'De ouderdom die niet bestaat
Mk ben geen museumdirecteur'
DE STEM
Boekenweek sluit
af in Jorwerd
Hilversum haalt de
bezem door Radio 3
Zelfportretten van
Rembrandt in '99
bijeen in Mauritshuis üwifransf
Sonia Herman Dolz maakte swingend filmportret van Cubaanse muziekgroep
DE STEM
Ry Cooder komt met Cubaans album en film-soundtrack
Gids
Door Marjan Mes
Na de Braziliaanse warm
bloedigheid van Hedy Ho-
nigmanns schitterende do
cumentaire O Amor Natu
ral heeft de Rotterdamse ci
neaste Sonia Herman Dolz
onlangs voor een nieuwe,
heerlijk exotische verras
sing gezorgd; Lagrimas ne-
gras (Zwarte tranen). Een
warm, liefdevol en swin
gend muzikaal filmportret
van de Cubaanse muziek
groep La Vieja Trova San-
tiaguera.
Vijf stokoude mannen, rasmuzi
kanten die de son, de Cubaanse
volksmuziek met haar opwinden
de ritme diep in het bloed zit, en
die over de hele wereld nog volle
zalen tot groot enthousiasme we
ten op te zwepen. Zodra zij spe
len, verdwijnen alle lichamelijk
ongemakken en dat is ook het
ontwapenende van deze prachti
ge filmdocumentaire, die momen
teel met groot succes in een aan
tal Nederlandse filmtheaters
draait.
Televisiekijkers herinneren Dolz
en een van haar bejaarde arties
ten wellicht nog van een kort op
treden bij Paul de Leeuw. Maar
dat was niet bepaald een opsteker
om de film te gaan bekijken. De
Leeuws grappen gingen ten koste
van de bijna blinde muzikant
zonder dat er veel té zien was van
zijn geweldige muzikaliteit.
„Vreselijk was het", zegt Sonia
Herman Dolz, filmmaakster van
Spaanse afkomst, maar gewor
teld in Rotterdam.
De regisseuse, die eerder indruk
maakte met Romance de valentia,
een bloedmooie filmdocumentai
re over het ritueel van het Spaan
se stierengevecht, maakte kennis
met de Cubaanse band tijdens
een optreden in Lantaarn/Het
Venster in Rotterdam. De pro
grammeur had haar getipt: 'mis
schien is het wel iets voor jou om
een film over te maken.'
Voedingsbodem
„De muziek, allemaal nummers
uit de jaren veertig en vijftig,
sprak mij meteen aan, want ik
kende veel van die Zuidameri-
kaanse liedjes uit mijn jeugd",
vertelt Dolz. „Thuis als kind
hoorde ik die muziek heel vaak.
Het ging mij er om de voedings
bodem van de muziek te achter
halen. Niet om de bandleden hun
levensverhaal te laten vertellen,
want dat is zo verteld en nogal
dun. Als jongemannen waren het
arme bouwvakkers die door het
communisme op Cuba de kans
kregen om goed betaalde muzi
kanten te worden."
„Verder wilde ik vooral een sym
bolische film maken over de
ouderdom. De ouderdom die ei
genlijk niet bestaat. Je bent im
mers zo oud als je je voelt. Het
moest een hymne aan het leven
I I
VRIJDAG 5 DECEMBER 1997 El
Van onze rtv-redactie
Hilversum - Radio 3 staat binnen enkele weken volledig o
zijn kop. Als het NOS-bestuur akkoord gaat, wordt het station I
in twee popzenders opgesplitst. Lukt dat niet, krijgt de zender I
toch een totaal nieuwe formule. Ook de andere publieke radio-1
zenders gaan geheel of gedeeltelijk op de helling.
Het in Den Haag loskrijgen var!
een FM-frequentie zal moeilijj
zijn, beaamt Groothuis. „Poli-1
tiek, financieel en technisch moe-1
ten we nog kreukels gladstrijken I
Maar dat Radio 3 grondig word!
aangepast, staat vast. Of er nsl
wel of geen tweede popzender
bijkomt."
Hoewel Radio 3FM het
reclamegeld binnenbrengt, krijg: I
de publieke popzender al gerui-l
me tijd veel kritiek. De iets oude-1
re kijker (tweederde van de Ra.|
dio 3-luisteraars) vindt het sta-L
tion te progressief. Het resteren-1
de publiek is evenmin tevreden I
Radio 538 en Kink FM, de cc
merciële alternatieven voor L™
dio 3, snoepen steeds meer luis-1
teraars en adverteerders weg. I
Groothuis: „Het nieuwe Radio il
wil alle popliefhebbers bedieneil
naar journalistieke maatstaven!
dus niet aan de leiband van dc|
platenmaatschappijen. We zijn|
tenslotte een publieke zender."
De radiodirecteuren en vijf zen
dercoördinatoren van Radio 1 tot
en met 5 lanceren een plan tot in
grijpende veranderingen in het
Hilversumse radiobestel. Dit is
het resultaat van de zogeheten
Radiodagen, waarbij de publieke
radiostations hun luistercijfers
kritisch onder de loep hebben ge
nomen.
Meest in het oog lopende voorstel
is het opdelen van Radio 3 in een
popzender voor lichte muziek en
een voor het meer trendy reper
toire. Daarmee zou het aantal pu
blieke radiozenders van vijf op
zes komen.
NOS-woordvoerder K. Groot
huis: „Nu bedienen we op Ra
dio 3 twee categorieën. De groep
tussen de 15 en 25 jaar die graag
vernieuwende popmuziek hoort
en de oudere luisteraars. Die pre
fereren het meer reguliere werk.
Radio 3 huisvest in wezen twee
zielen in één borst. Dat willen we
op korte termijn veranderen."
NEDERLAND 1
7 00 Journaal
07.05 Get the Picture (herh)
07.29 Ontbijt-TV, actueel ochtendmags
zine met om 7.30,8.00 en 8.30 uu
Journaal en 7.43, 8.15 en 8.45 uu
Sportjournaal
09.00 Journaal
09.09 De ochtenden
99 57 De rijdende rechter (herh)
10.43 Joden van Marokko (herh)
11.13 Jos op 1 (herh)
12.04 Er is meer tussen hemel en aar
de (herh)
1514 De Jostiband verrast Sinter
klaas (herh)
16.05 Jos op 1, middagmagazine
17.01 Alles kits, kindermagazine me
Ratjetoe; 17.26 Mirror mirror
17.50 Dag Sinterklaas
18.02 Growing Pains, comedy
18.30 Get the Picture
19.00 Ha, die Pa, comedy (herh)
19.29 Zo vader zo zoon, spelletje
20.00 Journaal
20.23 Netwerk, actualiteitenrubriek
20.57 Weeroverzicht
21.05 Achter de lach, serie interviews
met top-cabaretiers
22.01 Emergency Room, ziekenhuisse
rie
22.49 Twilight's Last Gleaming, speel
film
NEDERLAND 2
Cineaste Sonia Herman Dolz tussen de vijf bejaarde, Cubaanse rasmuzikanten uit haar hartverwarmende muzikale filmdocumentaire 'Lagrimas Negras'.
FOTO HUNGRY EYE PICTURES
worden. Daar kon ik als cineaste
veel beter mee uit de voeten dan
met de traditionele interview-
vorm. In de montage heb ik jeugd,
heden, verleden en toekomst door
elkaar gebruikt. Als de muzikan
ten over hun jeugd vertellen, zie
je jonge kinderen dansen en mu
ziek maken. Op Cuba kent ieder
kind al die liedjes."
Montage
Vijf weken is Sonia Herman Dolz
met een camerateam op Cuba ge
weest om te filmen, en gedurende
twee weken volgde zij een toernee
door Europa van de groep. Haar
moeder, de Spaanse in Rotterdam
werkende kunstschilder Dora
Dolz, ging mee op reis om voor
haar baby te zorgen. Het meeste
werk - drie maanden - ging ech
ter in de montage zitten, die het
associatieve, muzikale beeldver
haal zijn bezieling en samenhang
gaf.
„Tijdens de toernee van de
band", vertelt Dolz, „kwam ik
het meest onder de indruk van
hun uithoudingsvermogen. Als
wij uitgeput waren, waren zij niet
eens moe. Hoe ouder je wordt des
te minder slaap je kennelijk no
dig hebt. Maar het was vooral ook
een kwestie van een levenslange
professionaliteit en discipline.
Het leuke was dat die oude man
nen verder geen haar anders wa
ren dan wij. Je verliest namelijk
wel je haren, maar niet je per
soonlijkheid. Dat was ook een
van de interessante dingen om in
de film te laten zien."
Als ambassadeurs van de Cu
baanse volksmuziek maakt het
vijftal, waarvan de jongste 62 is
en de twee oudsten 84, al vanaf
hun jonge jaren toernees. En ze
doen ook nu nog niets liever, zo
als zij thuis in Santiago de Cuba
vertellen. Het maakt niet uit dat
de een halfblind is en de ander
met een wandelstok moet lopen,
als zij op het podium staan en met
meeslepende zang en ritmische
gitaren de Cubaanse son vertol
ken, vallen al die gebreken weg.
Levensgevoel
Als zij hun prachtige volksliede
ren over liefdespassie en gebro
ken harten zingen, worden het
weer jonge mannen, die nog altijd
volkomen geloven in wat zij doen
en die ook niet anders kunnen.
Lieve oude mannen zijn het nu,
maar hun aangeboren machismo
speelt nog altijd mee in hun mu
ziek en levensgevoel, zo laat Dolz
in haar filmbeelden zien. Als ze
heupwiegend een dansje maken
met een vrouw ontstaat een lijfe
lijke erotiek, die je niet voor mo
gelijk houdt.
Een van hen, met twaalf kinderen
bij zeven verschillende vrouwen
en desondanks nog altijd ver
zorgd door dezelfde liefhebbende
echtgenote, maakt geen geheim
van zijn grote passie: vrouwen.
'De bron van alle leven'. Berus
tend moet hij echter constateren
dat 'mijn potlood nu niet meer
schrijft'. Als hij de snaren roert,
swingt het echter nog dat het een
lieve lust is.
De cineaste laat de bejaarde mu
zikanten volledig in hun waarde
en heeft een gevoelig oog voor
hun aangeboren levenspassie en
de muziek die daar uit voorkomt.
Alsof haar Spaanse afkomst op
nieuw de bron is geweest voor een
zuidelijke manier van kijken.
Maar dat ontkent ze toch.
„Ik ben wel in Madrid geboren,
maar al op mijn derde naar Ne
derland gekomen. Ik woon al 33
jaar in Nederland en voel me een
echte polyglot. Ik ben dan ook
nogal huiverig als men verband
legt tussen mijn afkomst en mijn
films. Ik zou ook heel goed een
mooie film over Russen kunnen
maken. Als je talent hebt voor
iets dan speelt je achtergrond
geen enkele rol. Mijn stierenvech
tersfilm had behalve dat ik
Spaans spreek verder ook niets
met mijn verleden te maken."
Stierengevecht
Dolz: „Een Nederlandse vriend
had me in Spanje eigenlijk tegen
mijn zin meegenomen naar een
stierengevecht. „Jezus, dacht ik,
wat zit hier achter? Hoe kunnen
mensen tachtig gulden neerleg
gen voor zo'n saai schouwspel? Ik
vond het een uiterst vreemd ri
tueel. Juist daardoor ging ik er
met steeds nieuwsgieriger ogen
naar kijken. Later ben ik mij er
pas echt in gaan verdiepen, steeds
gedetailleerder, waardoor ik iets
te begon te begrijpen van de oor
sprong en de noodzaak."
In Dolz' film Lagrimas negras
zien we de vijf bejaarde rasmuzi
kanten thuis op Cuba, afgewis
seld met optredens voor volle,
uitgelaten zalen in Europa en met
toerneekijkjes achter de scher
men - tot in de slaapkamer en de
kleedkamer toe. Ontroerend zijn
de close-ups van oude, stramme
handen in de weer met het strik
ken van vlinderdasjes en het soig
neren voor een optreden. Net zo
bezield gefilmd als het kleedri
tueel van de matador voordat hij
de corrida in gaat.
Straatscènes met jonge Cubaanse
talentjes swingen de pan uit. Het
zijn associatieve beelden, die de
kijker ondanks de snelle montage
toch alle rust gunnen om te genie
ten van ieder beeld, prachtig
vastgelegd door de cameraman
nen Melle van Essen en Jackó van
't Hof. Voordat de bejaarde Cu
baanse artiesten op toernee gaan,
bezoeken zij een betoverend uit
ziende kerk om er een kaars te
branden. Dat is voor hen net zo
gewoon als de zegen van Fidels
communisme, dat hen als jonge
muzikanten in staat stelde om
met hun orkest (met de officiële
A-status van de staat) eindelijk
een goede boterham te verdienen.
'Fidel moet wel muzikaal zijn en
anders weet hij het goed te ver
bergen', grapt een van hen. In
Londen nemen de vijf bandleden
respectvol de pet af voor het
standbeeld van 'Carlos Marx.'
Het komt allemaal volkomen na
tuurlijk en spontaan over, alles
recht uit het hart. De nooit afla
tende muzikaliteit van de Cu
baanse band klinkt door de hele
film en ondersteunt de sfeervolle
en vertederende beelden. Je kunt
bijna niet stil blijven zitten als
het opwindende ritme van de son,
de guaracha, cha cha cha of bole
ro klinkt.
„De son is de oudste volksmuziek
van Cuba, veel ouder dan de rum
ba, en wordt door de groep op
traditionele wijze gespeeld, zon
der trompetten of drums", aldus
de filmregisseur, die de afgelopen
drie jaar filmde voor het VPRO-
programma Diogenes maar nu als
freelance-regisseur werkt en voor
Lagrimas negras financiële steun
kreeg van de NPS. „De wereld
première van de film was een fan
tastisch dansfeest waarvoor de
band speciaal naar Rotterdam
was gekomen. Het was prachtig
om te zien: die vijf oude mannen
in witte smoking."
Amsterdam (anp) - De Boekenweek wordt volgend jaar voor di
verandering eens niet in de Amsterdamse grachtengordel afge-l
sloten. Het slotbal verhuist naar Jorwerd, het Friese dorp da!
figureert in het veelbejubelde boek Hoe God verdween uitki-f
werd van boekenweekessayschrijver Geert Mak.
Wel is er in de hoofdstad een
openingsbal, zodat er voor het
eerst in de 63-jarige geschiede
nis van de Boekenweek twee
Boekenbals zijn.
De Stichting Collectieve Propa
ganda van het Nederlandse Boek
(CPNB) onderstreept met deze
keuze het thema van de Boeken
week: Panorama Nederland,
Stad en land in proza en poëzie.
Het openingsbal is op dinsdag
avond 10 maart in de Stads
schouwburg van Amsterdam. It
Boekebal fan Jorwert vindt za
terdagavond 21 maart plaats in
café Het Wapen van Baardera-
deel.
De schijvers van het
weekgeschenk en het
weekessay, Arnon Grunberge
Geert Mak, zullen beide feestel
meevieren.
Het Boekenweekgeschenk ral
Arnon Grunberg, De heiligeAiJ
tonio getiteld, is een verhas|
over de strijd die iemand moil
voeren om zich thuis te voelen ii|
een-vreemd land.
Het essay van Geert Mak,
ontsnapte land, is het persoon-I
lijk verslag van een zoon diebe-l
sluit de boottocht die zijn vadtil
vijfentachtig jaar geleden raaakf
te, na te varen in het landsehap|
van 1997.
09.00 Koekeloere (tot 09.15)
09.30 Nieuws uit de natuur (tot 09.50)
10.00 Huisje boompje beestje (tot
10.20)
10.30 Skiednis: Eise Eisinga (tot 10.50)
11.00 Schooltv-Weekjournaal
11.30 Mentor magazine (tot 11.50)
12.00 Agrarisch journaal (tot 12.15)
12.45 Agrarisch journaal (herh)
13.00 Journaal
13.05 Modeltekenen en schilderen
13.35 Omega (herh)
14.25 Nederland zingt (herh)
15.00 Spreekuur
16.00 Journaal
16.05 Our House, serie
16.59 Mansions Great Houses of Euro
pe, reportage-serie: Kasteel Selso
in Denemarken
17.29 2Vandaag, actualiteiten met om
17.30 en 18.00 Journaal; 18.43
Sportjournaal en vanaf 18.51
Hoofdpunten uit het nieuws ge
volgd door het weer
19.01 Sinterklaas, waarin Sinterklaas
o.a. kinderen (4 t/m 7 jaar) ont
vangt die zich het afgelopen jaar
op een bijzondere wijze verdien
stelijk hebben gemaakt
19.53 Stapel op auto's, magazine
20.24 Windkracht 10, serie
21.23 Dit was het nieuws
22.04 Helmut Lotti goes classic III. Mu-
ziekspecial
22.57 Een uitzending van het Aids
Fonds
23.00 Studio NOS met ca. 23.30 uur
Journaal
23.35 Moskou: 850: Wie heeft ons no
dig? (Little Groningen), documen
taire (tot 00.15)
NEDERLAND 3
12.00 Journaal
12.07 MiddagEditie met om 12.30 uur
Sportjournaal
13.00 Journaal
Den Haag (anp) - Het Mauritshuis in Den Haag zal de laafsit|
maanden van 1999 zoveel mogelijk zelfportretten van T
brandt tentoonstellen.
Er zijn al toezeggingen voor
bruiklenen uit zeven steden. Een
dergelijke expositie van zelfpor
tretten van Rembrandt is nog
nooit eerder gehouden.
Door Peter Borgers
Artiesten moeten hard wer
ken, maar ook weer niet zo
hard dat de platenbaas ze am
per bij kan benen. Ry Cooders
chef moet zijn eerste hartin
farct nabij zijn, omdat de man
met de bottleneck doodleuk
twee platen tegelijk in de
aanbieding gooit: Buena Vi
sta Social Club en The End of
Violence.
Ry Cooder vindt zichzelf geen
workaholic. De albums zijn im
mers niet tegelijk opgenomen en
vertonen bovendien muzikaal
nauwelijks enige verwantschap.
The End Of Violence is helemaal
vers, maar Buena Vista Social
Club kwam een jaar geleden tot
stand.
Voor laatstgenoemde plaat reis
de Cooder naar Cuba voor de
son-muziek, de muzikale voorva
der van de salsa. Son is een 'ver
geten' muziekstijl, die op het si
garen-eiland nog altijd wordt
beoefend door mensen, die de
muziek tientallen jaren levend
hebben gehouden.
We kennen Cuba van dictator Fi
del Castro. Opvallend op Buena
Vista is echter de afwezigheid
van politieke indoctrinatie. Dat
blijkt duidelijk uit Chan Chan,
het nummer dat regelmatig langs
de radiozenders swingt. Liever
dan de zegeningen van het Cu
baanse communisme te bezingen,
buigen de musici zich over de
volle glorie van Juanika's achter
werk. Politiek en muziek gaan
volgens Cooder ook niet goed sa
men.
„Een politiek verhaal kun je in
muziek niet kwijt. Bovendien is
muziek van de mensen, niet van
de machthebbers. Cuba kent een
tragische traditie van dictatoren,
Castro verdreef Batista. De man
vóór Batista (Gerardo Machado,
die de macht had van '25 tot '33)
was volgens de verhalen de erg
ste van allemaal. Son heeft ze
zien komen en zien gaan. Muziek
kun je niet verbieden - dat is on
mogelijk. Castro vervolgde
schrijvers, maar had geen greep
op musici."
Puurheid
Ry Cooder is ervan overtuigd,
dat als je roots-muziek wilt ho
ren zoals ze hoort te klinken, je
af moet reizen naar de plaats
waar ze wordt gemaakt.
„Dat geldt niet alleen voor Cuba,
maar voor alle stijlen. Je moet
spelen met mensen die er geen
internationale carrière op na
houden. Rondreizende musici
verliezen de puurheid van hun
muziek. De echte ouwe knoesten,
die al tientallen jaren in dezelfde
streek spelen, vormen het ware
hart van de regionale muziek."
In Havana waren dat lui als pia
nist Rubén Gonzalez, gitarist
Compay Segundo en Barbarito
Torres, die de Laoud - een
twaalfsnarig bastaardgitaartje -
bespeelt. Hoewel de dertienjari
ge timbalesvirtuoos Julienne
Oviedo Sanchez meedoet, was
bijna iedereen ouder dan zeven
tig. Cooder's favoriete ouwe
knoest was wellicht zanger Ibra
him Ferrer. Een magere ('asce
tisch', aldus Cooder) man, die
zingt alsof hij bidt.
Kritiek
„Ik was goed voorbereid, had de
muziek en de mensen bestu
deerd, Ik kende de namen, maar
van Ferrer had ik nog nooit ge
hoord. De anderen brachten hem
mee - lokten hem mee, want hij
had de muziek al opgegeven. Hij
bleek een geweldige zanger en
een grote persoonlijkheid, die
put uit een diep geloof in Sante-
ria, de religie van het eiland.
Voor mij was hij de grote verras
sing van mijn trip - alsof je Nat
King Cole ontdekt."
Het succes van Buena Vista is in
middels vervolgd. De film La
Grimas Negras van regisseuse
Sonia Herman Dolz is in ons land
een groot succes en deze dagen
touren diverse Cubaanse groepen
door de Benelux. Cooder krijgt
echter ook kritiek om zijn oren.
Vooral van purist as die zich sto
ren aan de kapitalistisch-impe-
rialistische slidegitaar waarmee
de muziek wordt vervuild. Het
zal Ry worst wezen.
„Muziek kun je niet conserveren.
Over enkele jaren zijn al deze
muzikanten dood en is son niet
meer. Ik ben geen museumdirec
teur, maar muzikant. Het was
niet mijn doel om deze muziek op
strek water te zetten. Ik wilde
gewoon met deze geweldige mu
sici spelen."
Filmstudio
Van een zonovergoten Caraï-
bisch eiland naar een donkere
filmstudio - voor de prins van de
soundtrack is het een kleine stap.
Want ook vers van de cd-pers is
The End Of Violence, de cd van
de gelijknamige Wim Wenders-
film.
Cooder is sinds films als Paris,
Texas en Crossroads ook bekend
door soundtracks.
Daarin creëert hij bijna zichtba-
De unieke tentoonstelling, die cl
samenwerking met de Nations!
Gallery in Londen wordt gt-|
maakt, zal ook de eerste i'
van het jaar 2000 nog in Dal
Haag blijven. De oude meeste:!
beleeft zo het begin van het <tej
de millennium in zijn vaderland!
aldus Mauritshuis-directeur F|
Duparc.
Rembrandt heeft zichzelf e®|
kleine veertig keer geschi
en verder tekeningen en
van zichzelf vervaardigd. J
zijn jonge jaren waren het vom-I
al gezichtsstudies, later karatl
terstudies. I
Toen schilderde hij veel *1
dan alleen zijn eigen tronie,
als dat toen heette. Hij schil®'!
de als het ware ook zijn binne'J
kant en daar kun je heel veel ui,|
aflezen", zegt Duparc.
De zelfportretten komen i
meer uit Boston, Washing®!
Glasgow, Londen, Amsterdacj
Wenen en Kassei. De Nation»!
Gallery krijgt de expositie o*f
rigens eerder in huis dan
Mauritshuis.
„Prima. Wij kunnen dan vanoj
internationale publiciteit Pr0'j
teren, de kinderziekten zij® 1
de tentoonstelling en wij
nen haar nog verlengen ooï
aldus een opgetogen Duparc-
17.25 The Streets of San Francisco, mis
daadserie 18.30 Régions soir 18.50 Cartes
sur table, magazine 19.05 Fidèles au poste,
spelletje 19.30 Nieuws. Aansl.: Weerbe
richt 20.25 Bon week-end 21.20 Entre ter-
re et mer, mini-serie 23.15 Oeuvres en
chantier, portret Charlie Degotte 23.50
Laatste nieuws
BELGIË FRANS 2
16.50 lei bla bla, kindermagazine 17.50
Teléchat 17.55 lei bla bla 18.55 Régions
soir 19.15 Gourmandises, culinair magazi
ne 19.30 Nieuws 20.15 Riens du tout, Fran
se film-komedie uit 1992 van Cédric Kla-
Pisch met Fabrice Luchini, Daniel Berlioux
en Mare Bergman 21.50 Millésimes, maga
zine over wijncultuur 22.05 Laatste nieuws
«.30 Pulsations, medisch magazine 23.25
Cartes sur table, magazine (tot 23.40)
DUITSLAND 1
Ry Cooder met de Buena Vista Social Club: „Een politiek verhaal kun je in muziek niet kwijt.
re muziek, die de beelden een ex
tra dimensie geeft. En hij weet
niet hoe hij dat doet.
„Meestal zit ik wat naar de beel
den te kijken, vraag ik naar de
sfeer of de inhoud. En voor ik het
weet, struikel ik over een geluid
dat precies zegt wat de beelden
laten zien."
Voor deze cd werkte Cooder met
Howie B. Zo ongeveer het tegen
overgestelde van de oude Cuba
nen: Howie B. is een techni
cus/muzikant, die al eerder
werkte met Tricky en U2.
„Hij is geweldig, maakt van de
mengtafel een heus instrument.
Vaak wordt gezegd dat jongelui
enkel nog muziek kunnen maken
met een computer. Howie ge
bruikte wel tapeloops, maar deed
alles met de hand. De man is een
echte mengtafeltijger. Hij doet
alles op de gok, grijpt instinctief
naar de knoppen en gebruikt al
zijn ledematen. Een keertje
sprong hij zelfs bovenop de
mengtafel. Hij is van een andere
generatie dan de Cubanen, maar
de overeenkomst is groter dan je
zou denken. Het zijn allemaal
rasmusici, die hun kunstvorm in
stinctief benaderen."
(ADVERTENTIE)
RTETPEN GALÊRiÉ'
KJeinpJastiek - (brons) van
PIETER D'HONT
en ARIE TEEUWISSE
Schilderijen van
JOOP MIJSBERGEN
nog t/m 28 december a.s
Kerkstr. 16 BERGEN OPZ00» I
Tel. 0164-21 15 20
fax. 0164-21 15 30
vr. 14 -19.00 zat. en zon.
van 14 -17.00 en na lel. aWJ
12.10 Abenteuer Zoo, documentaireserie
12.55 Presseschau 13.00 Mittagsmagazin
met Heute 13.45 Plusminus-News 14.00
agesschau 14.03 Höchstpersönlich, por-
ret acteur en komiek Eddi Arent 14.30 Ru-
benimm dich!, speelfilm 16.00 Ta-
gesschau 16.03 Rolle rückwarts met hoog-
iÏÏteü„uit.de Duitse tv-geschiedenis
nnü kreb'ssimo!, culinair magazine
yoo Tagesschau 17.15 Brisant, boule-
ardmagazine 17.55 Verbotene Liebe, se-
p 18-25 Marienhof, serie 18.55 Baby an
«°rd, serie 20.00 Tagesschau 20.15 Honey,
blew up the Kid, speelfilm 21.40 Exdusiv
«■10 Tagesthemen 22.45 Privatfernse-
on«?9azine 23'30 Wat is?. tall«how
m tmagazin °°-35 Tbe Rounders,
Peelfilm 01.55 Favorite Son, mini-serie
'deel 1, tot 03.25)
DUITSLAND 2
13.45 Sport Extra/tennis: Masters of Cham-
W> s-toernooi te Frankfurt 17.00 Heute
L 0 Deutschland, magazine 17.45
heute, magazine 18.00 Schlosshotel
.sene 19.00 Heute 19.25 Die Auber-
gelö'st ie n-15 Aktenzeichen: XY...un-
er t 1 il le Reportage: In 1987 vallen
wann» gewonden en enkele doden
nenriirT 66n tankwa9en eet1 ijssalon bin-
wordt LT/Xpl°,deert- Tien Jaar na dat°
teerd d!f verborgen camera geconsta-
r oat er nog niets veranderd is aan de
