Oud-archivaris 'weet niets van sieraden' Wie controleert er nu eigenlijk de RW? 'Blijf met pik en poten van kinderen af5 'Voor ons joden is het niet zo'n schok' Cel voor frauderende huisarts Wim Sanders VN: 'Asielcijfers van Nederland onjuist' Politie controleert alle bezitters van vuurwapens A2 I DE STEM BINNENLAND A3 prof. Lipschits noemt veiling joods bezit door ambtenaren 'diefstal' Primera's terug naar de garage EMBER 1997 111 11 DONDERDAG 11 DECEMBER 1997 jrittannië en Ierland: flag vooral in Engeland Ie tijd regen, elders en- Jen. Later op de dag op- |n en een noordelijke Irijdag enkele wolken- "naar ook geregeld zon. .vrijdagavond in Schot- Igen. Middagtempera- lierend van 6 graden in pn tot 9 in Dublin en In Luxemburg: Donder de tijd regen en langs de i stevige wind. Vrijdag enkele bui, maar ook af on. Middagtemperatuur Ivan 12 graden op don- Inaar 7 op vrijdag. en Midden-Frankrijk: êdag overwegend be- fcn enige tijd regen. Vrij- Ihet oosten nog af en toe leiders soms wat zon en I droog. Maxima dalend graden op donderdag lop vrijdag. Frankrijk: Donderdag hvelden, maar in het jsten ook soms zon. Later ^ag af en toe regen. Vrij en tijd tot tijd regen en zon. In de middag en steekt de Mistral op. Irdag zacht met maxima *7 graden. Vrijdag mid- nperatuur 10 tot 13 gra- j*al: Donderdag wolken- li en vooral in het noorden |toe regen. Vrijdag overal maar meeste neerslag uw in het noorden. Later dag mogelijk zon. Mid- nperatuur omstreeks 17 Je: Donderdag perioden on, maar in het noordwes- bwolkt en af en toe regen, ag overal meer bewolking oral later op de dag ook in lidden en zuiden kans op Middagtemperatuur brdag rond 20 graden J de kust en 15 in het bin- [nd. Vrijdag in het noor- lalend tot 14 graden. I: Zonnige perioden, maar ft noorden ook kans op of een bui. Vrijdag vooral I middag en avond vanuit oorden meer bewolking en Middagtemperatuur uit- Jpend van 9 graden in het den tot 18 in het zuiden, kenland en Kreta: Perio- net zon. Slechts op Kreta le kans op een bui. Maxima 15 graden. Island: Donderdag bewolkt lan tijd tot tijd regen of legen. Vooral in de Duitse It een stormachtige wind. lag draait de wind naar Idwest en klaart het op. gs de kust en in de bergge- en nog wel enkele buien, dagtemperatuur donder hond 10 graden, vrijdag da- I naar 5 tot 8 graden, lenrijk: Bewolkt en zacht, j tijd tot tijd regen, boven de i meter sneeuw, dag later op de dag ook op Ire hoogte sneeuw, «dagtemperatuur donder- rond 9 graden, vrijdag iets lager. Door Rinze Brandsma Amsterdam - „Walgelijk. Zo wel uit ethisch als uit ambte lijk oogpunt beneden alle peil. Er zijn aanwijzingen dat ambtenaren gouden sieraden die getaxeerd waren op dui zend gulden voor zestig gul den hebben mogen kopen." Prof. Isaac Lipschits, gepensio neerd hoogleraar contemporaine geschiedenis in Groningen, zegt er met zijn verstand niet bij te kunnen: ambtenaren van het mi nisterie van Financiën, belast met het beheer van archieven over roof van joods bezit in de Tweede Wereldoorlog, die in 1968 aan elkaar sieraden en an dere kostbaarheden 'voor een prikkie' op een onderhandse vei ling verkochten. Niet voorstellen „Ik kon het me gewoon niet voor stellen dat ambtenaren, die als taak hadden joodse families hun bezittingen terug te geven, op een veiling op hun eigen kantoor spullen van vermoorde joden be machtigden." Dr. Lipschits, die als joods on- derduikkind met zijn jongste broertje als enige van het gezin ontkwam aan de gaskamers van de nazi's, geldt als kenner van het 'joodse tegoeden'-vraagstuk. Hij is goed thuis in de archieven over de roofoperaties van de Duitse" bezetters in Nederland en doet veel voor het Joods Maatschap pelijk Werk. 'Heling' hebben enkele deskundi gen de veiling van joodse kost baarheden in 1968 genoemd. 'He- ■jauiei) wnoui 'pioq uba iue>|[!Z 'de>|J0l0IN I Prof. Lipschits. ling' zegt ook directeur dr. H. Blom van het Rijksinstituut voor Oorlogsdocumentatie (Riod), om dat de inbeslagname in de oorlog immers pure roof was; 'aanschaf van die spullen is dan heling'. Maar wat prof. Lipschits betreft gaat het gewoon om diefstal. „Vergelijk het met een fiets op straat kopen voor een tientje. Dan weet je ook dat je fout zit. Mensen die aangesteld zijn om goederen terug te bezorgen, heb ben zich zelf meester gemaakt van spullen die in een kluis zijn blijven liggen. Ik noem dat dief stal. Op die manier is de joodse gemeenschap ver na de oorlog voor de twééde keer bestolen van goederen." Het ministerie van Financiën weet, welke ambtenaren in de ja ren zestig op het Amsterdamse Agentschap van het ministerie aan de Herengracht 410 gewerkt hebben, maar weigert de namen openbaar te maken. Kordes, de oud-president van de Algemene Rekenkamer die de gang van za ken op het Agentschap gaat on derzoeken, krijgt die gegevens wel. Actief betrokken De toenmalige directeur van het Agentschap, P. Stulemeijer en diens rechterhand Sondag zijn beiden overleden. Oud-medewer ker J.Stevens, die er de archieven beheerde, leeft nog wel. Volgens een anonieme oud-medewerker, die het weekblad De Groene Am sterdammer deze week opvoert, was deze archivaris Stevens ac tief betrokken bij de veiling van sieraden en kostbaarheden van omgekomen joden. Een citaat uit het verhaal 'Voor een prikkie', dat vandaag in de Groene verschijnt: „In het ge bouw waren sieraden en goud en zilver van de joden aanwezig, af komstig van Lippmann-Rosen- thal (de door de nazi's ingestelde 'roofbank' voor joodse bezittin gen en kapitalen, r.b.). Overge bleven van de joden die waren vermoord en niets hadden terug- geëist. Op een gegeven moment heeft Stevens georganiseerd dat het voor het personeel tentoonge steld werd. Daarop is het voor een prikkie verkocht aan het per soneel van het Agentschap en van de Raad voor Rechtsherstel." Maar de oud-ambtenaar van Fi nanciën zegt van niets te weten. De in Amsterdam-Noord wonen de J. Stevens (70), door Riod-me- dewerkers gekenschetst als een 'zeer fatsoenlijk' en secuur archi varis, lijkt zijn hele geheugen kwijt te zijn. Hij is vorige week door De Groene geconfronteerd met het raadselachtige, ineens opgedoken Liro-archief (van de Lippmann-Rosenthal bank) en met de onderhandse veiling van de kostbaarheden, maar zegt van geen archief, veiling of schandaal kennis te hebben: „Is er wat ge beurd dan?" Dat hij bij het Agentschap archieven beheerde, ontkent de oud-archivaris zelfs. „Dat was in de jaren zestig, het was maar een paar maanden." Zijn precieze functie zegt hij zich niet te herinneren. Hij heeft er nooit sieraden gezien, zegt hij, en ontkent ergens van af te weten. Wat voor sfeer heerste dan in die jaren op zijn kantoor, dat colle ga's joodse spulletjes in een opge wonden stemming aan elkaar veilden? „Wat moet ik daarvan vertellen, het is zo lang geleden en ik weet daar niets meer van." „Zo'n veiling móet door de direc tie van het Agentschap zijn goed gekeurd," zegt A.J. van der Leeuw, die als historisch onder zoeker van het Riod (van 1948 tot 1981) indertijd regelmatig bij het Agentschap op de Herengracht kwam voor onderzoek in de Liro- archieven. Van der Leeuw kent de oud-me dewerkers van het Agentschap en de sfeer die er heerste. „Ik neem aan dat het ministerie in Den Haag akkoord ging met de vei ling. Wanneer de directeur er ei genmachtig toe besloot, moet het in de jaarrapportage hebben ge staan." Van der Leeuw, goed thuis in het archief van het Agentschap, heeft zich niet beziggehouden met roof en verkoop van de gouden ringen, vulpennen, sieraden en munten, afkomstig van joodse oorlogs slachtoffers, maar met de grotere claims. Hij weet als oud-Riod- medewerker wel, dat het bij de veiling hooguit om 'een restje' van sieraden ging, en windt zich dan ook op over alle ophef. „Ik vind het heel vervelend dat De Groene, die een deel van het archief in bezit heeft, de lezers in onzekerheid laat over de omvang en de waarde van de kostbaarhe den, en het aantal gevallen van roof." De historicus is er zeker van dat het om een heel beperkt aantal spulletjes gaat: „Praktisch alle geroofde kostbaarheden zijn al in de oorlog verkocht. De grote roof èn de schadevergoeding wa ren in 1968 allang achter de rug. Bij die veiling onder de ambtena ren moet het om kleinigheidjes gegaan zijn, peanuts. Ik heb de len van de lijst gezien. Het gaat om hangertjes en oorbellen, klei ne dingen." Van de woorden 'heling' en 'dief stal', die Riod-directeur Blom en de joodse gemeenschap gebruik ten, wil Van der Leeuw niets we ten. „Dikke woorden. Bedenk dat het mét toestemming van de di rectie gebeurd moet zijn. Ze zijn niet gegapt of zo. En ze moesten die spulletjes kwijt, die hadden ze al zolang bewaard, de eige naars of erfgenamen waren niet meer te traceren, waarom dan niet verkopen? Je kunt ze niet eeuwig in de kluis laten liggen. Men had ook het idee dat alle joodse en Liro-claims al afgehan deld waren." Van der Leeuw vindt wel dat de wijze waarop de ambtenaren en het ministerie met het archief en de sieraden omgegaan zijn niet goed te keuren is. De Groningse professor Lipschits is het niet met Van der Leeuw eens. Wat heiti betreft was maar één mogelijkheid denkbaar. „Het Joods Maatschappelijk Werk heeft in zijn archieven 40-50.000 verklaringen van erfrecht. Die spullen hadden naar de erfgena men terug moeten gaan. In veel gevallen was dat vast wel moge lijk." En de opbrengst van de vei ling? „Die had naar een goed doel moeten gaan: het Joods Histo risch Museum, of verzorging van joodse graven." Echt goedmaken is niet meer mogelijk, zegt hij. „Het gaat om een ethische kwes tie, niet om een materiële." Door Caspar Cillekens Den Haag - Rabbijn Abraham Soetendorp is niet echt ver baasd over de onthulling dat ambtenaren sieraden en klei noden van vermoorde joden verkocht hebben. Dat is teke nend voor de ongevoelige manier waarop Nederland na de oorlog met de teruggekeerde joden omging. Nee, veel reacties uit eigen kring heeft Abraham Soeten dorp (1943) gisteren niet gekre gen op de onthulling dat amb tenaren van Financiën eind ja ren zestig sieraden en kleino den van vermoorde joden on derhands hebben doorver kocht. Schok „Ach, voor de joden is het niet zo'n schok. Wij hebben dat al tijd al gedacht," zegt de rab bijn van de Liberaal Joodse Gemeente in Amsterdam, Rot terdam en Den Haag gelaten. „Ik denk dat de schok voor de rest van de Nederlandse sa menleving, die denkt dat de op vang en schadeloosstelling van de joodse slachtoffers na de oorlog zorgvuldig verlopen is, veel groter is." Soetendorp was niettemin ver bijsterd toen hij hoorde van 'de schaamteloze doorverkoop' van de ambtenaren. „Het is een tweede roof. De eerste keer roofden de nazi's van de joden, de tweede keer Nederlanders. Verbaasd is Soetendorp echter niet. Volgens de rabbijn is de ongevoeligheid van de ambte naren kenmerkend voor de ma nier waarop na de oorlog met de belangen van de uit de con centratiekampen en onder duikadressen teruggekeerde joden is omgesprongen. Soetendorp verwacht dat er nog wel meer onthullingen zul len volgen. „Het is nog maar het topje van de ijsberg. Ik denk dat een parlementaire en quête naar de opvang en scha deloosstelling van joden na de oorlog op zijn plaats is. Ik ver moed dat een meerderheid van de Tweede Kamer wel te por ren is voor zo'n enquête." De rabbijn vindt dat in elk ge val de ambtenaren, die zich schuldig hebben gemaakt aan de doorverkoop, aangepakt moeten worden. Enquête „Ze moeten ter verantwoor ding worden geroepen. Dat kan via een parlementaire enquête. Dan moeten ze onder ede getui gen, moeten ze publiekelijk verantwoording afleggen van wat ze gedaan hebben. Dat is misschien straf genoeg voor hen." Of de ambtenaren juridisch vervolgd moeten worden, zoals D66-fractieleider De Graaff opperde, weet Soetendorp niet. „Dat is afhankelijk van de vraag of ze wetten overtreden hebben. Dat moet uitgezocht worden. Net zoals de vraag of de spullen, die verkocht zijn, teruggevorderd kunnen wor den." Een aantal deelnemers aan de mars tegen kinderporno in Middelburg. Van onze verslaggever Breda - De Nederlandse politie controleert deze week alle bezit ters van vuurwapens. Iedereen met een wapenvergun- ™g, zoals jagers en leden van schietverenigingen, mag een be zoekje van de politie verwachten. He politie probeert ook illegale vuurwapens op te sporen, to bijna alle politieregio's, waar onder ook de politieregio Mid den- en West-Brabant en Zee and in Nederland wordt deze week gekeken of bezitters van le gale vuurwapens wel aan alle voorwaarden voldoen. Het gaat an om de geldigheid van de ver- of wapens en munitie 'e goed zijn opgeslagen en of er geen andere wapens in huis zijn kjjmet onder de vergunning val- Maar niet alleen de legale wapens hebben de aandacht van de poli- worden ook extra mensen in- g zet om illegale vuurwapens op sporen. De politie verwacht er mogelijk ook huiszoekin- gen worden gedaan op adressen waarvan vermoed wordt dat er _uurwapens aanwezig zijn. Over de resultaten van de actie tot nu toe worden geen mededelingen gedaan. De politie zet pas eind deze week alle cijfers op een rij tje. Van onze verslaggever Middelburg - Hooguit een twintigtal kinderen en mis schien dubbel zoveel volwas senen namen gistermiddag deel aan een witte ballonnen- mars door Middelburg. Een tocht tegen seksuele mishan deling van kinderen en kinde rporno en voor strengere straffen van daders. Hoewel het aantal deelnemers aan de mars zeer gering was, was de boodschap van hoofdofficier van justitie D. Veurink er niet minder om. In niet mis te versta ne woorden zei hij: „Blijf met pik en poten van kinderen af!" Ook liet hij weten dat 'de langzaam groeiende seksualiteit van kinde ren niet voor volwassenen is'. Hij is dan ook bereid om samen met zijn collega's daders streng aan te pakken: „Wé diegenen die seks bedrijven met kinderen." Veurink, gedeputeerde A. Dek, tweede kamerlid J. Lilipally en secretaris J. Peters van de Zeeuwse Raad van Kerken kre gen gisteren na afloop van de mars ruim 10.000 handtekenin gen aangeboden. De actie is op 20 januari van dit jaar gestart door Candy Milia uit Souburg. Op die dag besloot ze dat ze niet langer stil kon zitten, dat actie nodig was. Op tekenpapier van een van haar kinderen schreef ze haar boodschap en ging vervolgens van deur tot deur. Anderen zagen dat, hoorden het, en ondersteun den haar zodat ze gisteren een doos vol handtekeningen kon aanbieden. Een geweldig aantal, aldus Dek. En tegen de enkele kinderen zei hij: „Als grote mensen aan jullie zitten, roep dan heel hard: 'nee, dat wil ik niet'. En vertel vervol gens tegen meerdere andere men sen wat er gebeurd is." Hij be loofde ook de handtekeningen door te zullen sturen naar de Tweede Kamer. Lilipally vond het geen moment om Milia te feliciteren met het succes van haar actie, wel om haar moed te prijzen. „Door voorop te gaan, om van het duis- Met de klapschaats kun je ook mensen gevoelig op de vingers tikken. Zo heeft het Nederlandse merk Viking besloten om geen schaatsen meer te leveren aan de Duitse Gunda Niemann. Niemann laat die schaatsen namelijk overplakken met stickers van het Amerikaanse skeelerbedrijf K2 en dat is een vorm van plagiaat, zo beweert men bij Viking. Of zou dat achterklap zijn? Nou leek Gunda met haar hoekige techniek altijd al een scheve schaats te rijden, maar dit gaat inderdaad te ver. Geen wonder dat onze meiden steeds op achterstand gezet worden, dat komt gewoon door die K2-stickers. De plakschaats is nog sneller dan de klapschaats. Aan de andere kant, zo midden in de opbouw naar Naga no als sportster geconfronteerd worden met zo'n boycot, ik gun dat niemand. Zo houdt de klapschaats het kleine en vooral heel enge schaatswereldje de komende tijd weer volop bezig. Wie overigens de techniek voor op de klapschaats onder de knie wil krijgen, kan dat binnenkort ook via de com puter doen. Er is namelijk een CD Romme in de maak. MERIJN Maastricht - De Geleense huisarts Wim Sanders is gisteren door de rechtbank in Maastricht wegens belastingfraude ver oordeeld tot zes maanden cel, waarvan drie voorwaardelijk. De huisarts kwam in opspraak, omdat hij doping verstrekte aan sportlieden, onder wie wielrenners van de PDM-ploeg. Het dopingschandaal staat los pleegde door medicijnen, vooral van de fraudezaak, maar kwam in het nieuws toen het strafdos sier in de openbaarheid kwam. Sanders stond alleen terecht we gens belastingfraude. Hét toedie nen van dopingmiddelen is juri disch niet strafbaar. Die feiten worden inmiddels wel onder zocht door de regionale inspectie voor de gezondheidszorg. Vol gens hun gedragsregels mogen artsen geen doping toedienen of verspreiden. De rechtbank concludeerde dat een deel van de gegevens die de Fiscale Opsporings- en Inlichtin gendienst (FIOD) bij Sanders in 1995 in beslag nam, onrechtmatig is verkregen. De FIOD had niet de gegevens mee mogen nemen die op patiënten' betrekking heb ben, omdat die onder het medisch beroepsgeheim vallen. Ook de verkoopgegevens over het do- pingmiddel Eprex en de verkla ringen van de assistentes van Sanders zijn volgens de recht bank onrechtmatig verkregen. Met de dossiers wilde de FIOD aantonen dat de huisarts fraude dopingproducten voor sportlie den, zwart in te kopen en onder de toonbank weer door te verko pen. De rechtbank zei over vol doende andere bewijsmiddelen te beschikken om aan te tonen dat de huisarts meermalen opzette lijk onjuist aangifte bij de fiscus heeft gedaan. De officier van justitie had een jaar cel, waarvan zes maanden voorwaardelijk geëist. De recht bank gaf Sanders precies de helft. Sanders' advocaat Th. Hid- dema toonde zich verheugd over het vonnis. „Het geeft ook aan dat de FIOD onrechtmatig ge handeld heeft. Ze hadden tijdens de huiszoeking de papieren beter moeten selecteren. De dienst zal moeten dokken. Met een miljoen- tje zou ik wel akkoord kunnen gaan." Ondanks zijn blijdschap wil Hiddema zijn cliënt adviseren toch in hoger beroep te gaan. „In deze zaak heeft hij aangegeven geen dienstverlening te willen in plaats van celstraf. Ik zal hem adviseren in hoger beroep wel dienstverlening aan te vragen." Door Jeroen Corduwener Maastricht - Nederland kende vorig jaar aan 22,7 procent van de asielzoekers een vluchtelingenstatus toe en niet aan zestig procent, zoals de UNHCR deze week meldde. De VN-vluchte- lingenorganisatie geeft zelf toe dat de maandag verstrekte cij fers 'misleading' zijn. FOTO JAAP WOLTERBEEK ter in het licht te komen," zei de volksvertegenwoordiger die als jongen in de kampen in Indië van nabij heeft meegemaakt wat mis handeling is. „Zoiets blijft le venslangs bij je," zei hij tegen de Souburgse die met duidelijke knikken zijn woorden bevestigde. De elf-jarige Stephan de Haan uit Middelburg, een van de deel nemende kinderen, had geen goed woord over voor zijn afwe zige klasgenootjes. Ze hadden gistermiddag andere zaken aan hun hoofd, vertelde hij. „Voet ballen, spelen, op bezoek gaan." En ook zijn meester moest het ontgelden, die had op school nau welijks aandacht besteed aan de Witte Middelburgse Mars. Van het bericht dat Nederland koploper is op de wereldranglijst van landen met asielzoekers klopt dan ook niet veel, zegt Ma nuel Jordao, directeur van het Nederlandse regionale bureau van de UNHCR. Volgens Jordao komt het percentage van zestig procent vluchtelingenstatussen waarschijnlijk uit een verkeerde interpretatie. „Er zijn veel uit spraken van rechtszaken bijge teld die weliswaar vorig jaar zijn uitgesproken, maar die betrek king hadden op asielaanvragen van de jaren daarvoor." Omdat Nederland juist in 1994 en 1995 veel asielaanvragen te ver werken kreeg, steeg ook het aan tal rechtszaken. Vanwege het 'vertragende effect' dat in be roepsprocedures optreedt, kwa men veel van die rechtszaken juist in het jaar 1996 terecht. Door deze andere uitleg van de cijfers zakt Nederland voor 1996 van de positie van koploper naar de zesde plaats, na Canada (57,6 procent), de Verenigde Staten (40,2 procent), Noorwegen (30,4 procent), België (28 procent), Ita lië (24,8 procent). Van onze verslaggever Lisse - Bij een aantal Nissan Pri mera's moet de benzinetank wor den vervangen. Dat komt, zo schrijft de importeur aan de be zitters van deze auto's, omdat scheurtjes kunnen ontstaan in de ontluchting van de brandstof tank. Gevolg daarvan kan zijn dat er benzinedampen vrijkomen. Als de tank helemaal gevuld is, kan een kleine brandstoflekkage optreden. De rijksrecherche doet onderzoek naar de be trokkenheid bij export fraude door de Rijks dienst voor de Keuring van Vee en Vlees (RVV). De RW is een controle rende dienst van het mi nisterie van landbouw, maar financieel afhan kelijk van de vleessec tor. Door Joep Dohmen en Maurice Ubags Dat de politie gokpaleizen en amusementsbedrijven contro leert, is vanzelfsprekend. Dat de politie zich door de gokbazen en eigenaren van amusementszaken zou laten betalen voor die con troles, is ondenkbaar. Toch is dat precies wat gebeurt in de vlees- branche. Een sector waarin de financiële belangen immens zijn. De RW is een zeshonderd man sterke dienst van het ministerie van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij. De RW controleert in het belang van de gezondheid van mens en dier en geeft garan ties af over vlees, levensmidde len en andere agrarische produc ten. De RW controleert produc tieketens, keurt dieren en vlees, en geeft certificaten en docu menten af. Kostendekkend De controleur van RW wordt vooral betaald door de onderne mingen waarin hij werkt. De be drijven betalen de RW een wet telijk voorgeschreven vergoe ding die kostendekkend is. Een keurmeester ko?t 26 gulden per kwartier. De RW heeft ook een commercieel tintje, op verzoek worden garanties gegeven over exportproducten. Omdat het controle-apparaat voor een belangrijk deel draait op inkomsten van degene die ge controleerd moet worden, ont staan er gezamenlijke belangen. Dat is vragen om problemen, zo als de RW die nu lijkt te hebben. De rijksrecherche onderzoekt of de RW heeft meegewerkt aan het 'omkatten' van vlees. Dat is een populair woord voor het ver doezelen van de herkomst van vlees. Buitenlands vlees wordt, door het wegsnijden van stem pels en het onjuist invullen van documenten, Nederlands vlees. Dat is van groot belang voor de export van rundvlees naar met name Rusland. Dat land stelt, in een tijd van gekke-koeienziekte, vertrouwen in rundvlees dat uit Nederland komt. De Russen ei sen een herkomstcertificaat van de RW, zodat ze zeker weten dat ze geen vlees krijgen dat Neder landers hebben geïmporteerd uit andere, onbekende landen van de Europese Unie. Die Russische eis, van midden vorig jaar, stelde de Nederlandse vleessector voor een onoverko melijk probleem: de helft van de totale Nederlandse export van 255.000 ton rundvlees bestaat namelijk uit in ons land geïm porteerd vlees. Nederland kan simpelweg zelf niet genoeg rund vlees voor de export produceren en importeert daarom zelf 138.000 ton per jaar uit het bui tenland. De exportbelangen zijn gigan tisch: Nederland voert alleen al in de eerste acht maanden van dit jaar volgens het Centraal Bu reau voor de Statistiek meer dan 30.000 ton bevroren vlees, met een waarde van zestig miljoen gulden, uit naar Rusland. Daar mee is dat land goed voor de helft van de totale Nederlandse export van bevroren vlees. Om Rusland als belangrijkste af nemer te behouden, werd - als de verdenkingen juist blijken - een even simpele als illegale oplos sing bedacht: het importvlees omkatten en van een valse, Ne derlandse identiteit voorzien. Gestuurd door ambtenaren van de RW is dat geautoriseerde fraude. Het bedrijf Verhey zegt maan denlang gedetailleerd te hebben vastgelegd hoe RW-ambtenaren de weg wezen in de fraude, hoe met stempels en papieren gerom meld moest worden. Dat de rijksrecherche onder zoekt of de RW meegewerkt heeft aan exportfraude is ineens een stuk minder verbazingwek kend dan dat op het eerste ge zicht lijkt. De RW lijkt in een gewetens conflict terecht gekomen te zijn. De dienst kon als een waakhond controleren of de RW kon sa men met de branche een stilzwij gende oplossing bedenken. Een gevaarlijke waakhond was de RW nooit. Volgens de dienst zelf, worden bijvoorbeeld certi ficaten over de herkomst van het vlees afgegeven op basis van in formatie van de bedrijven zelf. Eigen onderzoek Eigen onderzoek doet de RVV in de regel niet. Alleen bij twijfel over de juistheid van de opgege ven herkomst, kan de Algemene Inspectiedienst (AID) van het ministerie van Landbouw wor den ingeschakeld. Hoe vaak de RW tot een maand geleden ge twijfeld heeft over de herkomst van een partij exportvlees? Niet één keer, zo blijkt. En wie controleert de RW? In de regel niemand. Tenzij er twijfel is over het functioneren. Dan komt de rijksrecherche.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1997 | | pagina 3