Twee vaders op zoek naar 'hun' zoon
Foto's met sluier
van intimiteit
1
i.
Scèn
Magisch-realistische komedie uit België
0
2
0
0
u
l/l
0
iu
Q
Ami
de stem
peStem
U I
G I D
Werk van Ed van der Elsken op tentoonstelling
UI
DONDERDAG 4 DECEMBER 1997
Jongen wil meisje zijn
in 'Ma vie en rose'
Door Marjan Mes
Het jongetje Ludovic uit de
Belgische zwarte komedie Ma
vie en rose vindt het doodnor
maal dat hij een meisje wil
zijn. Hij is er ook absoluut ze
ker van dat hij later een meisje
zal worden. Zijn ouders zien er
geen enkel kwaad in. Dat hun
zoontje zich meisjesachtig
kleedt en gedraagt, vinden ze
eigenlijk wel aardig.
Ludo is immers een schatje,
waarom zou je je dus zorgen ma
ken? Een probleem wordt het pas
als de buitenwereld er zich mee
gaat bemoeien. Omdat de familie
pas is verhuisd naar een keurige
nieuwe buitenwijk wordt een
kennismakingsfeestje gegeven.
Net als het gezellig begint te wor
den, verschijnt Ludo opgemaakt
en met oorbellen in de jurk van
zijn zusje en veroorzaakt een
schok onder de gasten. De brave
buren vinden het een schande.
Rampspoed dreigt. Wat moet er
in hemelsnaam van Ludo terecht
komen? Op school verpest hij met
zijn meisjeachtige gedrag een to
neelvoorstelling en wordt hij tot
overmaat van ramp ook nog ver
liefd op een klasgenoot. De buren
getuigen van hun verontwaardi
ging door 'weg met de flikkers' op
de garagedeur te kalken. Voor
Ludo's goed bedoelende ouders
wordt het een steeds groter pro
bleem.
Ludo voelt zich daar wel schuldig
over maar hij is bepaald niet on-
De kleine George Du Fresne speelt in de leuke zwarte komedie 'Ma vie en rose' een jongetje dat liever een meisje is. foto polygram
zeker over zijn eigen gevoelens.
Hij kan gewoon niet anders, be
weert hij, omdat er iets fout is ge
gaan met de chromosomen die ner slaagt er in om ernst en vro-
God hem gaf. lijkheid heel aardig te combine-
De Waalse regisseur Alain Berli- ren in zijn speelfilmdebuut Ma
vie en rose. Het anders zo zwaar
beladen thema van de transsek-
sualiteit wordt nu eens aange
naam luchthartig behandeld.
Tussen realisme en fantasie in.
De magisch-realistische scènes
zijn verpakt in grappige snoep-
kleuren die ook leuk passen bij
het sprookjesachtige uiterlijk van
de Belgische buitenwijk waar het
gezin woont en bij het droom
landschap waar Ludovic zijn toe
vlucht zoekt als hij het even niet
meer ziet zitten.
Zonder prekerigheid verdedigt
de film het recht van ieder mens
op zijn eigen seksuele overtui
ging. De begripvolle ouders spe
len daarbij een doorslaggevende
rol. Vooral de scènes tussen de
moeder (Michèle Loraque) en
haar zoon zijn aandoenlijk op
recht. Ludo's moeder is er van
overtuigd dat alleen haar kind
kan weten wat goed voor hem is.
Hoewel ze eerder bijna een ze
nuwinstorting kreeg van de
schrik en de schande.
Georges Du Fresne is vertede
rend als Ludovic, een naïef en te
gelijk zelfverzekerd kind dat niet
in het minst sentimenteel wordt
behandeld door regisseur Alain
Berliner. Indertijd was Berliner
de scenarioschrijver van Koko
Flanel, de succesfilm van de
Vlaamse komiek Urbanus. Ma vie
en rose waarvan het scenario niet
door hemzelf werd geschreven, is
een Frans-Belgische coproductie,
die bij de zuiderburen al veel suc
ces had. Ook bij kinderen. Naar
verluidt vooral bij meisjes.
'Ma vie en rose' draait in Chassé Cine
ma in Breda en op 18 december bij Fi-
deï et Arti in Oudenbosch (18.45 uur).
Door Jos Kessels
De komedie Father's Day van Ivan Reitman is een
vrij vertaalde remake van de Franse film Les Com
peres van Francis Veber uit 1983, met Pierre Ri
chard en Gérard Depardieu. Daarin maakt een
vrouw twee vroegere minnaars wijs dat ze vader
zijn, om haar verdwenen zoontje op te sporen. De
twee mannen zijn totaal verschillend van karakter
en aanvankelijk moeten ze niets van elkaar weten,
maar uiteindelijk vinden ze de jongen als vrienden.
Billy Crystal zag bij toeval Les Comperes en herin
nerde zich een oude afspraak met Robin Williams
om samen ooit nog eens een film te maken. Father's
Day is het resultaat. Crystal speelt daarin de suc
cesvolle advocaat Jack Lawrence, die in totaal acht
jaar getrouwd is geweest met diverse vrouwen,
maar nu het geluk heeft gevonden in een jongere
optelsom van het andere geslacht.
Op een dag wordt Lawrence benaderd door Collette
(Nastassia Kinski), een Frangaise waar hij zijn stu
dententijd een nachtje mee verlevendigd heeft. Col-
lette is ook getrouwd, maar beweert dat haar zoon
tje Scott van Lawrence is en dat de jongen weggelo
pen is. De echtgenoot van Collette is volgens haar
niet capabel om de knaap te vinden.
Hetzelfde verhaal steekt Collette even later af tegen
Dale Putley (Robin Williams), een verwarde, verze
nuwde en in alles gesjeesde man, die in zijn hippie-
Billy Crystal (links) en Robin Williams met
'hun' zoon in het vliegtuig in 'Father's Day'.
tijd de studentes najoeg als een bronstige bloemen-
neushoorn. In tegenstelling tot Lawrence is Putley
terug in de wolken als hij hoort dat hij vader is.
Al snel kruisen de wegen van de twee zoekende va
ders elkaar en ruziënd over de identiteit van de jon
gen rijden ze door Californië. De tocht voert van de
haven van Frisco en punkconcerten in Sacramento
naar de gokhallen van Reno, Nevada, waar de va
ders het ook nog aan de stok krijgen met dope
dealers.
Father's Day is gebouwd op de wisselwerking tus
sen de komieken Billy Crystal en Robin Williams en
hun tegenstrijdige karakters in de film. Helaas wil
len ze geen van tweeën werkelijk leuk worden en
samen zijn ze dat nog minder. Crystal hangt de stra-
ke zakenman met de blanke pit uit, terwijl Williams
zich verstopt in ongecontroleerde typetjes en imita
ties. Doorgaans is dat zijn specialiteit, maar in deze
film heeft zijn optreden vooral iets vermoeiends.
Slechts incidenteel valt er iets te lachen: „Weet je
niet wat geld is? Jawel, dat ken ik nog uit mijn vrij-
gezellentijd". Grappig is ook de korte bijdrage van
een bekende Hollywood-ster in een piercing-shop.
Naar het einde toe wordt Father's Day steeds senti
menteler en als het doek valt kun je even niemand
zien en wil je nog minder weten.
I 'Father's Day' van Ivan Reitman draait in Cinésol 1 in Breda,
Roxy in Bergen op Zoom, Centraal in Geertruidenberg, Heu
velpoort 3 in Tilburg en De Koning van Engeland in Hulst.
Door Margriet van Aalten
Onder de titel Leve ik! besteedt het Amsterdams Historisch Museum aandacht aan het fotogra
fisch en filmisch werk van Ed van der Elsken. Voor zijn werk is ook aandacht tijdens het Docu
mentary Film Festival in de hoofdstad.
Hij kon ontwapenend en provoce
rend zijn. Hoe hij zich ook ge
droeg, hij werd toegelaten in de
wereld die hij fotografeerde. Of
dat nou de wereld van Anster-
dam, Parijs, India, Japan of Afri
ka was, of die van een accordeon
speler, een blind jongetje of een
travestiet. Ed van der Elsken
bouwde een relatie op met de on
derwerpen en de mensen die hij op
de gevoelige plaat vastlegde. Die
relatie is op elk van zijn foto's
voelbaar aanwezig. Hij deelde
mee in iedere trots, blijdschap en
verdriet.
Leve ik! heet de tentoonstelling in
het Amsterdams Historisch Mu
seum waarin de relatie tussen fo
tografie, film en diaprogramma's
van Ed van der Elsken (1925-
1990) het uitgangspunt is. Eerder
werd er nauwelijks aandacht be
steed aan zijn 'andere' werk. Maar
alles blijkt nauw met elkaar ver
bonden te zijn. Zijn films zijn net
fotoboeken en zijn foto's hebben
een filmisch karakter. Onderwer
pen die hij eerst fotografeerde,
ging hij daarna filmend te lijf. Of
andersom.
Het zijn niet zomaar plaatjes van
mensen in bepaalde situaties. Van
der Elsken zette niets in scène,
maar hield blijkbaar altijd op het
juiste moment zijn camera in de
aanslag. Voyeurisme was hem
vreemd. Het lijkt of iedereen hem
toeliet, gezien de open en eigen
blik waarmee de personen de ca
mera inkijken. Hij was overal. In
de huiskamers van zijn vriendin
nen, de hoerenbuurt van Amster
dam, op ranzige hotelkamertjes in
Parijs, in het nachtleven van Hong
Kong, bij jachtpartijen in Afrika.
Het moet hem een vermogen heb
ben gekost, die wereldreizen. Al
les had hij voor zijn reportages
over. Hij beweert ergens dat 'na
terugkeer effe twee maanden
brommen' omdat hij via malafide
praktijken aan geld was gekomen,
voor hem geen probleem zou zijn
geweest.
Zijn portretten, waarbij het niet
om de schoonheid van het model
maar van het moment ging, zijn
het beste. De gewone, brave man
liet hij links liggen. Hij had meer
interesse voor mensen die zich,
vooral in de jaren vijftig en zestig,
aan de zelfkant van de maat
schappij begeven. Bedelaars, mu
zikanten, oude vrouwtjes die in
vuilnisbakken rommelen, homo's
die elkaar steels zoenen. Traves
tieten genoten zijn voorkeur, hij
wist ze ook overal te vinden, ge
zien de talloze foto's uit de ver
schillende streken van de wereld.
Zo jolig en verlopen als ze er in
Bangladesh uitzien, zo zelfverze
kerd en levensecht zijn ze in To
kio. Zonder enige schroom kijken
ze de camera in.
Bij de meeste foto's is te achterha
len waar de lichtbron vandaan
komt. Linksboven, rechts opzij, of
elke andere richting. In die van Ed
van der Elsken zit het licht in de
foto zelf. Mooi en subtiel in een fo
to van een blind jongetje, drama
tisch aangedikt in die van een in
leer gestoken stelletje. Door de
iets te vaak gebruikte doordruk
techniek lijkt het of veel van zijn
gefotografeerde personen net uit
de hemel zijn neergedaald, met
een aureooltje van licht om hen
heen.
In de loop van de jaren vijfig ging
Van der Elsken in kleur werken.
Voor de kleurrijke culturen van
India en Afrika, maar ook voor het
ijzige Moskou zeer geschikt. Zijn
zwart/wit-foto's uit de Parijse
(1950-1954) en Amsterdamse pe
riode (1954-1971) zijn esthetischer
om de verstilling die ze uitstralen.
Veel meer de rust, emotie en
schoonheid van één ogenblik.
Zelfportret met vriendin in Parijs.
Hoeveel wereldreizen van der Els
ken ook maakte, hij besefte ook
dat wat hij zocht dichtbij te vin
den was. „Als je erop let, als je uit
je ogen kijkt, als je er de tijd voor
neemt, worden de meeste dingen,
de eenvoudigste beesten en beest
jes magisch en wonderbaarlijk.
Dat begint voor mijn part al bij de
huismussen rondom ons boerde
rijtje," zei hij ooit in een inter
view. Het zijn niet de huismussen
maar zijn vrouwen, kinderen en
woonomgeving die hij magisch fo
tografeerde. Over die foto's hangt
een sluier van intimiteit. Van der
Elsken is hier zeker niet de voy
eur, als toeschouwer ben je dat.
Het gevoel een voyeur te zijn be
kruipt je nog meer bij het bekijken
van fragmenten van de films De
verliefde camera, waarin een ritje
met zijn vrouw en kinderen, Wel
kom in het leven, lieve kleine, ver
slag van de geboorte van zijn zoon
Daan Dorus, en de afscheidsfilm
Bye, waarin van der Elsken zien
derogen aftakelt en vertelt over
zijn slopende ziekte. Het laatste
filmpje heeft meer iets weg van
een homevideo. De camera insta
biel op de schouder of op een sta
tief en een opdringerige benade
ring van zijn onderwerpen. Niet
intiem meer, eerder huiselijk.
Zijn andere films zijn zichtbaar
met hetzelfde oog gefilmd als zijn
foto's zijn gemaakt. Niet alleen
door de onderwerpkeuze, maar
ook door de lange shots en de
foto ed van der elsken
fragmentarische montage, lijken
ze te bestaan uit aaneengesmeed
fotomateriaal. Voor een man die
normaliter achter de camera staat,
treedt hij misschien iets te veel op
de voorgrond. Hij komt veelvuldig
in beeld en levert zelf het com
mentaar. Door de eenvoud en eer
lijkheid is het wel een onmisbaar
onderdeel van een tentoonstelling
die een compleet beeld wil geven
van leven en werk van de markan
te persoonlijkheid Ed van der Els
ken.
I 'Leve ik. Films en foto's van Ed van der
Elsken'. Amsterdams Historisch Muse
um, Kalverstraat 92, t/m 4 januari
1998. Ma. t/m vr. 10-17 uur, za. en zo.
11-17 uur.
j
0.
0
0
BERGEN OP ZOOM
Cinemactueel 1-2-3 - Alien resurresction - The Peacemaker - Double!
team - George of the jungle - Hercules
Cinema Paradiso - Marvin's room
Roxy 1 - Hercules - Father's day
Roxy 2 - Volcano
BREDA
Grand - Alien 4 resurrection
Mignon - Double team - George uit de jungle
Cinesol 1 - Father's day
Cinesol 2 - The full monty - Paradise road
Cinesol 3 - The lost world - The Peacemaker
Casino 1 - The Game - Hercules
Casino 2 - Contact
Casino 3 - My best friends wedding
Casino 4 - Hercules - Air force one
Chassé Cinema - Ma vie en rose - Brassed off - Karakter - Irma Vep l
Hufters en Hofdames - Pietje Kortstaart - De gebroeders leeuwenhar. I
Tesis - Hufters en hofdames - La Piscine
GOES
Grand Theater - My best friends wedding - Hercules - Double team
HULST
Koning van Engeland - The game - The Peacemaker - Contact - Do j
ble team - George of the Jungle - Hercules - Father's day - Alien real
rection
ROOSENDAAL
City 1-2-3 - My best friends wedding - The Peacemaker - Alien reil
surection - Hercules
Cinema Paradiso - Marvin's room
TILBURG
Heuvelpoort 1-2-3-4-5- My best friends wedding - Hercules - Georgl
uit de jungle - Air force one - Contact - The Peacemaker - Alien 4 fj
ther's day
Cinecitta 1 - L.A. Confidential -1492 Conquest of paradise - SneakFrel
view
Cinecitta 2 - A life less ordinary
Cinecitta 3 - The full Monthy
Midi - The Game - Hercules
ANTWERPEN
Metropolis, tel 03-5443600 - Zaal 1 -14.30,17.00,20.00 en 22.30uij|
She's so lovely
Zaal 2 - 14.30,17.00,20.00 en 22.30 uur Bean
Zaal 3 - 14.30,17.00,20.00 en 22.30 uur L.A. Confidential
Zaal 4 - 14.30,17.00, 20.00 en 22.30 uur The Game
Zaal 5 -14.30 en 17.00 uur Hercules
20.00 en 22.30 uur Seven years in Tibet
Zaal 6 - 14.30,17.00, 20.00 en 22.30 uur Copland
Zaal 7 - 14.30,17.00 uur Seven years in Tibet
20.00 en 22.30 uur My best friends wedding
Zaal 8 - 14.30,17.00,20.00 en 22.30 uur Alien 4
Zaal 9 - 14.30,17.00,20.00 en 22.30 uur The full monty
Zaal 10 - 14.30,17.00, 20.00 en 22.30 uur The lost world
zaal 11 - 14.30,17.00, 20.00 en 22.30 uur Chines box
Zaal 12 - 14.30,17.00,20.00 en 22.30 uur Contact
Zaal 13 - 14.30,17.00, 20.00 en 22.30 uur Hercules
Zaal 14 - 14.30,17.00, 20.00 en 22.30 uur Nothing to lose
Zaal 15 - 20.00 en 22.30 uur Mimic
14.30,17.00 uur George of the jungle
Zaal 16 - 14.30,17.00 uur My best friends wedding
20.00 en 22.30 uur Face/off
Zaal 17 - 14.30,17.00, 20.00 en 22.30 uur Conspiracy theory
Zaal 18 - 14.30,17.00 uur Face/off
20.00 en 22.30 uur Scream
Zaal 19 - 14.30,17.00, 20.00 en 22.30 uur Air force one
Zaal 20 - 14.30,17.00, 20.00 en 22.30 uur The peacemaker
Zaal 21 - 14.30,17.00, 20.00 en 22.30 uur Oesje
Zaai 22 - 14.30,17.00, 20.00 en 22.30 uur Breakdown
Zaal 23 - 14.30 en 17.00 uur George of the jungle
20.00 en 22.30 uur One night stand
Zaal 24 - 14.30,17.00, 20.00 en 22,30 uur Double team
Van onze kunstredactie
Twee muziektheatersf
ponist Eric Salzman
sterdam-New York sar
de stukken belichten
tereenvolgens in de jai
Het opmerkelijke diptie
in deze vorm in premièri
Chassé Theater te Bre
zondag 7 december, na
out in hetzelfde theater
terdag 6 december.
Het eerste paneel van he
luik, The true last wc
Dutch Schultz, is een
première. Het verhaal
om de gangster Arthur
Schultz, die rond 19
schrik was van de politi
held van de Amerikaans
levardpers.
Op affiches werd zijn
geëist: 'Wanted: Arthur 1
heimer, alias Dutch
Age 34 years, height 5
inches, weight 165 pounc
dium build, brown hail
eyes'. Een gemiddelde
niets bijzonders aan, ooi
foto niet.
Maar schijn bedroog:
Capone was in Chicagi
Dutch Schultz in New Y
Irma Vep is een onderhoudende, ironische komedie van Ot
vier Assayas over de Franse filmwereld. Een spirituele ffc
over film die cinefielen maar ook anderen veel te bieden heet
De beroemde Hongkong-ster Maggie Cheung moet de hooit-
rol spelen in een remake van de beroemde misdaadserie va
Louis Feuillade uit het begin van de eeuw. De artistieke red
seur (Jean-Pierre Léaud) die hem zal draaien, geniet wei]
vertrouwen en raakt zelf in een identiteitscrisis. Op en buil
de set gaat er dan ook veel fout. Meerdere medewerkers worj
den bovendien verliefd op de mooie Cheung, die in een s
pakje de Irma Vep-dieveggerol vertolkt, maar ook in het
de verleiding om te stelen niet kan weerstaan. Maggie Chei
is de enige die in dit dubbelzinnige, maar helder vertelde vsj
haal, uitsluitend zichzelf speelt. (Chassé Cinema in B
Huffers Hofdames van Eddy Terstall is morgenmiddag®
jongerenfilm in het wekelijkse programma MovieZonevig
Chassé Cinema in Breda. Hoe krijg je een meisje in je bed
de belangrijkste vraag van de jongens in deze speelse kosH
die. Moet je je als een macho of juist lief en aardig (als hott|
me) gedragen? Een vrolijk en brutaal portret van Amsterdar
se jongeren.
Als maandagavondklassieker draait in Chassé Cinema Br
La Piscine van Jacques Deray uit 1969 (Engels ondertiteld
Een echtpaar krijgt tijdens zijn vakantie in St. Ti
maatschappelijk geslaagde ex-minnaar van de vrouw op i
zoek. Als deze ook nog eens begint te flirten met de stiefdo
ter ontstaat een fataal handgemeen, dat eindigt op de boe
van het zwembad van de villa. De film (met Romy Schsa»
en Jane Birkin) schildert vooral de lome zomerse sfeer te
goed.
Cinema Paradiso vertoont Marvin's Room van Jerry
naar een bekend Broadway-toneelstuk. Diane Keaton en'
ryl Streep spelen twee zusters van wie de eerste de
heeft voor een oude vader en een maffe tante in Florida,
die zelf leukemie krijgt en dan een beroep doet op haar f
trouwde zus. Familiebanden en zelfopoffering zijn het the'
van deze nogal toneelmatige film, met goed spel van twee ton
actrices, (maandag en dinsdag in Cinemactueel in Berge" T
Zoom, woensdag City in Roosendaal)
Fide'ï et Arti in Oudenbosch draait vanavond Ridicule,
oogverblindend portret van het Franse hof van Lodewijk
anno 1780 waar politiek gekonkel en machtsmisbruik®'
tieren. Fraai geregisseerd door Patrice Leconte, met o.a. f®
ny Ardant als courtisane en Jean Rochefort als sociaal voel®
de ingenieur die verliefd op haar wordt.
Het Gay and Lesbian Filmfestival in Bergen op Zoom Pre®
teert op 7 december in Cinemactueel Different for Girls
Richard Spence. Een vlotte Engelse speelfilm met veel ro[
muziek over een ongewone liefdesrelatie tussen een bn®
achtige motorkoerier en een kwetsbare transseksueel-
twee kenden elkaar als schooljongens.
Na een onverwachte ontmoeting in het swingende
groeien de jongeman en de tot vrouw omgebouwde vriend1*
vroeger steeds meer naar elkaar toe. Het delicate ge8e
wordt integer uitgewerkt, hoewel het niet helemaal g®
waardig overkomt.
Van onze kunstredactie
Vorig jaar is De Drang van Fra
Xaver Kroetz, de Beierse schr
ver van rauwe realistische voll
stukken, al heel mooi en dram
tisch gespeeld door Toneelgro
Amsterdam, nu komt het vot
treffelijke Vlaamse Theater An
gone er mee naar ons land
1 speelt deze tragi-komedie in sa
I pig Vlaams en met meer kon
sche trekjes.
Het gezelschap, bekend
lichtvoetig en fysiek gespeel
I klassiekers, geeft op 9 decemb
Van onze kunstredactie
Vanwege de grote kwaliteit v
het programma en het succes
I het publiek gaat eabaretgro
Niet Uit Het Raam (NUHR)
seizoen door met Af geragd. Op
december staan Joep van Deud
ii?m' ^eter Heerschop en Vig
[Waas met dit ijzersterke pi
jgramma in Terneuzen en op
(december in Breda.
Na een aantal sterke voorstelli
jgen, waarin manipulatie, macl
naties en machtsverhouding
[tussen drie jongens grimmig-k
misch centraal stonden, was z
\9eragd het voorlopige hoogt
[5u®'-.van dit uitstekend actere
e t°- Ze zijn nu overigens ma
jnen in driedelig pak geworde
i, f icldnueenma
lust "oogtij laten vieren.
egen de achtergrond van Pril
[Garnaval-verkiezingen speli
laf onverkwikkelijke tafereli
baarbij de Friese import h
I j °e! °ntgelden. De ruiten wo
F?.! deze mensen ingegooid
en achterklap leiden ui
Ij tjk tot de dood van een v;
|Qe mowners.
en toespraak tijdens het eers
inomohuwelijk in het dorp drui
llipui vunzige kleinburgerlij'
ppcf 6n s®ertge intolerantie. I
Imp en, kindermishandeling ki
L.. °°k aan bod. Door de absu
Wp Vorm kan de toescho
schijnba-he" a-Bdere °gen na
lr>p„"i ..;lar ahedaagse onderwe
L hijken. De drie acteurs wi
I n ln sneltreinvaart van rol f
