niet ge
maakt worden zonder aandacht
voor de seizoenen, omdat die ook
moeten symboliseren hoe de moe
der zich steeds meer in zichzelf
opsluit. Ik wilde een film maken
over moederliefde en het werken
op het land, omdat ik daar ook
vandaan kom en zelf een moeder
had die heel veel liefde heeft ge
geven."
De nog jonge boerin en haar kin
deren moeten keihard werken,
terwijl de vader - die zoals later
blijkt bij zijn wettelijke echtge
note woont - alleen maar langs
komt om autoritair zijn orders uit
te delen en te vrijen. Twee oudere
zoons uit zijn huwelijk werken
ook op de boerderij.
De verstandhouding is moeilijk,
maar de vrouw (Dominique Rey-
mond) is blijkbaar lichamelijk in
de ban van haar baas en minnaar
(Daniel Duval). Toch gaan haar
kinderen altijd voor, ze krijgen al
haar liefde en aandacht, met veel
geknuffel en gekroel tijdens het
beduurtje na gedane arbeid.
Gezellig
Met de komst van de winter
wordt het leven nog harder en
moet de moeder, zonder verwar
ming en elektriciteit, zorgen dat
haar kinderen - bastaards voor
de omgeving - het thuis gezellig
hebben. De man is dan al geheel
uit beeld. Het fragmentarische
beeldverhaal eindigt met kerst-
De Franse cineaste Sandrine Veysset: 'De landarbeid moest er zo realistisch mogelijk uitzien.' foto andre bakker
mis. Het sneeuwt en de moeder
maakt opgewonden haar kroost
wakker om naar dit onverwachte
sprookje te kijken.
Ondanks haar afkomst noemt
Sandrine Veysset - klein, zuide
lijk mooi en introvert - haar on
gewone debuutfilm maar zeer ten
dele autobiografisch. „Eigenlijk
is het geromantiseerde fictie,
want lang niet alle families in de
campagne leven zoals zij. Naast
het realisme moest een droomwe
reld geschapen worden. Een
kinderwereld, die mogelijk wordt
gemaakt door de zorgzame moe
der met haar gevoel voor sprook
jes en haar creativiteit om uit ou
de rommel iets leuks tevoorschijn
te toveren." De zeven kinderen in
de met een spontane camera ge
registreerde flarden dagelijks be
staan, doen heel authentiek aan.
„Ik ben het platteland op gegaan
om de geschikte kinderen te vin
den", aldus Sandrine Veysset. „In
werkelijkheid zijn het helemaal
geen broers en zussen."
Binding
„Vantevoren hebben we met z'n
allen een maandlang samenge
leefd op de boerderij. We hebben
veel met de kinderen gespeeld en
ook samen de decors gemaakt,
zodat ze er een filmische binding
mee zouden krijgen. Zonder dat
zouden de kinderen teveel door
de camera zijn afgeschrikt."
Veysset: „Hoewel je het niet kunt
zien, was er een heel strak scena
rio en maar weinig mogelijkheid
om te improviseren. Ik wilde dat
het werk op het land er zo realis
tisch mogelijk zou uitzien en dat
de kinderen daar zo natuurlijk en
organisch mogelijk deel van zou
den uitmaken. Het moeilijkste
was het voor Dominique Rey-
mond, de professionele hoofdrol
speelster, die voor het eerst van
haar leven landarbeid moest ver
richten."
La neige a Noël geeft weinig prijs
van de achtergronden van de
stugge boer en de moederlijke,
sensuele boerin. Pas halverwege
vertelt de vrouw in een paar zin
nen iets over haar jeugd in een
weeshuis. Toen ze daar uitkwam,
werd ze verliefd op de eigenaar
van de boerderij en trok daar in,
terwijl hij thuis bij zijn vrouw
bleef wonen. Als hij in zijn rode
vrachtwagen arriveert om op zijn
bedrijf de lakens uit te delen, ra
ken de kinderen uit hun doen en
vallen er woorden tussen man en
vrouw.
Omdat er geen dramatische op
bouw is, blijft de relatie wat in
het luchtledige hangen. Waarom
breekt die aantrekkelijke jonge
vrouw eigenlijk niet met die on
aangename kerel? „Omdat ze on
danks alles toch van die man
houdt"aldus Sandrine Veysset.
De cineaste studeerde moderne
talen in Montpellier en deed haar
eerste filmervaring op als assis
tent decorbouwer en chauffeur
tijdens het draaien van Les
Amants du Pont Neuf, de verplet
terende, filmexplosie van Léos
Carax. „Dat was een groot fil
misch avontuur. Zonder dat zou
ik nooit aan een eigen film be
gonnen zijn. Ik vind niet dat mijn
stijl door de zijne is beïnvloed,
want bij hem was alles zeer be
dacht, terwijl ik naar een sponta
ne cameravoering heb gestreefd."
'La neige a Noël' van Sandrine Veysset
draait in Chassé Cinema in Breda.
COMPUTERS STELLEN muzi
kanten tegenwoordig in staat
om op betrekkelijk eenvoudige
wijze imposante producties te
maken. Jay Alanski doet precies
het tegenovergestelde. Deze
Fransman die zich als platen-
maker A Reminiscent Drive
noemt, heeft voor zijn cd Mercy
Street gebruik gemaakt van een
redelijk antieke acht-sporenre-
corder en daarmee thuis instru
ment voor instrument opgeno
men.
Het typische is in dit geval dat
de muziek op Mercy Street te
karakteriseren valt als ambient
music, elektronisch aandoende
sfeermuziek waarachter je een
batterij aan computers en aan
verwante machines vermoedt.
Eigenlijk doet de wijze van mu
siceren en registeren er niet zo
gek veel toe. Waar het om gaat,
is het resultaat en Mercy Street
een prachtplaat. 16 nummers
lang neemt Alanski je mee in
zijn hoogstpersoonlijke klan
kenwereld. Het landschap daar
is collage-achtig en veelal dro
merig, maar een enkele keer zijn
er ook grote-stadsgeluiden en is
er aardse, haast rock-achtige
muziek hoorbaar.
Mercy Street is plaat waarvan
de maker zich ook nadrukkelijk
bezighoudt met fotografie. Het
cd-hoesje getuigt daarvan en in
een toelichting op de plaat heeft
Alanski laten weten dat die fo
to's een soort visuele samples
zijn, bedoeld om het onderbe
wustzijn van de kijker/luiste
raar te activeren. Alanski's mu
ziek doet dat in ieder geval ook.
Al luisterend ga je onwillekeu
rig beelden associëren met deze
muziek. Weldadig is een kwali
ficatie die bij beide aspecten
past. (F Communications, PIAS)
WIM VAN LEEST
IN DE Amerikaanse muziekin
dustrie heb je een onderschei
ding die de Million Performance
Song Award heet. Die prijs krijg
je als je met een enkel liedje
50.000 uur zendtijd op de radio
hebt gescoord, achter elkaar ge
plakt zou dat 5,7 jaar aan één
stuk door hetzelfde liedje zijn.
Michael Bolton heeft die Million
Performance Song Award in
middels vijf keer gekregen. Tot
op heden werd zijn grootste hit,
How Am I Supposed to Live
Without You, 4 miljoen keer ge
draaid op de radio. Aan lang
speelplaten verkocht Bolton in
middels dik 40 miljoen exem
plaren, terwijl Barbra Strei
sand, Kiss, Joe Cocker, Kenny
Rogers, Cher, Greg Allman, Pat-
ti Labelle en de Pointer Sisters
tot de alsmaar groeiende groep
artiesten behoren die nummers
van Michael Bolton hebben op
genomen.
Zo ongeveer alles wat hij aan
raakt, verandert in goud, of het
nou om popplaten gaat of om
duetten met de Pavarotti's van
deze aardbol. Inmiddels is hij
ook al succesvol met het schrij
ven van kinderboeken.
All That Matters is de titel van
zijn nieuwe ed en ook die plaat
zal de kassa flink doen rinkelen,
want de Bolton-fan wordt erop
getrakteerd op alles wat hij zo
lekker vindt. Met behulp van
mede-componisten als Diane
Warren, Babyface, Jamie Hous
ton en zelfs Lamont Dozier heeft
Bolton 14 stukken geschreven
die zijn capaciteiten als roman
tisch zanger met soulful stemge
luid optimaal benutten. Er werd
in 19 verschillende studio's kris
kras door de VS opgenomen en
er hebben zoveel mensen meege
werkt aan de productie dat de
credits en bedankjes op de hoes
meer ruimte beslaan dan de
songteksten Terwijl de formule
voor plastic toch eigenlijk heel
simpel schijnt te zijn. (Colum
bia)
WVL
„EEN FIJN orkest," zei een toe
hoorder tijdens het optreden dat
Bobby Mack the Nighttrain
op 27 april van dit jaar in Breda
gaf. Een week later was de groep
live aan het werk te zien in Don
gen en nog geen tien dagen
daarna werd in Forth Worth,
Texas een optreden gegeven en
digitaal vastgelegd. Live at J&J
Blues Bar ligt nu in de winkel en
Bobby en companen zijn alweer
op weg richting Europa.
Zanger/gitarist Bobby Mack
komt net als Jimmy en Stevie
Ray Vaughan uit Texas en groei
de op in Dallas. Ze bezochten
dezelfde clubs, dronken Bour
bon uit dezelfde fles en speelden
samen tijdens ontelbare jam
sessies.
Na de dood van Stevie Ray lijkt
Mack, misschien samen met Ch
ris Duarte, dé belangrijkste erf
genaam van de SRV-man te zijn.
Bobby zit inmiddels meer dan
twintig jaar in het vak en deed
ervaring op in allerlei blues-,
roek-, tex-mex- en countrygroe-
pen. In 1979 formeerde hij zijn
eerste eigen band met als naam
The Night Train. Sinds die tijd
reist hij onafgebroken de aard
bol rond. In 1985 werd hij offici
eel benoemd tot 'Texas Music
Ambassador of the World'.
Sinds zijn gedenkwaardige op
treden tijdens het negende Mou
lin Blues Festival in het Lim
burgse Ospel in 1994 is hij ook
in ons land populair bij het nog
altijd groeidende blues-legioen.
Booby Mack heeft inmiddels een
aantal prachtige albums op de
markt gebracht die in ons land
verschijnen op het Provoque-la-
bel. Op cd's als Say what, Ho-
neytrap, Red hot and humid en
Sugar all night laat hij horen
dat hij goede en originele heden
daagse blanke blues maakt, zo
wel muzikaal als tekstueel.
Het nieuwe album Live at J&J
Blues Bar kun je zien als een
greatest hits-live album, dat een
bijzonder geïnspireerde band
laat horen. Mack en zijn drie be
geleiders (Mark Goodwin-toet-
sen, Kelly Donnelly-bas en Matt
Ryan-drums), klinken zeer ge
dreven en energiek. Mack speelt
niet alleen verdienstelijk gitaar,
ook zijn warme stemgeluid mag
er zijn. Het album opent ruig
met Ship's going down, gevolgd
door het mooiste Mack-nummer
Honeytrap. Alle andere songs
verdienen het predikaat goed en
degelijk.
Live at J&J Blues Bar verschijnt
in de zogenaamde midprice-se-
rie van Provogue. Mack be
schouwt dit album zelf als een
tussendoortje want binnenkort
verschijnt er een nieuw studio-
alum van deze sympathieke
Amerikaan.
„Een fijn orkest, dat is het ze
ker.
(Provogue)
KAJREL VAN DER POL
DRUM 'N' BASS-ster Adam F.
is de zoon van seventies-rocker
Alvin Stardust maar met rock
heeft zijn muziek weinig van
doen. Wel met de seventies, zo
getuigen in elk geval twee num
mers op zijn debuut-cd Colours.
Dirty Harry en 73 (wat overi
gens niet naar het jaartal ver
wijst maar naar het aantal toet
sen op F.'s piano) zijn met hun
heerlijke jazzfunk-sound duide
lijk geïnspireerd door de film
muziek uit de jaren zeventig.
F. doorspekt zijn muziek met
jazzy klanken. Het veelvuldig
gebruik van de trompet doet on
miskenbaar denken aan Miles
Davis terwijl F. in het titelnum
mer wordt bijgestaan door jazz-
gitarist Ronny Jordan.
Colours doet zijn naam eer aan:
het is een kleurrijke cd gewor
den die goed weergeeft hoe F.
zich de afgelopen jaren (Circles
is een twee jaar oud nummer)
heeft ontwikkeld. Dat geldt ook
voor de drum 'n' bass/jungle in
het algemeen, waarbinnen tal
van verschillende stijlen ont
staan zijn.
De grote kracht van F. is dat hij
zich niet op één stijl vastpint.
Naast de genoemde jazzy num
mers, bevat de cd ook techno-
varianten, softe poppy num
mers, intelligente jungle en rau
we obscure drum 'n' bass (het
superieure Metropolis). In vrij
wel alle nummers laat F. zich
bijstaan door een echte band
wat de muziek nog krachtiger
maakt.
De drum 'n' bass-puristen wor
den ook door F. bediend want op
de vinyl-versie van het album
zijn enkele commerciële num
mers vervangen door under-
ground-werk. Hoewel met dat
zeer interessant lijkt, ben ik al
dik tevreden met de cd, die dan
ook nog op tijd verschenen is om
mijn jaarlijstje extra 'colour' te
geven. (EMI)
PAUL VERLINDEN
